Morgunblaðið - 13.11.1999, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 13. NÓVEMBER 1999 53
+ Ólöf Eggerts-
dóttir frá Há-
varðsstöðum í Leir-
ársveit fæddist 28.
mars 1910. Foreldr-
ar hennar voru
Halldóra Jónsdóttir,
f. 8. júní 1870, _d.
1948, og Eggert Ól-
afsson, f. 15. mars
1868, d. 1932. Þau
eignuðust ellefu
börn sem öll eru lát-
in. Hinn 23. desem-
ber 1934 giftist Ólöf
Guðmundi Jónssyni,
f. 23.10. 1907, d.
29.5. 1999. Þau bjuggu allan
sinn búskap í Litlabæ, Vallar-
götu 23, Keflavík. Foreldrar
hans voru Jón Pálsson, f. 28.6.
1864, d. 1912 og Jóhanna Jóns-
dóttir, f. 26.1. 1870, d. 1926.
Börn Ólafar og Guðmundar
eru Elín Jóhanna, f. 1934, d.
1948. Lúðvík, f. 1936, kvæntur
Bjarneyju Sigurðardóttur, f.
1939. Þau eiga fjögur börn, eitt
er látið, og þrjú barnabörn.
Mamma mín, það er nú gott að
þú ert búin að fá hvíldina. Þú varst
orðin ansi lúin eftir allt það sem þú
hafðir gengið í gegnum. Að eiga
átta börn og fá svo lömunarveikina
og heilahimnubólgu sama árið, að-
eins þrjátíu og sex ára gömul,
yngsta barnið sex mánaða og elsta
tólf ára. Ella systir deyr árið eftir,
þá tæplega þrettán ára gömul, það
var mikill missir hjá ykkur pabba,
því hún var alltaf svo Ijúf og góð
þrátt fyrir sín veikindi. Þetta gekk
allt saman, við krakkarnir fai’nir að
bjarga okkur og hjálpa til. Það fólk
sem hjálpaði ykkur með hópinn
þegar þú fórst á Hafnarfjarðarspít-
ala, það var langur tíminn sem okk-
ur fannst þá. Lúlli var hjá systkin-
unum í Asatúni, ég var hjá Rósu og
Magga með tvíburana, Halli hjá
Guggu og Valda, Inga í Ingimund-
arhúsi sem við kölluðum og Edda
hjá Nínu og Óla frænda, svo var
Ella hjá pabba þar sem hún þurfti
að sprauta sig vegna sykursýki.
Svona get ég lengi talið upp en
þetta bjargaðist allt saman með
hjálp góðs fólks.
Það var alltaf jafn gott að koma
heim í Litlabæ, nýbúið að baka
kleinur eða flatkökur, sem við fáum
hvergi eins og þú bakaðir, mamma
min. Svo þakka ég fyrir alla sokk-
ana og vettlingana sem þú prjónað-
ir á börnin okkar, sem alltaf var
gott að fá á þau. Minningarnar
hrannast upp um góða mömmu, það
gæti verið efni í heila bók, en ég læt
staðar numið hér. Eg þakka þér
fyrir allar góðu stundimar, elsku
mamma. Það var aðdáunarvert
hvað hann pabbi var duglegur að
ganga upp á sjúkrahús, þau tvö og
hálft ár sem þú varst þar. Hann
heimsótti þig á hverjum degi klukk-
an hálfþrjú, allt til síns hinsta dags,
þótt hann væri orðinn níutíu og eins
árs.
A þessari kveðjustund vil ég nota
tækifærið og þakka henni tengda-
mömmu fyrir hlýtt viðmót og góð
kynni. Það var alltaf jafn notalegt
að koma í heimsókn í Litlabæinn í
mat eða kaffi, eins og við gerðum
oft með barnahópinn. Það var alltaf
hlaðborð af kræsingum hjá þeim
heiðurshjónum Lóu og Gumma.
Tengdamamma var mjög skapgóð
kona, ég minnist þess ekki að hafa
hitt hana öðruvísi en blíða og þægi-
lega í öllu viðmóti. Það var ætíð
mjög gestkvæmt í Litlabænum
enda bamahópurinn stór og sam-
hentur. Mun sá stóri afkomenda-
hópur heiðra minningu þeirra
hjóna best með vináttu og sam-
heldni í framtíðinni. Guð geymi þig,
nú ertu komin til pabba eftir aðeins
fimm mánaða aðskilnað. Nú vitum
við að ykkur líður vel saman.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
égbiðaðþúsofirrótt
Halldóra, f. 1937
gift Ingólfi Bárðar-
syni, f. 1937, og
eiga þau fimm börn
og ellefu barnabörn
og eitt barnabarna-
barn. Inga Kristín,
f. 1939, gift Antho-
ny Ciotta, f. 1940.
Þau eiga þrjú börn
og fjögur barna-
börn. Þórhallur
Arnar, f. 1941,
kvæntur Sigríði
Friðjónsdóttur, f.
1944. Þau eiga þrjú
börn og tvö barna-
börn. Gréta f. 1943, gift James
Hand, f. 1944. Þau eiga tvö börn
og þrjú barnabörn. Birna, f.
1943, sambýlismaður Donald
Lovejoy, f. 1928. Hún á tvö börn
og þrjú barnabörn. Ólöf Edda, f.
1946, gjft Gisla S. Einarssyni.
Þau eiga þrjú börn og fimm
barnabörn.
Útför Ólafar fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þásælterað vitaafþví
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sig.)
Við viljum þakka öllu hinu dá-
samlega hjúkrunarfólki á Heil-
brigðisstofnun Suðumesja þá frá-
bæru umönnun sem það veitti
henni mömmu. Guð blessi það í sín-
um góðu störfum.
Far þú í friði, friður guðs þig
blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt
elsku mamma og tengdamamma.
Halldóra Jóna Guðmundsdóttir
og Ingólfur Bárðarson.
Arla dags 5. nóv. sl. hringdi mág-
kona mín og sagði mér að móðir
hennar, tengdamóðir mín, væri lát-
in fyrir stuttri stundu.
Það má segja að þessi tíðindi
komu ekki mjög á óvart, en þó
verða sorgarviðbrögð alltaf með
líkum hætti. En aðstæður geta ver-
ið mismunandi, böm viðkomandi og
ættingjar búsettir erlendis og ýms-
ar ámóta aðstæður. Fullt nafn
hennar tengdamömmu var Olöf
Eggertsdóttir en hún var alltaf
kölluð Lóa. Hún var fædd í Leirár-
sveitinni, að Hávarðsstöðum, 28.
mars 1911.
Lífsgleðin einkenndi allt daglegt
far Lóu og hún var ávallt reiðubúin
að gera gott betra og gott úr öllu og
tók því sem að höndum bar með
æðruleysi kynslóðarinnar sem nú
er smám saman að hverfa. Hún var
ein af þeim sem fæddust í upphafi
þeirrar aldar sem nú er að líða og
kynntist því þegar kjörin voru
kröpp, ómegð mikil og algengt að
stórir systkinahópar væru aðskildir
vegna fátæktar. Hún var af þeirri
kynslóðin sem lét sér nægja að
dansa við undirleik á greiðu, ein-
falda harmonikku og jafnvel var
dansað við söng án hljóðfæra.
Lóa átti marga vini og kunningja
á svæðinu sunnan Skarðsheiðar og
hélt góðu sambandi við heimasveit-
ina alla tíð. Þau systkinin, böm
Eggerts og Halldóm, sem kennd
vora við Hávarðsstaði, era nú öll
farin á vit feðranna og er örugglega
glatt á hjalla hjá þeim í heimi þar
sem allir era heilir og hressir. Lík-
lega hefur hún Lóa sagt þegar hún
kom yfir í eilífðina til hans tengda-
pabba, sem dó núna í maí sl.: Ja, nú
er ég komin, Gummi minn, þú þarft
ekki að bíða lengur eftir mér.
Þessi minningarorð eru ekki til
að rekja lífsferil eða afrekasögu
Lóu, en hún vann meiri afrek en
margh- þeirra sem merktir hafa
verið orðum og vegtyllum. Þetta er
sagt vegna þess að hún bar það með
æðraleysi að hafa fengið lömunar-
veikina iyrir 53 áram, en rak sitt
stóra heimili með góðum eigin-
manni af miklum myndarskap og
var heimili þeirra annálað fyrir
gestrisni. Þessi orð era hér sett á
blað til að minnast góðrar móður,
góðrar tengdamömmu, góðrar
ömmu og langömmu sem eins og
svo fjölmargir aðrir úr alþýðustétt
hefur unnið landi og þjóð til heilla
með hógværð og lítillæti. Síðustu
árin hallaði hratt undan fæti hjá
Lóu, þó hélt hún glettni og glað-
værð fram til þess síðasta. Því til
sannindamerkis þurfti ekki annað
en að nefna harmonikkuspil eða
dansleik á Hólnum þegar við hjónin
og dóttir okkar Erla Björk, yngsta
bamabarn Lóu, vorum í heimsókn
sunnudaginn 24. okt. sl. Þá kom
glampi í augun og glettnisyrði sem
svar, sem varpar hlýju á minningu
stundarinnar sem og margra ann-
arra. Þó hún myndi ekki skýrlega
hver einstaklingurinn var sem hún
var að ræða við kom alltaf í ljós
glaðværðin og þakklætið yfir því
hvað allir væru góðir og hvað hún
hefði það gott á Sjúkrahúsi Suður-
nesja í Keflavík, sem hún kallaði
„heima“. Hjúkrunarfólkinu þar er
þökkuð frábær umönnun og elsku-
legheit.
Með þessum orðum votta ég öll-
um ömmubömum, langömmubörn-
um og börnum Lóu og mökum
þeirra samúð mína vegna andláts
hennar. Minningin mun lifa þótt líf
hverfi og sælt mun vera í þeim
heimi sem mínir elskulegu tengda-
foreldrar gista. Haf þú, Lóa, þökk
fyrir ailt með bestu kveðju til
tengdapabba.
Gisli S. Einarsson.
Elskuleg tengdamóðir mín er
látin áttatíu og níu ára að aldri,
rúmum fimm mánuðum á eftir eig-
inmanni sínum Guðmundi Jónssyni
frá Litlabæ, sem lést 29. maí síðast-
liðin. Það er dásamlegt til þess að
vita að þau séu sameinuð á ný. Það
voru forréttindi að fá að vera sam-
ferða þeim, þessum öðlingsmann-
eskjum í gegnum lífið í tæp 45 ár.
Ég dáðist alltaf mikið að tengda-
móður minni enda ríkti alla tíð á
milli okkar kær vinátta og virðing.
Hún var mér sem besta móðir í einu
og öllu. Ég minnist þess þegar við
Inga mágkona mín voram að búa
okkur út á Kvennaskólann á
Blönduósi. Þá var það sama gert
fyrir báðar, eins og systur væru.
Tengdamóðir mín, hún Lóa í Litla-
bæ, var aðeins 36 ára þegar hún
veiktist af heilahimnubólgu og síð-
ar lömunarveiki sem markaði hana
alla tíð, þá áttu þau hjón orðið átta
börn, öll barnung. Eftir árslegu á
sjúkrahúsi kemst hún heim aftur,
ekki er auðvelt að setja sig inn í
þær aðstæður sem þá ríktu á heim-
ilinu, þá voru engin þægindi nema
þau höfðu rennandi vatn inn í húsið.
Gummi var alla tíð framfarasinnað-
ur maður og var hann með þeim
Skilafrestur
minningargreina
EIGI minningargrein að birtast á útfarardegi (eða í sunnudagsblaði
ef útför er á mánudegi), er skilafrestur sem hér segir: í sunnudags:
og þriðjudagsblað þarf grein að berast fyrir hádegi á föstudag. í
miðvikudags-, fimmtudags-, föstudags- og laugardagsblað þarf
greinin að berast fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrir bh-ting-
ardag. Berist grein efth- að skilafrestur er útrunninn eða eftir að út-
för hefur farið fram, er ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi.
Þar sem pláss er takmarkað getur þurft að fresta birtingu greina,
enda þótt þær berist innan hins tiltekna skilafrests.
ÓLÖF EGGERTS-
DÓTTIR
fyrstu, allavega í vesturbænum, að
taka inn kalt vatn. Lóa var ekki sú
manneskja að gefast upp, hún hafði
hendurnar heilar og þær vora
óspart notaðar, allt saumað og bak-
að, prjónavél átti hún og prjónað
var óspart á allan barnahópinn.
Lóa hafði mikla ánægju af tónlist
og elskaði að dansa, en það vora
ekki stigin fleiri dansspor, lömun-
arveikin sá fyrir því eins og svo
mörgu öðru, en nú er hún orðin
frjáls, laus úr fjötrum, Guði sé þökk
fyrir það.
I minningunni, þegar ég lít til
baka, þá var alltaf mikið hlegið og
mikið fjör í Litlabænum, enda
komnir aðrir tímar, allt fullt af
ungu og kátu fólki, og ekki dró
Gummi úr látunum þegar hann vai-
í stuði og kvað þá í tengdamömmu:
Hættið nú krakkar áður en þið
brjótið húsgögnin. Svona vil ég
minnast ykkar, elsku tengda-
mamma og svona sé ég ykkur íyrir
mér núna. Glöð og alsæl sameinuð á
ný, í þeim stóra hópi ástvina sem
famh’ eru á undan.
Guð blessi minningu þína, elsku
Lóa mín, og hafðu þökk fyrir allt
sem þú varst mér og okkur öllum.
Ó hve sælir eruð þér, sem genguð
inn til hvíldar Guði hjá og fenguð
í friði fundið
fjötra leysta, er líf á jörðu er bundið.
(Simon Dach - Helgi Hálfdánarson.)
Bjarney Sigurðardóttir.
Elsku amma Lóa. Við systkinin
viljum þakka fyrir að fá að hafa
ykkur afa í öll þessi ár og nú eruð
þið bæði farin með fimm mánaða
mUlibili. Þið afi vorað samhent
hjón, bárað virðingu fyrir hvort
öðra og voru góðir vinir. Þið voruðsá^-
góð fyrirmynd fyrir okkur afkom-
endurna.
Það var alltaf svo gott að koma til
ykkar á Vallargötuna í Litlabæinn.
Óll vitum við það að við fáum aldrei
eins kleinur og hveitibrauð í fram-
tíðinni. Börnin okkar voru heppin
að fá að eiga langömmu og langafa,
í mörg ár sum hver.
Elsku amma, þú sem varst svo
hlý og góð manneskja, við viljum
þakka fyrir allar góðu stundirnar í
Litlabænum. Guð blessi þig og
varðveiti.
Leiddu mína litlu hendi
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti sjáðu
blíði Jesús, að mér gáðu.
Hafðu gát á hjarta mínu
halt mér fast í spori þínu
aðégfarialdreifráþér
alltaf Jesús, vertu hjá mér.
Um þig alltaf sál mín syngi
sérhvem dag, þó eitthvað þyngi
gef ég verði góða barnið
geisli þinn á kalda hjamið.
(Asmundur Eiríksson.)
Elsku amma, haf þú þökk fyrir
allt og allt.
Þín ^
Elín, Arnar, Ragnliildur,
Brynja, Guðmundur
og fjölskyklur.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÞÓRHALLA FRIÐRIKSDÓTTIR,
Kirkjuvegi 1,
Keflavík,
sem lést á sjúkrahúsi Keflavíkur sunnudaginn
7. nóvember, verður jarðsungin frá Kefla-
víkurkirkju þriðjudaginn 16. nóvember
kl. 14.00.
Harpa Þorvaldsdóttir, Birgir Guðnason,
Ása Ásmundsdóttir, Sigurður G. Eiríksson,
Árni Ásmundsson, Margrét Ágústsdóttir,
börn og barnabörn.
+
Hjartans þakkir til þeirra fjölmörgu sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát og
útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengda-
móður, ömmu og systur,
BIRNU Þ. THORLACIUS,
Ólafsvegi 12,
Ólafsfirði.
Guð blessi ykkur öll.
Gunnlaugur Gunnlaugsson,
Þorleifur Th. Sigurjónsson, Sigrún Andrésdóttir,
Dalla Gunnlaugsdóttir, Agnar Sverrisson,
Ágústa Gunnlaugsdóttir, Sigurður Ólafsson,
Birkir Gunnlaugsson,
Margrét Thorlacius,
Þórhildur Þorleifsdóttir,
Björg Thorlacius,
Ólöf Thorlacius
og barnabörn.
Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegrar móður
okkar, tengdamóður og ömmu,
ÞURÍÐAR STEINGRÍMSDÓTTUR,
Kríuhólum 2,
áður Þóristúni 7,
Selfossi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks gjörgæslu-
deildar Sjúkrahúss Reykjavíkur fyrir kærleiksríka umönnun.
JL
Haligerður Jónsdóttir, Páll Stefánsson,
Ingveldur Jónsdóttir, Helgi Guðmundsson
og barnabörn.