Morgunblaðið - 12.08.1995, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 12. ÁGÚST 1995 35
FROÐILARSEN
+ Fróði Larsen
var fæddur á
Selfossi 28. desem-
ber 1951. Hann lést
á Borgarspítalanum
í Reykjavík 21. júlí
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
hjónin Frederik
Larsen, f. 12. júní
1915, d. 29. júlí 1995,
og Margrét Guðna-
dóttir, f. 25. júní
1916. Fróðir var
þriðji í röð fimm
bræðra, þeirra Sæv-
ars, Hafsteins,
Kristjáns og Stef-
áns. Fróði kvæntist 15. júlí 1972
Huldu Brynjólfsdóttur, f. 12.
nóvember 1953. Börn þeirra eru
Bent Larsen, f. 31. júlí 1977, og
Karl Brynjar Larsen, f. 31. júlí
1984.
Útför Fróða fór fram 27. júlí
sl. í kyrrþey.
HANN Fróði vinur minn er farinn í
ferð. Það er ekki ein af þessum ferð-
um sem hann fór svo margar vítt
um land til að vinna að smíðum af
einhveiju tagi. Ekki heldur ný Græn-
landsferð sem farin var undir svipuð-
um formerkjum. Þessi ferð er af
öðrum toga. Og þó var hann eigin-
lega ekkert fyrir ferðalög nema með
fjölskyldu sinni en með henni vildi
hann nýta þær fáu stundir sem gáf-
ust frá mikilli vinnu. Þessarar ferðar
var heldur ekki vænst og var reiðar-
slag fyrir alla. Við stöndum alltaf
sem lömuð gagnvart því afli sem
spyr hvorki um háan eða lágan, ung-
an eða gamlan og krefur til ferðar
þegar minnst varir. Við því eigum
við engin svör.
En það er fleira sem við eigum
engin svör við. Eitt af því er vinátt-
an. Hvernig stendur á því að við
tengjum þau bönd sem grundvallast
á kærleika og vináttu? Hvemig
stendur á því að einhveijum finnst
við þess virði að tengja við okkur
vináttubönd? Við eigum víst engin
svör við því heldur.
Fyrir nær þijátíu áram lágu leiðir
okkar Huldu konunnar hans Fróða
saman. Frá þeim tíma höfum við
verið vinkonur og þegar við síðar
báðar eignuðumst fjölskyldur kom
það af sjálfu sér að þar tengdust
einnig vináttubönd. Þannig kynntist
ég Fróða og alla tíð reyndist hann
mér og mínum sannur vinur. Hann
var'sérkennilega dökkur yfirlitum,
en það var ekkert dökkt við vináttu
hans. Hún var björt og hlý. Og þó
hann væri hógvær og léti ekki mikið
yfir sér, bjó hann yfir svo ótalmörgu
sem lýsti upp daginn og stundina.
Hann vann ætíð mikið en samt gat
hann alltaf séð af stund ef aðstoðar
var þörf og jafnan hafði hann á tak-
teinum ráð, líka um það sem hann
fór sjálfur ekki eftir.
En þrátt fyrir allt það sem hann
var sjálfur, var hann þó í okkar huga
fyrst og fremst hluti af yndislegri
fjölskyldu sem ég á svo ótalmargt
að þakka. Og þá verður manni oröa
vant. Gagnvart hinni djúpu sorg og
fölskvalausa kærleika er enginn þyk-
justuleikur til, þar verða menn að
vona eða örvænta alls. Og því vona
ég að allt þetta bjarta og hlýja sem
minningin geymir megi lýsa upp
framtíðina og leggja líkn með þraut.
Ég vona að ijölskyldan
hans Fróða megi sækja
styrk og þrek í þessar
minningar, ekki aðeins
til að standast þær
raunir sem nú hafa
gengið yfir, heldur og
til að byggja á til fram-
tíðar.
Guðný H. Guð-
mundsdóttir.
Að morgni föstu-
dagsins 21. júlí sl. bár-
ust mér þau sorglegu
tíðindi að vinur minn og
nágranni Fróði Larsen hafi fengið
heilablóðfall. Fljótlega varð það ljóst
að um alvarlegt áfall væri að ræða
og lést Fróði um miðjan föstudag
aðeins 43 ára gamall.
Kynni okkar Fróða hófust fyrir
átján áram þegar við byggðum okkur
einbýlishús hlið við hlið í Grashagan-
um. Ég minnist þess á byggingartím-
anum hvað gott var að leita ráða hjá
Fróða, hann var hjálpsamur og greið-
vikinn og naut ég þess sérstaklega
hvað hann átti mikið af verkfæram
sem gott var að fá að láni á þessum
tíma.
Fróði var bæði lærður vél- og
húsasmiður, hann var afskaplega
ósérhlífínn maður og vinnusamur og
lagði sig allan fram um að standa
sig í þeim verkum sem hann tók að
sér. í fyrstu starfaði Fróði sem vél-
smiður í Reykjavík, en fluttist síðan
á Selfoss aftur, lauk námi í húsa-
smíði og starfaði lengst af við þá iðn.
Fróði hafði mikinn metnað og tók
stundum áhættu sem oftast gekk
upp, hann vildi engum manni skulda
og lagði mikið á sig með aukinni
vinnu ef þess þurfti með. Það er
sorglegt að sjá svo ungan mann
hverfa á braut, mann sem átti sér
drauma og átti mörgu ólokið.
Þrátt fyrir mikla vinnu hugsaði
Fróði vel um sitt heimili og lagði sig
fram um að styðja við bakið á drengj-
unum sínum í leik og starfi. Ég er
þess fullviss að Fróði hefði viljað
fylgja drengjunum lengur og hjálpa
þeim inn í framtíðina, svo kærir sem
þeir voru honum. í Grashaganum
hefur Fróði verið mikilvægur hlekkur
í góðri samstöðu íbúanna, hann tók
virkan þátt í grillhátið götunnar og
ýmsu öðru sem til féll, hann lagði
sitt af mörkum svo allt færi sem
best fram. Það er mikill söknuður
hjá okkur íbúum Grashagans að sjá
á Bak góðum félaga sem alltaf reynd-
ist vel.
Að lokum langar mig að þakka
Fróða allar samverastundirnar, en
góður samgangur hefur verið á milli
heimila okkar öll þessi ár. Ég veit
að ég tala fyrir munn allra vina og
nágranna í Grashaga, að minningin
um góðan mann mun lifa í hugum
okkar um ókomna tíð.
Elsku Hulda mín og synir, megi
algóður Guð styrkja ykkur í sorg
ykkar. Aðstandendum votta ég mína
dýpstu samúð á þessum erfiðu tímum
sem dunið hafa yfír ijölskylduna á
síðustu vikum.
Björn Gíslason.
Á fallegum sólskinsdegi á Selfossi
í ys og þys dagsins verður allt í einu
eins og tíminn stoppi um stund. Frétt
um að gamall og góður skólafélagi,
jafnaldri og vinur, Fróði Larsen, hafí
verið hrifinn á brott af okkar jarð-
vist, kom svo skyndilega og svo
óvænt. Þá verður manni á að spyija
sjálfan sig, var það I gær eða daginn
þar á undan að við spjölluðum saman
eða veifuðum á förnum vegi, svo
hversdagslegt sem það var. Nú heyr-
ir það fortíðinni til.
Fróði Larsen var af 51-módelinu,
en þannig kölluðum við skólafélag-
arnir okkur gjarnan á góðri stund.
Við ólumst upp á Selfossi, vorum
saman upp allan barnaskólann og
lukum saman gagnfræðaskóla.
Margir af skólafélögunum búa hér
enn, eins og Fróði gerði.
Fróði er sá fyrsti úr okkar hópi
sem kallaður er á æðri braut. Minn-
ingarnar streyma um góðan dreng
og félaga. Við þökkum öll fyrir að
hafa þekkt hann og verið með honum
í námi og leik.
Næst þegar 51-módelið hittist til
að fagna 30 ára afmæli gagnfræða-
prófs, þá er það víst að Fróði mun
vera með okkur í anda og við munum
minnast hans.
Við sendum eiginkonu, sonum, svo
og öllum ástvinum hans einlægar
samúðarkveðjur.
F.h. 51-árgangs Selfoss.
Rúnar Granz,
Ingunn Guðmundsdóttir,
Guðbjörg Sigurðardóttir.
Hann pabbi okkar er dáinn.
Þetta voru fréttirnar sem okkur
Ijölskyldunni voru færðar föstudag-
inn 21. júlí. Minningarnar hlóðust
upp í huga okkar allra, og ætluðum
við vart að trúa því sem okkur var
tjáð. Við áttum bágt með að trúa
að pabbi okkar aðeins 43 ára væri
farinn frá okkur, langt um aldur
fram, og kæmi ekki aftur.
Pabbi hafði verið á Grænlandi í
átta mánuði að vinna og hafði aðeins
verið heima í þijá mánuði. Við mun-
um eftir pabba okkar sem besta
pabba og jafnframt þeim rólegasta.
Hann var alltaf tilbúinn að gera allt
fyrir okkur sem maður bað hann um
ef hann mögulega gat.
Eftir stendur minning um traustan
og góðan pabba sem ætíð var fremur
veitandi en þiggjandi bæði í orði og
verki. Við viljum þakka þér elsku
pabbi allar góðar samverustundir
okkar og biðjum góðan guð að geyma
þig þar sem þú ert núna.
Þínir synir.
Bent og Karl.
t
Bróðir minn,
KRISTMUNDUR ÓLAFSSOIM,
frá Brautarholti,
Akranesi;
síðar Sólheimum 23,
Reykjavík,
lést í Landspítalanum 9. ágúst.
Fyrir hönd aðstandenda,
Stefán Ólafsson.
Sérfræðingar
í blómaskreylingum
við «11 tækiíæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 19090
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
BERGLJÓT EINARSDÖTTIR,
sem lést í Hrafnistu, Reykjavík föstu-
daginn 11. ágúst, verður jarðsungin frá
Áskirkju miðvikudaginn 16. ágúst,
kl. 13.30.
Fyrir hönd vandamanna,
Bjarni Pálsson.
+
Við þökkum innilega alla vinsemd,
hlýhug, samúð og góðar óskir vegna
veikinda, andláts og útfarar okkar elsku-
lega
SVEINS MÁS GUNNARSSONAR
læknis.
Lára Ingibjörg Ólafsdóttir,
Anna Mari'a Burgess,
Kristján Guy Burgess,
Sunnefa Burgess,
Agnar Burgess,
Jóhanna G. Sveinsdóttir, Gunnar N. Jónsson,
Margrét S. Gunnarsdóttir, Baldvin Reynisson
og börn,
Hrefna Magnúsdóttir.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengda-
móðir, fósturmóðir og amma,
LILJA JÓHANNA SIGURÐARDÓTTIR,
Bræðraborgarstíg 13,
Reykjavík,
lést á Droplaugarstöðum aðfaranótt
10. ágúst sl.
Jarðarförin fer fram frá Dómkirkjunni
föstudaginn 18. ágúst kl. 10.30 árdegis.
Ólafur Jónsson,
Baldur Ólafsson, Ingibjörg Jónasdóttir,
Sigurður Sigurðsson, Anna M. Guðmundsdóttir
og barnabörn.
+
Systir okkar og mágkona,
KRISTBJÖRG JENNÝ
SIGURÐARDÓTTIR
frá Húsey,
Kóngsbakka16,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju
mánudaginn 14. ágúst kl. 15.00.
Guðrún Sigurðardóttir, HaukurJ. Kjerúlf,
Halldór Hróarr Sigurðsson, Guðrún Frederiksen,
Aðalbjörg Sigurðardóttir, Eyþór Ólafsson,
Katri'n J. Sigurðardóttir, Skeggi Guðmundsson.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra fjöl-
mörgu, er sýndu okkur samúð og vinar-
hug vegna andláts og útfarar ástkærrar
eiginkonu minnar, móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
INGIBJARGAR OLSEN,
Haukanesi 14,
Garðabæ.
Sérstakar þakkir til ykkar, sem veittuð
henni umönnun og sýnduð henni hlýhug
í veikindum hennar.
Kristinn Olsen,
Haraldur Dungal,
íris Dungal, Guðmundur Pálsson
og barnabörn.
+
Hjartanlegar þakkir færum við þeim,
sem vottuðu okkur samúð og hlýhug
við andlát og útför ástkærs eiginmanns
míns, föður, tengdaföður og afa,
KRISTINS FRIÐBERGS
HERMANNSSONAR,
Ásbraut 19,
Kópavogi.
Svava Sigmundsdóttir,
Sigurrós Kristinsdóttir, Ragnar Borgþórsson,
Svanur Kristinsson, Steinþóra Sigurðardóttir,
Hrafnhildur Kristinsdóttir, Jakob Guðjohnsen,
og barnabörn.