Morgunblaðið - 27.07.1999, Blaðsíða 42

MORGUNBLAÐIÐ
,42 ÞRIÐJUDAGUR 27. JÚLÍ 1999
iriim iriimi
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
Erfisdrykkjur
P E R L A N
Sími 562 0200
MINNINGAR
"« *
‘Krossar á Ceiði
Kyðfrítt stáC- varanCegt efni
‘Kfossamir emframCáddir
úr hvítlmðuðu, ryðfríu stáCi.
Kíinnisvarði sem endist
um ókomna tíð.
Sóíkross m/geistum.
‘Jíœð 100 smfrájörðu.
‘TvöfaCdur ffoss.
‘Jfœð 110 smfrájörðu.
Jíritigið í sítrm 431-1075 og
fáið [itabœkfing.
BLIKKVERKsf.
Dalbraut 2, 300 Akranesi.
Simi 431 1075, fax 431 1076
Blómastofa
Friðfinns
Suðurlandsbraut 10,
108 Reykjavík, sími 553 1099.
Opið öll kvöld
til kl. 22 - einnig um helgar.
Skreytingar fyrir öll tilefni.
Gjafavörur.
HANS P. LINDBERG
ANDRÉSSON
+ Hans Lindberg
Andrésson,
skipasmíðameistari
fæddist í Trongis-
vági í Færeyjum 5.
ágúst 1920. Hann
lést 18. júlf síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Hansína Lind-
berg, f. 1.11.1895, d.
3.10. 1976 og Andre-
as Christian Lind-
berg, f. 12.12. 1889,
d. 1.6. 1986. Systkini
Hans Lindberg eru
María C. Lindberg,
f. 1915, d. 1994; Jac-
ob O. Lindberg, f. 1917, d. 1993;
Hermund F. Lindberg, f. 1918, d.
1931; Jens J. Lindberg, f. 1919, d.
1989; Henry A. Lindberg, f.
1922; William T. Lindberg, f.
1924; Elly K. Lindberg, f. 1925,
Torbjorn Lindberg, f. 1928, Her-
mund F. Lindberg, f. 1931; Eilev
Lindberg, f. 1938.
Hinn 6. júlí 1946 kvæntist
Hans eftirlifandi eiginkonu sinni
Ölu Lindberg, f. 1. ágúst 1919 frá
Trongisvági í Færeyjum. Börn
þeirra eru: 1) Pétur A. Hansson,
f. 1946, kvæntur Unu Björk
Harðardóttur, f. 1946, börn
þeirra eru Kristbjörg, Aðalheið-
ur Elín og Hörður. 2) Ingiborg
Sunnudagsmorguninn 18. júlí
lést á St. Jósepsspítala í Hafnar-
firði tengdafaðir minn eftir stutta
sjúkrahúsvist. Á slíkum stundum
rennur margt í gegnum huga
manns og maður hugsar til baka.
Það eru liðin 34 ár síðan ég kom
fyrst á heimili Hans og konu hans
Olu, en þau höfðu búið sér fallegt
og hlýlegt heimili við Ölduslóð í
Hafnarfirði. Það var alltaf gott að
koma til þeirra. Alltaf var hellt
upp á könnuna og bakkelsi á borð
borið. Hans var mjög í mun vel-
ferð fjölskyldunnar. Börnin urðu
sjö og eru sex þeirra á lífi, barna-
börnin eru 17 og barnabarnabörn-
in fjögur. Samband tengdafor-
eldra minna fannst mér alltaf ein-
staklega hlýtt og kærleiksríkt.
Hans nam skipasmíði í Færeyjum
áður en hann fluttist til Islands,
en meistarapróf í greininni tók
hann í Hafnarfirði. Til langs tíma
vann hann í Dröfn í Hafnarfirði
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Áralöng reynsla.
Sverrir Olsen, Sverrir Einarsson,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/
T3'
LEGSTEBNAR
í rúmgóðum sýningarsölum okkar
eigum við ávallt fyrirliggjandi margar
gerðir legsteina og minnisvarða.
Hvergi meira úrval. Yfir 45 ára reynsl;
Verið velkomin til okkar,
eða fáið myndalista.
Í| S.HELGAS0N HF
I STEINSMIÐJA
{
>SKEMMUVEGI 48, 200 KÓP. SÍMI 557 6677 / FAX 557 8410
Lindberg, f. 1950,
gift Bjarne Peder-
sen. Börn þeirra
eru, Anna Karína
Lindberg, Erla Mar-
ía Lindberg og Tom
Daniel Lindberg. 3)
Jón Andrés Hans-
son, f. 1953. Börn
hans eru: Heiða,
Kristín Jóna og
Berglind. 4) Erla
Valgerður Lind-
berg, f. 1955, d. í maí
1958. 5) Tómas Erl-
ing Lindberg, f.
1959, kvæntur Sig-
rúnu Sigurðardóttur, f. 1956.
Böm þeirra eru: Hans Óttar
Lindberg, Davíð Þór Lindberg
og Linda Rún Lindberg. 6) Hild-
ur Lindberg, f. 1962, gift Jóni
Núma Astvaldssyni, f. 1954.
Böm þeirra era: Sigríður Rakel,
Valgerður, Helga og Ástvaldur
Einar. 7) Valgerður Lindberg, f.
1965.
Hans fluttist til íslands 1941
og vann allan sinn starfsaldur
við skipasmiðar. Hans og Ala
hafa alla tíð _átt heimili sitt í
Hafnarfirði. títför Hans Lind-
berg Andréssonar fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
eða þar til hann eignaðist sitt eig-
ið fyrirtæki, Skipasmíðastöðina
Nökkva í Garðabæ, sem sérhæfði
sig í skipainnréttingum. Hans var
mjög laginn í höndunum og því
sem viðkom smíðum og ég er viss
um að hann hefur verið það sem
kallað er þúsundþjalasmiður.
Margt höfum við okkur til gam-
ans gert og minnist ég allra utan-
landsferðanna sem við prjóna-
klúbbskonur fórum ásamt honum
Hans og fleiri eiginmönnum. Þess-
ar ferðir voru alltaf skemmtilegar
og átti Hans mikinn þátt í því. I
þessum ferðum var alltaf kíkt í
búðir og taldi Hans aldrei eftir sér
að bera pokana fyrir þær konur
sem ekki höfðu mennina sína með
sér. Og aldrei mun ég gleyma ferð
okkar til Færeyja.
Núna er komið að leiðarlokum
og vil ég þakka þér, kæri Hans,
fyrir góðmennsku þína og hlýhug
er þú ávallt sýndir mér og fjöl-
skyldu minni.
Elsku Ala mín og fjölskylda.
Megi guð styrkja ykkur og styðja
í sorginni. Minningin um góðan
mann lifir um eilífð.
Una Björk Harðardóttir.
Elsku afí minn, mig langar að
kveðja þig með fáeinum orðum.
Það sem er mér efst í huga á
þessari stundu eru þær samveru-
stundir sem við áttum hér á Öldu-
slóðinni í kjölfarið á þeim breyt-
ingum sem áttu sér stað í fyrra
þegar við Elísabet og Una Björk
tókum við húsinu á Ölduslóðinni
og þið fluttuð á Sólvangsveginn.
Það leið varla sá dagur að þú
kæmir ekki og fylgdist með þeim
breytingum og endurbótum sem
við fórum út í. Og alltaf var það
eins og jafn gaman að því þegar
þú komst, þú opnaðir dyrnar,
komst inn og hringdir svo bjöll-
unni og sagðir svo: „Ég gleymi
þessu alltaf." Mér fannst ekkert
annað en sjálfsagt að þú gengir
beint inn, enda búinn að búa á
Ölduslóðinni í yfir 40 ár. I þessa
2-3 mánuði áttum við alveg ein-
staklega góðar stundir á nánast
hverjum degi og er ég ómetanlega
þakklátur fyrir þær. Eins er ég
alveg ofsalega glaður yfir því
hversu ánægður þú varst með það
sem við vorum að gera. Stundum
komstu rétt bara í gættina til að
segja halló þegar þú varst að bíða
eftir að klukkan yrði hálf tvö, ekki
tvær mínútur í hálf tvö eða eina
mínútu yfir hálf tvö heldur hálf
tvö, því þá genguð þið félagarnir,
þú, Jón og oft Bensi niður í Suð-
urbæjarlaug. Það var nánast orð-
in dagleg venja að fara í laugina.
Þú varst líka búinn að finna það
út að þér fannst það heldur langt
að labba alla leið frá Sólvangsvegi
í laugina svo þú komst á bílnum
hingað, geymdir hann hér, svo
genguð þið héðan í laugina. Svo
komuð þið aftur milli þrjú og hálf
fjögur, þú komst inn hjá mér, við
drukkum te saman og fengum
okkur súkkulaði. Ég hafði náttúr-
lega mest gaman af því þegar þú
rifjaðir upp þá tíma þegar þú, Jón
og Bensi byggðuð upp húsin ykk-
ar hér á Ölduslóðinni, sem þið
gerðuð af slíkri natni og útsjónar-
semi að það var aðdáunarvert.
Afi minn, ég vona að þér líði vel
þar sem þú ert nú niðurkominn og
fylgist þaðan með okkur, og amma
mín, með því að standa saman og
vera dugleg þá munum við komast
í gegnum þessa erfiðu tíma.
Hörður.
Þannig er það með lífið að mað-
ur kemur og maður fer. Þó að þú,
afí minn, hafir nú yfirgefið þetta
jarðneska líf er það fjarri að þú
sért farinn.
Ég minnist þín ávallt í hjarta
mínu og veit að einhvers staðar úr
fjarska fylgist þú með okkur sem
eftir erum. Ég verð ætíð þakklát
fyrir þann tíma sem ég átti með
þér.
Það var alltaf gott að koma til
ykkar ömmu á Ölduslóðina og nú
síðast á Sólvangsveginn, alltaf var
tekið á móti manni með opnum
örmum. Alltaf sýndir þú því áhuga
sem fjölskyldan var að gera í það
og það skiptið og samgladdist
alltaf.
Eins og núna síðast er ég keypti
mér nýjan bfl, þá varst þú orðinn
veikur og kominn á spítalann en
þú vildir endilega labba fram í
setustofu og fá að sjá bílinn minn
og ég fór út og keyrði hann eins
nálægt glugganum og ég gat og
þar stóðst þú og klappaðir saman
höndunum, þú varst svo ánægður
og lést mig óspart heyra það næst
þegar ég kom til þín.
Elsku afi, ég sakna þín sárt og
trúi því varla að ég fái ekki að sjá
þig aftur. Það styrkir okkur fjöl-
skylduna í sorg okkar að vita að
þú finnur ekki lengur til og ert
kominn á góðan stað.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku amma mín, missir þinn er
© ÚTFARARÞJÓNUSTAN
EHF.
Stofnað 1990
Persónuleg þjónusta
Sími: 567 9110 & 893 8638
www.utfarir.is utfarir@itn.is
Rúnar Geirmundsson Sigurður Rúnarsson
útfararstjóri_________________útfararstjóri
mikill og megi Guð gefa þér styrk
í sorg þinni.
Kristbjörg.
Hans Lindberg lést 18. júlí sl.
nær 79 ára að aldri. Það er mikil
gæfa að eiga góða og trausta vini
og þeir verða ótrúlega mikill hluti
af okkur sjálfum. Og sorgin verð-
ur djúp og einlæg þegar þeir sem
kærastir eru kveðja. En þeir
skilja líka eftir varanlegar og
fagrar minningar sem haldgóðar
reynast til að mýkja þau miklu sár
sem hugann og hjartað þjaka.
Mikið traust og öryggi tengist því
að eiga gott samferðafólk á lífs-
leiðinni. Það skilst best þegar á
reynir. Við ráðum svo litlu um ör-
lög okkar og getum aðeins brugð-
ist við þeim með því að nýta bæði
gleði og sorg til að þroska okkar
innri mann. Snemma á vordögum
1946 fengum við Hans, Jón Pálma-
son og undirritaður okkur skóflu í
hönd og hófum að grafa fyrir
grunni að húsinu Hringbraut 65 í
Hafnarfirði en þar skyldu heimili
okkar vera um skeið. Ég var mjög
heppinn að geta verið í félagi með
þessum ágætu mönnum því þeir
kunnu vel til verka og voru harð-
duglegir. Þriggja íbúða hús komst
upp og þar sem byggingaverktak-
inn vann verkið í tímavinnu gátum
við unnið mjög mikið sjálfir að
byggingu hússins. Létti það undir
fjárhagslega því ekki verður sagt
að efnin hafi verið of mikil eins og
títt er hjá þeim sem eru að koma
sér upp húsnæði í fyrsta sinn.
Fjölskyldur okkar bjuggu saman í
húsinu í nokkur ár og féll ekki
skuggi á samstarfið hvorki meðan
á byggingu stóð né í sambýli okk-
ar. Þeir Hans og Jón byggðu sér
síðar einbýlishús hlið við hlið við
Ölduslóð.
Hans var mjög góður, velvirkur
og traustur fagmaður. Hann vann
í Skipasmíðastöðinni Dröfn hf. í
nokkur ár en síðan við eigið fyrir-
tæki, Nökkva hf., í Garðabæ.
Hans var ávallt mjög farsæll í
störfum sínum. Hann var mikill
heiðursmaður, traustur, velviljað-
ur og hjálpsamur. Hann var góður
í allri umgengni og því góður
vinnufélagi.
Hans og kona hans, Ala Lind-
berg Tómasdóttir, voru bæði
Færeyingar. Þau fluttu til Islands
á fimmta áratugnum og voru bú-
sett hér á landi upp frá því. Þau
eignuðust sex börn og bjuggu
þeim gott og ástríkt heimili.
Barnabörnin eru 17 og barna-
barnabörnin fjögur. Hjónin voru
bæði gestrisin og var notalegt að
koma á heimili þeirra.
Við hjónin og fjölskyldur okkar
þakka Hans Lindberg góða kynn-
ingu og samstarf liðinna ára. Leið-
ir skilja um sinn. Við söknum góðs
drengs og biðjum honum blessun-
ar á nýjum vegum. Það er komið
skarð í samferðahópinn okkar sem
ekki verður fyllt þótt góðar minn-
ingar bæti þar um. Blessuð sé
minning Hans Lindberg. Eftirlif-
andi eiginkonu og fjölskyldu flytj-
um við innilegar samúðarkveðjur.
Páll V. Daníelsson.
Mér mun seint gleymast löngu
liðinn vordagur. Ég var á gangi
með föður mínum á Strandgötunni
í Hafnarfirði. Það var sólskin þenn-
an dag og gaman að vera til. Allt í
einú víkur sér ókunnur maður að
fóður mínum og segir á dálítið
bjagaðri íslensku: „Æ Guðmundur
minn, getur þú ekki útvegað mér
barnfóstru. Konan mín ætlar að
fara að eignast barn, ég get ekki
hætt að vinna og okkur vantar ein-
hvern til þess að passa hann litla
Pétur okkar“. Pabbi hugsaði sig
aðeins um, leit svo á mig og sagði
brosandi og ofurlítið stríðnislega:
„Fáðu bara stelpuna mína, hún má
alveg vera að þessu“. Mér varð um
og ó. Ég sem hafði ætlað að njóta
lífsins að loknum skólavetri átti að
vera barnfóstra.
Það er svo ekki að orðlengja