Morgunblaðið - 23.05.1999, Blaðsíða 36

36 SUNNUDAGUR 23. MAÍ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Morgunblaðið/Sverrir Vilhelmsson.
Aftur í tónlistina
Sigtryggur Baldursson hefur eytt
drjúgum tíma í ferðalög undanfarið,
enda starfar hann jöfnum höndum að
tónlist í Bandaríkjunum, Bretlandi og á
Islandi. Hann sagði Arna Matthíassyni
að hann hefði naumlega forðað
tónlistarferli sínum frá algjörri vitleysu.
FYRIR nokkrum árum
fluttist Sigtryggur Bald-
ursson til Bandaríkjanna
með Sigrúnu konu sinni
sem hélt til framhaldsnám í líf-
fræði. Um það leyti var Sigtrygg-
ur á hátindi frægðarinnar hér á
landi sem söngvarinn síkáti
Bogomil Font, en ytra hugðist
Sigtryggur leggja Bogomil á hill-
una og fara að vinna við annars-
konar og frumlegri tónlist. Það
hefur þó tekið hann tíma að finna
fjölina sína; það var fyrst á síðasta
ári að heyrðist frá honum ný tón-
list og á næstu vikum berst annar
skammtur, því stutt er í breiðskifu
Dip, þar sem Sigtryggur er annar
höfuðpaura.
Eftir að Sykurmolamir lögðu
upp laupana ræktaði Sigtryggur
Baldursson, trommuleikari sveitar-
innar, með sér aukasjálf sem orðið
hafði til á plussklæddum bamum á
Hotel Intercontinental í Zagreb
nokkram áram áður. Bogomil hratt
síðan af stað mambóæði á íslandi
með Milljónamæringana sér til
halds og trausts, sendi írá sér met-
söluplötu og var á hátindi vinsælda
og velgengni þegar Sigtryggur
lagði hann í salt eins og áður er
getið, haustið 1993.
Sigrún hélt til náms í Madison,
háskólaborgar skammt frá
Chicago, og Sigtryggur íylgdi með.
Hann lét þau orð falla áður en hann
hélt utan að hann myndi hafa ýmis-
legt fyrir stafni tónlistarkyns þar
ytra, finna sér verkefni með tónlist-
armönnum bandarískum og ýmist
spila með þeim inn á plötur, stýra
upptökum eða sinna eigin tónlistar-
sköpun. Ekki vantaði tilboð um
vinnu og spilamennsku þegar út
var komið, en Sigtryggur segir að
það hafi ekki alltaf verið spennandi
■*,
STU D ENTAFAGNAÐU R
Nemendasambands Menntaskólans í Reykjavík
verður haldinn föstudaginn 4. júní nk. á Broadway og hefst kl. 19.00.
Nýstúdentar og allir afmælisárgangar eru hvattir til þess að fjölmenna.
Miðasala verður í anddyri Broadway miðvikudaginn 2. og
fimmtudaginn 3. júní kl. 16-19 báða dagana.
Samkvæmisklæðnaður.

--—

Stjórnin.
Fréttir á Netinu
mbl.is
-ALLTAf= e/TTHV'AO NÝTT~
verkefni, aukinheldur sem hann gat
ekki verið of mikið að heiman
vegna dóttur sinnar. „Það var ekki
fyrr en við fengum frænku mína til
að koma út að sinna stelpunni fyrir
tveimur áram að ég fór að stunda
tónlist af meira kappi,“ segir hann.
Stefndi í „aigjöra vitleysu"
Hann komst í samband við tón-
listarmenn í Chicago, hljóðritaði
meðal annars með þeim Bogomil-
skífu með lögum eftir Kurt Weill,
og setti upp útibú af Smekkleysu í
Bandaríkjunum sem var með
nokkra starfsemi um hríð. Einnig
lék hann undir hjá hinum og þess-
um, meðal annarra Adrian Belew,
og stýrði upptökum á nokkrum
plötum minni spámanna. Lítið fór
fyrir eigin tónsköpun og Sigtrygg-
ur segist í raun hafa verið að missa
feril sinn niður í „algjöra yitleysu",
eins og hann orðar það. „Eg var að
festast í því að vera stúdíódýr og
lausaspilamaður í Madison. Ég var
vissulega að vinna með mörgum
listamönnum sem vora áhugaverð-
ir í sjálfu sér, en mér fannst sem ég
yrði að fara að vinna við eigin tón-
list, að semja sjálfur tónlist, eða
fara frekar að vinna sem trésmið-
ur.“
Fyrsta skref í átt að skapandi
iðju var samansafn af trommutökt-
um sem Sigtryggur hljóðritaði og
raðaði á skífu. Sú var ætluð fyrir
danstónlistarsmiði sem notað gætu
takthluta, sett saman í lykkjur og
fléttur. Sigtryggur segir að það
hafi aukið sér sjálfstraust til að
vinna í hljóðveri og síðan hafi
Didda komið honum af stað í tón-
listinni fyrir alvöra; hringt í hann
og beðið að leggja sér til eitt eða
tvö lög á plötu sem hún var með í
smíðum. Hann brást hart við,
keypti sér hljóðsmala og forrit og
byrjaði að vinna af krafti.
Leitað til íslands
í kjölfar lagasmíðanna fyrir
Diddu tók Sigtryggur að vinna úr
eigin taktasafni og setja saman
granna að lögum. Þegar kom að
því að vinna þá granna frekar fann
hann ekki neinn til að vinna með í
Madison eða miðríkjum Bandaríkj-
anna almennt. „Menn þar eru ekki
mjög inni í tæknivinnu, hljóðsmöl-
um og sörpum, það er hálfgerður
hippakeimur af þeirri tónlist sem
nýtur mestra vinsælda þar,“ segir
hann og hristir hausinn yfir áhuga
Bandaríkjamanna á Grateful Dead.
Því leitaði Sigtryggur hingað til
lands og fékk Jóhann Jóhannsson,
liðsmann Lhooq, til að vinna verkið
með sér. A sama tíma tók hann upp
samstarf við aðra tónlistarmenn
hérlenda, Einar Öm Benediktsson
og Hilmar Öm Hilmarsson, og
vann með þeim aðra og hrárri gerð
tónlistar. Það eru hugverk þeirra
Jóhanns sem koma út á næstu dög-
um undir nafninu Dip, en þeir Sig-
tryggur, Einar og Hilmar kalla sig
Grindverk og það kemur út síðar á
árinu. „Grannhugmyndirnar era
svipaðar," segir Sigtryggur, „en fá
ólíka meðhöndlun. I Dip vinnum
við Jóhann granna frá mér mikið
og liggjum yfir þeim, en í Grind-
verki er allt mun hrárra og vinnum
við eftir grannum sem við leggjum
allir til.“ Því má svo bæta við þetta
að söngraddir á Dip-skífunni
leggja til Sara Guðmundsdóttir,
Emilíana Torrini, Asgerður Júní-
usdóttir, Margrét Kristín Blöndal
og Jón Þór Birgisson.
Flakkað milli landa
Þó eigin tónsmíðar séu þannig
orðnar fyrirferðarmiklar í lífi Sig-
tryggs heldur hann áfram að vinna
með öðram eftir því sem verkast
vill, leika inn á plötur og stýra upp-
tökum, enda segist hann verða að
lifa af einhverju. Meðal annars hef-
ur hann starfað nokkuð með
Howard Bernstein, Howie B, til að
mynda leikið inn á nýja plötu Les
Negres Vertes, sem Howie B
stýrði upptökum á, og tekur nú
þátt í gerð næstu skífu Howies,
Daddy Longlegs. Þessu til viðbótar
hefur Sigtryggur unnið talsvert
með Emilíönu Torrini, sem hljóð-
ritar nú tónlist fyrir breiðskífu sem
hún hyggst gefa út með haustinu.
Sigtryggur semur nokkur lög á
plötunni með Emilíönu, en hefur
einnig leikið inn á hana eftir því
sem þörf hefur krafið. Vestur í
Bandaríkjunum grípur hann svo í
að leika inn á band með hinum og
þessum og stýra upptökum þegar
svo ber undir en einnig leikur hann
með sígaunasveitinni Reptile
Palace Orchestra sér til gamans,
en hún er reyndar smám saman að
vinna sér nafn vestan hafs. Meðal
ábatasömustu verkefna Sigtryggs
síðustu ár hefur þó verið annar
trommutaktdiskur sem hann gerði
fyrir fyrirtæki sem framleiðir tón-
listarhugbúnað. Hann segir þá
vinnu reyndar undirstrika að tölv-
ur og forrit eigi ekki eftir að gera
trommuleikara óþarfa, hver
trommuleikari hafi sinn stíl og sinn
hljóm og það sé ekki hægt að búa
til í tölvu þó hluta megi niður takta
frá þeim og nota sem undirstöðu
fyrir önnur verk.
Það kostar ferðalög og þvæling
að starfa í þremur löndum og Sig-
tryggur tekur undir það að það sé
heldur slítandi. Verst af öllu þykir
honum þó hvað hann er lengi
fjarri fjölskyldu sinni, nokkrar
vikur í senn og iðulega lungann úr
árinu.
Eins og fram hefur komið er
Sigrún, eiginkona Sigtryggs, í
doktorsnámi í líffræði. Þegar því er
lokið segir Sigtryggur alls óvíst að
þau flytji aftur til Islands, enda lít-
ið fyrir hana að gera hér á landi á
svo sérhæfðu sviði. Ekki telur
hann þó líklegt að þau eigi eftir að
ílengjast í Bandaríkjunum, verk-
efni í Evrópu bíða úrlausnar.