Morgunblaðið - 30.12.1997, Blaðsíða 64

64 ÞRIÐJUDAGUR 30. DESEMBER 1997
FOLK I FRETTUM
MORGUNBLAÐIÐ
Fjölskylda
í jafnvægi
► RÚSSINN Anatoly Zinchenko og
börnin hans, Egor 9 ára og Emilia 12
ára, eru hér í miðju atriði sínu
á sirkus-
sýningu sem var hald-
in í Brussel í Belgíu um
helgina. Sirkusinn er saman-
settur af listafólki frá Austur-Evrópu
og sýnir íjölbreytt skemmtiatriði sem
sum hver eru spunnin á staðnum.
Morgunblaðið/Björn Blöndal
HLJÓMSVEITINA skipa Gunnlaugur Briem, Helgi Björns, Andrea Gylfadóttir, Eyþór Gunn-
j arsson, Sigurður Gröndal og Jóhann Ásmundsson.
Aramótasprengja í Stapa
„OKKUR langaði til að slá upp
góðu balli fyrir okkar fólk á
gamlárskvöld og þetta var niður-
staðan,“ sagði Kristján Ingi
Helgason,
2 * . Et- skemmtana-
S^tjS***’^** sljóri
Stapans, sem hefur fengið
nokkra meðlimi úr þrem af
þekktustu hljómsveitum landsins
sem ætla þá að halda uppi fjörinu
í Stapa. Þetta eru meðlimir úr
hljómsveitunum Mezzofoi-te,
Todmobil og SSsól.
Þeir sem ætla að stíga á svið í
Stapanum eru: Gunnlaugur
Briem trommuleikari, Jóhann
Ásmundsson bassaleikari og að
öllum líkindum Eyþór Gunnars-
son hljómborðsleikari, allir úr
Mezzoforte. Ur Todmobil verða
Andrea Gylfadóttir söngvari og
Sigurður Gröndal gítarleikari og
síðan en ekki síst Helgi Björns-
son söngvari úr SSsól.
Kristján Ingi sagði að kapp-
kostað yrði að gera kvöldið bæði
sem glæsilegast og eftirminnileg-
ast. „Mér vitanlega hefur þetta
ekki verið gert áður, að fá með-
limi þriggja stórhljómsveita til að
leika saman og það er aldrei að
vita nema framhald geti orðið á
því ef vel tekst til. Þeir Suður-
nesjamenn, sem hafa kosið að
dansa út árið, hafa á undanförn-
um árum leitað til höfuðborgar-
innar þar sem þeir hafa týnst í
mannfjöldanum. Okkur langaði
til að gera breytingu á þessu og
bjóða til glæsilegrar veislu. Þetta
er niðurstaðan og teljum við að
þetta verði stærsta áramóta-
sprengjan," sagði Kristján Ingi
Helgason ennfremur.
Hátíð í Park
LITLU jólin eru haldin í janúar fyr-
ir óháða kvikmyndagerðarmenn í
Bandaríkjunum. Þá fara allir sem
vettlingi geta valdið til Park City í
Utah til þess að vera viðstaddir
Sundance kvikmyndahátíðina. Há-
tíð Roberts Redfords vekur æ meiri
athygli með hverju árinu sem líður.
Gagnrýnisraddir halda því fram að
' áherslan á auglýsingaskrum og
sölumennsku sé orðin of mikil en
það kemur ekki í veg íyrir það að
síðustu tvö ár hefur fjöldi þeirra
kvikmynda sem eru sendar til há-
tíðarnefndarinnar í þeirri von að
þær verði sýndar í janúar aukist
um helming.
Hundrað og þrjár kvikmyndir
hafa verið valdar til sýningar á
hátíðinni í byrjun næsta árs.
Sextán kvikmyndir taka þátt í
keppninni um bestu leiknu
dramatísku kvikmyndina og
aðrar sextán eru í flokki fyrir
nýja kvikmyndaleikstjóra þar
sem engin keppni fer fram.
Einnig má nefna flokkinn fyr-
ir heimildakvikmyndir þar
sem meðal annars verða
sýndar myndir um Woody Allen,
Lou Reed, og Frank Lloyd Wright.
Margir leikstjórar reyna að fá
myndir sínar frumsýndar á hátíð-
inni. Á meðal þeirra sem komust að
í þetta skipti eru Tom DiCillo með
„The Real Blonde", Timothy
Hutton með sýnu fyrstu mynd
„Digging to China“, Michael Morre
með „The Big One“, Eamest
Dickerson með „Blind Faith“, Ted
Demme með „Snitch“, og David
Mamet með „The Spanish Pri-
soner“.
Myndimar sem keppa í flokknum
besta leikna dramatíska kvikmynd-
in eru:
„2 by 4“ leikstýrt af Jimmy Small-
home.
„Billy’s Hollywood Screen Kiss“
Tommy O’Haver.
„Buffalo 66“ Vincent Gallo
„Hav Plenty“ Christopher Scott
Cherot.
„High Art“ Lisa Cholodenko.
„How to Make the Cruelest
Month“ Kip Koenig.
„I Married a Strange Per-
son“ Bill
netf> Paitrow Gwy'
Plympton.
„Jerry & Tom“ Saul Rubinek.
„Miss Monday" Benson Lee.
„Next Stop Wonderland“ Brad
Anderson.
„Once We Were Strangers"
Emanuele Crialese.
„Pi“ Darren Aronofsky.
„Slam“ Marc Levin.
„Smoke Signals" Chris Eyre.
„Under Heaven" Meg Richman.
„Wrestling With Alligators"
Laurie Weltz.
Nokkrir þekktir kvikmyndaleik-
arar eru meðal leikenda í þessum
myndum. Anjelica Huston og Ben
Gazzara eru í mynd Vincents Gallos
„Buffalo 66“, Ally Sheedy (ef ein-
hver man eftir henni!) leikur í
„High Art“, Joe Mantegna og
Charles Durning eru í „Jerry &
Tom“, og Joely Richardson leikur í
„Under Heaven".
Skemmtilegar fléttur
og mikil tilfínning
TOMLIST
GeIsladiskur
CITY LIFE
J.J. Soul Band. Hljómsveitina skipa:
J.J. Soul söngur, Ingvi Þór Kormáks-
son hljómborð, Eðvarð Lárusson gít-
ar, Stefán Ingólfsson bassi og Stein-
grímur Óli Sigurðarson trommur og
slagverk. Aðrir hljóðfæraleikarar:
Haukur Gröndal saxafónn, Guðjón
Guðmundsson trompet, Árni
Scheving harmonikka. Bakraddir:
Berglind Björk Jónasdóttir, Guð-
rún Gunnarsdóttir, Haukur
Hauksson, Kristjana Stefánsdóttir
og Mjöll Hólm. Tónlist og textar
eru eftir Ingva Þór og J.J. Soul,
nema „My Funny Valentine, eftir
Rodgers og Hart. Upptökustjórn
og útsetningar: J.J. Soul Band og
Birgir Jóhann Birgisson. Fram-
leiðandi: Hrynjandi. 57:48 mín.
FYRIR þremur árum kom út
geisladiskur með hljómsveitinni
J.J. Soul Band, sem undirritaður
fór lofsamlegum orðum um hér á
síðum Morgunblaðsins, enda fuil
ástæða til. Nú hefur hljómsveitin
sent frá sér annan geisladisk,
sem ekki er síðri hinum fyrri að
mínu mati. J.J. Soul Band mætir
hér tii leiks með bandarísk tón-
listai-verðlaun í farteskinu, en titil-
lag plötunnar, City Life, vann til
fyrstu verðlauna í „U.S.A. Songw-
riting Competition 1997“ sem besta
lagið í rythmablús-djass flokki. Það
kemur ekki á óvart þegar hlustað er
á lagið, sem er afbragðsvel samið og
flutt. Raunar má segja það sama um
flest lögin á plötunni, sem í heild er
skemmtileg og þægileg áheymar,
a.m.k. fyrir þá sem á annað borð
hafa gaman af blúsbræðingi, með
nettu djass-rokk ívafí.
Forkólfar sveitarinnar, þeir
Ingvi Þór Kormáksson og J.J. Soul,
eru höfundar allrar tónlistar og
texta, að undanskildum gamla
„Rodgers og Hart-standardnum“
My Funny Valentine, og tekst þeim
vel upp í flestum laganna, þótt auð-
vitað megi finna að misjafnlega
mikið er í lagt eins og gengur.
Engu lagi á plötunni er þó ofaukið
að mínum dómi. Auk þeirra Ingva
Þórs, sem leikur á hljómborð, og
söngvarans J.J. Soul skipa hljóm-
sveitina þeir Eðvarð Lárusson á
gítar, Stefán Ingólfsson á bassa og
Steingrímur Óli Sigurðarson á
trommur og slagverk. Eðvarð skil-
ar sérlega góðu verki í gítarleikn-
um og þeir Stefán og Steingrímur
eru þéttir í grunninum, auk þess
sem þeir eru hijóðblandaðir fram-
arlega, sem er tii bóta að mínu
mati.
Að vonum staldrar maður fyrst
við titillag plötunnar, verðlaunalag-
ið City Life. Þar sýna þeir Ingvi Þór
Kormáksson og J. J. Soul hvers þeir
eru megnugir sem tónsmiðir og
textahöfundar. Lagið er vel samið
og stórgóð útsetning lyftir því upp
um nokkrar hæðir. Má í því sam-
bandi m.a. nefna skemmtilega
útfærslu á trompetleik Guðjóns
Guðmundssonar. Mörg fleiri lög
plötunnar mætti nefna þar sem
heyra má skemmtilegar fléttur
og góðar útfærslur á þessum
prýðisgóðu tónsmíðum, en lík-
lega er best að láta hlustendum
sjálfum eftir að vega lögin og
meta.
J. J. Soul er bráðskemmtilegur
söngvari með mikla tilfínningu,
þótt hrjúf röddin falli ef til vill
ekki í kramið hjá öllum, t.a.m.
þeim sem telja ekkert góðan
söng nema tenórraddir í karla-
kórum. En það er allt önnur
Ella, sem á ekki heima í svona
tónlist. Hér er J. J. Soul á heima-
velli og stendur vel íyrir sínu.
Fyrir þá sem efast skal bent á
túlkun hans á My Funny Va-
lentine.
Það lag hefur maður heyrt í ótal
útgáfum frá ýmsum tímum, en
aldrei hef ég notið þess betur en
einmitt í flutningi J.J. Soul. Maður
fær hreinlega gæsahúð frá hársrót-
um og niður í tær við að hlusta á
svona „fíling". Vonandi á J.J. Soul
Band eftir að haida áfram á sömu
braut um langa framtíð.
Sveinn Guðjónsson
SÖNGVARINN J.J. Soul er greinilega á
heimavelli í þessari tegund tónlistar.