Morgunblaðið - 13.10.1999, Blaðsíða 28

28 MIÐVIKUDAGUR 13. OKTÓBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
SÆNSKT
BEIN
Verk Mariu Hurtig í Gryfjunni.
Stoð og stytta eftir Sigurð
Eyþórsson.
Að hætti
meistar-
anna
MYNDLIST
f« a 11 e r í F «I (I
MÁLVERK OG TEIKN-
INGAR
SIGURÐUR EYÞÓRSSON
Sýningin er opin frá kl. 10-18 og
stendur til 17. október.
SIGURÐUR Eyþórsson hefur
ekki sýnt hér á Islandi í átta ár en
hann lærði hér við Myndlista- og
handíðaskólann og fór síðan til
framhaldsnáms í Svíþjóð og Aust-
urríki, en þar hefur hann einnig
haldið sýningar. Myndir Sigurðar
eru afar sérstæðar því hann beitir
allt öðrum aðferðum en nú tíðkast
helst við teikningu og málverk.
Hvað varðar aðferðir leitar hann
langt aftur í aldir og hefur tamið
sér handbragð gömlu meistaranna
evrópsku, bæði í teikningunni og að
nokkru leyti í málverki eins og sést
best á tveimur sjálfsmyndum frá
árinu 1980 þar sem hann málar með
hvítu eggtempera og olíuþynnum
eins og áður var gjarnan gert.
Sigurður hefur náð góðu valdi á
þessum aðferðum og er greinilegt
að mikil ástundun liggur að baki.
Þá hefur Sigurður líka gott vald á
anatómíu mannslíkamans sem
hann útfærir að hætti endurreisn-
armanna í teikningum sínum. Sum-
ar nýrri teikningarnar virðast
reyndar vera einhvers konar skyss-
ur, ekld af því að þær séu illa unnar
eðar grófar á einhvern hátt, heldur
af því að í þeim virðist ekki farið af
stað með neina ákveðna heildar-
hugmynd og myndbygging hefur
stundum greinilega ekki verið vel
ákveðin íyrirfram. En margar
þessar teikningar eru hins vegar
vel ígrunduð verk og ná með ein-
faldri en vandaðri byggingu að
vekja sterk hrif. Þannig er það
meðal annars með blýantsteikning-
una „Eks og zeta“ frá þessu ári og
aðra sem ber heitið „Þráðbeinir
reglumenn“ og er að því er virðist
ádeila á einstrengingshátt, kannski
ekki síst í listinni þar sem aðferðir
og ástundun eins og Sigurður hefur
helgað sig fellur ekki alltaf í kram-
ið.
Sýning Sigurðar er létt þrátt fyr-
ir hinar tímafreku og gömlu aðferð-
ir sem hann beitir og í mörgum
myndum eru dregnar upp
skemmtilegar og hnyttnar sam-
setningar. Það er greinilegt,
kannski einkum á olíumyndunum,
að efnismeðferð hans er að breyt-
ast og það verður gaman að sjá
hvernig list hans þróast.
Jón Proppé
MYNDLIST
1\ ý 1 i s I a s a f n i ö
BLÖNDUÐ TÆKNI
SEX SÆNSKIR LISTA-
MENN
Opið frá 14-18 alla daga nema
mánudaga til 17. október.
SÝNINGIN „Sænskt bein í ís-
lenskum sokki“ flytur hingað í Nýl-
istasafnið sex unga listamenn frá
Svíðþjóð sem unnu innsetningar og
vídeóverk í safnið. Mörg verkin
virðast vera unnin nokkuð „spont-
ant“ á staðnum og raunar er eins og
listamennirnir hafí vanmetið stærð
Nýlistasafnsins og er sums staðar
afar tómlegt um að litast, til dæmis
í gryfjunni stóru þar sem mikil og
kröftug verk fara oftast vel.
í gryfjunni eru nú aðeins tvö
verk. Malin Bogholt sýnir þar
teikningu á vegg sem hún kallar
„Foss“ og sýnir vatn renna milli fl-
áta. Þar er líka verk Mariu Hurtig,
eins konar móbfll þar sem þrír
plastpokar snúast hring eftir hring
mflli veggja á snúru sem hreyfð er
af rafmagnsmótor. Hugmyndin að
þessu verki er nokkuð skemmtfleg
en útfærslan er helst til fátækleg
og ekki flugi þarna í salnum. I
minni salnum niðri eru líka tvö
verk. Þar sýnir Pia König eins kon-
ar veggfóður sem hún kallar
„Sticky Stuff', hvítar pappírsarkir
með svörtum teikningum. Við hlið-
ina er myndbandsverk Önnu Carls-
son þar sem hún dansar alvörugef-
in í rauðum kjól við lagið „Fame“ úr
samnefndum sjónvarpsþáttum, en
Anna flutti þetta verk í eigin pers-
BJÖRN Blomqvist bassasöngv-
ari og Magnus Svensson píanó-
leikari koma fram á tónleikum í
Norræna húsinu á morgun,
fimmtudag, kl. 20.30. A efnis-
skránni eru sönglög eftir Jean
Sibelius, Oskar Merikanto og
þrír söngvar eftir álenska tón-
skáldið Jack Mattsson sem hann
samdi með Björn Blomqvist í
huga. Björn Blomqvist og Magn-
us Svensson halda einnig tón-
leika í Safnaðarheimili Akur-
eyrarkirkju miðvikudaginn 13.
október kl. 20.30 og stendur
Tónlistarfélagið á Akureyri fyr-
ir þeim tónleikum.
Björn Blomqvist fæddist í
Finnlandi 1964. Hann hefur frá
1996 verið fastráðinn sem ein-
söngvari hjá Konunglegu óper-
ónu við opnun sýningarinnar. Dans
hennar minnir á ungling sem með
mikilli áreynslu er að reyna að læra
nýjustu sporin en nær ekki stfl og
fagmennsku fyrirmyndanna, og
þannig vekur myndbandið
skemmtilegar hugrenningar og
Ijúfsárar minningar.
I SUM-salnum er umfangsmesta
innsetning sýningarinnar en þar
eru þeir á ferð saman Mauri Knuuti
og Leif Skoog. A veggjum sýna þeir
undarlega röð málverka af hjólhýs-
um sem þeir nefna „Swedish Erot-
ica“ og er líklega ádeila á tepruskap
og einstrengingsheit í heimaland-
inu. Þá sýnar þeir ýmis myndbönd
sem þeir hafa gert undir yfírskrift-
inni „Happy Together" og býðst
gestum að fá spóluna lánaða heim.
Þriðja framlag þeirra féla nefnist
„Free Icelandic-Swedish Broadca-
sters“ en þar geta gestir sjálfir tek-
ið upp efni sem síðan er „sent út“ á
sýningunni.
Það er ekki gott að dæma þessa
sex sænsku listamenn útfrá verk-
um þeirra á sýningunni en í hefld er
útkoman frekar klén, hvort sem
það er að kenna ónógum undirbún-
ingi eða einhverju öðru. Það þarf
sterka og revnda listamenn til að
koma í ókunnugt safn og vinna inn í
það sýningu á skömmum tíma og
jafnvel þá er óvíst um útkomuna.
Þetta sýningarform getur verið
mjög skemmtilegt eins og sést hef-
ur á nýlegum sýningum í Nýlista-
safninu, en getur líka brugðist.
LUC
FRANCKAERT
I nýju sölnum tveimur á miðhæð
Nýlistasafnsins, Bjarti og svarti
Björn Blomqvist bassasöngvari.
Rómönsu
tónleikar í
Norræna
húsinu
unni í Stokkhólmi. Hann hefur
sungið á tónleikum með hljóm-
sveitum og haldið einsöngstón-
leika í Finnlandi, Danmörku,
Islandi, Þýskalandi og Frakk-
landi. I sumar söng hann hlut-
verk Marchese di Calatrava í
Valdi örlaganna eftir Verdi á
Óperuhátíðinni í Savonlinna í
Finnlandi.
Magnus Svensson er fæddur í
salur, sýnir listamaðurinn Luc
Franckaert innsetningu og myndb-
andsverk. Það sem líklega slær
áhorfandann fyrst á þessari sýn-
ingu er að með reglulegu millibili
kveður við skot í salnum, hátt og
hvellt svo maður hrekkur við í
fyrstu og þetta gefur sýningu Lucs
allri frekar ónotalegt yfirbragð,
eins og hann hefur örugglega ætl-
að. Hlutimir á sýningunni eru líka
dökkir og á veggi hefur sums stað-
ar verið klínt deigklessum sem
minna einna helst á myglu.
í Svarta sal er allflókið verk sem
varpað er á flöt í báðum áttum og
það tekur áhorfandann nokkra
stund að komast að því hvernig á að
horfa á það. Þegar maður hefur átt-
að sig á því sér maður dularfullar
myndir af manneskju sem virðist
ganga gegnum veggi hring eftir
hring í óræðu rými.
Verk Lucs er skemmtilega heil-
steypt og nær að vekja sterka til-
finningu í ætt við góða hrollvekju
eða leyndardómsfulla sögu frá liðn-
um tíma. Ahorfandanum finnst
hann alltaf vera við það skilja hvað
er að gerast en síðan vantar alltaf
eitthvað uppá...
Gautaborg. Hann Iauk diplomp-
rófi í píanóleik frá Konunglega
tónlistarskólanum í Stokkhólmi.
Háskólinn í Stokkhólmi veitti
honum gullverðlaun sem besti
stúdent ársins 1998. Hann hefur
verið fulltrúi Svíþjóðar á fjöl-
mörgum alþjóðlegum listahátíð-
um og komið fram sem einleik-
ari með hljómsveitum og víða
haldið einleikstónleika og gefið
út geislaplötur.
Tónlistarmennirnir koma
hingað til lands frá Færeyjum,
þar sem þeir héldu tónleika í
Norðurlandahúsinu í Þórshöfn.
Það er Norræna stofnunin á Ál-
andseyjum sem hefur haft veg
og vanda að tónleikaferðinni og
hefur Norræni menningarsjóð-
urinn styrkt ferð þeirra félaga.
HEIMILD AS YNIN G
UM AMNESTYINT-
ERNATIONAL
Á Palli Nýlistasafnsins hefur
verið sett upp heimildasýning um
Amnesty International og starf
þeirra merku samtaka. Sýningin er
í tilefni af því að nú eru liðin tuttugu
og fimm ár frá því að Islandsdeild
samtakanna var stofnuð og á henni
má sjá ýmis gögn úr sögu deildar-
innar og um leið lesa sögu þeirra
samviskufanga og annarra sem
deildin hefur reynt að styðja. Eins
og flestir vita vinnur Amnesty Int-
ernational að því að fá samvisku-
fanga lausa, að mótmæla refsingum
á dóms og laga og hvers konar
harðræði sem saklausir borgarar
eru beittir, alls staðar í heiminum. I
Nýlistasafninu geta gestir nú flett í
gegnum sögu þessa starfs hér á Isl-
andi og jafnframt sannfærst um að
þótt mikið og gott starf hafi þar
verið unnið er en langt í land að
slíku ofbeldi verði útrýmt og því
ekki vanþörf á að halda áfram og
efla samtökin eftir mætti.
Jón Proppé
ísmynd Hafdísar Ólafs-
A dóttur.
Ismyndir
áKaffí
Nauthóli
ÍSFLETIR eftir Hafdísi Ól-
afsdóttur hanga á veggjum
Kaffi Nauthóls í október.
Verkin, sem eru unnin með
olíu á striga, lýsa áhrifum og
litum jökla og ísvatns. Jökull-
inn bráðnar og verður að vatni
og vatnið breytir sífellt um lit.
Litirnir breytast eftir tíma
dags, veðri og árstíð. Vatnið
getur verið hreint og tært og
það getur verið óhreint og
mettað af sandi og jökulaur.
Hafdís stundaði nám við
Myndlista- og handíðaskóla
íslands 1975-1981. Hún hefur
haldið sex einkasýningar og
tekið þátt í fjölda samsýninga
bæði hér heima og erlendis.
Kaffi Nauthóll er við Naut-
hólsvík og er opið frá kl. 8-23
alla daga.