Morgunblaðið - 15.08.1999, Blaðsíða 42

42 SUNNUDAGUR 15. ÁGÚST 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HELGI ENOKSSON
rafvirkjameistari,
Skúlaskeiði 42,
Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju
mánudaginn 16. ágúst kl. 13.30.
Helga Helgadóttir,
Heba Helgadóttir, Kristján ívar Ólafsson
og barnabörn.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og vinur,
KRISTINN REYR
rithöfundur,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 17. ágúst kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Edda Kristinsdóttir,
Pétur Kristinsson.
1
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
BÁRA GESTSDÓTTIR,
áður til heimilis í Víðilundi 10f,
Akureyri,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
miðvikudaginn 18. ágúst kl. 13.30.
Guðný Jónasdóttir, Þorsteinn Thorlacius,
Gestur Einar Jónasson, Elsa Björnsdóttir,
Hjördís Nanna Jónasdóttir, Kolbeinn Gíslason
og ömmubörn.
+
amma og
Ástkær móðir mín, tengdamóðir,
langamma,
SIGRÍÐUR KRAGH,
áður til heimilis í
Sólvangi v/Rafstöð,
Reykjavík,
andaðist sunnudaginn 8. ágúst á dvalarheimili
aldraðra, Seljahlíð, Reykjavík.
Útför hennar verður gerð frá Seljakirkju, Reykjavík, þriðjudaginn
17. ágúst kl. 13.30.
Þorsteinn Ingi Kragh, Ellen Ingvadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.

+
Elskuleg móðir mín,
JÓNA SIGRÍÐUR GÍSLADÓTTIR,
Dalbraut 27,
ReyKjavík,
sem lést á Landspítalanum föstudaginn
6. ágúst, verður jarðsungin frá Fossvogs-
kapellu þriðjudaginn 17. ágúst kl. 13.30.
Valdís Kjartansdóttir.
I
Okkar innilegustu þakkir fyrir vinarhug og
samúð vegna fráfalls ástkærrar eiginkonu
minnar, móður, tengdamóður og ömmu,
GUÐRÚNAR GÍSLADÓTTUR,
Laugum,
Hrunamannahreppi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Sjúkrahúsi
Suðurlands og allra annarra sem studdu okkur
á erfiðum stundum.
Einar Kr. Einarsson,
böm, tengdabörn og barnabörn.
JÖRUNDUR
FINNBOGI
GUÐJÓNSSON
+ Jörundur Finn-
bogi Guðjónsson
fæddist á Kjörvogi í
Árneshreppi í
Strandasýslu 12. júní
1948. Hann lést í
bílslysi í Kaup-
mannahöfn hinn 4.
ágúst síðastliðinn.
Hann var sonur
hjónanna Guðmundu
Þorbjargar Jónsdótt-
ur frá Kjörvogi, f. 2.
apríl 1916, og Guð-
jóns Magnússonar
frá Kjörvogi, f. 28.
júní 1908, d. 23. jan-
úar 1993. Systkini Jörundar eru:
1) Alda; f. 14. september 1933,
maki Ásgeir Gunnarsson. 2)
Magnús, f. 27. júní 1936, maki
Laufey Kristinsdóttir. 3) Guð-
fínna Eh'sabet, f. 15. desember
1937, maki Bragi Eggertsson. 4)
Sólveig Jóna, f. 17. júlí 1939,
maki Sigurður Blöndal. 5) Guð-
mundur Hafliði, f. 22.
desember 1940, maki
Dagný (Deng) Péturs-
dóttir. 6) Guðrún
Magnea Guðjónsdótt-
ir, f. 26. september
1942, maki Óskar Pét-
ursson. 7) Haukur, f.
20. ágúst 1944, maki
Vilborg G. Guðnadótt-
ir. 8) Fríða, f. 11. mars
1946, maki Karl Ómar
Karlsson. 9) Kristín, f.
9. júm' 1950, maki Þór-
ir Stefánsson. 10) Dan-
íel, f. 30. júm' 1952,
maki María Ingadótt-
ir. 11) Þuríður, f. 25. desember
1953, maki Garðar Karlsson.
Hinn 14. maí 1981 kvæntist Jör-
undur eftirlifandi eiginkonu sinni,
Rannúu Leonsdóttur, f. 7. septem-
ber 1949. Börn hennar eru Gunn-
rid, f. 23. desember 1966, Ellef, f.
1. febrúar 1968, og Leona, f. 26.
febrúar 1969. Bamabörnin em
Runi, f. 15. desember 1982, Jógv-
an Pauli, f. 10. júm' 1991, Ari, f.
27. október 1992, og Rannvá, f. 7.
nóvember 1994. Fyrir átti Jör-
undur dótturina Ragnheiði, f. 18.
febrúar 1969. Hennar maður er
Bergvin Eyþórsson, f. 11. desem-
ber 1970. Barnabörnin eru Leif-
ur, f. 11. febrúar 1988, Svanfríð-
ur G., f. 2. febrúar 1994, Sigurður
Bjarni, f. 23. október 1996, Þor-
björn Atli, f. 20. október 1997, og
Ingigerður Anna, f. 30. apríl
1999.
Jörundur var tvo vetur í
Reykjaskóla í Hrútafirði, si'ðan í
Iðnskólanum þar sem hann lærði
bifvélavirkjun og smíðar. Með
náminu vann hann hjá Leikfélagi
Reykjavíkur sem sviðsmaður.
Frá 1980 til 1985 bjuggu þau
hjón í Færeyjum þar sem Jörund-
ur starfaði við smíðar og hjá
Sjónleikjafélagi Færeyja. Frá
1985 til 1997 starfaði hann sem
leiksviðsstjóri hjá Leikfélagi
Reykjavíkur. Frá 1997 bjuggu
þau í Danmörku þar sem Jömnd-
ur starfaði sem umsjónarmaður
við Rockefeller-deiid Kaup-
mannahafnarháskóla.
Utför Jömndar fer fram frá
Fossvogskirkju á morgun, mánu-
daginn 16. ágúst, og hefst athöfn-
in klukkan 13.30.
Þegar minnast skal Jörundar
Finnboga Guðjónssonar er af svo
mörgu að taka að manni fallast
hendur, sérstaklega þegar maður
heyrir sífellt í hugskoti sínu orðin:
„Enga væmni Óli bé“.
Sumarið 1956 flaug ég með Ólafí
afa og Óla á Eyri norður á Gjögur.
Fyrsti viðkomustaður var á Kjör-
vogi hjá Mundu bróðurdóttur afa og
Guðjóni manni hennar. Þar var boð-
ið upp á dýrlega veislu. Jörundur
sonur þeirra heiðurshjóna fékk það
hlutskipti að sinna mér. Þá gat ég
með stolti tjáð honum að Roy
Rogers væri minn besti vinur og
vemdari. Jömndi fannst lítið til
koma og sagði mér að hann væri
kominn í „einhvem“ beinan legg af
Vatnsenda-Rósu. Snemma beygist
krókurinn.
Þannig byrjaði vinátta okkar. Svo
kom Reykjaskóli, þá námsárin,
Krafla og fyrstu árin í leikhúsinu og
síðan Færeyjar sem gáfu honum
Rannúu og árin góðu á Brávallagöt-
unni.
Eftir að við Anna giftum okkur
stóð hún lengi í þeirri trú að Jör-
undur væri heimanmundur minn.
Bömunum okkar, systkinum mín-
um og móður var Jörundur alla tíð
meira en frændi og vinur.
Síðustu tvö árin eftir að Jörundur
og Rannúa fluttust til Danmerkur
höfðum við alltaf samband í síma
hálfsmánaðarlega eða svo. Þegar
leið að fimmtugsafmæli mínu í mars
síðastliðnum þrástagaðist ég á því
við Jörund að hann kæmi nú og
rokkaði með okkur í tilefni dagsins.
Hann afsagði með öllu að fara í
svona langt ferðalag af ekki
merkara tilefni. En viti menn hver
kom og hvers vegna?
Jú, Rannúa spurði Jömnd hvort
hann myndi fara ef jarða ætti Óla.
„Já,“ var svarið. „Farðu þá endilega
og hittu hann meðan hann er enn á
lífi.“
Takk fyrir Rannúa, það var góð
afmæhsgjöf.
Rannúa, böm, bamaböm, móðir,
systkin, makar og systkinaböm,
okkar bestu kveðjur.
Að lokum: Hafðu það gott, vinur,
þangað til við hittumst aftur.
Ólafur Gunnarsson.
Þegar dauðinn birtist með svo
snöggum og óvæntum hætti sem
raun varð á er Jörundur Guðjóns-
son frá Kjörvogi féll frá verður okk-
ur sem þekktum hann sem vin og
frænda næsta orðfátt. Þegar jafn
lífsglaður og kraftmikill maður sem
Jörundur var fellur svo skyndilega
fyrir manninum með ljáinn vaknar
sú spuming hvar hann beri næst
niður. Séu einhver rök þar að baki
þá munu þau fáir kunna.
Jörundur var einn af 12 systkin-
um á Kjörvogi, sá fjórði yngsti.
Hann ólst upp í glaðværum og sam-
hentum hópi. Við hin eldri
frændsystkini frá Dröngum áttum
mörg sporin út að Kjörvogi því við
þurftum langt að sækja bamaskóla.
Dvöldum við því oft að Kjörvogi um
helgar og kynntumst þannig heimil-
islífinu þar. Þau heiðurshjón Guðjón
og Munda vom auðvitað miðpunkt-
urinn en bömin, bæði þau eldri og
yngri, ræktuðu með sér hressileik
og kátínu og það var gott að fá að
vera í þeim hópi.
Guðjón var alltaf glaðbeittur og
kankvís en Munda hógvær, stillt og
ákveðin. Frændi okkar Jömndur
var skemmtilegur maður og vel
greindur. Ævinlega hafði hann frá
einhverju skondnu að segja, eða út-
listaði sín viðhorf á ferskan og
áhugaverðan hátt. Hann hafði ein-
stakt lag á að gera hóflegt grín að
sjálfum sér og öðmm, benda á hið
hlægilega í tilvemnni. Því vom allar
stundir með honum skemmtilegar.
Enginn skyldi þó halda að hann hafi
verið alvömlaus maður. Þeir sem
hafa svo þroskaða sýn á veröldina
sem hann hafa margt hugsað. Ver-
öldin er ekki fyndin í sjálfri sér, sá
einn getur gert hana þannig sem
íhugað hefur alvömna alla.
Lífið er eyðslusamt en dauðinn
harðdrægur. Á örskotsstund er ást-
vini kippt í burtu. Við sem þekktum
Jörand og þótti vænt um hann
söknum hans sárt. Mestur er þó
harmur eiginkonu og bama, aldr-
aðrar móður og systkina. Engin ráð
kunnum við svo einhlít að lina megi
harm þann og trega. Við munum
geyma dýrmæta minningu hans
með okkur og þakka honum allar
samvemstundir.
Eiginkonu Jömndar, bömum,
móður hans, systkinum og öðmm
ástvinum sendum við okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur. Blessuð sé
minning Jömndar Guðjónssonar.
Fjölskyldan Dröngum.
„Það stendur svo á að mig vantar
bein í rófuna til að mæla eftir þenn-
an mann.“ Þetta segir Jón Prímus, í
Kristnihaldi undir Jökli, þegar að
því kemur, að hann á að jarða æsku-
vin sinn og félaga, Godman Sýng-
mann. Eins er því farið með okkur
nú, þegar komið er að því að kveðja
Jömnd Guðjónsson, hinstu kveðju.
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjóm blaðsins í Kr-
inglunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1, Akur-
eyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi (569 1115) og í
tölvupósti (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina inni í bréf-
inu, ekki sem viðhengi.
Um hvern látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfilegri
lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við eina örk, A-
4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200 slög (um 25
dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt
til þrjú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en
ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins em birtar greinar
um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar em birtar afmælisfréttir
ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverknað. Auð-
veldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu tali era
nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word og Wordperfect
einnig auðveld í úrvinnslu.
Okkar ástkæri faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
JÓN FRHDRIK VALBY GUNNARSSON,
Lyngbergi 21,
Þorlákshöfn,
sem lést fimmtudaginn 12. ágúst verður jarð-
sunginn frá Bústaðakirkju þriðjudaginn
17. ágústkl. 13.30.
Þyri Sóley Jónsdóttir,
Gunnar Jónsson.
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabarn