Morgunblaðið - 04.07.1996, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 4. JÚLÍ1996 37
MINNINGAR
+ Hermann Helgi
Hoffmann Pét-
ursson, póstvarð-
stjóri fæddist á
Kjalarnesi 21. mars
1936. Hann lést í
Reykjavík 26. júní
síðastliðinn. For-
eldrar Hermanns
voru Petrea Ingi-
marsdóttir Hoff-
mann, f. 8. okt.
1908 i Rvk., d. 8.
maí 1990, hús-
freyja, og Pétur
Guðmundsson póst-
maður, nam við
Kennaraskólann, kennari í
Sandgerði í nokkur ár, vann
við bólstrun, f. 13. apríl 1912,
d. 19. maí 1985. Systir sam-
mæðra, Jónína Inga Hoffmann
Harðardóttir Hjálmarssonar
skálds frá Hofi, f. 1931, m. Sig-
fús Þorgrímsson, 4 synir. Al-
systkini Sveinbjörg Svanbjört
Lárskóg Pétursd., f.1937, m.
Pétur Jónsson, 5 synir; Gunnar
Lúðvíg Snæfeld Pétursson, f.
1941, m. Selma Eyjólfsd, 3 böm;
Sigurdís Biraa Hólm Péturs-
dóttir, f. 1945, ekkja, 2 dætur.
Hermann ólst upp í Reykja-
vík við almenna verkamanna-
vinnu á unglingsárum, hann
lauk gagnfræða- og landsprófi
frá Gagnfræðaskóla Vestur-
bæjar og Núpsskóla í Dýrafirði
og prófi frá Póst- og símaskól-
anum 1970. Málanám í
Málaskólanum Mími og Náms-
flokkum Rvk. Hermann stund-
aði vinnu hjá Hamil-
ton á Keflavíkur-
velli, Skóv. Stefáns
Gunnarssonar, rak
verslunina Pollý-
önnu 1973-79. Her-
mann var einn af
stofnfélögum Bygg-
ingasamvinnufé-
lagsins Framtak
1957, og vann við
byggingu á fyrsta
12 hæða húsi, sem
reist var á íslandi,
Sólheimum 27, R.
Hóf störf hjá póst-
þjónustunni 1958,
bréfberi 1.1. 1958, póstaf-
greiðslum. 1.6.1967, yfirpóstaf-
greiðslum. 1.6. 1968, fulltrúi
1.7. 1976, póstvarðstjóri 1.11.
1981.
Ingimar Pétur Hoffmann, f.
1875, drukknaði 12.7.1908, tré-
smiðameistari, einn af stofn-
endum Völundar hf. Systir
Ingimars var Kristjana móðir
Karls forsljóra Björnsbakarís.
Hálfbróðir Ingimars var séra
Hans Jónsson á Stað í Stein-
grímsfirði. Systir Elínborgar
Hansdóttur Hoffmanns (föður-
móðir Petreu) var Metta, móðir
Ingunnar konu Haraldar Böð-
varssonar útgerðarmanns á
Akranesi, sonur þeirra Stur-
laugur útgm. , faðir Haraldar
knattspyraukappa og frkvstj.
Har. Böðvarss. & Co. Systkini
Jóninu Jónsd. móður Petreu:
Guðbjartur sjómaður og bóndi
í Króki á Kjalarnesi, Oddur
sjóm. í Rvk. móðurfaðir Óskars
Guðmundss. blaðamanns,
Gunnlaugur sjóm., Guðrún,
Guðlaug kona Ólafs Eyjólfss.
óðalsb. i Saurbæ á Kjalarn.
Meðal systkina Hólmfríðar
Oddsd. (m. Jón Jónss. frá Stóra-
Klofa í Landssveit) móðurmóð-
ur Petreu var Þorlákur, faðir
Stefáns á Reykjum i Mosfells-
sveit, er gaf fé til kirkjubygg-
ingar á Mosfelli. Annar bróðir
Hólmfríðar , Oddur Oddsson
faðir Hólmfríðar í Merkinesi í
Höfnum, móðir Ellýar Vil-
hjálms söngkonu.
Pétur var sonur Þórðar Guð-
mundar Guðmundssonar bónda
í Sænautaseli, f. 16.9. 1882, að
Hraunanesi í Berufirði, d. 8.8.
1958, síðasti bóndinn í Sænauta-
seli, foreldrar hans Guðmundur
Þorláksson (flutti til Kanada)
og Petra Jónsdóttir af Beru-
fjarðarströnd, móðir Péturs,
Jónina Sigríður Guðnadóttir frá
Grannavatni, Arabjörassonar,
f. 12.8.1887, d. 20.4.1927, seinni
kona Guðmundar, Halldóra Ei-
riksdóttir, þeirra böra: Siguijón
bóndi á Eiríksstöðum, Eyþór
bóndi í Hnefilsdal, Ástdís hús-
móðir Akureyri, Skúli bifvéla-
virki Rvk.
Útför Hermanns fer fram frá
Fossvogskapellu í dag og hefst
athöfnin klukkan 10.30.
Hermann ljúfí hugum kær
heill og náð þér dafni.
Þína ævi sannleiks sær
signi í drottins nafni.
Hermann ljóma lífsins ber
ljúfa blómið smáa.
Bamið fróma blíðlynt er
bíður sómann háa.
(Pétur J. Hraunfjörð.)
Hermann kom eins og vorboðarn-
ir inn í líf fjölskyldu okkar. Hann
var þá tveggja ára, ljóshærður
snáði, ljúfur og fallegur drengur.
Unnur systir okkar kom einn dag
með hann færandi móður okkar og
sagði að mamma hans væri að eiga
barn, enginn væri til að gæta hans.
Það var nú ekki óvanalegt að Unn-
ur kæmi heim til mömmu með
ýmsa, sem henni fannst vera einir
í heiminum, en til þessa höfðu það
verið dýr. Mamma fór þvi að athuga
málið og allt reyndist rétt. Hermann
dvaldi oft eftir þetta á heimili for-
eldra okkar og önnur systkini hans.
Milli hans og foreldra okkar voru
ætíð miklir kærleikar. Við systurnar
litum alltaf á hann sem einn af
okkar kærustu heimilisvinum. Her-
mann var ljúfur maður, hjálpsamur
með afbrigðum og svo greiðvikinn
að vinstri höndin vissi sjaldan hvað
sú hægri gaf. Hann var handlaginn
og hafði gaman af útsaumi og alls
konar hannyrðum, en þegar hann
var að alast upp, varð hann að fara
í felur með það vegna fordóma.
Hann hafði yndi af ferðalögum og
nú í vor á sextugsafmæli sínu fór
hann til Flórída með vinum sínum.
Hermann lét sér annt um systkini
sín og fjölskyldur þeirra. Hann var
tryggur og trúr vinum sínum, kær-
leiksríkur og trúaður maður.
Við systurnar og fjölskyldur okk-
ar þökkum okkar kæra vini allan
þann kærleika og vináttu sem hann
umvafði okkur alla tíð.
Innilegar samúðarkveðjur til
systkina hans og fjölskyldna þeirra.
Guðlaug og Ólöf P.
Hraunfjörð.
Það er ekki langt síðan við vorum
þrír vinnufélagar frá pósthúsinu í
Pósthússtræti saman við jarðarför
í Fossvogskapellu er við kvöddum
gamlan vin og vinnufélaga. Það er
öruggt mál, að engum okkar hafi
dottið það í hug, að einn okkar
væri senn á förum. Hermann hóf
störf hjá Póstinum í Langholtsúti-
búi árið 1958, síðar meir er hann
í ein 17 ár í Laugávegsútibúi, en
síðustu árin vann hann í póstútibú-
inu í Pósthússtræti. Hann var því
mjög vel kunnugur öllum störfum
póstmannsins, en til að bæta við
þekkingu sína hóf hann nám í Póst-
og símaskólanum og lauk þar námi
er hann kláraði yfirmannsprófið.
Við Hermann vorum vinnufélagar
í mörg ár, og gekk það samstarf
mjög vel, en þó gekk á ýmsu í starfi
Hermanns, stundum blésu um hann
hlýir vindar, en því miður einnig
kaldir og þannig var það líka í hans
einkalífí.
En hann var hjartahlýr og góður
maður og vinur vina sinna, og hann
vildi öllum vel. Því miður var hann
oft misskilinn af fólki sem skildi
hann ekki, eða að hann misskildi
það.
Ég hitti Hermann síðast 26. júní
um kvölmatarleytið nálægt heimili
hans, þá var hann vel hress, og lék
á als oddi, fáeinum stundum síðar
var hann allur. Hann var nýlega
orðinn 60 ára, og ég veit að sú
ágæta gjöf, sem samstarfsfólk
færði honum af því tilefni, gladdi
hann mjög og hann var bæði hrærð- ■''
ur og mjög þakklátur. Við skulum
minnast hans eins og hann var þá.
Við sem þekktum hann vel, munum
ávallt minnast hans með söknuði
og hlýhug.
Ég votta Gulla, systkinum hans,
vinum og öðrum ættingjum mína
dýpstu samúð.
Blessuð sé minning hans.
Vilhjálmur K. Sigurðsson.
HERMANN
PÉTURSSON
+ Stefán Viðar
Jónsson var
fæddur í Reykjavík
20. janúar 1985.
Hann lést á barna-
deild Borgarspítal-
ans 25. júní siðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Halldóra
Böðvarsdóttir frá
Saurbæ á Kjalar-
nesi, f. 23. mars
1960, og Jón N.
Ingvason frá
Brekku i Aðaldal,
f. 6. ágúst 1952.
Alsystkini Stefáns
voru Anna Lovísa, f. 7. maí
1986, og Böðvar Ingvi, f. 1.
okt. 1994. Hálfsystir hans var
Iris D. Jónsdóttir, f. 21. desem-
ber 1974. Stefán Viðar ólst upp
í Breiðholtinu og var nemandi
í Breiðholtsskóla.
Stefán verður jarðsunginn
frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Jarðsett verður frá Saurbæjar-
kirkju á Kjalarnesi.
Nú hefur Stebbi bróðir kvatt
þennan heim eftir erfiða baráttu
við krabbamein í tæpt ár. Síðustu
vikur höfum við fjölskyldan dvalið
hjá Stefáni uppi á Barnadeild Borg-
arspítalans. Þetta stefndi allt á einn
veg og hin hinsta hvíld var orðin
óumflýjanleg fyrir Stefán. Eftir sitj-
um við nú ráðalaus með ótal spum-
ingar en fátt er um svör. Hvers
vegna fá hraust og hamingjusöm
böm illvígan sjúkdóm sem leggur
þau að velli? Þeir deyja jú ungir sem
guðirnir elska og ég trúi því að
Stefán sé í góðum höndum. En til-
gangurinn verður seint skilinn, eins
óréttlátt og manni fínnst þetta vera.
Ég hef alltaf litið upp til bróður
míns þótt hann hafi verið lægri f
loftinu en ég. Einstakur dugnaður
og samviskusemi einkenndu hann
alla tíð, ekki síst við skólanámið.
Þrátt fyrir að kraftar væru að þrot-
um komnir reyndi hann
að mæta í skólann eftir
bestu getu. Alltaf átti
hann til bros og um-
hyggju fyrir litla bróð-
ur sinn, Bödda, sem
hann dáði svo mjög.
Það er sárt til þess að
hugsa að þeir fái ekki
að fylgjast að lengur.
Síðasta sumar var
Stefán J sveitinni hjá
Baldri frænda fyrir
norðan. Mér er það
minnisstætt hve fal-
legu bréfin hans og
teikningarnar glöddu
mig en þá dvaldi ég í Danmörku.
Það var mikill söknuður í loftinu
og eftirvæntingin mikil að hittast
aftur, eins og svo oft áður þegar
ég fór til útlanda. í þetta sinn var
heimkoman öðmvísi. Stuttu áður
greindist sjúkdómurinn og veikburða
drengur tók á móti mér uppi á flug-
velli en með bros á vör.
Minningarnar eru margar um
þennan ljúfa dreng og við áttum
einnig okkar góðu stundir í vetur
þrátt fyrir veikindin. Tvívegis
dvöldum við í sumarbústað í eigu
Styrktarfélags krabbameinssjúkra
barna uppi í Hrunamannahreppi.
Þær stundir gleymast seint eins og
t.d. í óveðrinu um páskana.
Við vitum að allt var gert sem í
mannlegu valdi stóð til að vinna
bug á þessum vágesti sem kom inn
í líf okkar. Ég vil þakka öllum þeim
sem hjálpuðu Stefáni í veikindum
hans, ekki síst starfsfólki Barna-
deildarinnar fyrir ómetanlegan
stuðning og hjálp.
' Elsku pabbi og Dóra, megi Guð
gefa okkur öllum styrk til að tak-
ast á við þennan mikla missi.
Ég kveð þig, elsku bróðir, með
bæninni sem þér þótti svo vænt um:
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
íris systir.
Ég sit svo hnípin, hjartans vinur minn,
og horfi á mynd - á bjarta'svipinn þinn,
og minnist alis þess góða, er lífið gaf,
þó grimmd þess stundum veki tár á kinn.
Ég man þig bjartan, ljúfan, lítinn kút,
sem ijúft við ðmmu breiddir faðminn út.
Þú gladdir alla, sem að þekktu þig,
og þekktir ekki heimsins böl og sút.
En sorgin beið, og sjúkdóms erfitt böl.
Við sáum bjóðast fárra kosta vöi,
þvi gep hans valdi fáir sigur fá.
Þú farinn ert úr skammri jarðardvöl.
Þú skilur eftir minningar hjá mér,
- þá mynd sem tími og rúm ei fölskvar hér,
og hún mun geymd í huga mínum æ,
með hjartans þökk, sem ávallt fylgir þér.
Anna Margrét Signrðardóttir.
Elsku litli frændi minn, Stefán
Viðar, er látinn eftir harða og erf-
iða baráttu við sjúkdóm.
Já, elsku Stefán, þú varst alltaf
svo duglegur ojg óhræddur við að
reyna hlutina. Eg minnist þess sér-
staklega er þú varst aðeins fjögurra
ára og fjölskyldan flutti úr Vestur-
bergi, af 4. hæð í Leirubakka á þá
3., hvað þú varst iðinn við að bera
smádót upp og niður stigana. Alltaf
var hún ofarlega hjá þér, spurning-
in um að mega hjálpa, hvort sem
það var inni á heimilinu eða utan.
Væntumþykja og einlægni voru
þitt aðalsmerki. Fyrir það verð ég
þér eilíflega þakklát. Það er svo
margs að minnast á ekki lengri
tíma, aðeins ellefu árum, með þér
og fjölskyldunni, sumarferðalögin
okkar, samverustundir í Vestur-
bergi og síðar Leirubakka, ekki
hvað síst eftir fæðingu litla bróður
þíns, Böðvars Ingva, sólargeislans
þíns og okkar allra sem eftir stönd-
um og kveðjum þig með söknuði,
er þú leggur upp í þína hinstu sum-
arferð. Vertu sæll, kæri vinur.
Elsku systir og mágur, íris Dögg,
Anna Lovísa og Bövar Ingvi. Missir
ykkar er mikill og sár. Guð blessi
ykkur öll og styrki.
Guðlaug Böðvarsdóttir.
STEFÁN VIÐAR
JÓNSSON
jlxxx nmii,
H
H
Erfidrykkjnr
*
P E R L A N
Sími 562 0200
miiiiirir
Attatus
binding4ammatíng
✓ Plasthúðun
- innbinding
✓ Allur vélbúnaður
- og efni
✓ Úrvals vara
- úrvals verð
CWM J.AS1VWDSSONHR
Skipbohi 33.105 Reykjovik, shni 533 3535.
Minnismerki úr steini
Steinn ér kjörið efni í allskonar minnismerki. Veitum
alla faglega ráðgjöf varðandi hverskonar minnismerki.
Áralöng reynsla.
BSS. HELGAS0N HF
ISTEINSMIÐJA
SKEMMUVEGI 48 • SÍMI 557 6677
'Vx X’'
V;