Morgunblaðið - 03.03.1999, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 3. MARZ 1999 37

HJÁLMAR RAGNAR
HJÁLMARSSON
+ Hjálmar Ragnar Hjálmars-
son var fæddur á Kambi í
Deildardal í Skagafirði 3. mars
1931. Hann lést 10. janúar 1998
og fór útför hans fram frá Víði-
staðakirkju 19. janúar 1998.
A sumarskrúð um Skagafjörð
skugga slær í þetta sinn
er þú ferð á fund við jörð
fallni byggðavinur minn.
Sárt ég hlýt að sakna þín
svo var okkar kynning góð.
Alla tíð hún skært mér skín.
Það skeflir ekki í þína slóð.
(Hannes Pétursson)
Ástæða þess að ég skrifa nokkur
kveðjuorð til Ragnars tengdaföður
míns fyrrverandi núna, rúmu ári frá
andláti hans, er sú að ég átti til
minningargreinina og mér fannst ég
knúin til að birta hana og þakka
mínum góða og trygga vini sam-
fylgdina í gegnum árin. Mér fannst
því vel við hæfi að birta hana á af-
mælisdegi Ragnars, sem er í dag, 3.
mars.
í>ó að rúmt ár sé liðið frá andláti
þínu elsku Ragnar minn er það
ennþá hálfskrítin tilhugsun að þú
skulir ekki lengur vera meðal okk-
ar. Þú ætlaðir þér nefnilega að
verða allra karla elstur og þannig
gat ég vel séð þig fyrir mér. Norður
í Skagafirði á Kambi, sælureitnum,
milli tignarlegra fjalla með fagurt
útsýni til allra átta og þá ekki sist
sýnin út í Drangey á fallegu kvöldi.
Þegar ég hugsa til þín sé ég þig fyr-
ir mér við ótal tilefni. Minningarnar
hrannast upp, t.d. hvernig þú
stríddir mér er við hittumst í fyrsta
sinn árið 1983 er Hössi kynnti mig
fyrir þér sem tilvonandi tengda-
dóttur. Um þig með vindilinn í
munninum að glettast við vinnufé-
lagana og segja þeim brandara eða
jafnvel að segja einhverjum til
syndanna! Þig á hestbaki á Röski
þínum, jafnvel á „dönskum“, því
hvaða máli skipti hvernig maður
var klæddur. Sambúð okkar til
þriggja ára er ég og Hössi fengum
að búa hjá ykkur Ragga yngsta
syni þinum meðan við vorum að
byggja. Það verður aldrei fullþakk-
að, Ragnar minn. Svo ekki sé
minnst á umhyggju þína fyrir son-
um þínum, tengdadætrum og
barnabörnum sem sakna öll föður,
tengdaföður og afa sárlega. Þú
varst alltaf boðinn og búinn að að-
stoða okkur öll og fleiri til ef þörf
var á, sannkallaður vinur vina
þinna. Það sýndi sig vel er ég og
Hössi slitum samvistir fyrir tæpum
fjórum árum. Þá komst þú í heim-
sókn til mín á nýja heimilið mitt og
bamanna og færðir mér innflutn-
ingsgjöf. Sagðir mér að fara út á
svalir til að taka á móti gjöfinni sem
var borð og stólar á svalirnar svo
ég gæti notið veðurblíðunnar og
haft það huggulegt.
Já, svona varst þú Ragnar minn,
og ég gæti endalaust talið upp öll
þín góðverk og manngæsku í gegn-
um tíðina en kannski er það ekki að
þínu skapi svo ég læt hér staðar
numið. Eg og ótal, ótal margir aðrir
sem þótti vænt um þig geymum
þau með okkur og tökum fram úr
hugskoti okkar þegar sorgin sverf-
ur að og leitum huggunar og svöl-
unar í myndum yndislegra minn-
inga um góðan og mætan mann.
Með sorg í hjarta og tár á kinn vil
ég kveðja þig elsku Ragnar minn
og þakka þér samfylgdina í gegnum
tíðina.
Þín
Hanna G. Kristinsdóttir.
ÓLAFUR
JÓNSSON
+ Ólafur Jóhann
Jónsson fæddist
á Húmstöðum í
Fljótum hinn 5. maí
1932. Hann lést af
slysförum 13. febrú-
ar síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Hólum í Hjalta-
dal 22. febrúar.
Kveðja frá íbúum
Svalbarðsstrandar-
hrepps
Ibúa Svalbarðs-
strandar setti hljóða
þegar sú harmafegn barst um
sveitina að Olafur Jónsson, fyrr-
verandi skólastjóri hér, hefði látist
af slysfórum. Þessi dugnaðarfork-
ur sem lét sér fátt fyrir brjósti
brenna og hellti sér af Mlum krafti
út í þau verk sem hann
tók sér fyrir hendur.
Hann var ekki einung-
is góður stjórnandi
heldur reyndist nem-
endum sínum traustur
félagi og bar hag
þeirra ávallt fyrst og
fremst fyrir brjósti.
Hann var mikill
áhugamaður um skák,
skíðaiðkun og leiklist
og hvatti nemendur
sína óspart áfram á
þeim vettvangi. Þá var
hann einn af frum-
kvöðlum um byggingu skólahúss-
ins sem er okkur svo mikilvægt í
dag.
Nú þegar Ölafur er kvaddur
hinstu kveðju er okkur ofarlega í
huga þakklæti til hans fyrir allt
það góða sem hann lét af sér leiða.
SIGRÍÐUR ERLA
JÓNSDÓTTIR
+ Sigríður Erla Jónsdóttir
fæddist í Reykjavík 12.
mars 1933. Hún lést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur 17. febrúar
síðastliðinn og fór útför hennar
fram frá Fossvogskirkju 25.
febrúar.
í dag kveð ég í hinsta sinn vin-
konu mína, hana Sigríði Erlu Jóns-
dóttur. Ég kynntist Siggu fyrst
þegar ég hóf störf á Landakotsspít-
ala á árinu 1972. Mér líkaði strax
vel við hana. Hún var skemmtileg
og vingjarnleg, fljót að koma auga á
verk sem þurfti að vinna og vann
þau vel. Hún beið alltaf þolinmóð
meðan ég reyndi að koma frá mér
setningum á íslensku á þessum
fystu árum, og hún kenndi mér
margt hagkvæmt sem ég hef notað
gegnum árin við hjúkrunarstörf. En
lánið lék ekki við Siggu. Á þessum
árum missti hún tvo syni og eigin-
mann, en eftir hvern harmleik virt-
ist mér sem hún risi upp sem sterk-
ari og betri manneskja. Einhver
sagði: „Eftir sorgarviðburð getum
við orðið annað hvort bitur eða
betri“. Sigga varð betri. Bæði sjúk-
lingum og starfsmönnum þótti vænt
um Siggu. Ég sá hana aldrei í
slæmu skapi, jafnvel þegar hún
vann langar tvöfaldar vaktir. Alltaf
gat hún séð það góða í mönnum.
Hún hlustaði vel, og hafði ánægju af
að hjálpa fólki. Sigga hjálpaði mig
og huggaði á þeirri erfiðu stundu
þegar ég missti manninn minn fyrir
nokkrum árum. Einnig hvatti hún
mig þegar sonur minn þurfti að
ganga í gegnum lyfjameðferð eftir
krabbamein síðasta vetur. Ég veit
ekki hvernig ég hefði getað komist
gegnum þessa erfiðleika án vinkonu
eins og Siggu.
Við áttum líka margar ánægju-
stundir saman, bjuggum til jóla-
konfekt og páskaegg fyrir barna-
bömin, strekktum dúka, saumuðum
gluggatjöld og sængurver, skipu-
lögðum veislur, skiptumst á upp-
skriftum, og margt fleira. Á síðasta
ári hjálpaði hún mér við að sauma
og ganga frá skírnarkjól fyrir
bamaböm mín. Það var oft gaman
hjá okkur, og við hlógum mikið þeg-
ar við vorum saman. Ég hitti aldrei
fjölskyldu hennar Siggu, en mér
finnst eins og ég þekki hana vel eftir
allt sem Sigga sagði mér frá henni.
Börnin hennar og barnabörnin voru
það mikilvægasta í lífi hennar, og
hún elskaði þau af öllu hjarta. Mér
fannst sérstakiega heillandi sam-
band Siggu við dóttur sína, hana
Öddu. Þær voru bestu vinkonur.
Að lokum vildi ég koma því að,
hversu þakklát ég er að Sigga þurfti
ekki að þjást lengi, og að nú er hún
hjá Guði, og sonum sínum tveimur
og eiginmanni aftur. Ég bið þess að
Guð huggi alla vini og ættingja, og
þá sérstaklega Öddu og barnaböm-
in.
Esther Gunnarsson.
Þórveigu og fjölskyldunni allri
sendum við innilegar samúðarkveðj-
ur.
Fyrir hönd íbúa Svalbarðs-
strandarhrepps,
Hringur Hreinsson oddviti.
Ég sé hann ljóslifandi fyrir mér,
hann Ólaf skólastjóra, hann hafði
þetta sérstaka bjarta, trausta yfir-
bragð. Ég sé fyrir mér fjörleg glett-
in augun og góðlátlegt brosið. Bros-
ið, sem svo auðveldlega læddist
fram á varimar og náði á svipstundu
til augnanna. Ég sé hann fyrir mér,
Mlan atorku, áhuga og kátínu, með
velferð okkar krakkanna í huga.
Hann gekk meira að segja á hönd-
um fyrir okkur, skólastjórinn sjálf-
ur, það var nú varið í það. Og eitt
var það sem skipti miklu máli, hann
hrósaði. Því hann Ólafur skynjaði og
vissi að hrós gat skipt sköpum fyrir
litla, óstyrka sál. Að þegar maður er
bara tíu ára getur eitt hrós og klapp
á koHinn gert gæfumuninn. Þetta
vissi hann svo vel.
Ég sé þetta allt svo ljóslifandi
fyrir mér. Þessar minningar á ég.
Elsku Þórveig, böm, tengdaböm
og bamaböm. Við þetta hörmulega
slys hefur nú tilvera ykkar allra
kúvenst á einni örskotsstundu. Hjá
ykkur er hugur minn nú. Ég færi
ykkur innilegar samúðarkveðjur
frá fjölskyldu minni. Guð styrki
ykkur í sorginni.
Kristín S. Bjarnadóttir.
UTFARARSTO FA
OSWALDS
sími 551 3485
ÞJÓNUSTA ALLAN
SÓLARHRINGINN
AÐALSTRÆTI4B • 101 REYKJAVfK
LfKKISTUVINNUSTOFA
EYVINDAR ÁRNASONAR
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ANDRÉS KRISTJÁN GUÐLAUGSSON
húsasmíðameistari,
Langholtsvegi 48,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur að kvöldi mánu-
dagsins 1. mars 1999.
Pálína Júlíusdóttir,
Júlíus Hafsteinsson, Ingibjörg Richter,
Rannveig Andrésdóttir, Sveinn Finnbogason,
Björg Andrésdóttir, Einar H. Einarsson,
Þorleifur Andrésson, Ragnheiður Valgarðsdóttir
og barnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, sonur, faðir, fóstur-
faðir, bróðir, tengdasonur og afi,
GUÐMUNDUR ÓLAFSSON
læknir,
Stigahlíð 41,
lést á Landspítalanum miðvikudaginn
24. febrúar.
Útförin fer fram frá Hallgrímskirkju á morgun,
fimmtudaginn 4. mars, kl. 13.30.
Birna Þ. Vilhjálmsdóttir.
Þóra Guðmundsdóttir,
Ólafur Guðmundsson, Lára M. Jónsdóttir,
Þórarinn G. Guðmundsson, Svanhvít Gunnarsdóttir,
Guðleif Þórunn Stefánsdóttir, Kristján Kristjánsson,
Vilhjálmur Sigurðsson, Guðrún Benný Svansdóttir,
Hjördis Sóley Sigurðardóttir, Kári Gunnarsson,
Ottó Ólafsson, Arnheiður Björnsdóttir,
Vilhjálmur Ólafsson
og barnabörn.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HALLA BALDVINSDÓTTIR,
Hörpugötu 9,
Reykjavík,
sem lést á heimili sínu laugardaginn 27. febrú-
ar, verður jarðsungin frá Víðistaðakirkju við
Hraunbrún, Hafnarfirði, föstudaginn 5. mars
kl. 10.30.
Anna Gréta Arngrímsdóttir, Snorri L. Kristinsson,
Kristín A. Linfeldt,
Guðrún Arngrímsdóttir,
Baldvin Arngrímsson,
Margrét Arngrímsdóttir,
Jóhannes Arngrímsson,
Stefán S. Arngrímsson,
Kristján S. Arngrímsson,
Arngrímur Arngrímsson,
James Diecker,
Þórður Kárason,
Gunnþór Hákonarson,
Anna Radwanska,
Jóhanna Steingrímsdóttir,
Arnfríður Pétursdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Hjartans þakkir viljum við færa öllum, sem
sýndu okkur hlýhug og stuðning vegna and-
láts og útfarar elskulegs sonar okkar, bróður,
mágs, barnabarns og frænda,
HELGA LEÓS KRISTJÁNSSONAR,
Bakkahlíð 19,
Akureyri.
Guð blessi ykkur öll.
Kristján Snorrason, Anna Lísa Óskarsdóttir,
Snorri Kristjánsson, Helena Antikainen,
Óskar Kristjánsson, Hrafnhildur Stefánsdóttir,
Snorri Kristjánsson, Heba B. Helgadóttir,
Ásta S. Hannesdóttir
og frændsystkini.
+
Þökkum innilega öllum þeim, sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
systur okkar,
GUÐBJARGAR JÓHANNSDÓTTUR
kennara,
Kambsvegi 31.
Systkini hinnar látnu.