Morgunblaðið - 06.09.1995, Qupperneq 30

30 MIÐVIKUDAGUR 6. SEPTEMBER 1995
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ

Hjartkær bróðir okkar og sonur,
BJARNI KARLSSON
trésmiður,
lést þann 19. ágúst sl.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju þann 7. september kl. 10.30.
Fyrir hönd systra hins látna og annarra áðstandenda,
Valgerður H. Bjarnadóttir og John Gott.

Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
HALLGRÍMA MARGRÉT
JÓNSDÓTTIR,
elli- og hjúkrunarheimilinu Grund,
áðurtil heimilis
á Mímisvegi 2a,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í
Reykjavík fimmtudaginn 7. september
kl. 13.30.
Jóhannes Jóhannesson, Alfheiður Kjartansdóttir,
Kristín Jóhannesdóttir, Þorkell M. Þorkeisson,
Bárður Jóhannesson, Ósk Auðunsdóttir,
ömmubörn og aðrir aðstandendur.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför ástkærrar eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður og
ömmu,
ODDNÝJAR JÓHÖNNU
BENÓNÝSDÓTTUR,
Hrisrima 5,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til þeirra, sem önnuð-
ust hana í veikindum hennar.
Jón Þórðarson,
Þórður Jónsson,
Jóhanna Jónsdóttir, Pálmi Hreinn Harðarson,
Njóia Jónsdóttir,
Benóný Jónsson, Sigrfður Viðarsdóttir
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför ástkærrar eiginkonu
minnar,
MARÍU SVÖVU
JÓHANNESDÓTTUR,
Kleppsvegi 96.
Fyrir hönd aðstandenda,
Valdimar Einarsson.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát móður minnar, tengdamóður og
ömmu,
STEINUNNAR JÓNSDÓTTUR,
Aflagranda 40,
Reykjavik.
Sigurður Kjartansson, Eyrún Gunnarsdóttir,
Kjartan Sigurðsson,
Nína Sigurðardóttir,
Inga Sigurðardóttir.
+
Pökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og út-
för ástkærrar móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
AÐALHEIÐAR STEFÁNSDÓTTUR,
Ásgarði,
Vopnafirði.
Antonfa Björnsdóttir,
Elías Björnsson,
Sigurbjörn Björnsson,
Stefán Björnsson,
Ásta Björnsdóttir,
Hámundur Björnsson,
Þorbjörg Björnsdóttir,
Þorgerður Björnsdóttir,
Aðalbjörn Björnsson,
Hildur Magnúsdóttir,
Birna Björns,
Katrín Valtýsdóttir,
Kristberg Einarsson,
Rut Vestmann,
Guðmundur Jónsson,
Sigurður Sigurðsson,
Adda T ryggvadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
LÁRA
PÉTURSDÓTTIR
+ Lára Péturs-
dóttir fæddist í
Kúvíkum í Reykj-
arfirði á Ströndum
3. janúar 1907.
Hún andaðist í
Hafnarbúðum í
Reykjavík 30. ág-
úst síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Pétur Ólason
og Sigrún Guð-
mundsdóttir, sem
bjuggu þar og á
Gjögri. Systkini
Láru voru Óli,
Ragnar, Ágúst og
Guðbjörg, öll látin. Eiginmað-
ur Láru var Einar Bæringsson
frá Furufirði, f. 5. nóvember
1899, d. í ágúst 1962. Foreldr-
ar hans voru Bæring Bærings-
son og Guðrún
Tómasdóttir. Börn
Láru og Einars
voru Elí B., f. 23.6.
1927, Guðrún, f.
6.7. 1928, d. 16.7.
1993, Pétur R.B.,
f. 11.10. 1931, Að-
alsteinn, f. 24.12.
1933, María, f.
30.9. 1935, Sólrún,
f. 17.1. 1937, og
Sigrún Theresa, f.
31.7. 1951. Barna-
börn og barna-
barnabörn Láru
eru nú 72 talsins,
búsett ýmist hér heima eða
erlendis.
Útför Láru fer fram frá
Fossvogskapellu í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
SESSELJA
JÓHANNSDÓTTIR
+ Sesseya Jóhannsdóttir,
Cácilia Höfner, fæddist í
Hof bei Salzburg 12. júlí 1934,
hún lést 23. ágúst 1995 í
Sjúkrahúsi Seyðisfjarðar og
fór útförin fram 30. ágúst.
FÁTÆKLEG kveðja.
Hinn 30. ágúst var jarðsett á Seyð-
isfirði Sesselja Jóhannsdóttir, hún
Sillý. Mig langar að setja nokkur
orð á blað til að minnast hennar.
Ég þekkti hana Sillý ekkert
meira en gengur og gerist, hún
var bara þannig, að hún sýndi öll-
um hlýhug og var svo innileg og
mér fannst ætíð að ég, og eki
bara ég, ætti hauk í horni þar sem
Sillý var. Ég kynntist henni fljót-
lega eftir að ég fluttist til Seyðis-
íjarðar og 1975 fór ég að vinna í
Norðursíld og hún vann þar líka.
Það var stutt í brosið hjá henni,
það geislaði fannst mér frá henni
hlýjan og gleðin. Svo einhvern tím-
ann á árunum, sem við unnum
saman í Norðursíld, datt einhveij-
um í hug að við ættum að stofna
róðrarsveit, kerlingarnar, og taka
þátt í kappróðrinum á sjómanna-
daginn. Sillý var strax til þegar
leitað var til hennar, „en almáttug-
ur ég hef aldrei róið, en það má
læra það,“ sagði hún og hún gerði
það svo sannarlega og við tókum
þátt í kappróðrinum í 2 eð_a 3 ár
og höfum mjög gaman af. Ég veit
að ég tala fyrir munn okkar allra
í róðrarsveitinni þegar ég segi
„hafðu þökk fyrir þann tíma“,
Sillý.
Það var í júní í sumar að ég
hitti Sillý í sjúkrahúsinu og var
hún svo bjartsýn. Hún settist hjá
mér og tók ofan og sagði: „Sjáðu
bara það er byijað að vaxa aftur
hárið og ég held að þetta sé allt
að koma“ og svo hló hún. Mörg
undanfarin ár hafa þau hjónin
unnið við að prýða bæinn okkar
og svo var einnig nú í vor, þá sá
maður þau saman við að gróður-
setja plötur. Ekki sjaldan undanf-
arin sumur sá maður Sillý með
sláttuorfið og ekki gat hún (þó
sárlasin væri) látið það vera að
taka aðeins í orf í sumar eins og
hún sagði mér.
Ég fór í burtu í 3 vikur í ágúst
og var Sillý komin í sjúkrahúsið
hér áður en ég fór, en ég frétti
það daginn, sem ég fór og átti
þess ekki kost að heimsækja hana.
Ég kom heim um kvöldið 22. ág-
úst og hún dó aðfaranótt 23. ág-
úst. Eg skrifa þessi fátæklegu
kveðjuorð vegna þess að Siliý gaf
mér alltaf svo mikið þegar ég tal-
aði við hana, og vil ég þakka henni
það.
Ég bið góðan Guð að styðja og
styrkja Emil, eftirlifandi eigin-
mann Sillýjar, og svo börn þeirra
hjóna, barnabörn og alla ættingja
nær og fjær.
Guðrún Andersen,
Seyðisfirði.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins
í Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi
í númer 691181. Það eru vinsamleg tilmæli blaðsins að lengd
greinanna fari ekki yfír eina og hálfa örk A-4 miðað við meðallínu-
bil og hæfilega línulengd — eða 3600-4000 slög. Greinarhöfundar
eru beðnir að hafa skírnamöfn sín en ekki stuttnefni undir greinun-
um.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar
afmælisfréttir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða
eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
eða tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi
útprentuninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg
fyrir tvíverknað.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu
tali eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word og
Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.
Á ÞESSUM síðsumarkvöldum
norður á Ströndum hvíslar lognald-
an því um vog og fjörð að steinum
fjörunnar, að hún Lára Pétursdótt-
ir sé nú í hárri elli sofnuð í sátt
við Guð og menn.
Lára móðir mín var 88 ára þeg-
ar hún sofnaði síðast í Hafnarbúð-
um í Reykjavík. Hafði hún dvalist
þar í tvö ár með þakklátum huga
fyrir hjartahlýja umönnun.
Systkini hennar voru Óli, Ragn-
ar, Ágúst og Guðbjörg. Slitu þau
barnsskónum í Kúvíkum og á
Gjögri við Reykjarfjörð.
Ung kynntist móðir mín Einari
Bæringssyni frá Furufirði. Fluttust
þau til ísafjarðar og síðar lá leiðin
til Reykjavíkur. Unnust þau hug-
ástum og eignuðust sex börn á
árunum 1927-1937, og seinast
dóttur 1951. Eru nú frá þeim
komnir nær áttatíu afkomendur.
Það er saga flestum kunn, að
oft var þröngur kostur á barn-
mörgum heimilum og ekki auðsótt
vinna fyrir móðurina utan heimilis,
ef hún á annað borð fékkst. Þarf
ekki að fara mörgum orðum um
það, hvílíkt áfall það var, þegar
faðir minn féll frá í ágúst 1962,
þegar börnin voru vaxin úr grasi
og eitthvað að hægjast um.
Ekkert virtist buga móður mína
og var hún þá farin að vinna í
Kexverksmiðjunni Esju. Átti hún
þar langan og farsælan starfsald-
ur, allt þar til það góða fyrirtæki
hætti rekstri.
Móðir mín var ljóðelsk og söng-
elsk og lengst af hraust. Hún dans-
aði eins og engill og naut þess
reglulega með samferðafólki sínu,
sem sóttist eftir glaðværð hennar
og návist.
Svo skein henni enn einn sólar-
geisli, þar sem var Karen Linda,
dóttir Theresu, yngstu dótturinnar.
Ólst hún að mestu upp hjá ömmu
sinni, báðum til yndis. Hún lauk
stúdentsprófi síðastliðið vor.
Enda þótt við systkinin reistum
bú bæði hérlendis og erlendis, var
ævinlega náið og yndislegt sam-
band, því alltaf var hún hið trausta
bjarg, elskuð af öllum.
Lára Pétursdóttir lifði tímana
tvenna eins og hennar kynslóð.
En ástar naut hún allra sinna og
einlægrar vináttu samferðafólks.
Hún vann og dansaði meðan
heilsan leyfði og sofnaði sátt við
Guð og menn.
Mér finnst eiga vel við að fá að
láni þetta erindi Þorsteins Erlings-
sonar að lokum, þótt það væri
ekki til hennar ort:
En styrkurinn var þín létta lund,
þau ljós, sem í rökkrum skína.
Nú þökkum við hverri hlýrri mund,
sem hér kom með fróun sína,
og þeim, sem þér gáfu gleðistund
og geisla’ yfir hvílu þína.
Við hittumst á Guðsvegum,
hjartans móðir mín.
Elí B. Einarsson.
í dag er til moldar borin ástkær
amma mín, og langar mig til þess
að kveðja hana með þessum erind-
um.
Kailið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Hjartans þakkir fyrir samfylgd-
ina. Guð geymi þig, elsku amma
mín.
Þín dótturdóttir,
Rebekka Jóna
Ragnarsdóttir.
Nú er sú stund runnin upp að
elsku amma Lára mín er dáin. Þó