Morgunblaðið - 12.03.1999, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 12. MARZ 1999 47.
störf, en hann var verslunarstjóri í
matvöruverslun Lónsins á Þórs-
höfn. Ég held ég geti fullyrt að
hann hafi verið mjög samviskusam-
ur starfsmaður og haft mikla
ábyrgðai’tilfinningu gagnvart starfi
sínu. Vinnudagur hans var yfírleitt
æði langur. Oft fónim við félagar
hans niður í verslun til hans í
I íþróttagallanum, en alltaf sagði
1 Halldór: „Ég kem ekki núna, það er
Isvo mikið að gera hjá mér, en ég
kem kannski næst.“
Halldór var um tíma félagi í
Lionsklúbbi Þórshafnar. Það var
sama með lionsfundina og Heilsu-
ræktina, það var orðið jafnerfitt að
draga hann frá skrifborðinu til að
fara á fund eins og í Heilsuræktina.
Undir það síðasta sagði Halldór
alltaf þegar hann var boðaður á
i fundi: „Eg kem aðeins ef Stefán
] Már mætir á fundinn," en að Stefán
ÍMár kæmi á fund þýddi það sem við
Lionsmenn á Þórshöfn skiljum ein-
ir, en það voru fundir sem voru af
léttara taginu. Þess má einnig geta
að Halldór og Sigríður, sambýlis-
kona hans, voru stofnfélagar í
Hattafélagi Þórshafnar og nágrenn-
is, en sá félagsskapur átti mikla
framtíð fyrir sér. Svona glensi var
Halldór alltaf tilbúinn að taka þátt í.
Ég hafði mjög mikil samskipti við
Halldór í gegnum okkar störf á
Þórshöfn, ég sem bókari, alltaf að
skammast út í einhver smáatriði í
reikningunum frá Lóninu. I fyrstu
var ég búinn að safna upp heilmikl-
um skömmum til hans um hver
mánaðamót og ákvað að hringja
þegar ég var búinn að safna kjarki
og nú skyldi Halldór fá að finna fyr-
ir því. Alltaf bræddi hann mig, enda
hafði hann alltaf svör á reiðum
höndum, sem ég tók sem gild rök.
Kvöddumst við iðulega hlæjandi,
enda ekki hægt að vera reiður við
Halldór, þetta mikla ljúfmenni.
Einn af mörgum góðum eiginleik-
um Halldórs var hve hann var sér-
staklega bóngóður og hjálpfús. Ég
hygg að fáir hafi farið bónleiðir til
búðar af hans fundi. Alltaf var hann
tilbúinn að koma að athuga ef ég
var í vandræðum með tölvuna mína.
Oftar en einu sinni kom hann ak-
andi með heimilistæki af vöruaf-
greiðslunni sem við Elsa höfðum
verið að kaupa og ekki þurfti einu
sinni að biðja hann um það í þau
skiptin. Fyrir þetta erum við Hall-
dóri afar þakklát.
Að lokum kveð ég Halldór Axel
Halldórsson með virðingu og þakka
honum ánægjulegar samverustund-
ir, sem gjarnan hefðu mátt vera
fleiri. Sigríði, sambýliskonu Hall-
dórs, svo og öðrum aðstandendum
flytjum við Elsa okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Megi Guð blessa minninguna um
góðan dreng.
Páll Brynjarsson.
Hann Halldór er farinn. Eftir erf-
iða baráttu við óvæginn sjúkdóm
varð hann að lúta í lægra haldi.
Upphafs þeirrar baráttu má leita
fimm ár aftur í tímann er annað
lunga hans féll saman og átti hann
þó nokkurn tíma í glímu við þann
| sjúkdóm. Það var svo fyrir ári síðan
" að fyi-st varð vart við sjúkdóm þann
sem varð honum að lokum að ald-
urtila. í upphafi þeirrar baráttu var
Halldór mjög ákveðinn, hann ætlaði
sko ekki að láta einhvern sjúkdóm
fara að buga sig, nei, hann ætlaði
sér að ná fullum bata. Hann fór suð-
ur til Reykjavíkur í meðferð og við
samstarfsfólk hans trúðum því að ef
einhverjar líkur væru á því að yfir-
vinna slíkan andstæðing þá myndi
| Halldóri takast það. Og þegar hann
kom aftur til Þórshafnar í fyrra-
sumar eftir læknismeðferðina töld-
um við að hann hefði haft sigur. En
meinið tók sig upp að nýju og þó
Halldór væri jafn ákveðinn í því og
fyrr að hafa andstæðinginn undir þá
var þrekið orðið skert og baráttan
því ekki eins öflug og áður.
Við Halldór kynntumst fyrst þeg-
ar ég flutti til Þórshafnar sumarið
1995 og tók við starfi sem kaupfé-
lagsstjóri en Halldór var verslunar-
’* stjóri matvörudeildar. Samstarf
okkar varð fljótt náið og það var
ómetanlegt að hafa hann við hlið sér
í því starfi sem í hönd fór við upp-
byggingu nýs verslunarfyrirtækis,
Lónsins, á Þórshöfn. Fljótlega
komumst við að því að við vorum
báðir fyrrum starfsmenn Kaupfé-
lags Árnesinga þó við hefðum ekki
starfað þar á sama tíma. Margt
fleira áttum við sameiginlegt eins
og áhuga á réttindamálum verka-
fólks, áhuga á þjóðmálum og síðast
en ekki síst áhuga beggja á bílum
en Halldór var mikill áhugamaður
um þá og hafði á yngri árum keppt í
rallakstri.
Það er ekki alltaf auðvelt að stýra
matvöruverslun á litlum stað úti á
landi. Og hann er ekki alltaf sann-
gjarn samanburðurinn sem gerður
er á vöruúrvali og verði sem ætlast
er til að sé sambærilegt við það sem
best gerist á höfuðborgarsvæðinu.
Halldóri tókst þó einstaklega vel að
hafa vöruúrval og verðlag þannig að
það þjónaði sem flestum og alltaf
var hann boðinn og búinn að leysa
úr þörfum sérhvers manns hvenær
sem var og útvega þá hluti sem ekki
voru lagervara. Þá má ekki gleyma
því að á loðnu- og síldarvertíð þurfti
að afgreiða bátana þegar þeir komu
inn, sama á hvaða degi og hvaða
tíma sólarhrings var. Halldór var
einnig einstaklega laghentur mað-
ur, Joað var alveg sama hvað bar upp
á. A flestum hlutum kunni hann skil
og gat gert við ef þeir biluðu. Slíka
eiginleika starfsmanns er aldrei
hægt að meta til fjár og oft komu
þeir sér vel hjá litlu fyrirtæki í
byggðarlagi þar sem viðgerðar-
menn eru ekki á hverju strái.
Það er orðið skarð fyrir skildi á
Þórshöfn og tómlegra verður að
koma í matvörubúðina, en minning-
in lifir um mætan dreng. Nú þegar
komið er að kveðjustund er svo ótal
margt sem hægt væri að skrifa um
Halldór en það sem fer á blaðið eru
bara nokkur fátækleg orð. Eftirlif-
andi konu Halldórs, Sigríði Árna-
dóttur, dætrum og barnabörnum
viljum við Ásta flytja okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur. Megi guð
styrkja ykkur á þessari stundu.
Steini Þorvaldsson.
Miðvikudaginn 3. mars síðastlið-
inn hringdi til mín Rósa Helgadóttir
og tjáði mér að Halldór frændi
hennar væri látinn. Vegna tengsla
Rósu og Halldórs sem Rósa kallaði
frænda æxlaðist það þannig að ég
og Halldór unnum saman um nokk-
urra ára skeið. Mér er sá tími minn-
isstæður. Það var góður tími.
Eins og ég sé Halldór var hann
dulur og ekki allra, en okkur kom
vel saman og má kalla við höfum
verið gott teymi saman. Halldór var
snillingur í höndum og huga, laginn
með afbrigðum, ég myndi vilja
segja snillingur. Ég minnist t.d. bil-
aðs bíls sem ekki fór í gang. Þá
sagði Halldór: „Lánaðu mér
lyklana," og eftir smá stund var bíl-
inn kominn í gang. Hlutum svo sem
saumavélum, rafmagnstöflum, og
hlutum sem ég hef aldrei skilið í,
var ekkert mál fyrir hann að koma í
lag. Skilningur á flóknum mekan-
isma var sérgrein Halldórs.
Fyrir utan vinnu áttum við saman
frítíma, t.d. við veiðar í Grænalæk,
Soginu og fleiri stöðum. Halldór
hafði gaman af útiveru við veiðar en
ómögulega get ég sagt að hann hafi
verið veiðisnillingur. Snemma í okk-
ar kynnum gerðist sá atburður, að
ég varð umboðsmaður fyrir sænskt
fyrirtæki, sem seldi sænskar,
franskar, grískar og amerískar vör-
ur, allar undir sama vörumerki. Þar
sem Halldór hafði unnið og verið
búsettur í Svíþjóð um tíma ákvað ég
að bjóða Halldóri með mér til
Gautaborgar. Þar var hann kunnug-
ur og talaði einnig málið, svo hann
var góður félagsskapur. Það kom
einnig seinna í ljós að Halldór var
góður mannþekkjari því fyrir
tveimur árum kom í ljós að vara sú
sem ég flutti frá Svíþjóð og ég hafði
umboðssamning fyrir var bara tóm
vitleysa. Svíarnir höfðu enga heim-
ild amerísku, frönsku né grísku
framleiðandanna til að gefa mér
umboðssamning. En þetta fyi’irtæki
var þekkt fyrir að gefa Islendingum
einkasölusamning og hefur skipt
um umboðsmenn á Islandi, eins og
sumir tala um að 'skipta um nær-
buxur. Halldór sagði strax: „Mér
finnst einhver skítalykt af þessu,
Ragnar."
Eftir dvöl okkar í Gautaborg fór-
um við til Kaupmannahafnar, þar
sem Halldór var einnig kunnugur.
Ég hafði aldrei komið í Tivolí í
Kaupmannahöfn en þar var Halldór
á heimaslóðum, svo ákveðið var að
hann yrði leiðsögumaður um garð-
inn. Nú við innganginn sagði Hall-
dór: „Hér fáum við okkur kort af
garðinum og armband um úlnliðinn,
sem veitir okkur aðgang að öllum
tækjunum án greiðslu aukalega."
Auðvitað samþykkti ég að hann
væri leiðsögumaðurinn. Nú síðan
fóram við úr einu tækinu í annað
eftir því sem Halldór sagði fyrir um
án þess að ég spyrði hvað hvert
tæki gerði. En eftir að hafa farið
einn hring í rússíbananum, þai’ sem
ég hélt ég fengi hjartaslag enda
þótt ég sé ekki hjartveikur, spurði
ég Halldór hvað næsta tæki gerði.
Nú í spilasalnum gekk okkur vel og
unnum við að mig minnir tvo fulla
poka af 25 aura peningum og geng-
um við eftir það um Tivolí garðinn
eins og Jóakim frændi, með fulla
poka af peningum.
Yið fóram oftar til Svíþjóðar,
Danmerkur og Frakklands, en það
er of langt mál fyrir það takmark-
aða pláss sem ég má nota hér í
Morgunublaðinu, svo ég tala ekki
meira um það.
Eftir að við Halldór hættum að
vinna saman var Halldór við störf í
Miklagarði, K.Á. í Hveragerði,
Kaupf. Langnesinga og nú síðast í
Lóninu á Þórshöfn.
Vegna ferðalaga minna um landið
hitti ég Halldór þar síðustu árin.
Síðast er ég hitti hann sagði hann
mér frá krabbameininu, sem hann
hafði verið til meðferðar við í
Reykjavík, en nú væri allt klappað
og klárt og allt búið. En svo var svo
sannalega ekki.
Ungur maður hefur nú kvatt og
vil ég votta dóttur hans og föður
ásamt öllum hans skyldmennum
samúð mína.
Ragnar Guðmundsson.
Útfararstofa Islands sér um:
Útfararstjóri tekur að sér umsjón útfarar
í samráði við prest og aöstandendur.
- Fiytja hinn látna af dánarstað í líkhús.
- Aöstoða við val á kistu og líkklæöum.
- Undirbúa lík hins látna í kistu og
snyrta ef með þarf.
Útfararstofa íslands útvegar:
- Prest.
- Ðánarvottorð.
- Staö og stund fyrir kistulagningu
og útför.
- Legstað í kirkjugarði.
- Organlsta, sönghópa. einsöngvara,
einleikara og/eöa annað listafólk.
- Kistuskreyfingu og fána.
- Blóm og kransa.
- Sálmaskrá og aðstoðar við val á
sálmum.
- Likbrennsluheimild.
- Duftker ef líkbrennsla á sér stað.
- Sal fyrir erfidrykkju.
- Kross og skilti á leiði.
- Legstein.
- Flutning á kistu út á land eða utan af
landi.
- Flutning á kistu til landsins og frá
landinu.
Sverrir Einarsson, Sverrir Olsen,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands - Suðurhlíð 35
- 105 Reykjavík. Sími 581 3300 -
allan sólarhringinn.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÞÓRIR HILMARSSON
verkfræðingur,
Engihjalla 11
Kópavogi,
sem lést á Sjúkrahúsi Reykjavikur að
morgni fimmtudagsins 4. mars, verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 15. mars ki. 13.30.
Þórhildur Helgadóttir,
Kolbrún Þórisdóttir, Jón B. Guðlaugsson,
Stefán Arnar Þórisson, Ragnhildur B. Traustadóttir,
Helga Þórisdóttir, Kristinn Ó. Ólafsson,
Halla Þórisdóttir, Björgvin Bjarnason,
Snorri Arnar Þórisson
og barnabörn.
t
Útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
RAGNHILDAR M. KJERÚLF,
Sauðhaga 1,
Vallahreppi,
fer fram frá Egilsstaðakirkju laugardaginn
13. mars, kl. 14.00. Jarðsett verður í Valla-
neskirkjugarði.
Þeim sem vildu minnast hennar er vinsamlega bent á Sjúkrahúsið á
Egilsstöðum.
Páll H. Sigurðsson,
Guðrún Magnea Pálsdóttir, Guðmundur Hjálmars,
Pálína Aðalbjörg Pálsdóttir, Örn Friðriksson,
Sigríður Pálsdóttir, Einar Birkir Árnason,
Þórhildur Pálsdóttir, Skúli Hannesson,
barnabörn og fjölskyldur þeirra.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
GUÐRÚN STEINSDÓTTIR,
Reynistað,
Skagafirði,
sem lést á Sjúkrahúsinu á Sauðárkróki að
morgni 7. mars, verður jarðsungin frá
Reynistaðarkirkju laugardaginn 13. mars kl.
16.00.
Sigurður Jónsson,
Jón Sigurðsson, Sigurbjörg Guðjónsdóttir,
Steinn L. Sigurðsson, Salmína S. Tavsen,
Hallur Sigurðsson, Sigríður Svavarsdóttir,
Helgi J. Sigurðsson, Sigurlaug Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ODDNÝ JÓNSDÓTTIR
fyrrum húsfreyja Bakka, Ólafsfirði,
er andaðist á dvalarheimilinu Hombrekku mánu-
daginn 8. mars, verður jarðsungin frá Akureyrar-
kirkju miðvikudaginn 17. mars kl. 13.30.
Guðlaug Steinsdóttir, Guðmundur Finnsson,
Kristinn Steinsson, Auðbjörg Sigursteinsdóttir,
Garðar Steinsson, Erla Ágústsdóttir,
Sigríður Þórðardóttir
og aðrir vandamenn.
t
Móðir mín, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GRÉTA VILBORG ILLUGADÓTTIR
frá Akri,
Vestmannaeyjum,
sem lést mánudaginn 1. mars, verður jarðsungin
frá Kópavogskirkju í dag, föstudaginn 12. mars,
kl. 15.00.
Guðmundur Lárusson, Aðalheiður Auðunsdóttir,
Gréta Vilborg Guðmundsdóttir, Úlfar Snær Arnarson,
Lárus Steinþór Guðmundsson, Ragnheiður Snorradóttir,
Jóhann Ragnar Guðmundsson
og barnabarnabörn.