Morgunblaðið - 09.02.1997, Blaðsíða 36

36 SUNNUDAGUR 9. FEBRÚAR 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Ástkær eiginkona mín, dóttir, móðir
okkar, tengdamóðir og amma,
SIGURBJÖRG EIRÍKSDÓTTIR,
Stuðlaseli 22,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju
fimmtudaginn 13. febrúar kl. 13.30.
Svavar Sigurjónsson,
Sigríður Þórmundsdóttir,
Áslaug Svavardóttir, Geir Magnússon,
Margrét Svavarsdóttir, Ingólfur Gissurarson,
Eiríkur Svavarsson
og barnabörn.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi okkar og sonur,
SVEINBJÖRN BENEDIKTSSON,
Gunnarsbraut 40,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 11. febrúar kl. 15.
Auður Jónsdóttir,
Hlín Sveinbjörnsdóttir, Hávar Sigurjónsson,
Hrólfur Þeyr Þorrason,
Sveinbjörn Hávarsson,
Auður Hávarsdóttir,
Róshildur Sveinsdóttir.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
MARÍA HALLA JÓNSDÓTTIR,
Ingvörum,
Svarfaðardal,
verður jarðsungin frá Dalvíkurkirkju
þriðjudaginn 11. febrúar kl. 13.30.
Jarðsett verður að Tjörn.
Árni Steingrímsson,
Edda Björk Valgeirsdóttir, Júlíus Valbjörn Sigurðsson,
Jón Víkingur Árnason, Ester Anna Eiríksdóttir,
Saga Árnadóttir, Börkur Árnason,
Birkir Árnason, Sigrún Árnadóttir
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og vinarhug við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa,
JÓHANNS T. KRISTJÁNSSONAR
fyrrv. lögregluþjóns,
Kársnesbraut 71.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrun-
arheimilisins Sunnuhlíðar.
Sigrún Dagbjört Pétursdóttir,
Kristján H. Jóhannsson, Brynja Baldursdóttir,
Rúdólf Jóhannsson, Hrönn Kristinsdóttir,
Ari Jóhannsson, Anna Ingibergsdóttir
og barnabörn.
t
Hjartans þakkir sendum við öllum þeim,
sem sýndu okkur hlýhug og samúð við
fráfall elskulegs eiginmanns, föður okk-
ar, tengdaföður, afa, bróðurog frænda,
SIGURÐAR BORGÞÓRS
MAGNÚSSONAR
húsasmiðameistara,
Tunguvegi 23,
Reykjavik.
Af alhug biðjum við góðan guð að
blessa ykkur.
Þakkir sendum við Kjartani Magnússyni og hjúkrunarfólki deildar
11-E á Landspítalanum, heimahlynningu Krabbameinsfélagsins,
svo og öðrum þeim, sem önnuðust hann í veikindum hans.
Lifið heil.
Sesselja Ásgeirsdóttir,
Guðrún Sigurðardóttir, Ásmundur R. Richardsson,
Ásgeir Sigurðsson, Gabriela E. Pitterl,
Magnús Sigurðsson, Valborg H. Gestsdóttir,
Ingunn Sigurðardóttir, Þorkell Ágústsson,
Helga Sigurðardóttir, Jóhannes Hr. Símonarson
og barnabörn.
Hulda Magnúsdóttir,
Magnús R. Ástþórsson, Elfa B. Benediktsdóttir
og börn.
JÓNEINAR
JÓNSSON
+ Jón Einar Jóns-
son var fæddur
að Skálanesi í Aust-
ur-Barðastrandar-
sýslu 9. nóvember
1900. Hann andað-
ist á Vífílsstöðum
31. janúar síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Jón Einarsson,
bóndi á Skálanesi,
og þriðja kona
hans, Sigurlína
Bjarnadóttir, ættuð
úr Hrútafirði og af
Ströndum. Börn
þeirra auk Jóns
voru Ásta, Sigríður og Sigurður
sem einn er á lífí.
Jón giftist 8. nóvember 1924
Ingibjörgu, f. 9. janúar 1902 að
Fossi í Suðurfjarðahreppi, d. 2.
mars 1989. Foreldrar hennar
voru: Jóna Jónsdóttir og Jón
Jónsson. Börn þeirra eru: 1)
Jónína Sigurlina, f. 30. septem-
ber 1925. 2) Hall-
grímur Valgeir, f.
4. maí 1927. 3) Aðal-
heiður Gyða, f. 7.
mars 1933. 4) Krist-
jana Guðmunda, f.
27. október 1934. 5)
Erlingur, f. 3. júli
1936, d. í nóvember
1937. 6) Jón Erling-
ur, f. 12. júní 1938.
7) Guðný Jóna, f. 13.
desember 1939. 8)
Svanhildur, f. 19.
september 1942. 9)
Hjördís, f. 14. júlí
1945. 10) Sverrir
Finnbogi, f. 9. maí 1947. Auk
þess ólust upp hjá þeim Víglund-
ur Ólafsson, látinn, Gunnar Ingi
Hrólfsson og Jón Ingi Kristjáns-
son. Afkomendur eru 97.
Útför Jóns Einars fer fram
frá Fossvogskirkju mánudaginn
10. febrúar og hefst athöfnin
klukkan 15.
Ég þakka allt frá okkar fyrstu kynnum
það yrði margt, ef telja skyldi það.
I lífsins bók það lifír samt í minnum
er letrað skýrt á eitthvert hennar blað.
Ég fann í þínu hvíta, stóra hjarta
þá helgu tryggð og vináttunnar Ijós
er gerir jafnan dimma daga bjarta,
úr dufti lætur spretta lífsins rós.
(Margrét Jónsdóttir.)
Elskulegur föðurbróðir minn er
loksins búinn að fá hvíldina eftir
margra ára heilsuleysi og einlæga
þrá eftir að fá að hverfa úr þessum
heimi. Hann missti alla lífslöngun
eftir að hann missti Ingibjörgu konu
sína eftir 65 ára hjónaband, sem
aldrei féll skuggi á, enda voru þau
bæði einstaklega skapgóð og sam-
rýnd. Frændi fæddist á Skálanesi
og bjó þar allan sinn búskap meðan
heilsan leyfði. Hann missti ungur
föður sinn, Jón Einarsson bónda á
Skálanesi, en Sigurlína amma var
þriðja kona hans. Það kom því
snemma í hlut systkinanna að taka
til hendi, þótt amma hefði ráðsmann
í mörg ár. Systkinin voru Qögur;
Ásta, ar alla tíð á Skálanesi, Sigríð-
ur, hún giftist vestur í ísafjarðar-
djúp, bjó lengi á ísafírði og mörg ár
í Kópavogi og bræðumir Sigurður
og Jón.
Það var lengst af tvíbýli á Skála-
nesi, þótt jörðin væri varla nema
fyrir einn. Eftir að þeir bræður
kvæntust bjuggu þeir með móður
sinni á Skálanesi í ein 10 ár. Sigurð-
ur var ekki eins hneigður fyrir bú-
skap og Jón og með minni fjöl-
skyldu svo það varð úr að hann
kvaddi sveitina 1938 og fluttist
búferlum með fjölskyldu sína á
Akranes. Þá var ég níu ára. Sigurð-
ur faðir minn er nú einn eftir af
þeim systkinum og er á Dvalar-
heimilinu Höfða á Akranesi, 93 ára.
Þar sem pabbi var mikið að heim-
an vegna vinnu þegar ég var bam,
var frændi eins og pabbi okkar allra
Marmari ♦ Granít ♦ Blágrýti ♦ Gabbró
Islensk framleiðsla
Sendunt
myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4 - Reykjavik
sími: 587 1960 -fax: 587 1986
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og vinarhug við andlát og útför ástkærrar
móður okkar, tengdamóður og ömmu,
GUÐNÝJAR BRIEM
HARALDSDÓTTUR,
Háteigsvegi 15,
Reykjavík.
Haraldur Konráðsson, Magnús B. Haraldsson,
Björg Hulda Konráðsdóttir, Gestur Ó. Sigurðsson,
Guðný B. Gestsdóttir, Sigurður M. Gestsson,
Edgar Konráð Gapunay.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og vinarhug
við andlát og útför tengdaföður, afa og
langafa,
ÁGÚSTS BÖÐVARSSONAR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
áðurtil heimilis
í Barmahlíð 32.
. Anna B. Ágústsson,
Ágúst J. Gunnarsson,
Sveinbjörn S. Gunnarsson
og barnabarnabörn.
krakkanna á Skálanesi. Þær em
margar minningamar frá bemsku-
ámnum sem standa ljóslifandi fyrir
hugskotssj ónum.
Það var alltaf tilhlökkunarefni á
vorin þegar farið var í hólmana að
huga að æðarvarpinu. Þá kenndi
frændi okkur krökkunum hvemig
hreinsa ætti úr hreiðmnum, setja
upp fuglahræður o.fl. Þar sem allt-
af var gott veður þegar farið var í
varpið og haft með sér nesti vom
þetta sannkallaðar ævintýraferðir.
Svo vom það hrognkelsanetin og
selalagnimar, en mér fannst alltaf
sorglegt að sjá kópana, þeir vom
svo fallegir. Ég held að frænda
hafi leiðst það líka því hann var
mjög viðkvæmur maður. En þetta
var bara liður í því að færa björg
í bú því allt var þetta borðað og
skinnin seld. Ég man eftir því að
einu sinni þurfti að aflífa gamlan
hest sem frændi átti. Hann fékk
nágranna sinn til þess, hann gat
ekki hugsað sér að gera það sjálf-
ur. Haustin vom alltaf kvíðvænleg,
því þá var blessuðum lömbunum
slátrað. Öllu var slátrað heima, og
þvílíkt blóðbað. Við krakkarnir vor-
um látin hræra í blóðinu, halda í
ristla o.fl.
Frændi var ákaflega hagur bæði
á jám og tré og gerði oft við hluti
fyrir nágrannana. Ég var eitt sinn
beðin að fara með eitthvað, sem
hann hafði verið að gera við, inn
að Kleifastöðum; ég hef líklega
verið sex eða sjö ára. Hvílík upp-
hefð að frændi skyldi trúa mér fyr-
ir þessu. Ef til vill er þessi ferð
mér svo í fersku minni fyrir þá sök
að ég hef aldrei á ævinni orðið eins
hrædd. Þannig var mál með vexti
að á leiðinni heim þurfti ég að
ganga fram hjá kletti. Þegar ég kem
þar að situr maður undir klettinum
og bendir mér að koma til sín. Ég
var náttúrlega alveg viss um að
þetta væri huldumaður sem mundi
fara með mig inn í klettinn og ég
fengi aldrei að sjá fólkið mitt aft-
ur. Hann biður mig að setjast hjá
sér og fær mér bók til að lesa. Ég
hafði aldrei séð svona bók, það vom
bara orð niður öðmm megin, en
hinum megin var eitthvað sem hlaut
að vera huldufólksmál. Ég stautaði
mig fram úr nokkmm orðum. Þá
gaf hann mér lítinn pakka í rauðu
bréfí með gylltum stöfum og benti
mér að fara.
Ég held ég hafí varla snert jörð-
ina á leið heim, ég hljóp svo hratt.
Það kom svo í ljós að þetta var
þýskur ferðamaður og bókin auðvit-
að orðabók, en í pakkanum reynd-
ist vera súkkulaði. Mikið var ég
öfunduð af bréfínu utan af súkkul-
aðinu, en það átti ég í mörg ár og
notaði sem bókamerki.
Skýrasta mynd mín af frænda
er þó þegar hann var að smíða litlu
kistuna utan um Erling son sinn
sem dó úr heilahimnubólgu tveggja
ára gamall. Hvílíkt listaverk hafði
ég aldrei séð, hún var öll rennd.
Ég fékk að eiga lítinn renndan
kubb sem ég geymi eins og hvern
annan dýrgrip. Það er alveg með
ólíkindum hverju frændi kom í verk.
Það var ekki hlaupið að því að slétta
túnið á Skálanesi, sem var ekkert
nema gijót. En þetta sléttuðu þeir
feðgar, Jón og Hallgrímur, elsti
sonurinn, sem er núverandi bóndi
á Skálanesi, mestmegnis með jám-
karli, skóflu og hjólbörum. Eins er
óskaplega erfítt að koma niður girð-
ingarstaurum. Frændi gerði sér lítið
fyrir og hlóð grjótgarð þvert yfir
hraunið, um 500 m langan. Það
skilur enginn þá þrautseigju að
koma gijótinu í garðinn yfír stór-
grýtt hraunið. Garðurinn er listavel
hlaðinn og mun verða minnisvarði
um frænda um ókomin ár. Flestir
sem fara landleiðina vestur stoppa
á' Skálanesi. Þar er hægt að fá
bensín og olíu og einnig er þar útibú
frá kaupfélaginu í Króksfjarðar-
nesi. Frændi hafði þessa afgreiðslu
með höndum í mörg ár og margir
minnast þess eflaust að hafa keypt
þar óbarinn harðfísk, fengið lánaða
sleggju í búðinni og barið fískinn á
stórum steini neðst í hrauninu hinum
megin við veginn. Það var heldur
ekki óalgengt að hann kæmi með
gesti inn í bæ í mat eða kaffi, þar