Morgunblaðið - 10.10.1998, Síða 39

MORGUNBLAÐIÐ
KRAKKARNIR fengfu tækifæri til að kynna landið sitt og sumir höfðu
málað þjóðfána landsins á kinnina.
og íslensk stelpa, hún Rakel,
komu til okkar. Þannig fengum við
hjónin og börnin kærkomið tæki-
færi til að kynnast nýjum ættingja
og fyrir Kate var þetta kærkomið
tækifæri að kynnast okkur. Og Ra-
kel kynntist fjölskylduháttum
„blandaðrar" fjölskyldu.
Helgin byrjaði á því að við sóttum
stelpurnar síðdegis á föstudegi.
Kvöldið fór í það að kynnast.
Akveðið var að leyfa stelpunum að
ráða að mestu hvemig helginni yrði
eytt - sem auðvitað byrjaði á pizzu
og kók. Hvað annað!
Á laugardeginum vildi Rakel fara
í húsdýra- og fjölskyldugarðinn og
var Kate til í það. Hún var næstum
til í hvað sem var! Það var gaman að
fylgjast með þessum tveim stelpum,
hvemig þær höfðu á stuttum tíma
myndað sterk vináttutengsl. Það
var Uka áhugavert hvemig krakk-
arnir okkar tóku þessum nýju „fjöl-
skyldumeðlimum". f stuttu máli
sagt gekk allt eins og í sögu, Kate
og Rakel féllu vel inn í fjölskyldu-
mynstrið og allir skemmtu sér vel.
Á sunnudeginum fómm við í sund
og tókum því rólega. Það var eigin-
lega synd hversu stuttur tíminn var
sem stelpumar vora héma hjá okk-
ur. Á sunnudagskvöldið fórum við
aftur með þær upp á Kjalarnes, þar
sem kvöldverður var snæddur - í
boði „helgarfjölskyldnanna", þannig
að hver fjölskylda kom með eitthvað
með sér. Þama var gífurlegt úrval
matar og mikið fjör og mikil faðm-
lög, gleðin yfir því að hittast aftur
var mikil. Þarna kom berlega í ljós
hversu sterk tengsl höfðu myndast
á milli bamanna. Á aðeins tveimur
vikum.
Mosi og hraun
Mér lék forvitni á að vita hvernig
Kate líkaði ísland. Þetta var fyrsta
utanlandsferð hennar og hún hlaut
að upplifa landið okkar á sérstakan
hátt.
Það kom mér algerlega á óvart
hvernig Kate upplifði ísland. Henni
fannst gífurlega gaman að ganga í
mosa og hrauni. Mosinn eins og
skýin að ganga á, svona dúnmjúkur
og fallegur. Hraunið aftur á móti
mjög gróft og óhugnanlegt. Fullt af
andlitum sem stara endalaust á þig.
Hvemig þessar tvær andstæður
blandast og skapa ævintýraheim
þar sem ýmislegt getur gerst.
Þarna býr huldufólkið og álfamir,
um það var Kate sannfærð. Að
horfa á fjöllin og sjóinn. Hvernig lit-
ir fjalla og hafs renna saman. Allir
litimir sem ekki er hægt að nefna.
Þetta víðsýni og hin sérstaka birta.
Vatnið gott, frábærar sundlaugar,
flottir bflar, fátt fólk. Veðrið miklu
betra en hún hafði átt von á. Alveg
harðákveðin að koma aftur. Enda
búin að eignast vinkonu og kynnast
frændum og frænkum.
Hard Rock Café
Það var farið víða á þessum fjór-
um vikum sem krakkamir dvöldu
hér. Hellar skoðaðir í Heiðmörk,
farið í sund í Árbæjarlaug, gengið
upp á Esjuna, Gullfoss, Geysir og
Þingvellir sóttir heim, kíkt í bæinn
og farið að versla í Kringlunni.
En í hugum margra var hádegis-
verður á Hard Rock Café hápunkt-
ur ferðarinnar. Eigendur staðarins
gerðu sér lítið fyrir og buðu öllum
hópnum í mat. Þótti maturinn sér-
staklega góður og til þess tekið að
lítð mál þótti að útbúa grænmetis-
hamborgara fyrir þá sem ekki þorð-
uðu kjöt. Starfsfófldð stóð sig alveg
stórkostlega og staðurinn þótti al-
veg frábær! Hreint ævintýraland.
Augu barnanna stóðu á stilkum af
undrun og aðdáun á öflu því sem
fyrir augu bar innan dyra.
Allir farnir heim
Nú era bömin öll komin til síns
heima. Vikumar fjórar voru fljótar
að líða. Bréfaskriftir eru þegar hafn-
ar víðs vegar um heim þar sem rifjuð
er upp dvölin í „þorpi hinna ósýni-
legu“. Sem er ekki ósýnilegt lengur.
í bekkjarstofum víðs vegar um heim
mun í haust verða fjallað um Island,
þetta undarlega land í norðri, þar
sem álfamir og huldufófldð og tröllin
og jólasveinamir búa. Og fólk líka.
Samt ekki of mikið af fóllri.
Mörg þessara barna munu koma
aftur. 011 eiga þau góðar minningar
um landið okkar og alla vinina sem
þau eignuðust hér. Sem er gott
veganesti inn í framtíðina.
LAUGARDAGUR 10. OKTÓBER 1998 89
Andlit draumsins
DRAUMSTAFIR Kristjáns Frímanns
ÞEGAR maður sofnar og hverfur
á vald svefns og drauma, líður
maður inn í heim sem byggir til-
vera sína á duldum öflum, óljósum
meiningum og krafti sem vakan
getur einungis útskýrt með tákn-
um, myndrænum merkingum. I
þessum heimi er Draumalandið
mest áberandi sem skýr miðill
upplýsinga en er samt óskýr í
framsetningu og þvoglukenndur
að mati margra. Líkt og merkin
sem berast með draumnum séu á
annarri tíðni en vakan og því virki
boðin ekki sem skyldi eða
að myndimar falli ekki að
myndskilningi viðkomandi
og lendi því milli þilja
svefns og vöku. Þetta er
rétt að því leyti að hafi ég
ekki lært frönsku, skil ég
ekki þegar á mig er yrt á
því máli. Læri ég hins veg-
ar á tíðni draumsins skýrist
andlit hans í hugskoti mínu
og verður Ijóslifandi draum-
sýn, dregin skýram línum
með skiljanlegum táknum
sem segja mér hver ég er,
hvaðan ég er sprottinn og
hvert fór minni er heitið.
Andlit draumsins sem horf-
ir á mig úr myrkrinu, mót-
ast eftir draumum mínum í
táknmyndir af eðli mínu og
tilfinningum, löngunum og
þrám. Það ummyndast á drauma-
tíma til fortíðar þess sem lagði
grunninn að hátterni mínu í dag
og formast jafnhratt til þeirrar
framtíðar sem mér er ætluð. Að
lesa í andlit draumsins er að hafa
áhrif á þær línur sem dregnar era
af lífi manns, þá mótun sem fortíð-
in bauð og þær ummyndanir sem
framtíðin birtir í ásjónu draums-
ins.
Draumur „Huldu“
Mig dreymdi að ég var heima í
sjávarplássinu sem ég ólst upp í.
Fannst mér ég og fjölskylda mín
eiga heima í húsinu sem faðir minn
byggði (það er ekki til í dag), stóra
húsi með stórum garði sem sneri til
suðurs. Það er hásumar, sólskin og
blíða. Ég og mamma mín göngum
út í garðinn og ég sé að girðingin
meðfram suðurhlið garðsins er
hoi'fin. I staðinn er komin stór og
löng steindys, listilega hlaðin úr
grjóti og tyrfð að ofan með iða-
grænum grasþökum. Svo vel er
dysin hlaðin að ekki kemst grasstrá
á milli steinanna. Dysin er hæst til
austurs en lækkar síðan smám
saman til vesturs. Þama finnst mér
ég og móðir mín hafa jarðað Jesú
Krist fyrir mörgum áram.
Ég geng að dysinni þar sem hún
er hæst (nær mér í mitti), beygi
mig yfir hana og legg kinnina á
mjúkt grasið og segi „mikið
streymir héðan góð orka“. „Engin
furða,“ svarar móðir mín „nú fer
að líða að því að Jesús Kristur rísi
aftur upp.“ „Og nú kemur hann á
jörðina til að bjarga öflu mann-
kyni.“ Þetta þykja mér góðar
fréttir.
Þá kemur til okkar vinkona mín
og við segjum henni fréttimar en
hún lætur sér fátt um finnast, seg-
ist vera með betri fréttir sjálf.
Föram við með henni norður fyrir
hús, þar hinum megin við götuna
finnst mér vinkona mín búa í stóru
húsi. Þar á stóram gluggalausum
vegg er stórt hvítt sldlti. Á þvi
stendur stóram stöfum „MÉNN-
MENN- ENN“. „Ég er farin að
reka hérna veitingastað,“ segir
vinkona mín. „Ætla núna að láta
þennan gamla draum rætast."
„Hún dóttir mín valdi nafnið en ég
hefði nú ekki valið nafnið sjálf,“
segir vinkona mín. Okkur mömmu
finnst líka nafnið svoh'tið stirt og
stingum upp á öðrum nöfnum.
Henni líst best á nafnið Gilsbakki
(hún bjó þar ung) en þá fara
stafimir á skiltinu að breytast og
raðast upp á nýtt. Áður en við sjá-
um hvað stafirnir mynda segir
mamma „Nú verðum við að drífa
okkur suður fyrir húsið aftur, þar
eru merkilegri atburðii’ að gerast,
Jesú Kristur er upprisinn." Við
höldum tafarlaust til baka og þar
kemur Kristur sjálfur fagnandi á
móti mömmu og mér. Hann setur
hönd á axlir okkar og segir: „Nú
er ég kominn að bjarga ykkur og
ykkar fjölskyldum.“
Við verðum hálfundrandi og
móðir mín spyr: „En hvað með allt
mannkyn? Þú komst til að bjarga
okkur öllum á þessari jörð.“ Ein-
hverjar vöflur komu á Krist við
þessar fréttir og að endingu biður
hann okkur að taka myndir af öll-
um þeim sem við viljum að hann
bjargi. Ég, mamma og vinkona
mín göngum þegar í það að fá alla
bæjarbúa í myndatöku og ég er
byrjuð að hugsa um að auglýsa í
fjölmiðlum um allan heim og biðja
fólk um að senda myndir af sér.
Ráðning
Þessi draumur, sem er um
margt sérstæður, hann tekur á
trúarlegum þáttum sem virðast nú
um stundir eins og „liggja í loft-
inu“, en verða meir og meir
áberandi eftir því sem tím-
inn hður og aldahvörfin
nálgast. Þessi undiralda
sem rís hærra í vitund
manna við hvert sog er eins
og alda aldanna sem safnar
í sig orku og rís að lokum
sem Kristur endurborinn.
Draumurinn snýst um þinn
þátt og þinna nánustu í risi
þessarar öldu, en einnig
þátt íslands (sjávarplássið)
í breytingunni sem verður.
Hann gefur í skyn að þú
sért mjög opin fyrir andleg-
um málefnum og því góða í
manninum, þannig að þú
sért tilbúin að leggja hönd
á plóginn í þeim efnum. En
draumurinn gefur einnig í
skyn að þú sért full bláeyg í
þeim málum og látir létt glepjast
af fagurgölum.
Þar með er komið að eiginlegu
innihaldi draumsins sem er viðvör-
un við falsspámönnum, fólskum
predikuram og boðberam falsks
guðs. Þessi falski kristur sem þú
virðist lenda í klónum á er ekki
klókari en svo að sé hann spurður
einlægrar sannrar spumingar,
vefst honum tunga um tönn og af-
hjúpar sjálfan sig á eigin bragði.
Draumurinn vísar tfl þess að í dag
séu það menn og aftur menn (veit-
ingastaðurinn og skfltið) sem geri
sér það að leik að lokka til sín fólk
og fjármuni þess í nafni Jesú og
láti einskis ófreistað í þeim efnum
(nafnið Gilsbakki sýnir raunvera-
legan tilgang). Þessa dauðlegu
menn sem leika guði í nafni Jesú
er auðvelt að afhjúpa því tilvera
þeirra byggist á dauðum hlutum
(eftir að vöflur komu á „Krist“ bað
hann ykkur að taka ljósmyndir) en
ekki lifandi orði.
•Þeir lesendur sem vilja fá
drauma sína birta og ráðna sendi
þá með fullu nafni, fæðingardegi
og ári ásamt heimilisfangi og dul-
nefni til birtingar til:
Draumstafir
Morgunblaðið
Kringlunni 1
103 Reykjavík
Mynd/Kristján Kristjánsson
DRAUMURINN sér þig eins og þú ert.