Morgunblaðið - 15.08.1999, Blaðsíða 56

MORGUNBLAÐIÐ
A 56 SUNNUDAGUR 15. ÁGÚST 1999
FÓLK í FRÉTTUM
ÞAÐ er létt yfír fólki þegar
blaðamaður kveður dyra á heimili
Þrastar Stefánssonar og Guðmundu
Ólafsdóttur á Esjubraut á Akranesi,
enda eru Skagamenn nýbúnir að
* vinna mikilvaegan heimaleik í bikar-
keppninni. Nú þykja það kannski lítil
tíðindi að knattspyman eigi hug og
hjarta manna í Akranesbæ, því á fá-
um stöðum á landinu er jafn mikili
einhugur um fótboltann og einmitt
þar. Hins vegar eru það meiri tíðindi
að heil fjölskylda, þrjár kynslóðir,
hittist eftir hvem heimaleik Skaga-
manna - og þá iðulega með þátttöku
kappsamra ættingja af Stór-Reykja-
víkursvæðinu.
Hvert sem litið er á heimilinu er
fólk að ræða aðalmál kvöldsins, fót-
bolta, á meðan snæddar em kræsileg-
* ar veitingar, en fyrst þegar litið var
yfir borðstofuborðið hélt blaðamaður
sem snöggvast að fermingarveisla
stæði fyrir dyram.
Knattspyrnukaffi hvarvetna
sem skyldmenni finnast
Um tveir tugir ættingja em saman
komnir í þetta sinn. I sólstofunni sitja
karlmennirnir, skeggræða leik
kvöldsins og oma sér við heitt kaffí
og meðlæti. En hversu lengi skyldi
fjölskyldan hafa hist eftir heimaleik-
ina?
„Við höfum hist hér eftir alla
heimaleiki Skagamanna í ein sjö ár,
en fyrir þann tíma þekktust reyndar
knattspymukaffíboð af og til,“ segir
heimilisfaðirinn Þröstur sem reyndar
er Siglfirðingur að uppmna en lék
með liði Skagamanna um margra ára
skeið á sjöunda og áttunda áratugn-
um. „Við hittumst líka stundum eftir
útileiki Skagamanna ef skyldmenni
búa nærri,“ bætir Jóhannes Guðjóns-
son við og vísar til bróður síns í Kópa-
vogi og móðursystur í Keflavík.
Jóhannes á einnig að baki feril í liði
Skagamanna, en hann og húsfreyjan
Guðmunda era systraböm.
- Og al/taf veisla?
„Já, já, það er alltaf veisla og allt
heimabakað," segir Jóhannes, en
skipst er á að halda kaffiboðin á fimm
heimilum.
- Er nýafstaðinn leikur þá krufmn
til mergjar áður en byrjað er á kök-
unum?
„Já, það er mikið spáð og spekúler-
að og farið yfir stöðuna. Oft em eldri
leikir líka rifjaðir upp - það er alltaf
langmest rætt um boltann,“ segir
Þröstur.
- Aldrei misst af leik?
„Sjáðu til, ef maður fer ekki á
heimaleik er eitthvað mikið að,“ segir
Þröstur og þrátt fyrir hlátur
viðstaddra er ljóst að hér er ekkert
GLATT á hjalla: Systkinin Vala, Sölvi og Stefán Guðmundsböm,
Helga Sjöfn Jóhannesdóttir, Alda Jóhannesdóttir og Hrefna Guðjóns-
dóttir mett eftir sætan sigur og góðar veitingar.
SKEGGRÆTT í sólstofunni: Ólafur B. Ólafsson og tengdasonur hans,
Þröstur Stefánsson, Sigurður Sigurðsson, Guðjón Guðmundsson og
föðurbróðir hans, Jóhannes Guðjónsson.
fyrir alla fjölskylduna
Oft er talað um að tími stórfjölskyldunn-
ar sé liðinn og nánustu ættingjar hittist
aldrei nema á stórhátíðum. Dóra Ósk
Halldórsdóttir komst að því eitt fallegt
sumarkvöld á Skaganum að stórfjöl-
skyldan getur haldið góðum tengslum í
nútímanum, ekki síst ef ættingjarnir
hafa áhuga á knattspyrnu.
spaug á ferðinni. „Þetta er svo ríkt í
bæjarfélaginu enda saga Skagaliðsins
merkileg og Skaginn var eiginlega
fyrsta liðið frá landsbyggðinni til að
eiga eitthvað í stóra liðin í Reykjavík.
Það má segja að Skaginn hafi átt gull-
aldarlið á hveijum áratug þótt um
þessar mundir sé bikarinn í láni í
Vestmannaeyjum," segir Þröstur
kíminn.
Loðfóðraðir „takkaskór"
handa ömmu
í stofunni sitja ættmæðumar, syst-
umar Alda og Sjöfn Jóhannesdætur,
og ræða af engu minna kappi um leik
kvöldsins við dætur sínar og aðrar
skyldkonur. „Við fylgjumst með fót-
boltanum af lífi og sál þótt gamlar sé-
um,“ segir Alda en þær systur era
báðar hátt á áttræðisaldri þótt þær
Morgunblaðið/Arnaldur
SYSTURNAR Sjöfn og Alda Jóhannesdætur,
hæstánægðar með úrslit kvöldsins.
beri það hreint ekki með
sér. Við eftirgrennslan
kemur í ljós að systum-
ar fara ekki lengur á
völlinn en það er ekki af
áhugaleysi heldur segj-
ast þær einfaldlega ekki
hafa taugar í það... Hins
vegar fylgjast þær
grannt með á skjánum og í útvarpi en
ef spennan verður óbærileg er slökkt
á tækjunum! „Alda fylgist nú ekki
minna með enska boltanum, sérstak-
lega Manchester United," segir Sjöfn
og hnippir í systur sína. „Hún þekkir
alla kappana þar með nafni.“
-Hófst áhuginn á fótbolta
snemma?
„Þegar við voram ungar fylgdust
allir með fótboltanum, enda leikimir
helsta skemmtunin í bænum,“ segir
Sjöfn. , J>á vora líka tvö lið héma á
Ákranesi og mikil keppni þeirra á
milli. En síðan vora þau sameinuð og
allir fylktu liði að baki IA,“ segir
Alda.
- En hvenær hófst áhuginn á enska
boltanum?
„Ég held ég hafi farið að halda með
Manchester eftir að þeir lentu í flug-
slysinu árið 1958 og stór hluti liðsins
fórst. Þetta var svo ægilegur atburð-
ur að ég fór að fylgjast með liðinu og
hef gert það allar götur síðan.“ í ljós
kemur að Alda lumar á ýmsum frétt-
um af leikmönnum United enda
fylgist hún grannt með þeim í gegn-
um blað þeirra Red Devils. Og báðar
eiga systumar hagnýta United-
minjagripi á borð við trefil og inniskó
sem barnaböm þeirra hafa gefið þeim
í gamni, og blaðamanni verður sam-
stundis ljóst hversu heppilegt það er
að allir meðlimir stórfjölskyldunnar
skuli styðja sama liðið í enska boltan-
um.
Hringt frá Hofsjökli
Yngsta kynslóðin tekur þátt í sam-
ræðunum eða bregður sér út í bolta-
leik ef vel viðrar. Sá yngsti í boðinu
þetta kvöldið, Valgeir Valdi, sem
verður bráðum níu ára, er málaður í
litum Akranessliðsins, en hann æfir í
fimmta flokki ÍA. Hann segist
ákveðinn í því að verða knattspymu-
maður og aldrei að vita nema hann
eigi eftir að verða framherji í liði
meistaraflokks IA. Frændsystkini
hans úr Kópavogi, þau Sölvi, Stefán
og Vala, segja frábært að koma til
Akraness á leikina og hitta alla fjöl-
skylduna. Eins og oft áður fengu þau
far með eldri bróður sínum Guðjóni,
einum ákafasta stuðningsmanni
Skagamanna í Reykjavík, en hann
missir helst eldd af nokkrum leik
Skagaliðsins. Á meðan samkundan
varir hringir svo faðir þeirra systk-
ina, Guðmundur Guðjónsson, sem
staddur er við vinnu norðan Hof-
sjökuls, en fjarstaddir meðlimir
knattspyrnufjölskyldunnar nota iðu-
lega tæknina til þess að fregna úrslit
og hlera stemmninguna.
Þannig má rekja margar glaðvær-
ar samverastundir fjölskyldunnar til
líflegs knattspymuáhuga þar sem
kynslóðabil er óþekkt hugtak.
Förðunarskóti Islands býður fyrstur íslenskra skóla
9 mánaða námí törðun í j|I
Ljósmynda- & tískuförðun iUi
Leikhusförðun W Æ
Kvikmyndaförðun
Allarnánari upplýsingarveittar|yrj ' 1
Síma 588 7575 , m .' % ' j, i 1
Grensásvegi 13
Bassaleikari
Motley Crue
í fangelsi
BASSALEIKARINN Nikki Sixx,
sem leikur með rokksveitinni
Motley Crue, var handtekinn eftir
tónleika sem sveitin hélt í Las
Vegas á dögunum. Hann er sakað-
ur um að hafa hvatt til ofbeldis og
óeirða á tónleikunum er hann
sagði áhorfendum að í hvert skipti
sem Motley Crue kæmi til Las
Vegas bannaði lögreglan þeim að
að vera þeir sjálfir. „Ef þeim líkar
ekki við okkur getum við farið að
velta lögreglubflum eins og við
gerðum fyrir nokkrum árum,“ er
haft eftir Sixx á tónleikunum, en
rétt nafn hans er Frank Ferrano.
Samkvæmt upplýsingum lög-
reglunnar á staðnum fóru áhorf-
endur að ókyrrast og köstuðu stól-
um til og frá í salnum. Umsjónar-
maður tónleikahússius sagði þó að
engar skemmdir hefðu orðið á
munum né meiðsli á fólki. Lögregl-
an ákvað að handtaka Sixx eftir
tónleikana en aðrir hljómsveitar-
meðlimir reyndu að hafa afskipti
af handtökunni og voru því einnig
teknir höndum. Lögreglan segir
að haft hafi verið samband við
framkvæmdastjóra sveitarinnar
fyrir tónlcikana til að komast hjá
vandræðum af hennar völdum,
svipuðum þeim og urðu er sveitin
hélt tónleika í bænum árið 1997.
Þá réðst maður á söngvarann
Vince Neil sem endaði með tfma-
bundnum óeirðum á staðnum.