Morgunblaðið - 30.04.1997, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
MIÐVIKUDAGUR 30. APRÍL 1997 27
Innsetningar í porti
MYNPLIST
Innsctningar
BLÖNDUÐ TÆKNI
Portmyndir við Bankastræti og
Laugaveg. Til 3. maí 1997.
TÓLF listamenn sýna nú í port-
um við Bankastræti og Laugaveg.
Staðsetning verkanna gefur veg-
farendum fijálsan aðgang að þeim
og er einnig andsvar við þeirri
markaðssetningu sem nú ríkir í
mestallri menningu. Verkin eiga
það sameiginlegt að hafa vísun til
borgarsamfélagsins en framsetn-
ing þeirra er ólík.
Sem dæmi má nefna Pétur Örn
Friðriksson sem er með verk í
porti Bankastrætis 14 er nefnist
„Hér er ekkert að sjá“. Um er
að ræða tvær svart-hvítar ljós-
myndir sem eru nær samhverfa.
Þær sýna í stækkaðri mynd augn-
svip manns með dökk gleraugu,
þar sem annað glerið hefur verið
tekið úr umgjörðinni. Verkið er
innarlega i portinu þar sem lítillar
birtu nýtur. Verkið er tvírætt, þar
sem titillinn gefur annað í 'skyn
en áhorfandinn sér. í porti Lauga-
vegs 24 hefur Alda Sigurðardótt-
ir fest á malbikið krónupeninga
sem mynda fínlegt mynstur.
Óreglulegt mynstrið minnir á
gamlan útsaum en er þó nær því
að líkjast tilviljanakenndri teikn-
ingu. Elsa D. Gísladóttir sýnir
svart-hvít ljósrit á víð og dreif í
porti við Laugaveg 28. Hér er um
að ræða ljósmyndir sem sýna
áherslu látbragðs, þar sem hreyf-
ingar handa eru látnar tákna
hugsun eða tilfinningar í sam-
skiptum.
Eygló Harðardóttir nefnir verk
sitt „Handalögmál" og er það á
Morgunblaðið/Kristinn
ELSA D. Gísladóttir. Laugavegur 28.
ALDA Sigurðardóttir.
Laugavegur 24.
Laugavegi 39. Hún nær þar að
laða fram ákveðna þrívíddarkennd
á tvívíðum fleti. Innsetningin er
veggteikning sem samsett er úr
mörgum smáeiningum. Svart lím-
band markar línu sem tengir sam-
an hringform máluð í rauðum lit.
Báðum megin límbandsins eru
ljósmyndir af hringlaga formum
sem liggja í lófa, hvert í sínum
lit. Líkt og í fyrrnefnu verki eftir
Pétur Örn er verkið tvírætt. Á
móti kemur að það er leikur í verk-
inu sem hvetur áhorfandann til
að taka þátt.
Aðrir sem eiga verk í sýning-
unni eru Ragnhildur Stefánsdóttir,
Þóra Sigurðardóttir, Hlynur
Helgason, Kristín Reynisdóttir,
Arnfinnur Einarsson, Ásta Ólafs-
dóttir, Magnús S. Guðmundsson
og Kristbergur Pétursson. Hug-
myndin á bak við þessa sýningu
er athyglisverð og þrátt fyrir að
útkoman sé misjöfn, er fyllsta
ástæða til að hvetja fólk sem á
leið um miðbæinn að leita verkin
uppi.
Hulda Ágústsdóttir
Leiðinleg
dvöl í dalnum
Morgunblaðið/Haraldur Jóhannsson
Eftirsóttar
myndir
Elínborgar
ELÍNBORG Jóhannesdóttir
myndlistarmaður hélt sýningu
á vatnslitamyndum sínum í
Vínarborg 13. til 30. mars síð-
astliðinn og seldi hún tuttugu
og tvær myndir á fyrstu
tveimur tímunum eftir að sýn-
ingin var opnuð. Myndirnar
eru flestar sóttar í islenska
náttúru og sést listakonan við
eitt verka sinna á opnunar-
daginn. Elínborg tók þátt í
samsýningu í Vín fyrir tveim-
ur árum og seldi þá líka verk
sín með miklu hraði eða fimm
verk af sjö á opnunardegi sýn-
ingarinnar.
KVIKMYNPIR
Bíöborgin
TVEIR DAGAR í DALNUM
„2 Days in the Valley“ ★ V2
Leikstjórn og handrit: John Herz-
feld. Kvikmyndataka: Oliver Wood.
Aðalleikarar: Danny Aiello, Greg
Cruttwell, Jeff Daniels, Teri
Hatcher, Glenne Headly, Marsha
Mason, Paul Mazurky, James
Spader, Eric Stolz, og Charlie
Theron. 107 mín. Bandarísk.
MGM/ Redemption/ Rysher Enter-
tainment. 1996.
„2 DAYS in the Valley“ er
byggð á forvitnilegri uppskrift.
Takið líf nokkurra einstaklinga í
stórborgarflæmi Los Angeles og
fléttið því saman í flókinn vef.
Athugið að persónugalleríið verður
að vera fjölbreytt: leigumorðingj-
ar, lögreglumenn, íþróttaafreks-
fólk, listaverkasali, hjúkrunar-
fræðingur, einkaritari, kvik-
myndaleikstjóri, og að minnsta
kosti ein „femme fatale". Kryddið
með ást, afbrýði, hatri, hefnd,
metnaði, vináttu, og heiðri. Hrær-
ið út í morði og peningum, og
útkoman ætti að vera bragðmikil
skemmtun. Því miður er það ekki
raunin með „2 Days“. Hún er svo
sannarlega ekki „Short Cuts II“.
„2 Days“ er þunn og bragðlaus
en þó með einstaka velkrydduðum
bita.
Persónurnar eru misvel skrifað-
ar og má skipta leikarahópnum
nokkurn veginn í tvennt. Þeim sem
tekst að gera karakterinn áhuga-
verðan þrátt fyrir allt, og hinum
sem er lífsins ómögulegt að byggja
upp trúverðuga persónu. Danny
Aiello,. Glenne Headly, Jeff Dan-
iels, Paul Mazursky, og Marsha
Mason eru í fyrri hópnum, en Teri
Hatcher, Eric Stoltz, og Charlie
Theron í þeim síðari.
James Spader og Greg Cruttw-
ell eru svo einhvers staðar á milli.
Hjá báðum er persónan endurtek-
ið efni. Cruttwell er sami leið-
indapúkinn og hann var í
„Naked“, og Spader er enn og
aftur kuldaleg ótukt sem er
brenglaður á kynferðissviðinu.
Nýjungin er sú að Spader gerir
aðeins grín að sjálfum sér og er
fyndinn á köflum.
„2 Days“ nær aldrei því tak-
marki að vera spennandi. Hún
flöktir stefnulaust á milli persón-
anna, án nokkurrar hrynjandi. Það
eina sem bjargar henni frá því að
vera algjör leiðindi er einstaka
atriði sem býr yfir húmor.
Leikstjóri myndarinnar og
handritshöfundur heitir John
Herzfeld. Hann hefur aðallega
stýrt sjónvarpsmyndum vestan-
hafs en á þó eina kvikmynd að
baki frá árinu 1983. Það var hin
hörmulega „Two of a Kind“ með
engum öðrum en John Travolta á
niðurleið og Oliviu Newton-John.
Samanborið við þá mynd er „2
Days“ skref fram á við.
Hvað er
svo glatt...
TONIIST
Grcnsáskirkja
KÓRTÓNLEIKAR
Lög eftir Sigfús Einarsson, Inga T.
Lárusson, Sveinbjöm Sveinbjöms-
son, Skúla Halldórsson o.fl.
Einsöngvarar: Stefán Jónsson og
Birgir Hólm Ólafsson. Píanóundir-
leikur: Sigurður Marteinsson. Karla-
kórinn Stefnir u. slj. Lárusar Sveins-
sonar. Grensáskirkju, sunnudaginn
27. aprílkl. 20.30.
EFTIR því sem maður í hlutverki
gagnrýnanda smám saman öðlast
þann vísi af viðmiðun, sem hinn
stað- og kórbundni karlakórsunn-
andi fer stundum á mis við, rennur
æ betur upp fýrir manni hvað þessi
rótgróna tóngrein hefur mikla fé-
lagslega þýðingu hér á landi. Löngu
áður en tónlistarlækning (-þerapía)
varð viðurkennd stoðgrein, áttuðu
menn sig á að samsöngur er betri
ávísun á sameiginlega vellíðan og
slökun úr daglegu amstri en flest
annað. Ekki sízt í karlakórum, í fjar-
veru þess dýrindis rógmálms skatna
sem fríðara kynið óneitanlega er,
lærðu menn snemma að njóta
ávaxta söngsamstarfs út í æsar. Því
fylgir í bland afslappaður húmor,
sem ekki er alltaf nógu guðshúsa-
hæfur, eins og kórstjórinn harmaði
í byijun óformlegra kynninga sinna
milli laga, er gátu minnt á lunkni
Rodneys Dangerfields. En jafnframt
kom fram, að þó að dagskrá Stefnis
væri að sinni nokkuð „þunn“ (orða-
lag kórstjórans), þá helgaðist það
sumpart af því, að dýrara viðfangs-
efni hefði verið æft fyrir aðsteðjandi
söngför kórsins til Austurríkis og
Ungveijalands, þ.e. Sálumessa
Franz Liszts, sem flutt yrði höfuð-
staðarbúum í lok júnímáðar nk.
Hógværðin var þó ekki nema í
meðallagi réttlætanleg, því við-
fangsefnin voru í litlu lakari en al-
gengt er á vortónleikum karlakóra.
Tónleikamir hófust með þróttmiklu
lagi eftir Zeller, „Söngurinn," og
síðan fylgdu tvö róleg lög eftir Sigf-
ús Einarsson, Hin dimma, grimma
hamrahöll og Staka. Vora þessi
fyrstu lög dæmigerð fyrir kosti og
galla kórsins, er hafði annars vegar
til að bera breiðan og safaríkan
ekta íslenzkan karlakórshjlóm og
ærinn kraft ef svo bar undir, en
hins vegar virtust sneggstu blettim-
ir á akkillesarhælnum skortur á fók-
us og einkum hæðarfestu er sungið
var veikt, auk þess sem nokkuð var
um að renna sér upp í tóninn, og
stundum jafnvel milli tóna, en slíkar
glissöður hættu sem kunnugt er að
þykja eftirsóknarverðar fyrir margt
löngu. Það brást þar af leiðandi
sjaldan, að þegar styrkur seig niður
fyrir mezzopiano, vildi tónhæðin
síga með og laða fram þreytuein-
kenni, er voru víðsfjarri í kraftmeiri
lögunum.
Eins og stjómandinn benti á, var
dagskráin alíslenzk (Zeller væntan-
lega tekinn með vegna íslenzka
söngtextans), og er það víst fremur
undantekning en hitt á hérlendum
kórtónleikum. Fyrir hlé risu auk
upphafslagsins hæst Átthagaljóð
eftir Inga T. og þjóðlagið Bára blá
(útsetjara ekki getið), þar sem
kórfélagamir Birgir Hólm Ólafsson
tenór og Stefán Jónsson bassi sungu
einsöng með kórnum. Birgir var
svolítið taugaóstyrkur en þurfti ekki
að vera það raddarinnar vegna, sem
var tær og hrein. Stefán skartaði
hljómmikilli bassarödd í Bára sem
einnig gat mýkzt niður fyrir hið
heyranlega, en hefði mátt halda
aftur af sér í síðasta túttíinu, því
ýmsir hrakku við með andfælum,
þegar stentorinn gaf þar skyndilega
allt í botn og yfirgnæfði félaga sína
á heldur ósmekklegan hátt. En eftir
undirtektum tónleikagesta að dæma
erfðu það hinsvegar fáir.
Af §óram lögum Skúla Halldórs-
sonar eftir hlé tókst Linda bezt; vel
samið lag sem mætti heyrast oftar,
og vel mótað hjá stjórnanda og kór
við nettan píanóundirleik Sigurðar
Marteinssonar. Eitt sérkennilegasta
atriði seinni hálfleiks var hin
kerskna „Þeysireið" úr h.u.b. 20 ára
gamalli hestamannaópera þeirra
Magnúsar Ingimundarsonar og
Flosa Ólafssonar, Ringulreið, en þó
kastaði tólfum, þegar kórfélagar
settu í lokin upp gömludansasveit
gítars, rafbassa, nikku og tromma.
Tók þá völdin fislétt síldarplans-
stemmning fyrri ára með landlegu-
völsum eins og Eyjan hvíta eftir
Svavar Benediktsson og Síldarstúlk-
uraar eftir Oddgeir Kristjánsson,
og Stefnismenn bragðu sér öllum
að óvöram í líki 14 Fóstbræðra.
Sannarlega óvænt útspil á virðu-
legum karlakórstónleikum. En
áheyrendur létu sér engu að síður
vel líka og þökkuðu hlýlega fyrir sig,
enda kvað fara að styttast í sumar.
Ríkarður Ö. Pálsson
IÐUNNAR APOTEK
Á faglega fraustum grunni
í stœrstu lœknamiðstöð landsins
OPIÐ VIRKA DAGA
9 - 19
IÐUNNAR APÓTEK DOMUS MEDICA
Egilsgötu 3,101 Reykjavík, sími 563 1020