Morgunblaðið - 13.09.1996, Blaðsíða 32
32 FÖSTUDAGUR 13. SEPTEMBER 1996
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
KARL H. GUNIMLAUGSSON,
Hjallabraut 33,
Hafnarfirði,
lést miðvikudaginn 11. september.
Soffía G. Karlsdóttir,
Halldór Ingi Karlsson,
Hilmar Karlsson,
Hafsteinn Karlsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Grétar M. Garðarsson,
Lára Jóhannsdóttir,
Dóróthea Sigurjónsdóttir,
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ÁSÓLFURPÁLSSON,
Ásólfsstöðum,
Þjórsárdal,
verður jarðsunginn frá Stóra-Núps
kirkju laugardaginn 14. september
kl. 14.00.
Ragnheiður Gestsdóttir,
Margrét Ásólfsdóttir, Þorsteinn Hallgrfmsson,
Guðný Ásóifsdóttir,
Sigurður Páll Ásólfsson, Hrafnhildur Jóhannesdóttir,
Gestur Ásólfsson, Þórunn Hjaltadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
18. útdráttur 12. Sept 1996
Bifreiðarvinningur
Kr. 2.000.000________Kr. 4.000.000 (tvðfaldur)
25831
Kr. 100.000
Ferðavinningar
Kr. 200.000 (tvöfaldur)
23097
32669
66678
74478
Ferðavinningar
Kr. 50.000 I Cr. 100.0 00 (tvöfaldur)
1568 15671 24605 31355 56920 63946
2962 23596 30985 47072 62786 76872
Húsbúnaðarvinningar
Kr. 10.000 Kr. 20.000 (tvi ifaldur
1367 11545 19648 29493 39038 49293 59412 68366II
1942 11560 19778 30048 39251 49584 59574 69308
2107 11995 19818 30595 39441 49620 59653 69615
2540 12151 20532 30821 39658 49676 59712 69780
2609 12431 20575 30867 39886 49696 60983 71164
2969 12772 21432 31565 40460 49758 61018 71453
3114 12803 21543 31817 40631 49858 61289 71456
3461 13109 21569 32336 41361 50170 61420 72413
3867 13403 21599 32525 41640 50920 61775 72911
3923 13771 21848 32574 41845 51393 61862 72929
5135 14099 22033 33563 42438 51617 62093 72954
5409 14532 22044 34022 42456 53512 62109 73026
5590 14602 22192 34196 43119 54384 62116 73080
5855 15234 22367 35041 43132 54403 62386 74318
6010 15336 23368 35053 44242 54437 62816 74408
6544 15955 23479 35140 45628 55540 62858 74429
6686 16202 23925 36045 45705 55572 62986 74911
6858 16333 24469 36139 45708 56041 63307 76720
6973 16468 24587 36725 45790 56286 63363 76829
7532 16557 25427 37064 45940 56503 63963 76846
7997 16735 25914 37065 46334 56671 64296 77664
9088 17225 25947 37127 46488 56990 65080 77880
9217 17483 26343 37339 47162 57006 66357 78306
9437 17806 26810 37688 47404 57064 67161 78354
9952 18088 27115 38067 47546 57590 67264 78680
9981 18402 27659 38151 47958 57654 67334 79412
10493 18715 27919 38222 48295 58053 67706 79497
10847 19517 28616 38433 49214 58760 67905 79918
11297 19532 29312 38772 49229 59336 68143
11411 19622 29412 38932 49261 59411 68244
Ueimasíða á Interneti: http//www.itn.is/das/
+ Eyjólfur Eiríks-
son var fæddur
í Reykjavík 13.
október 1919 og
ólst þar upp. Hann
lést á heimili dóttur
sinnar í Park City,
Utah, Bandaríkj-
unum hinn 30. maí
1996, 76 ára að
aldri. Foreldrar
hans voru Elísabet
Eyjólfsdóttir, f. í
Bíldudal 5.10. 1896,
d. 31. maí 1988, og
Eiríkur Eiríksson
frá Minnivöllum á
Landi, f. 12.5. 1882, d. 7.4.
1963. Systkini Eyjólfs eru: Pét-
ur, Grétar, Gunnar (d. 20.4.
1934 níu ára að aldri), Hulda
og Olafur.
Eyjólfur kvæntist Ruth Jens-
en en þau skildu. Börn þeirra
eru: tvíburarnir Marianne
Sigrid og Elísabet Dagný og
Karl Börge. Barnabörnin eru
tvö: Alta Anne og Kristian
Thor.
Útför Eyjólfs fer fram frá
kapellu Fossvogskirlqu í dag
og hefst athöfnin klukkan
13.30.
Vinur minn Eyjólfur Eiríksson
prentari lést í Bandaríkjunum hinn
30. maí á þessu ári, 76 ára gam-
all. Ástæðuna fyrir því að þessi
minningarorð eru svo seint á ferð
skal ég skýra nánar síðar í þessu
greinarkorni.
Við Eyfi vorum fæddir í Skugga-
hverfinu í Reykjavík sama árið,
1919, hann 13. októ-
ber en ég 23. desem-
ber. Strax í bernsku
urðum við samrýndir
og stóð sú vinátta öll
okkar æsku- og mann-
dómsár, allt fram til
andláts Eyfa. Við
lærðum báðir prent-
verk, Eyfi í ACTA og
síðar í Eddu hf. og lauk
þaðan sveinsprófi
1939.
Snemma bar á því
að hugur Eyfa stæði
til útlanda og var mik-
ið bollalagt og spekúl-
erað í öllum þeim dásemdum sem
í útlöndum væru. En svo kom stríð-
ið og hernámið og flest sund lokuð-
ust. En Eyfi gafst ekki upp og
haustið 1941 fór hann til Banda-
ríkjanna að mig minnir með Detti-
fossi. Dvaldi hann þar lengst af'
síðan, þó að undanskildum árunum
1944 til 1951 en 'þau ár dvaldi
hann hér heima. Árið 1951 fluttist
hann alfarið vestur og átti þar
heima síðan. Nær allan þann tíma
bjó hann í Kaliforníu og starfaði
lengst af hjá Avery Corporation,
eða frá árinu 1962 til starfsloka
sinna árið 1985, þá 65 ára að aldri.
Alla okkar tíð höfðum við Eyfi
náið samband þrátt fyrir mikla fjar-
lægð og fylgdumst vel með hvor
annars ferli. Eyfi hafði aflað sér
mikillar þekkingar og reynslu í
starfi sínu sem var prentun á hvers
konar vöru- og umbúðamerkingum,
enda er fyrirtækið Avery Corpor-
ation ekki aðeins frumkvöðull held-
ur einnig það stærsta í heimi á
sviði prentunar og framleiðslu á
sjálflímandi merkimiðum og skyld-
um umbúðavörum. Er mér kunnugt
um að Eyfi naut mikils trausts yfir-
manna sinna og varð góður vinur
margra þeirra.
Eitt af séreinkennum Eyfa var
trygglyndi og hvar sem hann
dvaldi varð honum vel til vina. Það
er stundum sagt um eldri menn
sem látnir eru að þeir hafi átt fáa
vini en góða. En þannig var það
ekki með Eyfa. Hann átti fjölda
vina og alla góða. Hann var mjög
tryggur vinum sínum bæði hér
heima og í Bandaríkjunum. Fjöl-
margir Islendingar sem búsettir
hafa verið vestra um lengri eða
skemmri tíma þessa áratugi urðu
vinir Eyfa og ræktaði hann þau
tengsl vel með bréfaskriftum og á
annan hátt sem tiltækur var.
Kynntist ég í gegnum Eyfa mörgu
af þessu fólki og finnst að hann
hafi vel valið vinahópinn.
í nokkur skipti kom Eyfi hingað
heim á þessum 45 árum og framan
af reyndi hann að dvelja hér í sum-
arfríi á 5 ára fresti. Var þá oft
glatt á hjalla hjá okkur æskuvin-
unum. Álltaf gáfum við okkur
góðan tíma til að ganga um
Skuggahverfið, Klapparstíginn,
Lindargötuna, Vatnsstíginn, Veg-
húsastíginn og allt það nágrenni.
í okkar huga var Skuggahverfið
einn ævintýraheimur frá bernsku-
dögunum. Rifjuðum við það allt
upp og nærri endurlifðum þótt
fullorðnir værum. Þar voru ótal
ævintýrastaðir sem við mundum
mjög glöggt, Kveldúlfsbryggjan
þar sem við veiddum margan kol-
ann og marhnútinn, Battaríistúnið
með Sölvhól og kofanum hans
Hannesar gamla. Hann var gam-
all skútukarl og var okkur sagt
að hann hefði lent í sjávarháska
og bjargað mörgum mannslífum.
EYJÓLFUR
EIRÍKSSON
+ Sverrir Run-
ólfsson var
fæddur í Reykjavík
3. desember 1921.
Hann lést í Reykja-
vík 7. september
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Runólfur kaupmað-
ur Kjartansson frá
Skál í Skaftafells-
sýslu,f. 30.11.1889,
d. 23.4. 1961, og
Lára Guðmunds-
dóttir frá Lóma-
tjörn, f. 31.10.1896,
d. 10.1.1968. Systk-
ini Sverris eru Guðmundur
Kjartan, f. 24.4. 1920, búsettur
í Bandarikjunum, Valgarð, f.
24.4. 1927, búsettur í Hvera-
gerði, og Svana, f. 6.3. 1940,
búsett í Reykjavík. Sverrir
stundaði nám í Verslunarskól-
anum og Héraðsskólanum á
Laugum og hélt 1945 til söng-
náms í Bandaríkjunum fyrir
hvatningu söngkennara síns
Péturs Jónssonar óperusöngv-
ara. Hann hafði sungið með
Fóstbræðrum. Hann settist að
í Los Angeles, þar sem hann
setti upp söngleiki og söng og
lék á sviði. Að aðalstarfi rak
hann verktakafyrirtæki fyrir
vegagerð og flugbrautir. I
Bandaríkjunum var hann
kvæntur Janet Murhy söng- og
Ég man þig enn og mun þér aldrei gleyma.
Minning þin opnar gamla töfraheima.
Blessað sé nafn þitt bæði á himni og jörðu.
(D.S.)
Fyrir 27 árum kom heitur sólar-
geisli inn í líf mitt frá Kaliforníu.
Þá var ég 12 ára gömul og full
efasemda yfir þessum nýja fjöl-
skyldumeðlimi. En það voru óþarfa
efasemdir. Hann vann hug minn
og hjarta á svipstundu og hef ég
oft haft á orði síðan að þótt ég
píanókennara. Þau
skildu. Börn þeirra
voru fjögur: Step-
hen tónlistarmað-
ur, f. 15.10. 1949,
d. 1977, Jennifer,
fulltrúi hjá Bell-
símafélaginu, f.
8.11. 1951, en sonur
hennar er Thomas
Allan, f. 1969, Su-
ana, f. 3.3. 1953, d.
1986, og Diane Hol-
land, starfsmaður
við kvikmyndir í St.
Barbara, f. 9.12.
1955, en dóttir
hennar er Lila, f. 1978.
Til íslands fluttist Sverrir
1969. Hann hafði mikinn áhuga
á að koma hér á framfæri að-
ferðum við vegagerð sem hann
hafði notað vestra, svonefndri
„blöndun á staðnum" og vann
að því. Seinna keypti hann og
rak um árabil innflutningsfyr-
irtækið Tandur hf. Hann
kvæntist Andreu Þorleifsdótt-
ur fulltrúa, f. 9.1. 1927, sem
lifir mann sinn. Stjúpdóttir
hans er Ilildur Sigurðardóttir
flugfreyja, f. 27.7. 1957. Börn
hennar eru Andri Þór, f. 1980,
og tvíburarnir Hildur Sif og
Helga Snót, f. 1983.
Útför Sverris fer fram frá
Neskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
leitaði sjálf um víða veröld þá hefði
ég ekki getað valið betri „pabba“.
Það er orð að sönnu að heiðar-
legri, hlýrri og elskulegri fósturföð-
ur er vart hægt að hugsa sér.
Hann var svo dagfarsprúður, róleg-
ur, heimakær og yndislegur heimil-
isfaðir. Alltaf boðinn og búinn að
rétta hjálparhönd hvort heldur sem
var að passa barnabörnin, hlusta á
mig seint og snemma og ekki síst
að vera stoð mín og stytta í blíðu
og stríðu.
Elsku Sverrir minn, ég veit að
hvíldin er kærkomin eftir 11 ára
veikindi. Börnin mín þijú kveðja
ástkæran afa.
Hver minning er dýrmæt perla
að liðnum lífsins degi.
Hin ljúfu og hljóðu kynni
af alhug þökkum vér,
þinn kærleikur í verki
var gjöf sem gleymist eigi
og gæfa var það öllum
sem fengu að kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Hildur.
Elskulegur bróðir minn hann
Sverrir, eða Bóbó eins og hann var
kallaður í gamla daga, er látinn.
Hann hafði átt erfitt í nokkur ár
vegna nýrnasjúkdóms sem eyddi
kröftum hans smám saman, en að
kvarta og kenna einhverjum eða
einhverju um, það hvarflaði ekki
að honum. Hann var í raun sá allra
skapbesti maður sem ég hef
kynnst, gerði gott úr öllu og hló
bara að manni ef honurn fannst
maður ganga of langt. Hann var
góður drengur, þótti vænt um sam-
ferðafólk sitt á lífsleiðinni og elsk-
aði konu sína og börnin sín, bæði
sín eigin börn og stjúpbörnin, að
ekki sé minnst á barnabörnin sem
hann sá ekki sólina fyrir.
Ég er tæpum sex árum yngri'
en Sverrir og frá því ég fyrst man
eftir mér var þessi ljúfi drengur
fastur punktur í tilverunni, og einn-
ig eldri bróðir okkar, hann Kjartan
eða Lilli Run. Þeir voru mjög sam-
rýndir, enda aðeins rúmlega eitt
ár á milli þeirra, og mér er það
minnisstætt hvernig þeir stóðu
saman eins og klettur úr hafinu
þegar eitthvað bjátaði á eða hallaði
á litla bróður, hann Denga. Stund-
um gat þó sá yngsti komið þeim
úr jafnvægi, sem gat leitt til elting-
arleiks yfir lóðir og garða, en á
eftir var svo hlegið að öllu saman.
Svo fæddist litla systir okkar, hún
Svana, vorið 1940, og ég man að
þeir bræðurnir voru hálf-hneyksl-
aðir á að hún mamma þeirra, 43
ára gömul manneskjan, væri að
eignast barn. En það viðhorf þeirra
SVERRIR
RUNÓLFSSON
v
.
€
I
c
íú
i
c
i
i