Morgunblaðið - 09.02.1997, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 9. FEBRÚAR 1997 37
sem öllum var veitt af rausn. Katr-
ín, kona Hallgríms, tók svo við þess-
ari afgreiðslu og sinnir henni enn.
Það var oft margt um manninn
á Skálanesi haust og vor þegar eyja-
bændur voru að flytja féð milli lands
og eyja. Oft gat það tekið nokkra
daga á haustin. Þá komu þeir í land
til að smala og þurftu stundum að
bíða í nokkra daga eftir leiði út.
Mótorbátur dró íjárbátana og ekki
var hægt að fara mema í góðu veðri.
Þá sváfu stundum um 20 manns í
hlöðunni. Við krakkamir vorum
heldur betur send í berjamó, það
besta sem eyjamenn gátu hugsað
sér var að fá beijaskyr eða hræring
með beijum út í. Ég hitti einu sinni
mann sem hafði verið í þessum flutn-
ingum. Hann sagðist aldrei gleyma
beijaskyrinu hennar ömmu.
Frændi var ekki mikið fyrir að
vera iðjulaus. Til marks um það
gerði hann alveg upp bát, sem talinn
var ónýtur. Þá var hann kominn á
tvær hækjur.
Þau hjónin voru búin að fá pláss
á elliheimilinu á Reykhólum þegar
Inga, eins og hún var kölluð, veikt-
ist og var flutt suður á sjúkrahúsið
á Akranesi þar sem hún lést 1989.
Frændi var þá hjá Gyðu dóttur
sinni, sem býr á Akranesi. Á hveij-
um degi fór hann upp á sjúkrahús
til konu sinnar á hækjunum sínum.
Hann komst vestur til að vera við
jarðarför Ingu, en upp úr því fékk
hann slæma flensu og óskaplega
mikinn astma, en hann var astma-
sjúklingur lengi vel. Þá var hann
fluttur á Vífilsstaðaspítala, þar sem
hann dvaldi þar til hann lést.
Síðustu árin var frændi rúmliggj-
andi, mjaðmaliðirnir voru alveg
ónýtir, og þar sem hann var svo
mikill astma- og hjartasjúklingur
var aldrei lagt í að skipta um
mjaðmaliði.
Tíminn er lengi að líða þegar
legið er ár eftir ár í sjúkrarúmi, en
aldrei heyrðist frændi kvarta. Hann
var svo innilega þakklátur fyrir allt
sem fyrir hann var gert, maður fór
alltaf ríkari frá því að heimsækja
hann, sem því miður var allt of
sjaldan.
Ég er ekki frá því að sumu starfs-
fólkinu á Vífilsstöðum hafí fundist
það vera að missa kæran afa. Haf-
ið öll hjartans þökk fyrir alla ykkar
umþnnun og kærleika í hans garð.
Ég er alveg sannfærð um að
hann hefur oft minnst ykkar í bæn-
um sínum. Þessi þrautseigja og
ósérhlífna aldamótakynslóð er nú
óðum að hverfa af sjónarsviðinu.
Yngra fólkið má bara ekki
gleyma þeim arfí sem sú kynslóð
lét eftir sig. Afkomendur Ingu og
Jóns á Skálanesi eru að nálgast
100, eru nánar tiltekið 97. Þau eign-
uðust 10 böm og eru 9 þeirra á
lífí. Það er hreint ekki svo lítið inn-
legg til þjóðfélagsins.
Elsku frændur og frænkur, ég
veit að bænir Skálaneshjónanna
fylgja ykkur áfram í gegnum lífíð.
Megi góður guð blessa minningu
þeirra beggja.
Trúarinnar traust og styrkur
tendrar von í döpru hjarta.
Eilífðin er ekki myrkur
eilífðin er ljósið bjarta.
(H. Sæm.)
Guðmunda Vigdís (Munda).
MINNINGAR
JÓN
KARLSSON
+ Jón Karlsson
fæddist í
Reykjavík 13. mars
1921. Hann lést 1.
febrúar síðastliðinn
á Hrafnistu í
Reykjavík. Foreld-
ar hans voru hjónin
Guðrún Rannveig
Ólafsdóttir, f.
24.10. 1891, d. 10.3.
1934, og Karl
Karlsson, f. 28.1.
1892, d. 28.1. 1965.
Jón átti 11 systkini
og lifa sex þeirra
bróður sinn. Jón
kvæntist Guðríði Sigjónsdóttur
9. mars 1945, hún var fædd 26.
febrúar 1924 í Vestmannaeyj-
um, d. 31. ágúst 1987. Þau eign-
uðust þrjár dætur. Þær eru
Kolbrún, sem er
gpft Guðbergi Krist-
inssyni og er sonur
þeirra Hrafn,
kvæntur Nönnu
Þóru Andrésdóttur,
dóttir þeirri er
Fanney. 2) Hrafn-
hildur, gift Georgi
Árnasyni. Börn
þeirra eru Vaia, í
sambúð með Gunn-
ari Páli Kristins-
syni, Árni og Kol-
brún. 3) Edda Krist-
ín, börn hennar og
Sverris Jónssonar
eru Jón Þröstur og Elísa.
Jón verður jarðsunginn frá
Dómkirkjunni mánudaginn 10.
febrúar og hefst athöfnin kl.
13.30.
Sofnaður er svefninum Ianga,
eftir erfið veikindi, tengdafaðir
minn, Jón Karlsson, sjómaður.
Minningar leita á hugann, eftir
rúmlega 30 ára kynni. Ég man það
vel, hvernig hann kom mér fyrir
sjónir, er ég bankaði upp á í fyrsta
sinn, á heimili hans og Guggu. Jón
stóð í dyrunum þéttur um herðar,
snaggaralegur og stæltur. Það tók
tíma að kynnast Jóni, þar sem hann
var dulur um sína hagi, en um
fermingu deyr móðir hans frá stór-
um barnahópi og varð hann að
fara til vandalausra og byija að
vinna fyrir sér.
Ekki talaði hann mikið um þetta
tímabil í lífi sínu, en talaði með
gleði og þakklæti um dvöl sína hjá
Antoni að Höfða á Höfðaströnd,
en þar dvaldi hann frá 17 ára aldri
til rúmlega tvítugs, að hann fer til
Reykjavíkur og kynnist konu sinni
Guðríði Sigjónsdóttur, sem var
hans lán, og um svipað leyti hefur
hann sjómannsferil sinn, sem varð
að mestu hans ævistarf.
Jón var glaðvær og minnist ég
þess, þegar við fórum saman á bíla-
sölur og skemmtum okkur vel, en
bílar voru áhugamál hans seinni
árin. Einu sinni vildi hann skipta
um bíl, sem var nánast óekinn og
hafði sölumaðurinn orð á því. Þá
svaraði Jón að bragði: Ég hefði
verið lengi að labba þetta. I annað
skiptið vildi hann selja, en fékk svo
lélegt tilboð að hann snérist á hæli
og spurði hvort fólkið væri að leita
að hjólbörum, þannig gat hann
verið hnyttinn í tilsvörum og
skemmtilegur.
Síðustu árin dvaldi Jón á deild
3 á Hrafnistu í Reykjavík, þar sem
hann naut góðrar umönnunar góðs
starfsfólks, sem létti honum lífið.
Ég vil þakka samfylgdina og
kveð tengdaföður minn með hlý-
hug.
Guðberg Kristinsson.
Mig langar að minnast afa míns.
Það er gott að eiga minningar til
að rifja upp á kveðjustund. Afi var
alltaf svo góður og líka skemmti-
legur. Minnisstæðast er þegar afi
sótti mig á sunnudagsmorgnum og
við fengum okkur ís og keyrðum
um höfnina og afí sagði mér sögur
af sjónum og sínu lífi. Togarajaxl
af gamla skólanum eins og mamma
segir að afí hafí verið. Kreppan
hafði mikil áhrif á hann, að mæta
stundvíslega í vinnu og standa sig
var það sem gilti hvað sem tautaði
og raulaði. En samt var afi hlýr
og umhyggjan sem hann sýndi mér
er svo ógleymanleg. Guð blessi þig,
elsku afí.
Jón Þröstur.
Við skulum ekki gráta
og ekki tala ljótt,
þá verðum við svo stór
og vöxum svo fljótt.
Við skulum lesa bænirnar,
þá sofum við svo rótt,
Guð og allir englamir
þeir vaka hveija nótt.
(Karólína Jónsdóttir)
í minningu afa míns.
Elísa Sverrisdóttir.
wtmmmm
S
1
1
I
5
|
3
Fersk blóm og
skreytingar
við öll tœkifœri
Opið til kl.10 öll kvöld
Persónuleg þjónusta
Fákafeni 11, sími 568 9120
2
I
I
1
$
3

^Val husqogn
Ármúla 8-108 Reykjavík
tirva
Sófasett 3+1+1,
^sófaborð og 2 litlir stólar.
Álæði drapplitað,
bleikt og rautt.
1 Sími 581-2275 «568-5375 a Fax 568-5275
ERFI
DRYKKJUR
Látið okkur annast
erfidrykkjuna.
Fyrstaflokks þjónusta
og veitingar.
Rúmgóð og þœgileg
salarkynni.
Upplýsingar í síma 552-9900
Eríldrykkjur
Glæsile« kaffi-
hlaðhorð, failegir
>a l i r og mjög
goð þjónusta.
l’pplysingar í
símum 5050 025
og 562 "5“5
HOTEI LOFTLEIÐIR
-^mt—
STEBMMSBIOM
Skipholti 50 b - Sími 561 0771
Ferð og gistlng saman í pakka á hagstæðu verði,
kynntu þér málið.
Nánari upplýsingar: Hótel Reynihlíð,
sími 4644170 eða 8944171
og í'erðaskrifstofu GJ, sími 511 1515
FLUGLEIDIR
INNANLANDS
Mývatnssveit
Njóttu páskanna á Hótcl Reynihlíð við Mývatn,
í einstöku umhverfi Mývatnssveitar.
DAGSKRÁ:
Frá skfrdegi lil annars páskadags:
• Skíðaganga: Gengið um Reykjahhðarheiði, Kröflusvæðið,
Mývatn ogjarðhitasvæðið við Leirhnúk.
• Ganga: Gengið um Námafjall, Hvcrfjall og í Dimmuborgir.
• Föstudagurinn langi: Píslarganga umhverfis Mývatn meö
Snæbirni Péturssyni og víöa staldrað við.
• Hægt er að leigja vélsleóa, fá aðgang að íþróttahúsinu og fara
í náttúmböö í Bjamarflagi.
• Kvöldvökur.