Morgunblaðið - 23.11.1999, Síða 52

Wd. ÞRIÐJUDAGUR 23. NÓVEMBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
HESTAR
Vel þeir
skenkja
sjálfum sér...
FRÁ því að síðustu
kjarasamningar
verkafólks voru undir-
ritaðir 24. mars 1997
'-''•fcfur launamisrétti sí-
fellt aukist í landinu,
þótt nóg væri það fyr-
ir. Áður en skrifað var
undir þá samninga
virtust allir sammála
um að hækka bæri
lægstu launin sérstak-
Jega og létta skatt-
byrði lágtekjufólks.
En þegar búið var að
samþykkja samning-
ana og loka þeim til
þriggja ára kom annað
hljóð í strokkinn.
Ýmsir hærra launaðir hópar ruku
upp til handa og fóta og náðu til sín
umtalsverðum hækkunum umfram
Trl«j.ð sem verkafólk hafði fengið í
sinn hlut. Stjómvöld bættu síðan
Kjaramál
Lægstu launataxtar
verkafólks eru nú innan
við 67 þús. krónur á
mánuði, segir Sigurður
T. Sigurðsson. Eru ekki
allir sammála um að
hækka beri þessi laun
umtalsvert?
gráu ofan á svart með því að þyngja
skattbyrði láglaunafólks en létta á
þeim tekjuhærri. Þama svikust
stjómvöld aftan að lágtekjufólki á
vægast sagt ruddalegan hátt. Hafí
þeir menn sem að því stóðu skömm
fyrir.
Óvild og
fjandskapur
Hátt í þriggja ára samningstíma-
bil hefur að öllu leyti sannfært
^Biprkafólk um þær bláköldu stað-
reyndir að hér eftir eigi ekki að
gera kjarasamning til lengri tíma
en 10-12 mánaða í senn. Það hefur
sýnt sig svo ekki verður um villst að
ekki einu einasta orði er trúandi frá
atvinnurekendum og stjómvöldum
um að kjör verkafólks dragist ekki
aftur úr. Bæði samtök atvinnurek-
enda og ríkisstjórnin virðast hafa
það eina markmið að halda launum
verkafólks niðri, svo eigin gróði
verði sem mestur. Þessir aðilar
sögðu þær kauphækkanir sem
verkafólk fékk svo háar að þær
væru við ystu mörk þess mögulega
svo ekki kæmi til efnahagslegrar
kollsteypu í þjóðfélaginu. Sömu að-
_Jfcir semja síðan við sjálfa sig og
aðra hærra launaða
hópa um verulega
meiri kjarabætur.
Óvild og fjandskap-
ur þessara aðila leynir
sér ekki í garð verka-
fólks.
Þeir ríku
verða ríkari
I viðræðum við
stjómvöld í ársbyijun
1997 skömmu áður en
skrifað var undir gild-
andi kjarasamninga,
fóm fulltrúar verka-
fólks fram á að skatt-
leysismörk yrðu
hækkuð og gerðar
yrðu breytingar á skattkerfinu til
að létta skattbyrði á lágtekjufólki.
Stjómvöld brugðust við þessum
kröfum á þann hátt að þyngja
skattbyrðina á þeim sem lægstar
hafa tekjumar en létta verulega á
skattgreiðslum hátekjufólks. Því
hærri tekjur því meiri skattívilnan-
ir. Þannig fá þeir tekjuhæstu í þjóð-
félaginu hver fyrir sig árlega
skattalækkun sem nemur árstekj-
um verkamanns. Einkunnarorð
tveggja ríkisstjóma Davíðs Odds-
sonar ættu að vera: „Við gemm þá
ríku ríkari og þá fátæku fátækari."
Eftirfarandi, vísa sem varð til í
Karphúsinu í mars 1997, virðist
halda gildi sínu að öllu leyti:
Vel þeir skenkja sjálfum sér
og sínum frændum gefa,
en almenningi ætlað er
aðétaskítúrhnefa.
Ójöfnuður
Á síðustu tveimur og hálfu ári
hefur taxtakaup verkafólks hækk-
að um 15% til 17% að jafnaði. Á
sama tíma hækka laun embættis-
manna ríkis og bæja, þingmanna og
ráðherra um 30%. Einungis mánað-
arleg hækkunin á þingfararkaupi
ráðherra var 135 þús. krónur, en sú
upphæð svarar til dagvinnulauna
verkamanns í tvo mánuði. Þar að
auki hafa ráðherrar önnur laun og
sporslur sem hækkuðu einnig um
tugi prósenta.
Þegar þessar hækkanir áttu sér
stað heyrðust engin vamaðarorð
frá Davíð Oddssyni eða öðmm ráð-
herrum og þingmönnum um hættu
á verðbólgu en þegar talað er um að
hækka kauptaxta verkafólks úr 66
þús. krónum í 100 þús. krónur ætl-
ar allt vitlaust að verða. I stað þess
að jafna lífskjörin stefna stjómvöld
og samtök atvinnurekenda leynt og
ljóst að því að auka launamunin og
þar með misréttið í þjóðfélaginu.
100 þúsund krónur
Lægstu launataxtar verkafólks
era nú innan við 67 þús. krónur á
mánuði. Era ekki allir sammála um
að hækka beri þessi laun umtals-
vert í næstu kjarasamningagerð,
svo þau dugi til eðlilegrar fram-
færslu? Era ekki allir sammála um
að þegar húsaleiga fyrir meðalfjöl-
skyldu er komin í 60-80 þús. krón-
ur þá megi dagvinnulaun ekki vera
undir 100 þús. krónum svo endar
nái saman? Era ekki allir sammála
um að létta þurfi skattbyrðar lág-
launafólks svo alþýðuheimilin hætti
að safna skuldum?
Ég veit að meirihluti þjóðarinnar
er á þeirri skoðun að hækka eigi
laun verkafólks veralega en því
miður á það ekki við um stjórnvöld
og ákveðinn hóp atvinnurekenda.
Það verður því á þeirra ábyrgð ef
til átaka kemur á vinnumarkaðin-
um í febrúar nk.
Höfundur er formaður
Verkalýðsfélagsins Hlífar.
Sigurður T.
Sigurðsson
Hin árlega uppskeruhá-
tíð hestamanna var
haldin um helgina í
íþróttahúsinu í Digra-
nesi þar sem útnefndir
voru knapi ársins og
ræktunarmaður ársins.
Hátíðin var um leið 50
ára afmælisfagnaður
Landssambands hesta-
mannafélaga og þar var
heiðursgestur kvöldsins
Steinþór Gestsson, fyrr-
verandi formaður sam-
takanna. Valdimar
Kristinsson brá sér í
Digranesið og tók þátt í
fagnaði hestamanna.
VAL Á knapa ársins að þessu sinni
hefur sjálfsagt ekki komið neinum
á óvart þar sem tvöfaldur heims-
meistari og nýbakaður heimsmet-
hafi í 250 metra skeiði, Sigurbjöm
Bárðarson, þótti standa öðram bet-
ur að vígi í valinu. Eins og undan-
farin ár voru það hestafréttamenn
sem sáu um að velja knapa ársins
og var það samdóma álit að Sigur-
birni bæri titillinn að þessu sinni.
Hann er ekki alveg ókunnur þess-
um titli sem reyndar hét framan af
hestaíþróttamaður ársins, því hann
hefur alltaf unnið hann, að þremur
skiptum undanskildum. Það er
öðra fremur árangur Sigurbjörns á
heimsmeistaramótinu í Þýskalandi
í sumar sem tryggir honum útnefn-
inguna að þessu sinni þegar hann
setur hreint ótrúlegt heimsmet í
250 metra skeiði, 21,16 sek. Að-
stæðumar vora slíkar að ekki var
búist við slíku af þeim félögum, Sig-
urbirni og Gordon frá Stóru-Ás-
geirsá. Daginn áður áttu þeir mis-
heppnaða tilraun í að verja
heimsmeistaratitil þeirra í gæð-
ingaskeiði og þegar kom að 250
metranum stóð spurningin fyrst og
fremst um það hvort þeir næðu
nægilega góðum tíma til að tryggja
sér sigur í stigakeppni mótsins.
Sannaðist þá vel að Sigurbjöm er
alltaf sterkastur þegar mest á
reynir og sem flest spjót standa á
Morgunblaðið/Valdimar Kristinsson
Ræktunarfólk ársins, hjónin Gunnar Amarsson og Kristbjörg Eyvindsdóttir.
Knapi ársins, Sigurbjöm Bárðarson, með Alsvinn,
grip sem hann er ekki alveg ókunnur.
Heiðursgestur kvöldsins, Steinþór Gestsson, sem tók þátt í stofnun
LH og varð síðar formaður, ávarpaði samkomuna. Með honum á
myndinni er Kári Amórsson sem einnig gegndi stöðu formanns.
Veislustjórinn Reynir Hjartarson afhenti Bjamleifi Bjamleifssyni
með djúpri lotningu sérstök ræktunarverðlaun í formi reðursalts-
stauks sem gladdi hann mjög.
honum. Og til að kóróna þetta frá-
bæra met sem líklega verður seint,
ef nokkumtímann, slegið gerðu
þeir félagar sér lítið fyrir og fóru
aftur undir gamla metinu.
Fagráð í hrossarækt sér um að
velja ræktunarmann ársins og
hlutu hann að þessu sinni hjónin
Gunnar Amarsson og Kristbjörg
Eyvindsdóttir sem rækta hross í
sumarsetri sínu, Auðsholtshjáleigu.
Þau hjón hafa átt mikilli velgengni
að fagna í hrossarækt sinni og má
segja að frami þeirra hafi verið
skjótur. Á árinu komu um níu hross
fædd hjá þeim í dóm og hlutu fimm
þeirra einkunn yfir 8,00 og þar á
meðal era stóðhestarnir Garpur
50 ára afmælishátíð Landssambands hestamannafélaga
Hestamenn árs-
ins heiðraðir