Morgunblaðið - 19.11.1998, Blaðsíða 37

Morgunblaðið - 19.11.1998, Blaðsíða 37
MORGUNBLAÐIÐ LISTIR FIMMTUDAGUR 19. NÓVEMBER 1998 3 7 BÆKUR S a g n f i' a; ð i FRAKKLANDSSAGA eftir Sölva Helgason. Jón Óskar vann textann. títg.: Ólafur Jónsson, Reykjavík, 1998, 150 bls. ÞAÐ er óhætt að segja, að Sölvi Helgason, „heimspekingurinn smáði“, hafí hlotið allnokkra upp- reisn æru á síðustu árum. Tvennt ber þar hæst: starfsemina í Lón- koti og ævisöguritun Jóns Óskars. Núorðið hafa menn líklega nokki-a tilhneigingu til að h'ta svo á að Sölvi hafi verið einn af þeim mörgu „misskildu" lista- og gáfumönnum, sem Island hefur alið og urðu beiskir, öfugsnúnir og jafnvel meira eða minna bilaðir á geðs- munum vegna örðugra kjara og fjandsamlegs andrúmslofts oft á tíðum. Þetta er nokkuð nýtt viðhorf. Hvað Sölva varðar var viðhorfið allt annað á mínum uppvaxtarár- um í Skagafirði. Ólíkt neikvæð- ara. Og ég get alveg viðurkennt að svo fast hefur það gi-ópast að erfitt hefur reynst að losa um. Að vísu hef ég löngum viðurkennt listfengi hans sem málara, en lítið meira. Ævisaga Jóns Óskars dugði lítt til að sannfæra mig. Vissulega dáðist ég að vönduðum vinnu- brögðum hans og ítarlegri heim- ildakönnun, en grunaði hann um að hafa farið offari í samúðarskiln- ingi sínum. Nú læðist að mér grunur um, að ég hafi haft Jón Óskar fyrir rangri sök og leitt að geta ekki leiðrétt það að honum lifandi. Hvað veldur þess- ari viðhorfsbreyt- ingu? Það er Frakk- landssagan nýút- komna. Jú, jú, ég hafði lesið um tilvist hennar og rýnt í ein- hverjar ljósmyndir af blaðsíðum úr henni. I einfeldni minni hélt ég að þetta handrit Sölva væri gjörsamlega ólesandi vegna smæðar skriftarinnar - og ef reynt væri að lesa það, kæmi í ljós að það væri eintómt endemis- rugl. En nú hefur Jón Óskar lagt á sig þá miklu augnraun og kostað til þeh-ri elju, sem til þarf, til að lesa þau tvö eiginhandarrit, sem til eru, afrita þau, gera við þau skýr- ingar, athugasemdir og leiðrétt- ingar og búa til útgáfu. Það verður að kallast einstætt þrekvirki af manni sem ekki var heill heilsu. Ólafur Jónsson í Sölvasetri gefur svo bókina út. Hvað kemur svo í ljós þegar farið er að lesa? Það, sem mig grunaði síst, að saga þessi hefur verið fyllilega frambærileg miðað við þann tíma sem hún er rituð á. Bersýnilega er hún rituð af prýði- lega skynsömum manni og þar að auki ágætlega ritfær- um. Mál hans er á stundum betra en margra þeirra, sem skrifuðu samtímis honum. Merki um geðveiki, skapbresti eða sérvisku er varla að sjá í þessum texta. I ágætum formála sínum telur Jón Óskar líklegt að Sölvi hafi stuðst við danska texta, þó að þeir hafi ekki fundist. En hvernig iærði þá Sölvi svo vel dönsku, að hann gat notfært sér þá? Varla hefur rasphúsið í Kaup- mannahöfn verið mikilsháttar menntastofnun! Og hvernig tókst honum að tileinka sér hina skrítnu stafsetningu Fjölnismanna? (Hún er ekki notuð í útgáfunni.) Þá má það vera nokkurt undrunarefni að Sölvi virðist hafa haft nokkurt vald á latneskum nafnorðabeygingum. Allt þetta, ásamt með þeirri fróð- leiksfýsn, sem söguritun útheimt- ir, veldur því að margar spurning- ar hljóta að vakna um gáfur, náms- hæfni og fleiri eðliskosti Sölva Helgasonar. Frakklandssaga Sölva Helga- sonar er auðvitað ekki ritverk, sem maður les nú sem fræðibók, frem- ur en margar aðrar sagnfræði- bækur frá þeim tíma. Varla les heldur nokkur Langbarðasögu Jóns Espólíns í slíkum tilgangi og fi-ýði honum þó enginn vits eða Sölvi Helgason andlegrar heilbrigði. En Frakk- landssaga Sölva er engu að síður „eitthvert sérkennilegasta fyrir- brigði sem til er í íslenskri menn- ingarsögu", eins og Jón Óskar seg- ir í formála. Það réttlætir fyllilega þessa útgáfu. Eg fæ ekki betur séð en Jón Óskar hafi lagt metnað sinn í að gera þessa útgáfu sem best úr garði og skýringar hans eru hinar gagnlegustu. Fáein atriði hefði ég þó kosið öðru vísi. Sölvi ritar sögu sína í einni samfellu, án nokkurra kafla- skila eða millifyrirsagna. Þetta gerir lesturinn fullerfíðan og þreytandi. Hefði ekki verið hægt að brjóta textann eitthvað niður? Víða eru orð og setningar innan sviga. Ekki er alltaf ljóst hvort svigamir eru frá Sölva eða Jóni Óskari. Ég hefði kosið að innskot Jóns Óskars hefðu verið innan hornklofa. Smekklega er þessi bók útgefin á alla lund. Sigurjón Björnsson Nýjar bækur • LUX er eftir Árna. Sigiirjónsson. I kynningu segir: „Ungur heim- spekinemi í Danmörku fær vinnu hjá íslenskum athafnamanni í Lúx- emborg. Umsvifin reynast m.a. fólgin í því að selja Þjóðverjum flat- brauð með hangikjöti. Þar kynnist heim- spekineminn hinni ungversku Andreu og heillast svo að hann eltir hana til Italíu þar sem bíða hans spaugileg ævintýri í litríkri blöndu af lífsnautnum og táragasi. Háskólatilverunni er lýst á nýstárlegan hátt og höfundur sýnir tíðarandann í fyndnu ljósi, en þótt sagan sé á köflum ærslafull og per- sónur skrautlegar er hlýlegur tónn í frásögninni.“ Arni hefur gefið út nokkrar bæk- ur um bókmenntafræði. Utgefandi er Mál og menning. Bókin er219 bls., prentuð í Svíþjóð. Kápuna gerði Margrét E. Laxness. Verð: 3.680 kr. • ÞAR lágu Danir íþví er fyrsta bók Yrsu Sigurðardóttur. í kynningu segir: „Danadrottn- ingu er haldin vegleg veisla. Nokkrir óboðnir gestir gera uppreisn og allt endar með ósköp- um. Lögreglan handtekur fjölda manns og vinirnir Glódís og Palli að- stoða við að greiða úr flækjunni." Utgefandi er Mál og menning. Yrsa Bókina er 140 bls., Sigfurðardóttir prentuð í Svíþjoð. Myndskreyting: Ai-ngunnur Yr Gylfadóttir. Verð: 1.880 kr. Sagnfræðingurinn Sölvi Helgason Jón Óskar Árni Sigurjónsson Ur Siglufjarð- arbyggðum BÆKUR Sagnfræði SIGLFIRSKUR ANNÁLL Þ. Ragnar Jónasson tók saman. Vaka-Helgafell, 1998, 317 bls. ÞETTA er þriðja rit sama höfund- ar á jafnmörgum árum um Siglu- fjarðarbyggðir. Árið 1996 kom út bókin Siglfirskar þjóðsögur og sagnir og á síðasta ári Siglfirskir söguþættir. Nú er það annáll, allt frá land- námsöld og til þessa árs. Ekki getur það dulist neinum að á bak við verk sem þetta hlýt- ur að liggja áratuga langt gntsk í heimildum og kerfisbundin söfnun. Frameftir öldum er raunar fátt að frétta af „þessum afskekktu út- kjálkadölum", eins og það eitt sinn var orðað. Það eru helst frásagnir af slysförum, en þær voru æði margar. Þess- ir miklu sægarpar við ysta haf þurftu að greiða háan toll af lífs- baráttu sinni. Og þá voru snjóflóðin frek á mannslíf og mannvirki. Þá komu einnig til sögunnar margvís- leg afskipti kirkjunnar - eða öllu heldur Hólabiskupa - sem hvar- vetna seildust til yfirráða þar sem einhverja matarholu var að fá eða viðareka af sjó. Mér virðist höfund- ur tíunda þetta allt vandlega eftir því sem heimildir hrökkva til. Þegar nær dregur nútímanum verða heim- ildir að sjálfsögðu mun fleiri og að lokum má segja að mestur vandinn sé að velja og hafna. Siglufjörður verður á tímabili miðpunktur at- hafnalífs á íslandi og þar gerast því margir hlutir. Þá má vera að sum- um sem vel þekkja til finnist eitt- hvað verða útundan, þó að utan- héraðsmaður sjái það ekki. En ég fæ þó ekki betur séð en alls jafn- vægis sé gætt. Annáll þessi skiptist í allmarga kafla. Sá fyrsti nær yfir tímabilið 874-1550 og er aðeins fimm blaðsíð- ur. Síðan kemur kafli um tímabilið 1551-1700 og er hann örlítið lengri eða átta bls. Svo fara kaflarnir að lengjast jafnt og þétt og styttri tímabil tekin iýrir í hverjum kafla, 1701-1800,14 bls., 1801- 1850,16 bls., 1851-1900, 31 bls., 1901-1910, 9 bls., 1911-1920, 19 bls., 1921-1930, 20 bls., 1931- 1940, 41 bls., 1941-1950, 20 bls„ 1951-1960, 14 bls., 1961-1970, 25 bls., 1971-1980,19 bls., 1981- 1990, 16 bls., og loks 1991-1998, 20 bls. Það er því rúmlega helm- ingur bókarinnar sem fjallar um tuttugustu öldina eina og er það að vonum. í bókarlok er allmikil heimilda- skrá eins og ætla má, Nafnaskrá, Staðanöfn og að lokum er skrá yfir helstu atburði og atriði, flokkuð eftir efnissviðum. Er að því gott hagræði. Höfundurinn hefur með þessum ritum sínum bætt drjúgum við sagnaritun heimabyggðar sinnar, sem menn mega vissulega vera hon- um þakklátir fyrir. Eins og fyrri bækur þessa ritsafns er þessi bók einkar fallega útgefin og öllum þeim til mikils sóma sem að henni standa. Sigurjón Björnsson Þ. Ragnar Jónasson Mikill hljómur - mögnuð hönnun Þótt BOSE hljómflutningstækin séu ótrúlega fyrirferðarlítil koma þau að öllu leyti í stað heilu stæðanna af venjulegum hljómflutningstækjum - og gott betur en það. Hátalararnir eru það litlir að hægt er að koma þeim fyrir hvar sem er. Einstök tækni Bose skilar hins vegar geysimiklum hljómburði sem jafnast á við lifandi tónlistarflutning. Hljómurinn umlykur þig hvar sem þú ert í herberginu og bassinn er hreinn og þéttur sama á hvaða styrk þú stillir. ■ Öll tónlist verður hljómmikil í BOSE. Heimilistæki hf http.//www.ht.is umboðsmenn um land allt © © ©
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.