Morgunblaðið - 14.11.1998, Side 59

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 14. NÓVEMBER 1998 59
tónlistarmaður og gegnum músík-
ina náðum við best saman. Við spil-
uðum saman í ótal hljómsveitum,
en minnisstæðust er þó kannski
Júpiters sem hann stofnaði á sín-
um tíma og var honum mikils virði.
Goggi bjó yfir mikilli orku sem
ekki var á færi einnar manneskju
að beisla. Hann fór hraðar og víð<ir
yfir á stuttri ævi en aðrir menn. Eg
þakka fyrir vináttu okkar og þær
stundir sem við áttum saman í
blíðu og stríðu og votta Valgerði,
Rúnu, ættingjum og vinum samúð
mína.
Steingrímur Guðmundsson.
Villist ég vinum fi-á
vegmóður einn,
köld nóttin kringum mig,
koddi minn steinn,
heilög skal heimvon mín.
Hærra, minn Guð, til þín,
hærra til þín.
Við áttum því láni að fagna að
þekkja Þorgeir Kjartansson -
Gogga - þegar hahn var búsettur í
París. Það voi-u án efa hans allra
bestu ár og okkur til gleði gátum
við deilt þeim með honum. Við sam-
hryggjumst aðstandendum hans og
nánustu vinum af öllu hjarta og
sendum þeim styrk í sorginni.
Æsa Signrjónsdóttir, Oddný
Sen, Laufey Helgadóttir.
Þorgeir Rúnar Kjartansson var
undarlegur sögukennari. Einu sinni
skilaði ég honum ritgerð um pönkið
á íslandi og hann gaf mér 10 í ein-
kunn og vildi að ég seldi hana í
tímarit. Það fannst mér ski-ítið.
Þegar ég trúði honum fyrir því að
ég gæti ekki selt ritgerðina í tíma-
rit því ég hefði falsað allar munn-
legar heimildir og meira að segja
sumar ritaðar hló hann og hló og
sagði að ég væri enn hugmyndarík-
ari en hann hefði þorað að vona.
Það fannst mér skrítnara.
Þorgeir spilaði á saxófón í Júpít-
ers og var alltaf í skrítnum fötum.
Einu sinni vildi hann endilega að
hljómsveitin mín spilaði á afmælis-
tónleikum Júpíters, bara vegna
þess að hún hét Afródíta. Honum
var alveg sama þótt ég segði honum
að við værum bara fjórar litlar
stelpur sem kynnu ekkert á hljóð-
færi, Júpíters og Afródíta ættu að
halda saman tónleika. A tónleikun-
um var hann hæstánægður og sagði
að Afródíta væri frábær hljómsveit
sem sannaði að það væri aukaatriði
að kunna að spila á hljóðfæri til að
vera í hljómsveit, það væri jafnvel
veri'a. Afródíta fór nokkrum sinn-
um á sviðið þetta kvöld og Þorgeir
borgaði okkur þrjátíu þúsund fyrir
greiðann. Það fannst öllum skrítið.
Þorgeir fór með okkur vinunum í
tívolíið, út að borða, á myndlistar-
sýningar og tók meira að segja vini
sína með á bíósýningar sem við
héldum í Regnboganum. Hann
gekk með okkur um höfnina, datt í
það með okkur og sagði merkilegai-
sögur af sjálfum sér og öðrum.
Hann heimsótti mig á fæðingar-
deildina og stuttu seinna heimsótti
ég hann á spítalann. Eg held að
það hafi verið þá sem hann kvaddi
mig.
Hann sagði mér einu sinni að
uppáhaldsbókin sín væri Siggi
sífulli dettur íða og að þegar hann
yrði stór ætlaði hann að fara sömu
leið og blómin. Hann sagði mér líka
að maður ætti ekki að kasta perlum
fyrir svín og að gamlar konur stælu
stundum lambalærum. Bókina hef
ég ekki lesið og kannski var hún
aldrei til nema í höfði Þorgeirs. Það
var svo margt sem var aldrei til
nema í höfði Þorgeirs.
Ég man ekkert hvenær ég hitti
sögukennarann minn síðast, enda
töluðumst við lítið við seinustu ár.
Hann var undarlegur maður sem
var búinn að kveðja en ég átti eftir
að segja bless. Ég kveð Þorgeir
með vinsemd og virðingu og vona
að allir sem honum þótti vænt um
geti kvatt hann í sátt.
Hugrún Hrönn Ólafsdóttir.
HELGI
GUÐNASON
+ Helgi Guðnason
fæddist í Þor-
kelsgerði II í Sel-
vogi 8. júní 1921.
Hann lést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur í
Fossvogi 6. nóvem-
ber. Foreldrar hans
voru Guðni Gests-
son frá Húsatóftum
á Skeiðum, f. 25.12.
1896, d. 10.7. 1979,
og Jensína Ingveld-
ur Helgadóttir frá
Þorkelsgerði II, f.
5.12. 1899, d. 2.6.
1981. Systkini hans
voru: 1) Gestur, f. 13.5. 1923,
verkamaður. 2) Jens, f. 12.1.
1925, d. 1.9. 1997. 3) Guðný, f.
11.1. 1927, húsfrú. 4) Ingimar, f.
Elsku Helgi minn,
Veistu,
ef þú átt vin,
þann er þú vel trúir
og vilt af honum gott geta,
geði skaltu við hann blanda
og gjöfum skipta,
fara að fmna oft.
(Ur Hávamálum.)
16.10. 1929, verka-
maður. 5) Guðlaug,
f. 5.9. 1931, húsfrú.
Öll eru þau fædd í
Þorkelsgerði II.
Helgi Guðnason
bjó í Þorkelsgerði II
en vami í Hafnar-
firði og Grindavík
sem ungur maður.
Hann fór svo að að-
stoða foreldra sína í
Þorkelsgerði við
búskap og bjó þar
til 1996. Þá flutti
hann á Sólvelli á
Eyrarbakka og bjó
þar til dauðadags.
títför Helga fer fram frá
Strandarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Mig langaði að senda þér svo sér-
stakt ljóð, eins sérstakt og þú varst
en ég veit að það er ekki til svo full-
komið ljóð sem lýsir hversu sérstak-
ur þú varst. Ég ákvað því að senda
þér mitt uppáhalds ljóð um gildi
vináttu vegna þess að þú varst
svona vinur vina þinna. Þú hafðir
alltaf meiri ánægju af því að gefa en
að þiggja frá öðrum sem sýnir ör-
læti og góðmennsku þína.
HALLGRÍMUR
HALLGRÍMSSON
+ HaIIgrímur Hallgrímsson
fæddist á Skálanesi við
Seyðisíjörð 14. maí 1923. Hann
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur
14. september síðastliðinn og
fór útför hans fram frá Garða-
kirkju 23. september.
Enn á ný er höggvið skarð í sund-
laugahópinn.
Hallgrímur var í hópi fastagesta í
Sundlaugunum í Laugardal. Mætti
hann þar næstum daglega ásamt eig-
inkonu sinni, Valgerði.
Það var trauðla merkjanlegt að
svo skammt væri í ferðina löngu.
Erfitt var að ímynda sér, að þessi
spaugsami og síkáti heiðursmaður
væri ferðbúinn. Enginn má sköpum
renna, þetta eru jú óumflýjanleg ör-
lög okkar mannvera, en alltaf er jafn
erfitt að sætta sig við dauðann.
Við munum sakna þín, Hallgrím-
ur, og þökkum samfylgdina. Minning
þín mun ylja okkur um ókomna tíð.
Að kvöldi dags er kveikt á öllum stjömum,
og kyrrðin er þeim mild, sem vin sinn tregar,
og stundum skýla jöklar jarðarbömum,
og jafnvel nóttin lýsir þeim til vegar.
(Davíð Stefánsson.)
Kæra Valgerður. Við sundlauga-
vinir ykkar sendum þér og börnum
ykkar dýpstu samúðarkveðjur.
F.h. félaganna,
Þór Ragnarsson.
Afmælis- og
minningargreinar
MIKILL fjöldi minningargreina
birtist daglega í Morgunblaðinu.
Til leiðbeiningar fyrir greinahöf-
unda skal eftirfarandi tekið fram
um lengd gi-eina, frágang og
skilatíma:
Lengd greina
Um hvem einstakling birtist
ein uppistöðugrein af hæfilegri
lengd á útfarardegi, en aðrar
minningargreinar um sama ein-
stakling takmarkast við eina örk,
A-4, miðað við meðallínubil og
hæfilega línulengd, - eða 2200
slög (um 25 dálksentimetrar í
blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða
ljóð takmarkast við eitt til þrjú
erindi.
Formáli
Æskilegt er að minningar-
gi-einum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvai- og hvenær sá, sem
fjallað er um, er fæddur, hvar og
hvenær dáinn, um foreldra hans,
systkini, maka, og börn, skóla-
göngu og störf og loks hvaðan út-
för hans fer fram. Ætlast er til að
þessar upplýsingar komi aðeins
fram í formálanum, sem er feit-
letraður, en ekki í greinunum
sjálfum.
Undirskrift
Greinarhöfundar eru beðnir
að hafa skírnarnöfn sín en
ekki stuttnefni undir greinun-
um.
Frágangur og móttaka
Mikil áherzla er lögð á að
handrit séu vel frá gengin, vélrit-
uð eða tölvusett. Sé handrit
tölvusett er æskilegt að diskling-
ur fylgi útprentuninni. Það eykur
öryggi í textamenferð og kemur í
veg fyrir tvíverknað. Þá er
ennfremur unnt að senda greinar
í símbréfi - 569 1115 - og í tölvu-
pósti (minning@mbl.is). Vinsam-
legast sendið gi-einina inni í bréf-
inu, ekki sem viðhengi.
Skilafrestur
Eigi minningargrein að birtast
á útfarardegi (eða í sunnudags-
blaði ef útför er á mánudegi), er
skilafrestur sem hér segir: í
sunnudags- og þriðjudagsblað
þarf grein að berast fyrir hádegi
á föstudag. í miðvikudags-,
fimmtudags-, föstudags- og laug-
ardagsblað þarf gi’einin að berast
fyrir hádegi tveimur virkum dög-
um fyrir birtingardag. Þar sem
pláss er takmarkað, getur þurft
að fresta birtingu minningar-
greina, enda þótt þær berist inn-
an hins tiltekna skilafrests. Ber-
ist grein eftir að skilafrestur er
útrunninn eða eftir að útför hefur
farið fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi.
En þótt þú reyndist mér sem
hinn besti vinur leit ég alltaf frekar
á þig sem afa minn. I einni bók sem
ég las var sagt frá hvernig einstakir
afar væru. Afar væru þeh- sem
hlustuðu alltaf á mann, gæfu manni
gjafir, segðu manni sögur um liðna
tíð, veittu manni hlýju og umhyggju
og væru alltaf til staðar þegar
þeirra væri þörf og þú uppfylltir svo
sannarlega þessi skilyrði og meira
en það.
Ég á svo margar góðar minning-
ar um þig sem ég gæti sagt frá en
mig langar að segja frá þeim sem
koma upp í huga minn núna. Ein
þeirra er um þegar við vorum í Sel-
voginum í réttum. Við höfðum verið
að smala allan morguninn og tími
var komin til þess að fara heim. Þá
leyfðir þú mér að ríða heim, alein á
hesti. Ég gleymi því ekki hvað þetta
var stórkostleg tilfinning að fá að
ríða heim með þér og að þú skyldir
treysta mér fullkomlega til þess.
Mér fannst ég vera orðin svo stór
stelpa á að hafa fengið þetta traust
og tækifæri sem þú gafst mér.
Stundirnar í Selvoginum á sumrin
voru einnig alveg yndislegur tími og
þú tókst mér svo vel þrátt fyrir
matvendni mína og sýndir mér svo
mikla athygli með því að kenna mér
margt um sveitastörfin.
Eftir að þú fluttir á Eyrarbakka
eru Kentucky-ferðirnar mér minni-
stæðastar. Þær voru ófáar þær
ferðimar þegar ég og amma fórum
rúnt til þín í heimsókn og við enduð-
um hann á því að fara upp á Selfoss
í Kentucky sem þú elskaðir.
Þessar minningar mun ég alltaf
geyma í hjai’ta mínu um þig ásamt
öllum hinum. Ég vil fyrir hönd okk-
ar ömmu minnar þakka þér fyrir
allar þær samverustundir sem við
áttum með þér, fyrir að hafa tekið
okkur alltaf með opnum örmum og
að fá það tækifæri að kynnast svona
einstökum persónuleika í alla staði
eins og þú varst. Ég tel að við séum
með þeim heppnustu í heimi að hafa
fengið að kynnast þér og fá að njóta
góðs af nærveru þinni. Þannig
finnst mér svo erfitt að skilja hvers
vegna þú, svona yndisleg mann-
eskja, varst tekinn frá okkur þegar
þú varst rétt að byrja að lifa lífinu
til fulls á Eyrarbakka. En ég vil
trúa því að einhverra hluta vegna
varst þú valinn til þess að deila
þessari góðmennsku sem þú hafðir í
þér. Að lokum vil ég segja þér að
næst þegar ég og amma fórum á
Kentucky veit ég að þú verður með
okkur, en aðeins í anda.
Þín
Peta.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og
afi,
INGÓLFUR ÞORSTEINSSON,
Vatnsholti 2,
fyrrv. skrifstofustjóri Landsbanka íslands
í gjaldeyrisdeild bankanna
sem iést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur föstudaginn
6. nóvember sl., verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju mánudaginn 16. nóvember kl. 13.30.
Vilborg Vilhjálmsdóttir,
Ketill Ingólfsson, Ursula Ingólfsson,
Judith Ingólfsson, Miriam Ingólfsson, Bera Ingólfsson,
Katla S. Hammond.
t
Þökkum sýndan hlýhug og vináttu við útför,
SÓLRÚNAR SIGVALDADÓTTUR
frá Búðarhóli,
Ólafsfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hornbrekku.
Guð blessi ykkur öll.
Hulda Steingrímsdóttir, Sigríður Steingrímsdóttir,
Brynhildur Einarsdóttir,
Sólrún, Sesselja, Agla Huld, Helga Dröfn og fjölskyldur.
t
Þökkum auðsýnda samúð og veittan stuðning
vegna andláts og útfarar móður okkar, systur
og tengdamóður,
ÁGÚSTU SIGMUNDSDÓTTUR,
Mánabraut 11,
Akranesi.
Þórey Marinósdóttir,
Sævar Líndal,
Heimir Jóhannsson,
Árni Þór Sigmundsson,
Ingimundur Sigmundsson,
Eðvarð Loftsson,
Þórdís Garðarsdóttir,
Sigrún Ríkharðsdóttir,
Hjördís Björnsdóttir.
*
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
VILHELMÍNU TH. LOFTSSON.
Fyrir hönd aðstandenda,
Helgi Skúta Helgason, Sharon Gallgher Helgason,
Vilhjálmur Þorsteinsson, Stefanía Júlíusdóttir,
Berghreinn G. Þorsteinsson, Randý Sigurðardóttir,
Geirharður J. Þorsteinsson, Guðný J. Helgadóttir.
*