Morgunblaðið - 03.01.1998, Qupperneq 38

Morgunblaðið - 03.01.1998, Qupperneq 38
38 LAUGARDAGUR 3. JANÚAR 1998 MORGUNBLAÐIÐ MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. JANÚAR 1998 39 * STOFNAÐ 1913 ÚTGEFANDl FRAMKVÆMDASTJÓRI RITSTJÓRAR Árvakur hf., Reykjavík. Hallgrímur B. Geirsson. Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson. ÞÖRF ER ÞJÓÐAR- YAKNINGAR MITT í efnahagslegri hagsæld þjóðarinnar blasir við vandi, sem ógnar friðsemd og öryggi samfélagsins. Forseti landsins, herra Ólafur Ragnar Grímsson, vék að þessari ógn, vaxandi fíkniefnaneyzlu, einkum ungs fólks, í nýársávarpi til þjóðarinnar: „A fáeinum árum hefur hún vaxið svo að við blasir alvarlegt þjóðfélagsmein, viðfangs- efni sem kallar á samstöðu til bjargar, samstöðu fjöl- skyldna, skóla, fjölmiðla, sérfræðinga, samtaka, stjórn- valda, ríkis og sveitarfélaga... Hver veit hvenær hin nýja ógn knýr dyra á eigin heimili, leggur í rúst líf og heilsu ástvinar, barns eða ættmenna?“ Bitur reynslan og vísindalegar niðurstöður staðfesta og, sagði forsetinn, „að reykingar eru einhver mesti vá- gestur í heilsufari samtímans, helzti orsakavaldur hjarta- áfalla, krabbameins og annarra sjúkdóma sem í okkar litla samfélagi leiða þúsundir til dauða og milljónir manna um heim allan.“ Víða um heim hefur verið skorin upp herör gegn tóbaksreykingum. Nýleg lög, bæði í Evrópusamband- inu og Bandaríkjunum, hamla í ríkari mæli en áður gegn sölu á tóbaki, einkum til æskufólks. Forsetinn hvatti til þjóðarvakningar gegn hvers konar ávanabindandi fíkniefn- um. Það kom fram í nýársávarpi forsetans að forsetaembætt- ið á Bessastöðum hefur nú verið reyklaust í rúmt ár. Megi það verða fordæmi fyrir önnur heimili í landinu, sem og vinnu- og samkomustaði, á nýju ári og í framtíðinni. ÁBYRGÐ OG SKYLDUR FORSÆTISRÁÐHERRA gat þess í áramótaávarpi sínu til íslendinga, að þrátt fyrir góðar horfur í flestu væri einn skuggi, sem hvíldi yfir kjaramálunum. Flest benti til, að illindi og verkföll kæmu í kjölfar kjaradeilu sjómanna og útgerðarmanna, sem enn væri óleyst. Millj- arðaverðmæti myndu þá sigla framhjá íslensku þjóðinni. „Þetta er ómöguleg staða,“ sagði Davíð Oddsson og bætti við: „Við hljótum öll að gera kröfu til þeirra, sem ábyrgð bera, að þeir leysi þennan hnút áður en út í fenið er komið. Þeir hafa af eðlilegum ástæðum afnot af auðlind- um sjávar í kringum landið. Þeim eru ekki önnur skilyrði sett en að þær séu nýttar vel og skynsamlega í þjóðar þágu. Það er mikil ögrun við þjóðina ef mál skipast svo, að hagsmunaaðilum í sjávarútvegi tekst ekki að standa við þau sanngjörnu skilyrði." Þetta eru orð í tíma töluð. Með þeim áréttar forsætis- ráðherra, að kjaradeila sjómanna og útvegsmanna sé ekkert einkamál þessara stétta. Þær hafa fengið umboð þjóðarinnar til að sækja björg í greipar hafsins. Þær hafa þessi forréttindi, en þeim fylgja líka skyldur, sem þær mega ekki bregðast. Þeim hafa verið sett sanngjörn skilyrði. Þær mega ekki ögra þjóðinni. Ábyrgð þeirra er mikil. SIÐGÆÐIÐIONDVEGIÐ "^TÝÁRSPREDIKUN í Dómkirkjunni sagði nýr biskup Þjóðkirkjunnar, herra Karl Sigurbjörnsson, m.a.: „Við höfum lyft grettistaki á íslandi og höfum svo ótal margt að gleðjast yfir í efnalegu tilliti. En við höfum gleymt því að það sem varðar mestu er ekki fjármagnið og hagvöxturinn heldur siðgæðisþroski fólksins. Það eru ekki hin risavöxnu tækniundur sem gilda, heldur það sem býr í hjarta manns. Guðleysið álítur heiminn og manneskj- una aðeins sem sálarlausa maskínu, rétt og rangt sem afstætt og því á valdi hins sterka, og lífið lýtur í lægra haldi, hið varnarlausa og minni háttar bíður ósigur.“ Bisk- upinn sagði ennfremur: „Hvar er grunnur lagður að sið- gæðinu? Úr hvaða jarðvegi sprettur tillitssemi og nær- gætni, sjálfsagi og þolgæði, virðing fyrir sjálfum sér og öðrum? Úr trú, trú á það sem er manninum æðra. Þar fæðist og nærist lotningin og virðingin, þar er leiðsögnin á villugjarnri leið... í þúsund ár hefur kristin trú og siður veitt þjóðinni leiðsögn.“ Megi kristinn dómur leiða þjóðina inn í nýtt ár og nýja öld, sem er á næsta leiti. Morgunblaðið/Árni Sæberg Skálað í kampavíni fyrir suðurskautsförum Islahd í sama mælikvarða ..L...' Súöurpóll , 2.835 mý.s. Patriot Hills McKelvey-fjöll Amundsen-Scott, Rannsóknastöð Bandaríkjamanná Islensku Suðurskautsfararnir luku göngu sinni kl. 21.05 á nýársdagskvöld FJÖLDI vina og ættingja safnaðist saman á heimili Sigrúnar Richter, eiginkonu Ólafs Arnar Haraldssonar, í fyrrakvöld og beið eftir skilaboðum um að leiðangursmennirnir hefðu náð áfangastað. Þegar fréttirnar bár- ust var skálað fyrir ferðalokum þeirra þre- menninga eins og sést á myndinni. „Það var mjög góð stemmning og spenna meðan beðið var eftir staðfestingu á því að þeir væru komnir á áfangastað," segir Sig- rún. „Þegar skilaboðin bárust voru mikil fagnaðarlæti og fjör og við skáluðum í kampavíni. Ég efaðist reyndar aldrei um að þeir kæmust á áfangastað." Tæpir tveir mánuðir erusíðan Sigrún heyrði í eiginmanni sínum Ólafi og syninum Haraidi og hún segist hafa saknað þeirra sérstaklega um jólin. Sama segir Ragna Finnsdóttir um eiginmann sinn Ingþór Björnsson. Börn og barnabörn þeirra hjóna komu saman á heimilinu á Akureyri á fimmtu- dagskvöldið og fögnuðu og skáluðu fyrir árangrinum. Ragna segist hlakka til að fá eiginmanninn heim, en segist þó alveg eins búast við því að hann fari aftur innan tíðar í einhverja aðra ævintýraferð. Lokatakmarkinu náð Veður tefur heimferðina ISLENSKU suðurskautsfararnir Ólafur Örn Haraldsson, Harald- ur Örn Ólafsson og Ingþór Bjarnason náðu lokatakmarki sínu kiukkan 21:05 að kvöldi nýárs- dags. Ættingjar þeirra og vinir komu saman á heimili Ólafs og fögnuðu ákaflega þegar fréttir bárust af því að suðurpólshnitin hefðu borist frá Argos-sendi leiðangursmanna. íslend- ingarnir þrír eru tíundi hópurinn sem kemst á suðurskautið án utanaðkom- andi aðstoðar á leiðinni. Þremenningarnir eru nú staddir við Amundsen-Scott-rannsóknarstöðina skammt frá suðurskautinu. Sam- kvæmt upplýsingum frá Patriot Hills, bækistöð fyrirtækisins Adventure Network International á Suðurskauts- landinu, sem sér um að flytja suður- skautsfara flugleiðis, er ekki flugveð- ur sem stendur. Heimför leiðangurs- manna tefst því um óákveðinn tíma. Erfitt er að ná sambandi við Amunds- en-Scott-stöðina í síma, því hún lend- ir ekki inni á sviði gervihnatta nema öðru hveiju. Margmenni á suðurskautinu Samkvæmt fréttabréfi rannsókn- arstöðvarinnar, sem birt er á alnetinu, eru þar nú rúmlega 150 manns búsett- ir, enda er nú sumar á suðurskautinu og háannatími rannsóknarmanna. 51 dags einveru íslensku leiðangurs- mannanna er því lokið. Við stöðina bíður einnig ástralskur leiðangur, sem er sá fyrsti frá því landi sem kemst á suðurskautið án utanaðkomandi stuðnings. Ganga íslendinganna tók alls 51 dag, en samkvæmt upphaflegri áætl- un hafði verið gert ráð fyrir sextíu dögum í ferðina. Vegalengdin er 1.086 kílómetrar og því var meðalganga hvers dags rúmur 21 kílómetri. Átján kílómetrar gengnir á síðasta degi Að morgni gamlársdags áttu leið- angursmenn 40 kílómetra eftir að póln- um. Göngufærið er erfítt síðasta hluta leiðarinnar og líkist því mest að ganga í sandi. Þeim tókst þó að leggja 22 kílómetra að baki á síðasta degi árs- ins. Síðustu átján kílómetrar leiðarinn- ar voru síðan gengnir á nýársdag. Suðurskautslandið fannst á fyrri hluta 19. aldar en könnun þess hófst fyrir alvöru skömmu fyrir síðustu aldamót. Norðmaðurinn Carsten Borchgrevink stýrði breskum leið- angri á árunum 1898-1900. Sá hópur var sá fyrsti sem hafði viljandi vetur- setu á Suðurskautslandinu og gerði umfangsmiklar vísindaathuganir. Náttúrufræðingur í hópnum, Hanson að nafni, lést í ferðinni og varð fyrsti maðurinn sem þar var grafinn. I byijun tuttugustu aldar hófst kapphlaupið um að komast að suð- urskautinu. Frægustu leiðangurs- menn þess tíma urðu Bretinn Robert Falcon Scott og Norðmaðurinn Roald Amundsen. Scott leiddi fyrst leiðangur til Suð- urskautslandsins á árunum 1901- 1904. Meðal annars fóru hann og þrír aðrir rúmlega þijú hundruð kíló- metra inn eftir ísbreiðunni í átt til suðurskautsins, en urðu þá að snúa við, meðal annars vegna þess að einn leiðangursmanna, Shackleton að nafni, þjáðist af skyrbjúg. Shackleton þessi stóð fyrir næstu umfangsmiklu rannsóknarferð til Suðurskautslandsins sem hófst 1907. í október 1908 fóru fjórir menn úr hópnum af stað í átt til suðurskauts- ins. 1 þetta sinn komust þeir rúma 160 kílómetra frá áfangastaðnum en urðu þá að snúa við vegna skorts á vistum og komust aftur við illan leik. Lokaþátturinn í þessari sögu hófst árið 1911. Tveir hópar manna fóru þá af stað um svipað leyti, annar breskur og búinn dráttarvélum og smáhestum en hinn norskur og studd- ist við hundasleða. Foringjar hópanna voru þeir Scott, sem áður er nefndur, og Norðmaðurinn Roald Amundsen. Amundsen og fjórir samferðamenn hans gengu á skíðum en höfðu hunda- sleðana sér til hjáipar. Þeir voru 99 daga að fara alla leiðina, frá skipi til suðurskautsins og aftur til baka, og gekk ferðin greiðlega. Scott lenti aftur á móti í miklum erfiðleikum. Dráttarvélarnar biluðu fljótlega og smáhestarnir dóu hver af öðrum. Hundasleðar, sem einnig voru með í för, voru það eina sem dugði, en af einhveijum orsökum hafði Scott ekki trú á þeim. Eftir að aðstoð- arhópar höfðu snúið heim og með þeim hundasleðarnir voru aðeins eftir fimm leiðangursmenn. Þeim sóttist ferðin hægt og um miðjan janúar, þegar þeir voru komnir í nánd við áfangastaðinn, sáu þeir að Norðmenn- irnir höfðu orðið á undan. Bretarnir komust einnig á leiðarenda, en létust allir á heimleiðinni. Tímarnir eru breyttir á suðurheim- skautinu. Nú á dögum eru yfirleitt notaðar C-130-flutningavélar í stað hundasleða eða mannafls og eru þær um þijá tíma að fara frá bækistöðvun- um við ísjaðarinn. I Amundsen-Scott-rannsóknarstöð- inni er nokkur gestagangur vísinda- manna og þ_ar er hátæknibúnaður til rannsókna. í fréttablaði stöðvarinnar á alnetinu kemur fram að stöðvarbúar nota frístundir sínar meðal annars til að horfa á myndbönd. Mismunandi áherzlur forseta, forsætisráðherra og biskups íslands Ólíkar ára- mótaræður Við ólíkan tón kvað í áramótaræðum forseta, forsætisráðherra og biskups. Olafur Þ. Stephensen fjallar um mismunandi áherzlur leiðtoganna þriggja. Karl Ólafur Ragnar Davíð Sigurbjörnsson Grímsson Oddsson FORSETI, biskup og forsætisráðherra fjölluðu með ólikum hætti um loftslagsbreytingar og hugsanlegar afleiðingar þeirra. LEIÐTOGAR ríkisstjórnar, þjóðar og kirkju voru sam- mála um sumt í áramóta- ræðum sínum, en í öðrum málum voru þeir á öndverðum meiði eða að minnsta kosti með ólíkar áherzlur. Sá, sem bráðlega þarf að leggja verk sín í dóm kjósenda, Dav- íð Oddsson forsætisráðherra, var bjartsýnn fyrir hönd þjóðarinnar og lagði áherzlu á það, sem áunnizt hefði, einkum í efnahagsmálum. Ólaf- ur Ragnar Grímsson, forseti íslands, og nýr biskup, Karl Sigurbjörnsson, stöldruðu hins vegar við það, sem betur mætti fara og ekki fór hjá því að við pólitískan tón kvæði í ræðum þeirra beggja, þótt ekki sé hægt að segja að þeir hafi gerzt flokkspólitísk- ir. Sennilega endurspegla áramóta- ræður leiðtoganna þriggja að þessu sinni ágætlega umræður og skoðanir á meðal þjóðarinnar sjálfrar. Jafn- vægið á milli sóknar eftir efnislegum gæðum annars vegar og varðveizlu annars konar lífsgæða á borð við samfélagsleg tengsl og óspillta nátt- úru hins vegar hefur verið æ meir til umræðu undanfarin ár og líklegt er að togstreitan á milli þessara markmiða muni setja mark sitt á nýja aldamótakynslóð, sem forsetinn, forsætisráðherrann og biskupinn beindu allir orðum sínum til beint eða óbeint. Efnahagslegar framfarir og skuggahliðar þeirra Forsætisráðherrann lagði áherzlu á góð lífskjör íslendinga og afrek þjóðarinnar á öldinni, sem senn er á enda, vegferðina frá fátækt til bjarg- álna. Hann ræddi um að ástæða væri til að „gleðjast yfir blómlegu menningarlífi þjóðarinnar, myndar- legu samhjálparkerfi hennar og ekki sízt öflugu atvinnulífi, sem getur bor- ið þetta allt uppi. Lífsbaráttan er ekki jafnmiskunnarlaus og áður. Þó er ekki hægt að halda því fram að þjóðin hafi látið deigan síga, né misst viljann til að sækja fram og gera betur.“ Nýkjörinn biskup benti hins vegar á skuggahliðar hinna efnahagslegu framfara í sinni fyrstu nýárspredikun í Dómkirkjunni og setti spurning- armerki við hina stöðugu sókn eftir efnislegum gæðum: „Við höfum anað áfram í algjöru skeytingarleysi gagn- vart lífinu, jörðinni og lögum lífsins. Guði var vikið til hliðar og maðurinn settur í hans stað sem mælikvarði alls. En um leið var öllu því vikið til hliðar sem vill virða mörk og setja skorður. Okkur var talin trú um að um ekkert slíkt sé að ræða nema þegar best hentar manni sjálfum - við séum guðir. Ölvuð af undrum tækninnar og valdi okkar yfir öflum náttúrunnar, höfum við vænst þess að friður og hamingja falli okkur í skaut. Það er eitthvað allt annað sem blasir við. Við höfum gengið freklega á rétt annarra, umfram allt framtíð- arinnar, óborinna kynslóða og auðg- ast ótæpilega. Neyslugræðgin of- boðsleg og ofgnóttin, sorphaugarnir og mengunin ógna öllu lífi.“ Börn og unglingar standa höllum fæti Biskupinn talaði um „herkostnað neyzlustríðsins“ og sagði börnin eink- um gjalda hann; enginn hefði tíma fyrir þau. „Allt of mörg heimili á ís- iandi eiga í vök að veijast. Oft vegna þess að gildismatið er rangt, for- gangsröðunin er röng. Ekki aðeins innan veggja heimilisins, heldur í samfélaginu al- mennt. Lífsmynstrið er lífs- fjandsamlegt, streitan og stressið yfir og allt um kring. Græðgin og vímu- fíknin mótar æ fleiri svið lífsins. Það er skelfilegt að horfa upp á sífellt yngri börn verða fíkniefnum að bráð. I ljósi þessa er framtíðarsýnin myrk. Einhver líkti okkar samtíð við fólk sem hefur lagt allt undir til að geta keypt farmiða á lúxussiglingu með hinum ríku og frægu um heimsins höf, og uppgötvar síðan að nafn skipsins er TITANIC! Við höfum lyft grettistaki á íslandi og höfum svo ótal margt að gleðjast yfir í efnalegu tilliti. En við höfum gleymt því að það sem varðar mestu er ekki fjármagnið og hagvöxturinn heldur siðgæðisþroski fólksins," sagði Karl Sigurbjörnsson. Ólafur Ragnar tók í sama streng varðandi velferð æskunnar, sagði að íslendingar hefðu getað verið stoltir af friðsæld og öryggi í samfélaginu og böm og unglingar getað farið ótta- laus allra sinna ferða. Nú væru tímamir breyttir; neyzla áfengis, tób- aks og ólöglegra fíkniefna væri orðin þjóðarmein, sem þyrfti þjóðarvakn- ingu til að taka á. „Til lítils verða framfarir í hagstjóm og atvinnulífí ef sjálf samfélagsgerðin liðast í sundur. Til lítils era gæði markaðarins glati æskufólkið sálu sinni, lífi eða heilsu,“ sagði forseti íslands og bætti við síðar í ávarpi sínu: „Það má ekki skapa til lengdar þann skilning að með umræðu um veiðigjald, virkjanir eða verksmiðjur sé dagskrá framfaranna tæmd. Hin samfélagslega ábyrgð á ekki að vera síðri skyldustörfum í þágu efnahags- legra umbóta og hagsældar." Loftslagsbreytingar - leiðin til glötunar? Allir nefndu leiðtogarnir alþjóðlega samninga um loftslagsbreytingar af manna völdum og hugsanleg áhrif þeirra á veðurfar og lífsskilyrði á jörð- inni - umræðuefni, sem litla athygli fékk hér á landi þar til á síðustu mánuðum gamla ársins. Hins vegar var afar athyglisvert að heyra hversu ólíkum tökum þeir tóku málið. Karl biskup gat þess að sú dapra framtíð- arsýn, sem dregin hefði verið upp í Kyoto, minnti á að glötunin væri möguleiki. Olafur Ragnar fjallaði um lofts- lagsmálin í víðara samhengi umhverf- ismála og sagði: „Löngum var við lýði sú kenning að við íslendingar værum fremstir allra í landvernd og varðveislu nátt- úrugæða. Ferðalangar sæktu okkur heim til að dást að fegurðinni. Nú iítur hins vegar út fyrir að flest- ir séu að fara fram úr okkur og Is- lendingar að lenda aftast í sveit þeirra sem bjarga vilja lífsskilyrð- um mannkyns. í umræðum hér heima um hætturnar á breyttu loftslagi og samn- ingana í hinni fjarlægu borg Kyoto hefur gleymst um of að geta þess sem í húfi er fyrir okkur Islendinga - ekki í formi undantekninga frá nýjum sáttmála þjóðanna, heldur í þeirri ógn sem steðjar að lífsskilyrðum í landi okkar, beri mannkyn ekki gæfu til að grípa til gagnaðgerða sem duga. Sveit fremstu vísindamanna heims, formlega valdir sem fulltrúar þjóð- ríkja, hefur skilað niðurstöðum um breytingar á hitastigi, hækkun á yfir- borði sjávar, umtumun hafstrauma, gróðurfars og lífsskilyrða jarðarbúa. Ef svo heldur fram sem horfir gæti hitaaukning víða um heim gert gróð- ursvæði að eyðimörk en annars stað- ar yrði kólnun í ætt við ísaldartíma. Breytingar á saltstigi sjávar myndu stöðva aflvélina sem knúið hefur hrin- grás hafstraumanna og ylurinn sem við höfum hlotið úr suðurhöfum hætta að berast hingað. Lega íslands og lykilhlutverk Goif- straumsins á okkar slóðum eru á þann veg að áhrif loftslagsbreyting- anna myndu koma hvað harðast niður á okkur íslendingum og gera landið nánast óbyggilegt fyrir barnabörn okkar og afkomendur þeirra. Jökulhella mun þá leggjast yfír landið allt, fiskistofnamir sem haldið hafa lífi í þjóðinni um aldir hverfa úr hafinu umhverfis, hluti núverandi 4 byggða sökkva við hækkun sjávar- borðs. Þessi lýsing er ekki heimsendaspá eða efnisþráður í skáldlega hryllings- sögu heldur kjarninn í vísindalegum niðurstöðum fræðimanna sem skipa hina formlegu ráðgjafasveit ríkja heims, niðurstöðum sem lýsa því sem gæti hafist á æviskeiði þeirra íslend- inga sem nú eru börn í skóla. ísland hefur einmitt í þessari vísindaumræðu verið tekið sérstaklega sem dæmi um hrikalegar afleiðingar loftslagsbreyt- inganna. Virtur vísindamaður, sér- fræðingur við Columbia-háskólann í Bandaríkjunum, sagði nýlega í við- tali við eitt helsta dagblað heims: „ísland yrði þakið jöklum allt til .1 stranda. íbúamir yrðu að yfirgefa það.“ - Landið okkar góða yrði þá í raun og sann ísa fold. Við Islendingar ættum því að vera í fararbroddi þeirra sem á alþjóðavett- vangi krefjast þess að tafarlaust verði gripið til róttækustu gagnaðgerða til að forða heiminum frá slíkri loftslags- breytingu. Við ættum að fagna þeim vilja sem þjóðir heims sýna nú til samstarfs, hefja með öðram breyting- ar á eldsneytisnotkun skipa og bif- reiða og beita nýrri tækni sem auð- veldar loftslagsvæna framleiðslu- hætti. Við eigum að gleðjast yfir þeim tækifæram sem öld umhverfisverndar getur fært okkur íslendingum ef við sjálf höfum vit og vilja til að nýta kosti íslands. Það er annars sérkenni- legt hve illa okkur hefur gengið að sýna í verki hollustu við vernd um- hverfis, lífríkis og landgæða.“ Svartsýnisspár á veikum grunni Við allt annan tón kvað í áramóta- ávarpi Davíðs Oddssonar forsætisráð- herra. Það hefði mátt ímynda sér að kafli í ræðu Davíðs hefði verið saminn sem svar við áður tilvitnuðum orðum forsetans, hefði ávarp forsætisráð- herrans ekki verið flutt daginn áður *"’ en Ólafur Ragnar ávarpaði þjóðina. Davíð sagði að vissulega mætti ekki ganga „hugsana- og fyrirhyggju- laust áfram mengunargönguna á enda“ og breyta þyrfti um háttalag í þessum efnum. Hann sagði hins vegar að umræður um leyndardóma loft- hjúpsins, vistkerfí og veðurfar, þyrftu að byggjast á hógværð en ekki á hleypidómum. „Við þurfum að viður- kenna að þekking okkar er brota- kennd. Við höfum ekkert leyfi til að mála skrattann í sífellu á vegginn. Skollinn er æði leiðigjamt vegg- skraut. Enn er ekki uppi sá maður, sem getur sagt fyrir um, hvemig veð- ur mun skipast í lofti eftir mánuð eða^ svo. Glöggur veðurfræðingur veit, rétt eins og við öll hin, að sennilega verð- ur ekki sólbaðsveður síðasta dag jan- úar. En hann getur ekki sagt til um, með neinu öiyggi, hvort veður muni gefa til flugs eða fískveiða eða hvort þá megi brúka skíði og skauta. Það mundi enginn leyfa sér að gefa út fyrirvaralausa spá svo langt fram í tímann, vegna þess að sá hinn sami þyrfti að standa frammi fyrir veruleikanum, innan skamms. Þeir, sem til að mynda þykj- ast sjá fyrir að Golfstraumurinn góðit muni kveðja ísland og koma sér annað á seinni hluta næstu aldar, ellegar að það flata Holland verði þá ekki þar, sem það er nú, geta treyst því að þurfa ekki að veija spár sínar. Menn verða að fara afar sparlega með stór- slysaspámar og forðast að skapa ótta hjá fólki með vísun til fræða, sem byggja á veikum grunni.“ ¥ Að virða mörk og setja skorður Skollinn er leiðigjarnt veggskraut
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.