Morgunblaðið - 23.04.1997, Blaðsíða 30

30 MIÐVIKUDAGUR 23. JÚLÍ 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
Gísli Sigurður
Arason fæddist
í Hafnarfirði 17.
desember 1956.
Hann lést á heimili
sínu í Hafnarfirði
hinn 15. júli siðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Dóm-
kirkjunni 22. júlí.
Þriðjudaginn 15.
júlí lést Gísli S. Ara-
íj son, lektor við við-
skipta- og hagfræði-
deild Háskóla Islands.
Samleið Gísla með
kennurum og starfsfólki hefur ver-
ið nánast óslitin frá árinu 1976.
Það ár hóf Gísli nám í viðskipta-
fræði og lauk hann cand. oecon.
prófi á árinu 1980 með reiknings-
hald og fjármál sem kjörsvið. Að
loknu framhaldsnámi við Versl-
unarháskólann í Kaupmannahöfn á
árinu 1983 kom Gísli til starfa við
viðskiptadeild og varð stundakenn-
ari árið 1985. Gísli var ráðinn í 50%
starf lektors í viðskiptaskor í jan-
úar 1988 og í fullt starf lektors
haustið 1995. Helstu kennslugrein-
* ar Gísla hafa verið á sviði rekstrar-
hagfræði og fjármála. Gísli lét einn-
ig mjög til sín taka í námskeiða-
haldi utan viðskipta- og hagfræði-
deildar, sérstaklega við Endur-
menntunarstofnun Háskóla Is-
lands. Jafnframt var Gísli eftirsótt-
ur sem rekstrarráðgjafi.
Strax varð ljóst að háskóla-
kennsla hentaði Gísla mjög vel.
Hann reyndist frábær kennari, sem
vakti mikinn áhuga hjá nemendum
sínum, enda fóru saman meðfædd-
ur hæfíleiki og metnaður. Gísli
kenndi eitt vinsælasta námskeið
viðskiptaskorar Fjármál IV. Mark-
mið þess er að efla færni nemenda
í að leysa raunhæf fjármálaleg við-
fangsefni og undirbúa þá undir
störf á sviði fjármála. Það var inn-
sýn Gísla í íslenskt atvinnulif og
reynsla hans sem rekstarráðgjafa
sem nýttist honum mjög vel við
kennslu og gerði honum öðrum
fremur kleift að tengja saman
fræðilega umfjöllun og hagnýtingu
fræðanna.
Gísli var mjög góður samstarfs-
maður. Hann var gagnrýninn og
áti það til að hrista upp í umræðum
á fundum, en gerði það á jákvæðan
hátt. Hann tók fullt tillit til sjónar-
miða annarra og reyndi að róa
umræðurnar þegar þess var þörf.
Hann tók virkan þát í þróun við-
skiptaskorar og sá oft fleti á málum
sem aðrir sáu ekki.
Við samstarfsmenn Gísla S. Ara-
sonar í Háskóla íslands sendum
fjölskyldu hans innilegar samúðar-
kveðjur. Gísla er sárt saknað. Hann
skilur eftir sig stórt skarð sem erf-
itt verður að fylla. Blessuð sé minn-
ing hans.
Kennarar og starfsfólk
viðskipta- og hagfræði-
deildar Háskóla Islands.
Það var áfall fyrir okkur fyrrver-
andi nemendur Gísla S. Arasonar
að frétta af andláti hans aðeins
þremur mánuðum eftir að hann var
að kenna okkur íjármál í Háskólan-
um. Þrátt fyrir að Gísli ætti við
langvarandi veikindi að stríða gaf
hann sig hveiju sinni allan í kennsl-
una, og á honum var aldrei neinn
bilbugur. Við nemendur hans virt-
um og dáðum dugnað hans og
framgöngu.
Við kynntumst Gísla fyrst haust-
ið 1995 þar sem hann kenndi okk-
ur Fjármál I, sem var mjög
skemmtilegt og áhugavert fag, en
þar vakti hann strax áhuga okkar
á fjármálafræðum. Leiðir okkar
lágu svo aftur saman á síðastliðnu
kennslumisseri í námskeiðinu Fjár-
mál IV sem við öll af fjármálasviði
völdum enda höfðum við fengið
* góða reynslu af Gísla áður. Þar
fengum við að kynnast
Gísla enn betur í minni
hóp. Gísli lagði sig all-
an fram við að und-
irbúa okkur sem best
undir framtíðina og
átökin í atvinnulífinu.
Miðlaði hann þar af
reynslu sinni sem
rekstrarráðgjafí, með-
al annars við að kenna
okkur hvernig standa
eigi skil á skýrslum
bæði munnlega og
skriflega. Honum
tókst mjög vel að flétta
saman fræðilegri og
hagnýtri kennslu á þann hátt að
úr varð mjög gott veganesti. Gísli
bar umhyggju fyrir hvetjum og ein-
um nemanda, og hann reyndi að
virkja okkur öll til þátttöku við
kennsluna og var óþreytandi við
ábendingar og málefnalega gagn-
rýni á frammistöðu okkar. Stór
þáttur kennslunnar fólst í því að
Gísli fór með okkur í heimsóknir í
fyrirtæki þar sem við öðluðumst
hagnýta fræðslu beint úr atvinnu-
lífinu um ýmsa þætti sem tengdust
náminu. í þessum heimsóknum
kom það berlega í ljós að kímni
Gísla var aldrei langt undan, og
þar flugu mörg gullkornin af vörum
hans sem gerðu þessar heimsóknir
enn minnisstæðari. Nú þegar við
höfum lokið námi í viðskiptafræð-
um og hafið störf komumst við enn
betur að raun um það hve hagnýt
og ómetanleg kennsla Gísla og leið-
beiningar voru. Mikið skarð er nú
fyrir skildi í viðskipta- og hagfræði-
deild Háskóla íslands þar sem fall-
inn er frá svo hæfileikaríkur og
umhyggjusamur kennari sem jafn-
framt var virtur rekstrarráðgjafí.
Hans verður gott að minnast um
ókomna framtíð, og við biðjum
honum Guðs blessunar.
Fjölskyldu Gísla og ástvinum
vottum við okkar dýpstu samúð.
Kandídatar 1997 af fjármála-
sviði við viðskipta- og hag-
fræðideild Háskóla Islands.
Fallinn er frá vinur minn Gísli
Arason eftir langvarandi baráttu
við krabbamein. Sýndi Gísli mikinn
dugnað og þrek í baráttu sinni við
sjúkdóminn.
Gísla kynntist ég haustið 1976
er við hófum nám í viðskiptadeild
Háskóla íslands. Þessi stóri, sterki,
fjörmikli og ópjattaði strákur úr
Hafnarfírði vakti strax athygli,
ekki síst fyrir sinn stórgóða húmor
og hispuslausu framkomu. Sam-
skipti okkar voru töluverð og enn
styrktust vinaböndin þegar við fór-
um til Kaupmannahafnar í fram-
haldsnám við Verslunarháskólann.
Eftir að heim var komið hélst vin-
áttan og áttum við margar góðar
stundir ásamt eiginkonum okkar.
Ósjaldan hringdi Gísli og með
hnyttni sinni og fundvísi á við-
kvæma punkta tókst honum oft að
koma manni í opna skjöldu svo
erfitt var að svara honum til baka.
Gísli var þannig á jákvæðan hátt
stríðnasti maður sem ég hef kynnst
um ævina. Gísli var vinmargur og
athygli vakti hversu sterk böndin
voru milli vinanna úr Hafnarfirði.
Gísli var farsæll í vinnu, bæði
sem rekstrarráðgjafi og kennari.
Styrkur Gísla fólst m.a. í heiðar-
leika hans og raunsæi og hversu
auðvelt hann átti með að koma
skoðunum sínum á framfæri, jafn-
vel þótt þær væru á skjön við skoð-
un viðmælanda hans. Hvar sem
hann kom að verki var hann vin-
sæll af samstarfsaðilum og fékk
ávallt jákvætt umtal, Gísli var því
eftirsóttur á sínu starfssviði og gat
valið úr verkefnum.
Fljótlega eftir heimkomuna frá
Danmörku kynntist Gísli eiginkonu
sinni, Vildísi Halldórsdóttur. Voru
þau einstaklega samiýnd, samhent
og heimakær hjón. Fljótlega eftir
GISLIS.
ARASON
að þau hófu búskap var sótt um
lóð, að sjálfsögðu í Hafnarfírði, og
hafín bygging á smekklegu einbýl-
ishúsi við Mávahraun. Um helgar
mátti oft sjá Gísla og Villu í hús-
grunninum við tilfallandi bygging-
arverkefni.
Menn eins og Gísli skilja eftir
sig ákveðið tómarúm, sem ekki
verður auðveldlega fyllt. Mestur er
þó missir þeirra Vildísar, dótturinn-
ar Kristínar Huldu og fjölskyldu
þeirra. Elsku Villa. Við Jóhanna
vottum þér, litlu dótturinni og ást-
vinum Gísla okkar dýpstu samúð.
Guð gefi ykkur styrk. Minningin
um góðan dreng er það sem efst er
í huga á þessari stundu.
Kristján B. Ólafsson.
Flest kynntumst við Gísla í upp-
hafí árs 1996, er við hófum rekstr-
ar- og viðskiptanám við Endur-
menntunarstofnun Háskóla ís-
lands. Við vorum okkur meðvitandi
um það í gegnum þetta þriggja
missera nám að Gísli hafði veiga-
miklu hlutverki að gegna við upp-
byggingu þessa náms við Endur-
menntunnarstofnun HÍ og hefur
hann án efa sett mark sitt á skipu-
lag og mótun þeirrar stefnu sem
þar er byggt á. Gísli var okkar
aðalkennari. Hann leiddi okkur inn
í námið og við vorum svo heppin
að fá að njóta handleiðslu hans í
lokaverkefninu nú í maí sl. Kennar-
ar okkar voru allir góðir en ekki
er hallað á neinn þótt við lýsum
þeirri skoðun okkar að Gísli hafi
staðið fremstur meðal jafningja.
Gísli var mikill fræðimaður. Hann
hafði hæfileika til að miðla þekk-
ingu og hann kenndi af svo mikilli
innlifun að hann gat ekki annað
en smitað nemendurna af áhuga
og vilja til þess að leggja sig alla
fram við námið. Gísli var afburða
stjórnandi og allt sem hann lagði
fyrir okkur var vel skipulegt og
skýrt. Hann gerði miklar kröfur til
nemenda sinna þó þær hafí ekki
verið nærri jafn miklar og þær sem
hann gerði til sín. Við vissum að
Gísli átti við erfiðan sjúkdóm að
stríða og dáðumst að þeim dugn-
aði, krafti og þrautseigju sem hann
bjó yfír.
Síðasti útskrifarhópur Gísla í
rekstrar- og viðskiptanámi við End-
urmenntunarstofnun HÍ sendir eft-
irlifandi eiginkonu hans og dóttur,
sínar innilegustu samúðarkveðjur
fullur þakklætis og virðingar fyrir
þann styrk og þá dýrmætu leiðsögn
sem hann veitti okkur í náminu.
Hans munum við ævinlega minnast
sem ómetanlegs leiðbeinanda, mik-
ilhæfs kennara og góðs stjórnanda.
Guð blessi minningu hans og gefi
aðstandendum styrk til að takast
á við framtíðina.
Nemendur í hópi 513.
Það var haustið 1980 að leiðir
okkar Gísla lágu fyrst saman, en
þá hófum við báðir nám í Versl-
unarháskólanum í Kaupmanna-
höfn. Mér er það ennþá mjög minn-
isstætt hvemig athygli mín beindist
að honum, en við vissum þá ekki
hvor af öðrum.
Gísli var hár maður og myndar-
legur og bar höfuð og herðar yfir
þann stóra hóp nemenda sem safn-
ast höfðu saman í upphafi skólaárs-
ins. Tilviljun réð því að við lentum
þá saman í verkefnavinnu, sem
stóð yfír í heilan vetur. Þessi kynni
okkar þá urðu gmndvöllur að vin-
áttu sem staðið hefur æ síðan.
Á námsárunum í Danmörku
komu fram þeir eiginleikar Gísla,
sem einkenndu síðar störf hans sem
kennara og ráðgjafa. Fljótlega eft-
ir heimkomuna úr framhaldsnám-
inu hóf hann kennslu á námskeið-
um Stjórnunarfélagsins á sínu fag-
sviði. Þar kom strax í ljós hversu
vel kennslan átti við hann, og hafði
hann þá oft á orði að hann gæti
vel hugsað sér að helga sig
kennslustörfum. Það var því mikil
gæfa fyrir Háskóla íslands að fá
síðar þennan hæfíleikamann til
kennslustarfa. Gísli var fagmaður
fram í fingurgóma og gerði miklar
kröfur á því sviði, bæði til nemenda
sinna og viðskiptavina, en jafn-
framt var hann mikið ljúfmenni og
greiðvikinn með afbrigðum.
Það er Háskólanum mikið hags-
munamál að tengslin við atvinnulíf-
ið séu mikil. Á þessu sviði var Gísli
á heimavelli, en nemendur hans
fengu að njóta þeirra góðu tengsla
sem hann hafði við ráðgjafarstörf
í atvinnulífínu, en á því sviði naut
hann fágætrar virðingar.
Það er mikill missir fyrir Háskól-
ann að þessi öðlingsmaður skuli
nú allur langt um aldur fram. Jafn-
vel baráttumenn verða að lúta í
lægra haldi fyrir þeim mikla vá-
gesti sem felldi að lokum Gisla,
eftir hetjulegt stríð.
Ég vil þakka Gísla fyrir samferð-
ina og þær stundir sem við höfum
átt saman, þær hafa verið mér
dýrmætar. Ég bið góðan Guð að
blessa minningu þessa drengs, og
leiðbeina honum á þeirri ferð sem
hann hefur nú hafíð.
Gull er það sem býr í góðu hjarta
gull er það sem mildu augun skarta
gull er mannsins gæfa, mikill sjóður,
gull er bamsins ljúfa hjal við móður.
Gullið skín við handtak góðra vina,
gull er þegar huggun sorg vill lina,
gull er þegar góður dagur kveður
gull er það sem hug og anda seður.
(Siguijón Ari Siguijónsson.)
Fjölskyldu Gísla sendi ég mínar
dýpstu samúðarkveðjur.
Árni Gunnarsson.
Við andlát Gísla S. Arasonar,
lektors, er sannur drengskapar-
maður fallinn frá langt um aldur
fram. Með nokkrum fátæklegum
orðum vil ég minnast hans i kveðju-
og þakklætisskyni.
Fyrir nær sautján árum lágu
leiðir okkar saman. Þetta var á
Litla Apótekinu í Kaupmannahöfn,
þar sem klúbbur íslenskra stúdenta
við Viðskiptaháskólann hittist
reglulega að hætti Hafnarstúdenta
forðum. Hann vakti strax athygli
mína fyrir hispursleysi, einlægni
og glaðværð, en einnig ótrúlega
starfsorku og brennandi áhuga á
fræðigreinum fyrirtækjarekstrar.
Allt frá þessum fyrstu kynnum
hafði ég miklar mætur á Gísla.
Strax í framhaldsnáminu í Kaup-
mannahöfn var hann farinn að
safna efni til að senda fyrrum kenn-
urum sínum við Háskóla íslands.
Einnig hafði hann hugann stöðugt
við nýjungar, sem miðla mætti
stjórnendum í íslensku atvinnulífi
að námi loknu. Það kom því ekki
á óvart að lífsstarf hans varð á
sviði fræðslu og ráðgjafar.
Fyrirtækjaráðgjöf lá einstaklega
vel fyrir Gísla. Fræðileg menntun
hans var víðtæk og undirbyggð
hagnýtri reynslu úr fyrirtækja-
rekstri. En það voru þó ekki síður
mannlegir eiginleikar hans, sem
gerðu hann að eftirsóttum og
árangursríkum ráðgjafa. Mörg af
þeim fyrirtækjum, sem hann kom
að sem ráðgjafi, bjuggu við alvar-
lega fjárhagsstöðu og brostinn
rekstrargrundvöll. Þá hafði hann
kjark til að draga óþægileg úr-
lausnarefni fram í dagsljósið og
leggja fram áætlanir, sem í fyrstu
virtust óvægnar, en urðu til lengri
tíma litið eigendum og starfsmönn-
um til farsældar. Sumum þótti Gísli
því við fyrstu kynni á þessum vett-
vangi heldur beinskeyttur, en sáu
þegar verkum miðaði áfram, að
framganga ráðgjafans hafði verið
nauðsynleg. Gott orðspor við ár-
angursríka ráðgjöf varð því aðals-
merki Gísla í starfi.
Á vettvangi viðskipta- og hag-
fræðideildar Háskóla íslands, gat
Gísli sér gott orð sem frábær kenn-
ari. Hann var faglega nákvæmur
og kröfuharður í garð nemenda
sinna, en þó var hann hvergi kröfu-
harðari en við sjálfan sig. Því varð
hann virtur og dáður af nemendum
sínum og samstarfsmönnum. Hann
var einnig góður mannþekkjari og
lagði sitt af mörkum við að koma
góðum kandidötum á framfæri, svo
þeim mættu hlotnast krefjandi
störf við hæfí. Sýndarmennska var
honum ekki að skapi, því af slíku
atferli gerði hann góðlátlegt grín
og beitti jafnvel stríðni til að koma
þeim boðskap sínum á framfæri.
Þrautseigja og ósérhlífni Gísla í
hans þungu veikindum snerti djúpt
alla þá sem með honum gtörfuðu.
Síðustu mánuði hefur fagurt og
nærgætið samband Gísla og Vildís-
ar, eiginkonu hans, vakið aðdáun
mína, samband sem einkenndist af
virðingu og ást.
Ég kveð kæran samstarfsmann
og vin með virðingu og þakklæti
og bið Guð að styrkja Vildísi og
litlu Kristínu Huldu. Við Inga, eig-
inkona mín, vottum fjölskyldunni
allri okkar dýpstu samúð.
Kristján Jóhannsson.
Kveðja frá Mágusi, félagi
viðskiptafræðinema
í gær kvöddum við kennara okk-
ar og vin, Gísla S. Arason. Undanf-
arin ár höfum við notið góðs af leið-
sögn hans í Háskóla íslands. Gísli
var góður og vel metinn kennari sem
ætlaðist til mikils af nemendum sín-
um og sjálfum sér. Hann vildi kenna
fólki sem hafði áhuga á að læra.
Ánægðastur var hann þegar áhuga-
samir nemendur létu í sér heyra.
Gísli náði að vekja áhuga nemenda
á efninu enda tókst honum að tengja
það við atvinnulífíð á skemmtilegan
hátt. Hann var kennari af guðs náð
og virðist það hafa gefíð honum
mikið síðustu æviárin.
Hin síðustu ár hefur hann þrátt
fyrir veikindi sín stundað kennsl-
una af miklum móð og verðum við
honum ævinlega þakklát fyrir það.
Við nemendur Gísla sendum fjöl-
skyldu hans innilegar samúðar-
kveðjur um leið og við þökkum
honum samfylgdina.
Megi minning hans lifa.
Með nokkrum fátæklegum orð-
um vil ég minnast míns gamla vin-
ar Gísla Arasonar. Ósanngjarnt
fínnst okkur lífíð oft vera, ekki síst
þegar fólk er burt kallað á unga
aldri og fær ekki að eldast með
maka og afkomendum. Þannig er
það með Gísla Arason sem er látinn
eftir langa og erfiða baráttu við
banvænan sjúkdóm langt um aldur
fram.
Margs er að minnast frá kynnum
mínum af Gísla því margt var brall-
að og margar ánægjustundir áttum
við saman. Þær góðu minningar
mun ég geyma í hjarta mínu og
finn ég til mikils þakklætis fyrir
að hafa fengið að kynnast honum
Gísla og ganga með honum um
stund. Þó samband okkar hafí ver-
ið lítið síðustu árin þótti mér afar
vænt um Gísla vin minn og mun
ég sakna hans sárt.
Vildísi, Kristínu Huldu, Ara,
Huldu og systkinum Gísla og öðrum
aðstandendum votta ég mína
dýpstu samúð og bið Guð að hjálpa
þeim í þeirra miklu sorg.
Slgurbjartur Á. Þorvaldsson.
Þau ljós sem skærast lýsa,
þau ljós sem skína glaðast
þau bera mesta birtu
en brenna líka hraðast,
og fyrr en okkur uggir
fer um þau harður bylur
er dauðans dómur fellur,
dóm sem enginn skilur.
En skinið logaskæra
sem skamma stund oss gladdi
það kveikti ást og yndi
með öllum sem það kvaddi.
Þótt burt úr heimi hörðum
nú hverfi ljósið bjarta
þá situr eftir ylur
í okkar mædda hjarta.
(Friðrik G. Þorleifsson.)
Okkur í saumaklúbbnum Lykkj-
unni langar til að minnast vinar
okkar, Gísla S. Arasonar, sem lést
á heimili sínu 15.7. sl., eftir bar-
áttu við illvígan sjúkdóm. Vildís,
kona Gísla, er ein af okkur stelpun-
um í sumaklúbbnum en við höfum
haldið hópinn í u.þ.b. 20 ár eða
síðan við kynntumst í MR.