Morgunblaðið - 05.11.1995, Blaðsíða 19
MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 5. NÓVEMBER 1995 lí*
semisjónarmið eðlileg og heilbrigð í
hörðum heimi viðskiptanna. Það er
ekkert við það að athuga.
Það, sem er athugavert, að mín-
um dómi, er ímynd þessara aðila
sem einskonar Davíða í kröppum
dansi við Golíat. Þetta eru jú bara
íslenskir bisnessmenn og einn út-
lenskur risabanki."
Algjör tímaskekkja
Ráðstöfunarfé Innlendrar dag-
skrárdeildar Sjónvarps nemur á
þessu ári um 190 milljónum _kr., sem
er innan við 10% af veltu RÚV. „Ég
er að reyna að fá þessu breytt því
mér fínnst það vera til vansa hversu
litlu fé er veitt til IDD, sem ætlað
er að framleiða sem næst allt inn-
lent efni nema íþróttir og fréttir.
Að mínu mati er þessi dagskrárgerð
helsta réttlætingin fyrir afnota-
gjöldunum. Það er
mjög athyglivert
að leiklistardeild
útvarpsins var í
fyrra með 50% af
því fjármagni,
sem leiklistardeild danska útvarps-
ins hafði til umráða það ár á meðan
að það er ekki einu sinni til leiklist-
ardeild á Sjónvarpinu.
Þetta segir mér, ásamt jmsu
öðru, að áherslan i rekstri RÚV er
á útvarpsrekstur en ekki sjónvarps-
rekstur og það er að mínu mati al-
gjör tímaskekkja. Það er staðreynd
að sjálfstæðisbarátta samtímans fer
fram í sjónvarpi um þessar mundir
en ekki í útvarpi. Mér hlýnaði um
hjartarætur á dögunum við opnun
bókmenntahátíðar, er menntamála-
ráðherra lýsti eftir íslenskri hvers-
dagsdramatík í sjónvarpi í stað hinn-
ar stanslausu rannsókna okkar á
lífsháttum Bandaríkjamanna."
Leiknir þættir
„Þótt ég sé tiltölulega sáttur við
dagskrána, eins og hún er, vill mað-
ur alltaf gera betur og meira og
mér finnst sérstaklega vanta leikna
íslenska þætti, bæði langar og stutt-
ar þáttaraðir. Ég hef ekki farið
dult með þá skoðun mína að hér
eigi að vera sérstök leiklistardeild
serrt viðbót við þá starfsemi, sem
fyrir er. Slík deild þyrfti varla meira
en einn starfsmann og framleiðsla
efnisins yrði að verulegu leyti unnin
af kvikmyndagerðarmönnum utan
veggja Sjónvarpsins, enda hentar
sjónvarpsstöð illa að vinna slík verk-
efni, nema ódýra framhaldsþætti,
sem nýta vei myndver og tæki stöðv-
arinnar. Þetta er hitt skrefið, sem
ég taldi alltaf að þyrfti að stíga í
dagskránni, en til þess hefur skort
fé. Ég hafna því
hinsvegar að
draga úr al-
mennu dag-
skrárgerðinni til
að geta gert tvö
til þtjú leikverk á ári. Hér þarf nýtt
og stóraukið fjármagn að koma til,“
segir Sveinbjörn.
Fastir þættir, sem verða í vetur
á vegum innlendrar dagskrárdeild-
ar, eru nú allirtfarnir af stað og
telst Sveinbimi til að um sé að ræða
einar níu klukkustundir á viku.
Nefna má unglingaþáttinn Ó, Þeyt-
ing, Happ í hendi, Flauel, Radíus,
Pílu, Stundina okkar, innlent fram-
lag í Morgunsjónvarp barnanna og
síðast en ekki síst Dagsljós, sem er
einna fyrirferðarmesti þátturinn
enda á dagskrá alla virka daga vik-
unnar. Sveinbjörn segir að þrátt
fyrir það sé Dagsljós með ódýrasta
sjónvarpsefni, sem deildin framleiði
sé litið til fjölda þátta og fyrirferðar
í dagskránni.-Hver þáttur kosti um
200 þúsund krónur í útlögðum
kostnaði, eða álíka mikið og Litróf
á sínum tíma.
Ýmsir stakir þættir bíða sýningar
í vetur sem ýmist hafa verið fram-
leiddir innan stofnunarinnar eða
utan hennar. Þáttaröð um fjölskyld-
una og hjónabandið bíður sýningar
svo og þáttaröð um listkennslu ung-
menna og sú þriðja um heimslista-
söguna í umsjá Björns Th. Björns-
sonar. Heimildamyndir um Davíð
Stefánsson frá Fagraskógi og Stef-
án frá Mörðudal verða meðal dag-
skrárefnis í vetur auk þess sem á
næstunni verða sýndir tveir þættir,
sem tilheyra syrpunni List og lýð-
veldi er byrjað var að sýna í fyrra
í tengslum við lýðveldisafmælið.
Annars vegar er um að ræða þátt
um íslenska myndlist og hinsvegar
íslenska sígilda tónlist. Börn náttúr-
unnar, kvikmynd Friðriks Þórs Frið-
rikssonar, verður jólamynd Sjón-
varpsins auk þess sem fyrirhugað
er að sýna nokkrar íslenskar stutt-
myndir í vetur, svo sem: í draumi
sérhvers manns eftir Ingu Lísu
Middleton, Háskaleikir eftir Sigur-
björn Aðalsteinsson, Nifl eftir Þór
Elís Pálsson og Ertu sannur? eftir
Jóakim Reynisson og Lýð Ámason.
Þá er Valdimar Leifsson að vinna
að mynd um lífið við Þingvallavatn
og Sjónvarpið er aðili að framleiðslu
myndar Magnúsar Magnússonar um
Ha/örninn svo nokkuð sé nefnt.
Gamlir kunningjar á borð við Spurn-
ingakeppni framhaldsskólanna ög
Kontrapunkt,
norræna tón-
listarspurninga-
þáttinn, verða svo
að sjálfsögðu á
sínum stað í dag-
skránni síðari hluta vetrar.
Saknar rithöfundarins
Sveinbjörn segist ekki hafa hugs-
að sér að verða eliidauður í embætt-
ismannshlutverkinu, þó honum
gangi í sjálfu sér ágætlega að vakna
á morgnana, heldur líti hann á starf-
ið sem vakt í ákveðinn tíma. Hann
hafi svo sem enga trúarlega sann-
færingu í málefnum Ríkisútvarpsins
þó óneitanlega hafí honum fundist
umræðan of einiit á köflum, kannski
vegna þess hversu yfirlýsingaglaðir
samkeppnisaðilarnir hafí verið á
köflum. Venjulegt fólk þurfí hins-
vegar að átta sig á því hvað það
þýddi í raun ef við værum ekki með
sjónvarpsstöð í þjóðareigu.
Staða dagskrárstjóra er fyrsta
fasta starfíð, sem Sveinbjöm gegnir
um ævina ef frá er talið rúmt ár
sem blaðamaður á Morgunblaðinu.
„Ég stefni að þvi að helga mig rit-
höfundarstarfinu á nýjan leik eigi
síðar en þegar þessum fjögurra ára
ráðningasamningi lýkur sumarið
1997 enda get ég ekki öllu lengur
lifað án meiri tíma fyrir eigin rit-
störf. Mér hefur á hinn bóginn fund-
ist mjög gaman í þessu starfi, sem
er bæði víðfeðmt og mikið at. Ohætt
er að segja að það sé ólíkt því að
sitja við og skrifa ljóð, sögur, leik-
rit eða kvikmyndahandrit," segir
Sveinbjörn, en hann bjó vestanhafs
á árunum 1986-1991 þar sem hann
nam leikritun og handritsgerð við
University of Southern California í
Los Angeles. Eiginkona hans, Jóna
Finnsdóttir, var á
sama tíma við nám
í kvikmyndafram-
leiðslu. Hún er
framleiðandi kvik-
myndarinnar Tár
úr steini, og Sveinbjörn handritshöf-
undur ásamt þeim Hilmari Oddssyni
og Hjálmari H. Ragnarssyni.
Sveinbjörn er auk þess handrits-
höfundur einnar fyrstu íslensku has-
arkvikmyndarinnar, Foxtrot sem
frumsýnd var árið 1988 og naut
mikilla vinsælda. Hann hefur gefið
út fjórar ljóðabækur, smásagna-
safnið „Stórir brúnir vængir" og
hann er höfundur leikritsins „Þétt-
ing“, sem Borgarleikhúsið sýndi
leikárið 1991-92. Þá hefur hann
skrifað töluvert af barnaefni fyrir
sjónvarp í samvinnu við Sigurð G.
Valgeirsson, ritstjóra Dagsljóss, en
kynni þeirra tveggja ná aftur til
ársins 1981 þegar þeir léku saman
í djasshljómsveitinni Nýja kompaní-
inu. „Ef ég lít yfir farinn veg, er
ég kannski þekktastur fyrir að hafa
gert plötu um veröld barnsins sem
heitir „Stjörnur í skónum" og kom
út árið 1978, þegar ég var um tví-
tugt. Á þeirri plötu er lítið lag, sem
enn er mikið sungið og byijar svona:
„Það má ekki pissa bak við
hurð ...“ Líklega er þessi plata
ennþá það verk, sem mér þykir hvað
vænst um. Slíka tilfinningu upplifír
maður ekki sem dagskrárstjóri,
hversu mikið sem maður reynir að
vanda sig. Þess vegna verður það
ávallt íhlaupavinna í mínum augum.
Spennandi, vandasöm, skemmtileg
íhlaupavinna með flinkum og harð-
duglegum hópi samstarfsmanna.“
Einum finnst hneykslan-
legt það, sem öðrum
finnst bráðfyndið.
Sjónvarpið var í afar litl-
um tengslum við fólkið í
landinu.
' v:
íslendingar á öllum aldri þekkja vel
hinn vinsæla Skólaost. Hann er
mildur og góður og tilvalinn ofan á
brauðið, bæði heima og í skólanum.
Skólaosturinn er nú kominn í nýjar
- og fallegar umbúðir sem hæfa betur
e þessum ljúffenga osti, en ostinum
< sjálfum breytum við ekki - enda
I. engin ástæða til!
ÍSLENSKIR
OSTAR,
^llNASfy