Morgunblaðið - 03.01.1998, Side 62

62 LAUGARDAGUR 3. JANÚAR 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
þ/íE>£T?. 5A6T AÐ &/166/Ð '
i tfóHU/U SÉ l/£Z£A FH (
I BITIÐ/ /
- EkMJ LANGAk/WS TiL £==r
AÐ HPfóA GAQ5/D /' -
GRETTIR, ERTU BÚINN AÐMATA
SKDTWÚFOHA SBM AAAMMA
JRJÓhlAPl 'A p>i&? '
(nSR. FlNNSTAÐór/MRálRBAÍUC
HNVKIARHAFI FÖRNAO UFI 5ÍNU
Fy/Z/R pess/ ÓSKÖPy
Ljóska
ÁJ Cr yfir /rfiq ha'ftnn afþcSS-
ur>v ■folulauTc/ náttfotumy—'
þou tru reglulega /><xgijeq!
pa/úzi þer igr/r frátx/a.
gjof, e/skan-!
Efckeri'OS þakkq ■ ■cnþyrft-]
ir6u Qo vejcja m/g tji ®5
Stgja /n'erþttia.!
Smáfólk
THANK56IVIN6
15 OVEKÍ
Þakkargjörðarhátíðin er liðin!
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Erfíngjar Passíu-
sálmahandritsins
Frá Kristni Jens Sigurþórssyni:
í MORGUNBLAÐINU á aðfanga-
dag jóla var að fínna ágæta og fróð-
lega lesningu um sr. Hallgrím Pét-
ursson og Passíusálmana. Ég fékk
hins vegar ekki betur séð en að í
umfjöllun um sögu handritsins, þ.e.
eiginhandritsins sem sr. Hallgrímur
gaf Ragnheiði Brynjólfsdóttur árið
1661 og er hið eina sem varðveist
hefur með hans hendi, hafí á einum
stað gæti örlítillar ónákvæmni.
I greininni segir að það hafí verið
mágkona Brynjólfs Sveinssonar
biskups, Sigríður Halldórsdóttir,
sem hafi eignast handritið eftir
hans dag og síðan sonur hans, sr.
Jón á Breiðabólstað í Fljótshlíð, og
er það rétt svo langt sem það nær. I
greininni er hins vegar fullyrt að
Sigríður hafí verið erfíngi Brynjólfs,
en það er rangt. Sigríður var enginn
lögerfíngi að eigum hans.
Erfíngi Brynjólfs biskups var í
rauninni sr. Torfi Jónsson í Gaul-
verjabæ, en Sigríður Halldórsdóttir
var hins vegar eiginkona hans.
Sr. Torfi var sonur Jóns Gizurai--
sonar lögréttumanns á Núpi í Dýra-
firði, en sá var hálfbróðir Brynjólfs
biskups. Voru þeir Jón og Brynjólf-
ur sammæðra, en móðir þeirra var
Ragnheiður dóttir Páls á Staðar-
hóli.
Sr. Torfí vígðist til kirkjuprests í
Skálholti árið 1647 og þó hann hafi
fengið veitingu fyrir Hrafnseyri við
Amarfjörð einu eða tveimur árum
síðar mun hann aldrei hafa komið
þangað til dvalar og mun hann hafa
látið kallið af hendi svo til strax aft-
ur. Er ástæðan m.a. talin hafa verið
sú að Brynjólfur frændi hans í Skál-
holti vildi hafa hann nærri sér. Sr.
Torfí fékk svo Gaulverjabæ í Flóa
árið 1650 og var þar prestur í tæp
40 ár.
Þegar Brynjólfur biskup féll svo
frá árið 1675 var sr. Torfi nánasti
ættingi hans og erfingi, því þó
Brynjólfur og kona hans Margrét
Halldórsdóttir (systir Sigríðar) hafí
alls eignast sjö börn, þá komust ein-
ungis tvö þeirra til fullorðinsára, og
eins og kunnugt er eru ekki af þeim
ættir.
Þrátt fyrir að vera mágkona
Brynjólfs biskups, eins og bent er á
í umfjölluninni á aðfangadag, er
Sigríður Halldórsdóttir því ekki erf-
ingi að handriti sr. Hallgríms. Það
verður hún ekki fyrr en við fráfall
eiginmanns síns, sr. Torfa, en hann
dór 20. júlí 1689, u.þ.b. 15 árum á
undan henni. Það var svo elsti sonur
þeirra Torfa og Sigríðar, sr. Jón á
Breiðabólstað í Fljótshlíð, sem erfði
handritið og varðveitti þangað til
það komst í hendur afkomenda hans
vestur á Núpi í Dýrafirði.
KRISTINN JENS
SIGURÞÓRSSON,
sóknarprestur í Saurbæ.
Fréttamat
Ríkissj ónvarpsins
Frá Birni Bítldurssyni:
TILDRÖG þessara skrifa minna
eru þau, að ég get ekki orða bundist
yfir því sem Ríkissjónvarp allra
landsmanna dembdi yfir gervallan
landslýð skömmu fyrir jólahátíðina,
þann 22. desember að mig minnir.
Það sem ég á við er að í aðalfrétta-
tíma Ríkissjónvarpsins, sem yfír-
leitt hefur verið talinn með vand-
virkustu og metnaðarfyllstu frétta-
miðlum landsins, var viðtal við
Franklín nokkurn Steiner, sem
væri svo sem gott og blessað ef sá
maður væri til dæmis kafteinn í
Hjálpræðishernum, eða formaður
Mæðrastyrksnefndar. En það var
nú ekki því að heilsa. Sá sem hér
um ræðir er dæmdur og landsfræg-
ur eiturlyfjasali og virtist viðtalið
einvörðungu ganga út á það að sýna
þjóðinni fram á hvílíkt óréttlæti
þetta væri að fara að varpa mannin-
um í steininn svona rétt fyrir jólin.
Hann sem hefði aldrei gert neitt
rangt nema að selja kíló hér og kíló
þar, að vísu hefði hann nú brotið
þetta af sér á þeim forsendum að
verða dæmdur, en þetta væri samt
hin mesta ósvinna að vera að setja
hann í fangelsi á þessum tíma Eg
leyfi mér að efast um að aðstand-
endur þeirra sem ánetjast hafa
fíkniefnum af hans völdum sem eru
trúlega töluvert margir, því maður
þessi hefur fengið að grassera í
undirheimunum í áraraðir (af
ókunnum orsökum?), hafi haft mikla
samúð með honum. Hann bar fyrir
sig fjölskyldu sína, sagði þetta
óréttlátt gagnvart henni, en ef hann
hefði virt hana að verðleikum hefði
hann átt að breyta öðruvísi.
Lengd viðtalsins var slík að for-
sætisráðherrann hefði ekki fengið
lengi-i tíma til að gera grein fyrir
því, þótt hann hefði rekið alla ráð-
herrana og ráðið Pólverja í staðinn.
Þetta er kannski ný stefna hjá
RÚV að gera viðtalsþætti við
dæmda glæpamenn og sýna á
sunnudögum og stórhátíðum. Þátt-
urinn gæti t.d. heitið: „Gruflað í
glæpunum" eða „Spjallað við spell-
virkjann" eða bara „Uppáhalds
glæpurinn minn“. Nei, ég sé ekki
tilganginn með svona fréttum og
held að fréttastofan sé farin að feta
ansi hálar brautir með svona frétta-
efni og tel að hún afli sér ekki þess
trausts og trúverðugleika sem góð
fréttastofa þarf á að halda meðal
fólksins í landinu.
BJÖRN BALDURSSON,
Vigur, Isafjörður.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.