Morgunblaðið - 16.11.1996, Side 40

ÍÐRÓTTAIÐKUN
stúlkna hefur verið tölu-
vert í umræðunni síðustu
misseri.
Kannanir hafa sýnt að
meirihluti fólks telur
íþróttir vera jafnt fyrir
stúlkur og pilta. Eftir
sem áður gerist það enn
að stúlkur á aldrinum
14-16 ára hætta íþrótta-
iðkun frekar en piltar.
Hvað veldur? Það eru
margir þættir sem skipta
máli. Því tel ég að allir
sem að málinu koma
ættu að hugleiða hvað
hægt sé að gera til úr-
bóta.
Fyrst ber að nefna íþróttafélögin.
Hlutverk íþróttafélaganna er að setja
saman dagskrá sem hæfir, en hana
þarf síðan að kynna. Hafa félögin
það fyrir reglu að kynna tilboð sín
þeim, sem ætlunin er að ná til? Flest
félög hafa farið með kynningu í skól-
ana. Ekki er nægilega markvisst að
gera það á nokkurra ára fresti, held-
ur þarf á hveiju nýju tímabili að fara
til unglinganna og dreifa til þeirra
tímatöflum og hvetja þá til þátttöku.
Ég hef heyrt því borið við að það
kosti vinnu og fjármuni. Er ekki eðli-
legt að eitthvað kosti að auglýsa?
Öllum ætti að vera ljóst,
segir Ingveldur
Bragadóttir, að íþróttir
eru nauðsynlegar.
»Kostnaðurinn kemur væntanlega til
baka í aukinni þátttöku. Mesti vandi
félaganna við að halda stúlknaflokk-
um gangandi er sú fækkun sem á
sér stað í tilteknum aldursflokkum.
Staðreyndin er sú að yngri flokkar
eru vel skipaðir þátttakendum, en í
unglingafiokknum er hópurinn tekinn
að þynnast. Því er það félaganna að
kynna starfsemina og e.t.v. að breyta
þjálfunarforminu, i samræmi við
áhuga unglinganna. Nokkur félög,
sem taka þátt í átaksverkefni
um brottfall stúlkna úr íþrótt-
um, bjóða stúlkum í öllum
deildum félagsins þolfimi til
reynslu í vetur. Þeim, sem
stunda hópíþrótt hjá féíaginu,
stendur til boða að sækja þol-
fimitíma samhliða æfingunum.
Vonast er tii að það verði til þess
að lengja þátttöku þeirra í íþróttum.
Áhrif foreldra eru einnig mikil. Þegar
unglingur hættir að sækja íþróttaæf-
ingar og ekkert annað áhugamál tek-
ur við myndast tími aflögu sem sumir
nýta í raun ekki til neins gagns. Sam-
kvæmt könnunum sem unnar hafa
verið kemur fram að hvatning for-
eldra skiptir unglinga miklu máli. Það
má líka líta til þess að þátttaka í
Ingveldur
Bragadóttir
íþróttafélagi er forvöm
gegn neyslu hættulegra
efna, sem allt of mikið
er um meðal unglinga.
Hvert eitt bam sem fer
út af sporinu er einu bami
of mikið.
Kjami málsins era
stúlkumar sjálfar. Að
sjálfsögðu er þetta ekki
eingöngu mál íþróttafé-
laga og foreldra, heldur
fyrst og fremst stúlkn-
anna sjálfra. Þær verða
að vera ákveðnar í að vilja
stunda íþróttir. Þær þurfa
að svara þeim upplýsing-
um sem til þeirra berast.
Öllum ætti að vera ljóst nú að hreyf-
ing er af hinu góða og meira en það,
hún er nauðsynleg, þeim sem því geta
við komið. Læknar telja að draga
megi úr sjúkdómum, bæði andlegum
og líkamlegum, og jafnvel að koma í
veg fyrir þá, með reglulegri hreyfingu.
I könnunum hafa stúlkur svarað
því til að keppni höfði ekki til þeirra
og að megináhersla sé lögð á keppni
í íþróttafélögunum. Það má rétt vera,
en hvers vegna hafa stúlkur ekki
áhuga á keppni? Reynist þeim erfitt
að vinna úr því að tapa/sigra? Er það
ekki góð reynsla í lífmu að taka þátt
í skipulegri keppni þar sem föstum
reglum er fylgt? Að keppa og að
beijast fyrir sæti sínu í keppnisliði
þarf ekki að vera neikvætt, en getur
komið öllum til góða. Þetta ber ekki
að skilja sem svo að ég leggi of ríka
áherslu á keppni, en í íþróttum þurf-
um við að hafa markmið og i keppn-
inni reynir á reglur og gang leiksins.
Sem verkefnisstjóri átaksverkefn-
is, sem nú hefur staðið yfir í eitt ár
hjá ÍSÍ, hef ég fengið mikla svörum
úr ýmsum áttum. Þeim aðilum sem
ég hef heyrt frá hefur þótt halla á
stúlkumar hvað aðstöðu til íþrótta-
iðkunar varðar og lýsa undran sinni
á því, því að öilum ber saman um
ágæti þessa starfs.
Ég held að ekki sé við neinn einn
að sakast, heldur þurfi allir, sem að
barna og unglingastarfi vinna, að
vanda sig vel.
Næsta verkefni, sem við
stöndum frammi fyrir, er að
bjóða þjálfurum, að sækja
ráðstefnu þar sem fjallað
verður um þjálfun stúlkna.
Fyrri ráðstefnan verður hald-
in á Akureyri laugardaginn
16. nóvember nk. kl. 11-14.
Síðari ráðstefnan verður haldin í
íþróttamiðstöðinni í Laugardal, laug-
ardaginn 23. nóvember nk. kl. 10.30-
13.30. Sagt verður frá dagskránni á
íþróttasíðum. Allir þjálfarar, sem
starfa við stúlknaþjálfun, svo og for-
ráðamenn íþróttafélaga, era hvattir
til þátttöku!
Höfundur er íþróttakennari og
verkefnissljóri ÍSÍ.
DRENGJAKÓR Laugarneskirkju ásamt stjórnanda sínum í Liseberg í Gautaborg 10. júlí 1996.
Drengjakór
Laugarneskirkju
Þannig eru kjörorð Drengjakórs
Laugarneskirkju (skammstafað
DKL). Þau lýsa ágætlega hug-
myndafræði starfsins. Söngurinn
verður bestur og túlkun tónanna
innilegust þegar nauðsynleg ögun
og frelsi barnsins til leikja fer sam-
an í kórstarfinu.
Meðal flestra rótgróinna menn-
ingarþjóða er hefð fyrir drengjakór-
um í kirkjulegu starfi.
Hérlendis hafa ekki verið starf-
ræktir margir drengjakórar og er
Drengjakór Laugarneskirkju nú eini
starfandi drengjakórinn í landinu.
Hér á eftir verður gerð nokkur
grein fyrir starfsemi hans.
Starfið í vetur
Drengjakór Laugarneskirkju hef-
ur nú starfað í sex ár. í vetur taka
hátt í sextíu drengir þátt í starfi
hans, ýmist í aðalkór, undirbúnings-
deild eða nýstofnaðri eldri deild.
Þar syngja drengir sem áður vora
í aðalkórnum en hafa nú gengið
gegnum raddbreytingu og syngja
dýpri raddir.
Æfingar á vegum Drengjakórs-
ins eru fjórum sinnum í viku. Auk
þess að syngja reglulega við guðs-
þjónustu í kirkjunni syngur kórinn
við ýmis önnur tækifæri og heldur
tónleika tvisvar á ári, á aðventunni
og að vori. Stjórnandi Drengjakórs-
ins er Friðrik S. Kristinsson.
Frá liðnu sumri
Hafi einhveijir Laugnesingar
vaknað fyrir allar aldir föstudaginn
7. júní síðastliðinn hafa þeir hinir
sömu e.t.v. séð þéttsetna hópferða-
« a .
Syngja eins og englar,
hegða sér eins og herr-
ar, leika sér eins og
strákar. Ólafur Jó-
hannsson segir þessi
kjörorð Drengjakórs
Laugarneskirkju lýsa
ágætlega hugmynda-
fræði starfsins.
bifreið leggja af stað frá Laugar-
neskirkju. Þar voru meðlimir DKL
að leggja af stað í tónleika- og
skemmtiferð til Svíþjóðar og Dan-
merkur. Ásamt 34 drengjum á aldr-
inum 9-15 ára fóra 10 foreldrar,
stjórnandi, organisti og undirritað-
ur, starfandi sóknarprestur í Laug-
arneskirkju.
Ferðaáætlunin var nokkuð stíf en
ferðin samt öll hin ánægjulegasta.
Flogið var til Kaupmannahafnar
og þaðan ekið rakleitt til Gauta-
borgar. Fyrstu sólarhringana voru
bækistöðvar ferðalanganna á far-
fuglaheimili þar í borg. Sunnudag-
inn 9. júní voru haldnir tónleikar í
Dómkirkjunni í Gautaborg í sam-
starfi við drengjakór sem þar starf-
ar. Sérstaka ánægju vakti að hitta
marga íslendinga, búsetta ytra,
sem sóttu þessa tónleika.
Einnig var sungið í skemmtigarð-
inum Liseberg einn sólfagran sum-
ardag en þegar tónleikahaldi sleppti
var tíminn aðallega nýttur til að
skemmta sér.
Þá var ferðalöngunum boðið í
garðveislu til frú Ingu Þóru Geir-
laugsdóttur og sr. Jóns Dalbú Hró-
bjartssonar, íslendingaprests í
Gautaborg, en sr. Jón var einmitt
prestur í Laugarneskirkju þegar
Drengjakórnum var komið á lagg-
irnar.
Frá Gautaborg var siglt með
feiju til Jótlands þar sem Legoland
vakti einna mesta athygli og hrifn-
ingu ferðalanganna. Einnig var
sungið fyrir starfsmenn hönnunar-
fyrirtækis í Ebeltoft á austurströnd
Jótlands sem launuðu drengjunum
m.a. með því að bjóða þeim að skoða
gamla freigátu frá tíma seglskipa.
Síðustu daga ferðarinnar var gist
á heimilum félaga í Danska drengja-
kómum í Kaupmannahöfn. í sam-
starfi við Danska drengjakórinn
voru haldnir tónieikar í Dyssegárds-
kirkju í Hellerup. Einnig var sungið
á vegum íslendingafélagsins á þjóð-
hátíðarsamvera 15. júní. Góðar við-
tökur Dananna og alúðleg fram-
koma þeirra yljaði um hjartarætur.
Örþreyttur en himinsæll hópur
drengja og fylgdarfólks kom aftur
heim til íslands kvöldið fyrir þjóðhá-
tíðardaginn og sumarfrí kórsins fór
í hönd.
Foreldrafélag — fjáröflun
Slíkar utanlandsferðir eru ómet-
anlega þroskandi og gefandi fyrir
þá sem eiga þess kost að taka þátt
í þeim. DKL hefur að jafnaði farið
slíkar ferðir annað hvert starfsár
en tónleikaferð hér innanlands hitt
árið.
Kórstarf sem þetta er vissuleg;
krefjandi. Auk söngþjálfunar oj
þess trúarlega uppeldis, sem fels;
í slíku kirkjustarfi, læra drengirnii
m.a. að starfa saman, taka tillit ti
annarra og skipuleggja tíma sinn.
Drengirnir eiga sjálfir mestan heið-
ur af því hve vel hefur gengið í DKL.
Ekki má þó gleyma þætti stjórn-
andans, Friðriks S. Kristinssonar,
sem tekst með vandvirkni og lagni
að sameina drengina og ná því besta
fram hjá þeim.
Jafnframt er ljóst að svo um-
fangsmikið starf með tónleikahaldi,
ferðalögum o.fl. væri ekki mögulegt
nema vegna atorku og dugnaðar
freldra í foreldrafélagi DKL sein
hafa staðið fyrir fjáröflun af ýmsu
tagi.
Kertasala fyrir jólin er fastur liður
í fjáröflun DKL. Mega Reykvíkingar
og nærsveitamenn búast við því að
verða boðin til sölu kerti í því skyni
að styrkja þetta góða starf.
Aðventutónleikar
Bækistöðvar DKL eru í Laugar-
neskirkju enda starf kórsins liður í
safnaðarstarfi Laugarnessafnaðar.
Þar fara fram allar fastar æfíngar
og þar er önnur aðstaða kórsins.
Til tilbreytingar hefur DKL hald-
ið suma tónleika sína í öðrum kirkj-
um.
Nú á aðventunni verða tónleikar
DKL í Langholtskirkju sunnudag-
inn 15. desember kl. 20. Miðar
verða seldir í Laugarneskirkju og í
Kirkjuhúsinu.
Lokaorð
Starf DKL er fyrst og fremst
þroskandi og gefandi fyrir þá drengi
sem eiga þess kost að taka þátt í
því.
Auk þess er það gefandi og
ánægjulegt fyrir söfnuðinn sem
stendur á bak við það og nýtur þess.
Síðast en ekki síst er það mikil-
vægur þáttur í að auka fjölbreytni
í kirkjulegu tónlistarstarfi. Sungið
er mönnum til ánægju en Guði til
dýrðar.
Höfundur er prestur í
Laugarneskirkju.
40 LAUGARDAGUR 16. NÓVEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
AÐSENDAR GREINAR
Gott íþrótta-
starf - o g keppni