Morgunblaðið - 28.08.1997, Blaðsíða 36

-36 FIMMTUDAGUR 28. ÁGÚST 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ

+
Elskuleg eiginkona mín, dóttir, móöir okkar,
tengdamóöir, amma og langamma,
ERNA DÓRA MARELSDÓTTIR,
Álfheimum 7,
Reykjavík,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 26. ágúst.
Alfreð Júliusson,
Guðbjörg Pálsdóttir,
Guðbjörg Alfreðsdóttir, Ásmundur Karlsson,
María Júlía Alfreðsdóttir, Símon Ólafsson,
Ólöf Alfreðsdóttir, Ágúst Victorsson,
Kristín Gróa Alfreðsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
V
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ÞORSTEINN EYFJÖRÐ JÓNSSON,
Vallholti,
Grenivík,
sem lést 23. þessa mánaðar, verður jarðsung-
in frá Grenivíkurkirkju laugardaginn 30. ágúst
kl. 14.00.
Sveinlaug Friðriksdóttir,
Jón Þorsteinsson, Sigríður Arnþórsdóttir,
Friðrik Kristján Þorsteinsson, Kristjana Björg Hallgrímsdóttir,
Þorsteinn Þorsteinsson,
Víðir Þorsteinsson, Sigríður Sóley Friðjónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Dóttir mín og móðir okkar,
GUÐBJÖRG H. KRISTINSDÓTTIR,
Engjahlíð 3a,
Hafnarfirði,
lést föstudaginn 22. ágúst.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskaþellu föstudaginn 29. ágúst
kl. 10.30.
Sæunn Jónsdóttir,
Atli Freyr Ólafsson,
Hörður Flóki Ólafsson,
Snædís Ylfa Ólafsdóttir.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
GUNNARJÓNSSON,
Lónabraut 35,
Vopnafirði,
andaðist á heimili sínu mánudaginn 25. ágúst.
Oddný Ingileif Sveinsdóttir,
Lilja Gunnarsdóttir, Ólafur Örn Björnsson,
Sólbjört Gunnarsdóttir, Baldur Friðriksson,
Jóna Gunnarsdóttir, Magnús Ingóifsson,
Sveindís B. Gunnarsdóttir, Máni Sigfússon
og barnabörn.
+
Ástkær móóir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
MARÍA JÚLÍUSDÓTTIR
frá Hvassafelli í Eyjafirði,
Ránargötu 20,
Akureyri,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju föstu-
daginn 29. ágúst kl. 13.30.
Elsa Guðmundsdóttir, Rafn Hjartarson,
Helga Guðmundsdóttir, Ólafur Jónsson,
Vilhelm Guðmundsson, Rannveig Alfreðsdóttir,
Freyja Guðmundsdóttir, Tryggvi Harðarson,
Sigurður Guðmundsson, Sigurrós Guðjónsdóttir,
Pálmi Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
INGIBJÖRG
ÞORSTEINSDÓTTIR
Hvað varðar þó að verk þín öll ei verði
metin neins?
Þitt daglegt stríð, þín duldu tár?
Hin djúpa þögn fær stillt þau sár,
er blæða mest til meins.
+ Ingibjörg Þor-
steinsdóttir
fæddist í Reykjavík
5. október 1934.
Hún lést á á Sjúkra-
tiúsi Reykjavíkur
23. ágúst síðastlið-
inn. Foreldrar
bennar voru Þor-
steinn Agúst Guð-
mundsson skip-
stjóri, f. í Reykjavík
3. ágúst 1895, d. 25.
september 1985, og
Guðrún Sigríður
Þorsteinsdóttir frá
Meiðastöðum í
Garði, f. 22. mars 1894, d. 29.
ágúst 1956. Systkini Ingibjarg-
ar eru Ingunn, f. 28. janúar
1927, Kristinn Þorsteinn, f. 18.
mars 1928, d. 29. september
1986, Jens Kristinn, f. 1. maí
1938, d. 4. desember 1943, og
Magnús Magnússon hálfbróðir,
f. 26. febrúar 1919, d. 27. mars
1981.
Börn Ingibjargar eru tvíbur-
arnir Guðrún Sig-
ríður Vilhjálmsdótt-
ir og Þorsteinn Jens
Vilhjálmsson, f. 2.
mars 1964.
Ingibjörg tók
gagnfræðapróf frá
Gagnf ræðaskólan-
um við Öldugötu.
Hún vann um ára-
bil við skrifstofu-
störf, fyrst hjá
heildsölunni Natan
og Olsen og Rann-
sóknarstofu Há-
skólans, og siðan í
tvö ár hjá danska
Sambandinu í Kaupmanna-
höfn. Ingibjörg starfaði
þvínæst hjá Borgarfógetanum
í Reykjavík og á skrifstofu
Ríkisútvarpsins, og ennfrem-
ur um tíma á skrifstofu Sjálf-
stæðisflokksins og hjá Land-
læknisembættinu.
Útför Ingibjargar fer fram
frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 10.30.
Sérhver breyting er ný byijun
sérhver byijun flótti
frá því sem var,
hvert skref formlaus tilfinning
af ósigri
ný refsing,
nýr dauði,
nýtt líf.
(Nína Tryggvadóttir.)
Hún mamma er farin, eftir erfið
veikindi. Þetta er ný byijun fyrir
okkur bæði, dauði, og í sjálfu sér
nýtt líf. Ég minnist hennar á marg-
an hátt, og núna fer ekki úr huga
mér þegar Nordmende útvarps-
tækið suðaði uppáhaldslagið henn-
ar í eldhúsinu heima; Hótel Jörð,
með Heimi, Jónasi og Vilborgu.
„Við erum gestir og hótel okkar
er jörðin."
Eg held að mömmu hafi fund-
ist, að hún hafi ekki fengið sérstak-
lega góða vistarveru, í þessari
heimsmynd Tómasar Guðmunds-
sonar, heldur erfið kjör og kjallara-
íbúðina. við Laugalæk. Þaðan var
lítið útsýni yfir það ævintýri sem
lífið er.
Mamma átti mjög erfiða æsku,
sem setti mark sitt á ævi hennar
alla. Það var oft svo erfitt hjá okk-
ur þeima, þegar hún sá ekki útúr
augum fýrir myrki. Mömmu tókst
engu að síður að ala okkur systkin-
in upp, ein síns liðs, og gefa okkur
eitthvað alveg einstakt af sjálfri
sér. Það er veganesti okkar í þessu
lífi.
Stundum var það einmanaleik-
inn einn sem skildi okkur mæðgin-
in að. Hann sameinaði okkur líka
að lokum, á hljóðlátan hátt. Ég er
feginn því að við gátum talað sam-
an fyrir andlát hennar. Við sætt-
umst á að við hefðum bæði staðið
okkur vel, og lífið okkar saman
hefði verið þess virði. Mér þótti
sérstaklega vænt um jólakortið frá
henni um síðustu jól, mynd af litl-
um systkinum, sem eru ein á ferð
í hríðarmuggu. Þau brosa, líkt og
þau viti að áfangastaðurinn er ein-
faldlega lífíð sjálft; „Vinur minn.
Þakka allt og allt á liðnum árum.
Guð veri með þér og þínum. Þín
mamma.“
Mig langar að þakka mömmu,
vinu minni, sömuleiðis fyrir allt og
allt. Ég veit að Guð fylgir henni í
upphafi nýrrar ferðar.
Góða ferð, mamma mín.
Þinn
Þorsteinn.
Elsku mamma og amma.
Á þessari skilnaðarstundu er
efst í huga okkar þakklæti fyrir
allt það góða sem þú sýndir okk-
ur. Þú áttir svo auðvelt með að
gleðja aðra og þú kenndir okkur
svo margt með þínum mikla kær-
leika, þinni einlægu hlýju og þinni
óendanlegu væntumþykju. Þú hef-
ur snortið hjörtu okkar með þess-
um góðu eiginleikum þínum fremur
en með einhveijum predikunum og
orðaflaumi. Væntumþykja og góð-
vild voru þín aðalsmerki og þannig
munum við minnast þín.
Marmari ♦ Granít ♦ Blágrýti ♦ Gabbró
íslensk framleiðsla
Sendum
myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4 - Reykjavik
sími: 587 1960-Jax: 587 1986
* 562 7575 & 5050 925
<
5
1
j HöTTEL LOFTLEIÐIk
5'ICtt»«OAI« MOTtlS
Glæsileg kaffihlaðborð
FALLEGIR SALIR
OG MJÖG GÓÐ ÞJÓNUSTA
Því hvað er jarðar lán og laun hjá ljósi því,
sem skín
á samviskunnar hreinu höll?
Þar sem himininn geymir tárin öll
og vegur verkin þín.
Hjá blíðri þöp er athvarf allt og allra bæna
lönd.
Hún gefur öllu skírast skart.
í skuggsjá hennar verður bjart
hvert tár frá stríðsins strönd.
(Hulda.)
Elsku mamma og amma, við
þökkum þér fyrir allt sem þú
varst okkur alla tíð. Guð geymi
þig-
Kveðja.
Guðrún, Ingibjörg, Gauti,
Hrefna og Þorsteinn.
Það eru 22 ár síðan lítil fjöl-
skylda kom óvænt og skyndilega
inn í líf okkar hjóna. Við höfðum
fregnir af því að nágranni okkar
Ingibjörg væri veik og þyrfti að
fara á spítala, Guðrún, annar tví-
burinn hennar, var í sveit, svo við
spurðum Þorstein, hvort hann vildi
ekki vera hjá okkur á meðan.
Hann þáði það og þvílíkur sólar-
geisli sem kom inn á heimilið, að-
eins ellefu ára gamall fannst mér
hann vera bæði barn, en líka eins
og fullþroskaður unglingur. Hann
var svo hugulsamur og vissi ekki,
hvernig hann gat launað fyrir sig,
alltaf reiðubúinn að sendast og
hjálpa til, enda gerði litla fjölskyld-
an allt saman.
Hann fór dag hvern að heim-
sækja mömmu sína enda dáði hann
hana mjög og hún elskaði tvíbur-
ana sína, var stolt af þeim enda
fengu þau í vöggugjöf bæði gáfur
og gjörvuleika.
Þegar Guðrún kom úr sveitinni
þurfti Ingibjörg enn að fara á
sjúkrahús ogþá langaði okkur afar
mikið til að hún kæmi einnig til
okkar. Ingibjörg fékk sæmilega
heilsu og litla fjölskyldan lifði ham-
ingjusömu lífi, yndisieg var ferm-
ingin þeirra og góður dagur fyrir
okkur öll. Ingibjörg var mjög vel
gefin kona og skemmtileg, góð
hannyrðakona og margar peysurn-
ar hefur hún pijónað í gegnum
tíðina. Aldrei dæmdi hún nokkurn
mann, en lokaði hugsanir sínar
inni og var afar dul þótt hún gæti
verið kát á yfirborðinu, sagði sjálf
að hún hefði alltaf verið feimin og
með minnimáttarkennd, en ekki
tók maður eftir því.
Ingibjörg hefur verið mikið á
sjúkrastofnunum undanfarin ár, á
Reykjalundi, Vífilsstöðum og
Borgarspítalanum. Hún talaði allt-
af um hve allir væru sér góðir en
hún gaf einnig öðrum af sjálfri
sér. Um leið og hún reis úr rekkju
var hún farin að hlúa að sjúkling-
unum sem hún lá með, leggja hár-
ið á konunum og uppörva alla sem
hún umgekkst. Ég held að hún
hefið verið á rétti hillu í lífinu hefði
hún valið sér hjúkrunarstörf.
Síðustu mánuðir hafa verið tví-
burunum okkar erfiðir, að sjá
mömmu sína tærast upp af krabba-
meini. Við biðjum góðan guð að
blessa Guðrúnu Sigríði og Þorstein
Jens og ijölskyldur þeirra. Við ósk-
um vinkonu okkar góðrar heim-
komu, þar sem hvorki sorgir né
veikindi munu hrjá hana.
Við þökkum fyrir allt hið góða
og allar rauðu rósirnar sem við
höfum fengið frá yndislegri vin-
konu.
Þín bros voru sæt, eins og sólgeislinn þýð
og sumar á vöngum þínum,
er stormurinn æddi um algræna hlíð
í einveldismætti sínum;
þá bliknaði, skalf og beygði fald
það blóm, er var fegurst sýnum.
(Hulda.)
Megi hún hvíla í friði.
Erla og Kristján.