Morgunblaðið - 23.04.1997, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 23. JÚLÍ 1997 21
LISTIR
Mikill og sérstak
ur listamaður
Morgunblaðið/Árni Sæberg
GJÖRNINGAKLÚBBURINN.
Fyrstu frægðar-
sporin erlendis
Berlín. Morgunblaðið.
Cadavre
exquis á Sólon
Islandus
FRANSKA djasshljómsveitin Cad-
avre exquis og Tríó Ólafs Stephen-
sen leika á Sólon Islandus í kvöld,
miðvikudag, og hefjast tónleikarnir
kl.22.
I fréttatilkynningu segir að Cad-
avre exquis sé þekkt hljómsveit í
París um þessar mundir. Hljóm-
sveitina skipa fímm tónlistarmenn,
Laurent Plegelatte, sem leikur á
saxófón, Georges Nikolaidis,
flautuleikari, Gregory Tigrid, pí-
anisti, Gérard Cazenave, bassaleik-
ari og Pat Goldberg, trommuleik-
ari. Þeii’ félagar leika aðallega í
Frakklandi, en þeir hafa einnig
komið fram á tónleikum í Brasilíu,
Kúbu, Grikklandi, Italíu, Tékklandi
og Tyrklandi. Hljómsveitin leikur
frumsamda tónlist ásamt sígildum
djasslögum.
Tríó Ólafs Stephensen sem skip-
að er þeim Tómasi R. Einarssyni,
bassaleikara og tónsmið, Guð-
mundi R. Einarssyni, trommu- og
básúnuleikara og Ólafi Stephen-
sen, jasspíanista, leikur hefð-
bundna djasstríótónlist, sem hefur
stundum verið kennd við New
York-borg sjötta áratugarins. Þeir
bregða oft á tíðum á leik og spila
þjóðlög, sálmaiög og sönglög með
sveiflu, segir jafnframt í fréttatil-
kynningunni frá Sólon Islandus.
LIST sem hefur áhrif á drauma
okkar er yfirskrift gagnrýni Aal-
borg Stiftstidende um sýningu
Karólínu Lárusdóttur, tveggja
norski-a málara og níu myndhöggv-
ara en þeirra á meðal var Kristjana
Samper. Sýningin var í Lerup á
Jótlandi og fékk mjög góða dóma í
dagblöðum og þá ekki síst hlutur
Karólínu.
Litlar perlur með mikið fegurð-
argildi," segir gagnrýnandi Aal-
borg Stiftstidende um ætingar Kar-
ólínu. Þykir honum hún draga upp
myndir úr undarlegri veröld þar
sem hversdagsleg fyrirbrigði eru
krydduð vingjarnlegum drauma-
heimi. Olíumyndirnar hafi sígilt yf-
irbragð, akvarell-myndirnar demp-
aðri í litum en ekki eins ki-aftmikl-
ar. Hrifnastur er gagnrýnandinn af
ætingunum, sem eru mjög kraft-
miklar. Mótívin eru hin sömu en
þau eru krydduð með yndislegum
fjölda af grafískum smáatriðum,
um leið og hún heldur sig sig við
hina ströngu uppbyggingu ... Kar-
ólína er mikill og sérstakur lista-
maður.“
Listiýnir Jyllands-Posten ber lof
á Karólínu, sem hann segir frum-
legan listamann sem hafi skilning á
hinu hversdagslega en segi þó eitt-
hvað nýtt í verkum sínum. Þau séu
minningar um hversdaginn og nátt-
úruna, í þeim birtist saga, goðsagn-
ir og góðar frásagnir. Það er ekki
mikið um bros á íslandi ef marka
má Karólínu Lárusdóttur. Þess í
stað hefur hún vingjarnlegt og ögn
kaldhæðið blik í auga þegar hún
málar frásagnir sínar og líti maður
eftir getur að líta líflegt látbragð í
hinum risastóru höndum persóna
hennar. Eins og opnun á lokaðri
frásögn, mann langar afskaplega
mikið að yrkja áfram og komast
inn. Presturinn og engillinn, emb-
ættismaðurinnn og þjónustuandinn
... Og í bakgrunni er oftast hinn
fagri mikilleiki íslenskrar náttúru,
sem sýna hinar einstöku myndir
hennar af daglegum gjörðum
manna frá ýmsum hliðum.“
Islandi lýst með bliki í auga“ er
yfirskrift gagnrýni Thisted dag-
blad. Þar eru myndir hennar sagð-
ar kjarni sýningarinnar, litríkar og
góðar endurminningar um afstöðu
manna byggða á stórfenglegri nátt-
úru. Með ástúðlegri kaldhæðni lýsi
hún Islendingum sem tómeygir
horfi út í þokuna og eilífðina. Öllu
er lýst á hrífandi, sagna-draum-
kenndan hátt en um leið svo raun-
verulegan í eilíflegra nánd sem er
efst á baugi; Islandi og Islending-
NYSTOFNAÐUR íslenskur fjöl-
listahópur sem ber nafnið „The
Icelandic Phony Company" er um
þessar mundir að gera landann
frægan í Berlín. Meðlimir hópsins
eru meðal annarra hljómsveitin
Kvartett Ó. Jónson og Grjóni,
Gjörningaklúbburinn, að ógleymd-
um plötusnúðunum Arna og Hrönn
sem eru snillingar í að leggja meist-
ara íslenska poppsins á fóninn.
I fréttatilkynningu hópsins er
lýst vonbrigðum þeirra með að á ís-
landi sé ekki að finna fólk eins og
Ciint Eastwood, einmana kúreka,
og brimbrettagæja. í staðinn eru til
hljómsveitir eins og Kvartett Ó.
Jónson og Grjóni sem framkalla
tóna sem minna óneitanlega á
gleymdu hetjurnar og bæta landan-
um upp missinn. Áður en kvartett-
inn stígur á sviðið sjá stelpurnar úr
Gjörningaklúbbnum um að skapa
rétta stemmningu. Þær reyna að
bræða hjörtu viðstaddra með því að
dreifa hamingju-, náttúru-, sem og
jákvæðum orkubylgjum um salinn.
Til að ná settu marki nota þær leik-
ræna tjáningu, myndbönd og frum-
lega leikmuni, eins og vellyktandi
og eldrauða hjartalagaða límmiða.
Stelpurnar í Gjörningaklúbbnum
eru fjórar menntaðar listakonur
sem unnið hafa saman síðastliðin
tvö ár. Þær hafa komið fram í sjón-
varpi, skemmt í Þjóðleikhúskjallar-
anum og sett upp sýningar víðs veg-
ar um Reykjavíkurborg, t.d. á
Mokka-kaffi sumarið 1996 og þar til
fyrir skömmu stóð yfir sýning í
Gerðubergi.
Tónleikar og karnival
íslenskra kúreka
Unga fólkið í „The Icelandic
Phony Company" í Berlín notar þá
hugmynd að sýna ísland frá öðra
sjónarhomi en gert er í ferða-
mannabransanum og ekki er hægt
að finna eitt orð um jökla, heita
hveri eða gjósandi á dagskránni.
Hópurinn hefur nú þegar haldið
eina tónleika og risaboð þar sem
ætlunin var að gefa innsýn í jaðar-
menningu eyjarinnar. Auk leik
kvartettsins og atriða Gjörninga-
klúbbsins var rakin saga íslenska
rokksins frá sjötta áratugnum til
dagsins í dag. Fyrstu fimmtíu gest-
irnir fengu að gæða sér á íslensku
brennivíni og flatkökum meðan
stuttmyndir ungra íslenskra höf-
unda rúlluðu á hvíta tjaldinu. Teitið
var haldið á bar leikhúss í miðborg-
inni sem ber nafnið Þjóðarsviðið
(Volksbúhne) og státar af umdeild-
ustu en jafnframt best sóttu leik-
sýningum í Berlín. Það er með ólík-
indum hversu vel tókst til hjá hópn-
um, sérstaklega í ljósi þess að ekki
er hægt að fullyrða að gestir gætu
vitað að hverju þeir gengu. En for-
vitnin um islenskar listir virðist
mikil því staðurinn fylltist snemma
kvölds. í kjölfar þess kviknaði sú
hugmynd að hópurinn stæði fyrir
sýningu á stóra sviði leikhússins
næsta sumar. Leikstjórinn
Christoph Schlingensief bauð kvart-
ettinum að semja tónlist við nýjustu
kvikmynd hans og eins fengu þeir
tilboð um að leika lag á rokkabillíp-
lötu sem kemur út á þessu ári.
Unga fólkið var auðvitað himinlif-
andi yfir velgengninni en þau töldu
hana vera afrakstur góðs skipulags
og umfjöllunar um þau í menningar-
tímaritum borgarinnar. Þau vildu
einnig koma á framfæri óánægju
með það að enginn var tilbúinn að
styrkja frumkvæði þeirra á íslandi;
þessa líka nýstárlegu landkynningu
er virðist hitta beint í mark. Á
morgun, fimmtudag, mun fjöllista-
hópurinn standa fyrir skemmtun í
hinni þekktu listasmiðju Tacheles.
um.
Snemmklassfk í Skálholti
TONLIST
Skálholtskirkja
KIRKJUTÓNLEIKAR
Verk eftir Haydn og Mozart.
Magnea Gunnarsdóttir sópran,
Hilmar Örn Agnarsson og
Guðmundur Sigurðsson, orgel;
Kammerkór Suðurlands; Sinfóníu-
liljómsveit áhugamanna. Stjórnend-
ur: Ingvar Jónasson og Hilmar Ö.
Agnarsson. Skálholtskirkju, laugar-
daginn 19. júlíkl. 16.
UNDIR yfirskriftinni „Þorláks-
messa á sumri“ var efnt til hátíð-
artónleika í Skálholtskirkju á
laugardaginn var við góða aðsókn.
Verkefnin voru öll flutt með þátt-
töku lítillar strengjasveitar úr
Sinfóníuhljómsveit áhugamanna,
og söngverkin tvö voru flutt af
Kammerkór Suðurlands, sem að
líkindum mun nýstofnaður, þótt
ekki hafi komið fram af tónleika-
skrá.
Hilmai' Örn Agnarsson org-
anisti og kórstjóri lék einleik í
Orgelkonsert Hob. XVIII: 5 í C-
dúr eftir Joseph Haydn ásamt 12
manna strengjasveit SÁ undir
stjórn Ingvars Jónassonar,
ljúmannlegu litlu þinþættu verki
með kammersvip, enda ekki notað
fótspil frekar en í orgelkonsertum
Hándels, og frá upphafsárum
klassisismans (1763) eins og
heyrðist m.a. af útbreiddum
„trommubassa“-rithætti líkt og í
eftirfarandi æskuverki Mozarts
frá 1772, K 136. Strengirnir vora
heldur hlédrægir, einkum í and-
andeþættinum (II.), en Hilmar
Örn lék létt og af öryggi.
Dívertimento Mozarts í D-dúr K
136, samið á 14. aldursári, er ekki
meðal eftirtektai'verðustu smíða
hans og að því leyti misskipt milli
radda, að fiðluhlutverkin eru stór-
um kröfumeiri en önnur, enda
ginnti tilbreytingarlítill trommu-
bassinn oftar en einu sinni dýpri
strengina fram úr fiðlum í tempói,
sem á móti höfðu tilhneigingu til
að hægja á í mesta flúrinu, og
reyndi þar ítrekað á röggsemi
stjómandans, Ingvars Jónassonar.
13 manna Kammerkór Suður-
lands (SATB: 2-3-4-4) söng hina
yndislegu Litlu orgelmessu Ha-
ydns (Missa brevis St. Joannis de
Deo) frá 1775 ásamt SÁ af þokka
undir stjórn Hilmars Amar. Há-
punktur messunnar er í Benedict-
uskaflanum, þar sem Guðmundur
Sigm-ðsson lék einleik á orgel og
kórfélaginn Magnea Gunnarsdótt-
ir söng einsöng. Skiluðu bæði
hlutverkum sínum með prýði.
Magnea er ung og efnileg söng-
kona með bjarta drengjasóprans-
lega rödd sem skein einnig yfir
öllu í kórköflunum, enda kven-
raddir í KS (aldrei þessu vant!) fá-
liðaðri en karlarnir. Burtséð frá
því ójafnvægi, svo og svolítið hrá-
um tenórum og fremur grunnum
bössum, söng kórinn af ögun og
innlifun, ekki sízt í undurfallega
Agnus Dei lokaþættinum, þar sem
SÁ strengirnir sýndu einnig sína
beztu hlið.
Kirkjusónata Mozarts í D-dúr
K 144, frá sama ári og Diverti-
mentoið, var að mörgu leyti vel
spiluð undir stjórn Ingvars, en þó
bar hér hlutfallslega mest á slakri
inntónun, sem oft hefur verið
betri en við þetta tækifæri. Að
lokum fluttu kór og strengir hið
litla Graduale eftir Mozart frá
1777, Sancta Maria, mater Dei,
með miklum ágætum undir stjórn
Hilmars Arnar Agnarssonar.
Ríkarður Ö. Pálsson
25.-27. jlílí
Sumarkvöld i Neðstakaupstað
FurðuFleyjakeppní
Linudans á Núpi, Dýrafirði
Lúðrasveit frá Linköpincf
Bryáðjuball i Sundahöfn
Pétur Pókus
Karius ocj Baktus
Dorcjkeppni
Götukörfubolti
Jasstríó Ólafs Stephensen
Fiskmarkaður
Gönðuferðir - Sigjlinðar
VESTFIRÐIR ERU NÆR EIM ÞIG GRUIMAR, VELKOMIISI VESTUR. Isafjarðarbær