Morgunblaðið - 23.11.1999, Qupperneq 68

68 ÞRIÐJUDAGUR 23. NÓVEMBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Hin hliðin á
Ragga Bjarna
Ragnar Bjarnason hefur lengi átt sér þann
draum að syngja uppáhaldslögín sín inn á
hljómplötu. Sveinn Guðjónsson ræðir við
Ragnar um drauminn sem rættist og hina
hliðina á söngvaranum.
EGAR ég varð sextugur,
fyrir fimm árum, rann
upp fyrir mér að ég hafði
gleymt að gera ráð fyrir
því að ég myndi eldast. Eg gat ekki
treyst því að söngurinn myndi end-
ast mér mikið lengur og satt að
segja hugsaði ég með mér að nú
hlyti fólk að vera búið að fá alveg
nóg af mér. Þá ákvað ég að fara út í
bílaleigubransann, til að hafa eitt-
hvað að gera í ellinni, og sló lán fyr-
ir fyrsta Fíatinum. Bílaleigan hefur
gengið vonum framar og bílarnir
eru nú orðnir 35 talsins. En í stað
þess að detta út úr söngnum, eins
og ég bjóst við, snerust hjólin al-
gjörlega í þeim bransa og ég hef
sjaldan haft meira að gera í söngn-
um en einmitt nú.“
Það má vissulega til sanns vegar
færa að það er eins og Ragnar
Bjarnason hafi gengið í endurnýjun
lífdaga hvað sönginn varðar. Hann
hefur notið sívaxandi vinsælda á
undanförnum árum og er eiginlega
„kominn aftur í tísku“ ef svo má að
orði komast. Og hann virðist ekki
síður eiga upp á pallborðið hjá unga
fólkinu?
„Já, blessaður vertu, ég er farinn
að syngja á menntaskólaböllum og
eins hef ég komið fram með Mil-
ljónamæringunum og sungið fyrir
fólk á öllum aldri. Við fórum á
Blönduós um daginn og þar var
okkur mjög vel tekið. Krakkarnir
dönsuðu fyrir framan sviðið og
héldu höndunum uppi svona dingl-
andi, þú veist eins og þetta „hand-
avesen" sem alltaf er á mér, og ég
hafði mjög gaman af þessu enda
voru krakkarnir vel með á nótun-
um. Svo syng ég í sýningunni
„Laugardagskvöldið á Gili“ á Broa-
dway og hef haftynikla ánægju af
því að vinna með Álftagerðisbræðr-
um og þessum ungu söngkonum og
svo auðvitað strákunum í hljóm-
sveitinni hans Gunna Þórðar. Það
hefur því sjaldan verið eins mikið að
gera hjá mér í söngnum og núna. „
Lög sem mér þykir vænt um
Ognú eraðkoma útnýplata?
„Já, það má segja að gamall
draumur sé nú að rætast. Á þessari
plötu eru lög sem mér hefur þótt
vænt um og hafa lengi verið í upp-
áhaldi hjá mér. Þetta eru dægurlög
eins og við vorum að spila í KK-
sextettinum fyrir daga rokksins,
áður en Presley kom og gerði allt
vitlaust. Að vísu eru ekki öll lögin
frá þeim tíma en þau eru öll í þess-
um anda. Svona „standardar" eins
og það er kallað. Þama eru lög eins
og „Just one of those things“, sem
ég söng með KK á sínum tíma og
svo má nefna lögin „You make me
feel so young“ og „Young at heart“
og með þeim er ég að senda ákveðin
skilaboð, sem sagt þau að það er
ekkert sjálfgefið að menn séu búnir
að vera þótt þeir séu orðnir sextíu
og fimm ára. Það er hægt að gera
ýmislegt ef viljinn er fyrir hendi og
menn eiga ekkert að láta aldurinn
aftra sér í þeim efnum. Sjálfur hef
ég til dæmis ekki gefið mér neinn
tíma til að eldast," segir Ragnar og
bætir því við að á plötunni sé einnig
að finna lag eftir hann sjálfan, sem
ekki hefur áður komið út á hljómp-
lötu.
Á þessari plötu sýni ég á mér
hina hliðina. Eg hef ekki áður sung-
ið svona tónlist inn á hljómplötu,
þótt ég hafi auðvitað sungið eitt-
hvað af þessum lögum áður á böU-
um. En þessi hugmynd hefur lengi
verið að bögglast fyrir brjóstinu á
mér, að syngja þessi lög inn á plötu.
Bæði vegna þess að mér þykir vænt
um þau og eins til að fá úr því skorið
hvort ég sé alvöru söngvari eða
ekki. Það reynir á mann í svona
tónlist þótt lögin séu „melódísk" að
uppbyggingu.“
Á plötu með þetta!
Ragnar segir að það hafi lengi
staðið til hjá sér að hljóðrita svona
plötu. „Menn voru alltaf að segja
við mig að nú þyrfti ég endilega að
fara að drífa í þessu, en svo varð
ekkert úr neinu. Svo vorum við í út-
varpsþætti, ég og Milljónamæring-
arnir, og Ástvaldur Traustason fór
að spila eitthvað af fingrum fram á
píanóið og ég fór að leika mér með
honum og þá sagði hann: „Heyrðu
Raggi, inn á plötu með þetta, það er
engin spurning." Svo hringdi hann
nokkru síðar og sagði mér að fara
að velja lögin. Ástvaldur útsetti öll
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
KK-sextettinn kom saman og lék fyrir dansi á opnunarkvöldi sýningarinnar „Laugardagskvöldið á Gili“ á
Broadway fyrr í haust. Með Ragnari á sviðinu má sjá Kristján Magnússon píanóleikara, Jón Sigurðsson á
bassa, Þorleif Gislason á saxófón (staðgengill KK); Guðmund Steingrímsson á trommur, Ólaf Gauk á gítar
og Árna Scheving á víbrafón, en Árni Ieikur með Ragnari á nýju plötunni.
Morgunblaðið/Kristinn
Ragnar Bjarnason í hljdðverinu að syngja inn á nýju plötuna.
lögin og er hljómsveitarstjóri þann-
ig að án hans hefði þetta aldrei orð-
ið að veruleika."
Auk Ástvalds Traustasonar
píanóleikara leika valinkunnir tónl-
istarmenn á nýju plötunni: Árni
Scheving á víbrafón og harmón-
ikku, Björn Thoroddsen leikur á
gítar, Gunnar Hrafnsson á bassa
Pétur Grétarsson á trommur og 01-
afur Jónsson á saxófón. Georg
Magnússon er upptökustjóri og út-
gáfan er styrkt af Menningarsjóði
Félags íslenskra hljómlistarmanna.
„Þessir strákar tilheyra þriðju
kynslóðinni sem ég syng með frá
því ég byijaði í þessum bransa, fyr-
ir utan auðvitað Arna Scheving sem
var með mér í KK-sextettinum og
lengst af síðan,“ segir Ragnar og
lýsir yfir mikilli hrifningu á fram-
lagi strákanna í hljómsveitinni.
„Þeir standa sig óaðfinnanlega
enda valinn maður í hverju rúmi.“
Óvænt uppákoma
Ragnar Bjarnason er fyrir löngu
orðinn þjóðsagnapersóna ííslensku
dægurtónlistarlífí enda hefur hann
staðið á sviðinu íhartnær hálfa öld.
Ekki er ástæða til að rekja hér
söngferil hans, enda hefur sú saga
oft verið sögð. Blaðamanni lék þó
forvtni á að kanna sannleiksgildi
tveggja gamansagna sem um
Ragnar hafa gengið í tónlistar-
bransanum og verið býsna lífseigar.
Önnur er á þá leið að einhverju
sinni var Ragnar ásamt konu sinni í
fríi á Flórída. Einn daginn tók hann
sig til og synti yfir á aðra strönd,
þar sem hljómsveit lék í hótelga-
rðinum, steig upp úr flæðarmálinu
og á sviðið og tók eitt lag með
hljómsvetinni án nokkurs formála.
Að því loknu stakk hann sér aftur
ogsynti íburtu eins og ekkert hefði
í skorist, en fólkið í garðinum sat
eftir þrumu lostið yfir þessari
óvæntu heimsókn hins ókunna
manns, sem steig þarna upp úrhaf-
inu öllum að óvörum.
„Já, ég hafði legið þarna í sólinni í
þrjár vikur, orðinn hundleiður á sól-
baðinu og ekkert sungið í langan
tíma og fann einhverja þörf hjá mér
til að taka lagið. Eg vissi af hljóm-
sveitinni á þessu hóteli og henti mér
bara út í, synti yfir og beint upp á
svið á rennblautri skýlunni, taldi í
„Blue Spanish Eyes“ og söng fyrir
liðið. Svo þegar lagið var búið gekk
ég aftur niður í flæðarmálið og lét
mig hverfa. Það kom auðvitað svip-
ur á fólk við þessa uppákomu, eins
og gefur að skilja, en þetta voru
mest ellilífeyrisþegar ef ég man
rétt.“
Sagan segir að faðir Ragnars,
Bjarni Böðvarsson, sem varlandsk-
unnur hljómsveitarstjóri og fyrsti
formaður FÍH, hafi ekki verið yfir
sighrifinn þegarhann heyrði fyrstu
hljómplötu Ragnars og ráðlagt hon-
um að syngja ekki inn á úeiri
hljómplötur. Hvað segir Ragnar
sjálfur um þetta?
„Já, þetta var vandræðalag sem
ég söng, léleg upptökuskilyrði og
auk þess var ég kvefaður. En ég
man að pabbi sagði þegar hann
hafði hlustað á plötuna: „Raggi
minn, það getur vel verið að þú
verðir einhvem tíma góður söngv-
ari, en í guðs bænum syngdu ekki
inn á fleiri hljómplötur.“ Eg held að
hann hafi nú fyrst og fremst átt við
það að ég ætti að gefa mér meiri
tíma. Ákafinn var svo mikill á þess-
um árum og maður vildi gleypa
heiminn í einum bita. En ég er viss
um að hann yrði ánægður ef hann
gæti heyrt þessa nýju plötu mína.
Tónlistin var auðvitað í blóðinu
alveg frá upphafi og hana hef ég
bæði frá pabba og ekki síður
mömmu, Láru Magnúsdóttur, sem
var söngkona og söng bæði dægur-
lög og í kórum áratugum saman.
Mér fannst því vel við hæfi að til-
einka þeim báðum þessa plötu
mína, en lokalagið á henni er lag
eftir pabba, „Við bjóðum góða
nótt“, sem hann notaði sem lokalag
með hljómsveitinni sinni árum sam-
an og ég tók svo upp, þegar ég var
með mína hijómsveit á Sögu. Ég
veit ekki hvort þetta verður síðasta
platan sem ég syng inn á, en hvort
sem sú verður raunin eða ekki er ég
þá búinn að kveðja og þakka íyrir
mig.“
Kristján X kominn til Hellu
Heimamenn sýndu hár,
förðun og flíkur
ÞAÐ var tvöföld ástæða til að gleðjast um
síðustu helgi á Hellu, þegar veitingastað-
urinn Kristján X var opnaður og hóf starf-
semi í einu af elstu húsum þorpsins við
Þrúðvang 34. Hárgreiðslustofan Hárfínt
var með glæsilega hár-, förðunar- og tísk-
■usýningu við opnunina í tilefni 10 ára af-
mælis stofunnar, en hún hóf einmitt starf-
semi sína í þessu húsi.
Nafn veitingastaðarins er þannig tilkom-
ið að Kristján X Danakonungur mun hafa
snætt í húsinu á Alþingishátíðinni á Þing-
völlum 1930 en það var reist þar sérstak-
lega fyrir hátíðina. Það var sfðan flutt að
Ljósafossi þar sem það þjónaði í nokkur ár
sem mötuneyti fyrir starfsmenn virkjunar-
innar, en árið 1938 keypti Kaupfélagið Þór
A Hellu húsið, flutti það til Hellu og notaði
undir starfsemi sína og var það lengst af
pakkhús félagsins. Húsið hefur hýst margs
konar starfsemi, m.a. rafgeymaverkstæði,
saumastofu, pijónastofu, bólstrun og hár-
greiðslustofuna Hárfínt en nú má segja að
aftur sé komin starfsemi í það svipuð
þeirri sem húsið var byggt fyrir.
Viðskiptavinirnir voru módel
Á opnunardaginn hélt hárgreiðslustofan
Hárfínt tvær glæsilegar sýningar með
þátttöku fataverslunarinnar Prfls á Hvols-
velli og Rangár-Apóteks á Hellu. Arndís
Sveinsdóttir á Hvolsvelli sá um förðun sýn-
ingarfólks og Sveinbjörg Lúðvíksdóttir,
Svenný, sá um förðun „Free Style“-
fyrirsætnanna. Hárfínt sýndi þijár fyrir-
sætur sem unnið hafa til verðlauna sl. tvö
ár á sýningunni Tfskan í „Free-style“-
flokki.
Þessar stúlkur voru fulltrúar Hárfíns í
keppninni Tískan árin 1998 og 1999.
Að sögn Önnu Guðrúnar Jónsdóttur,
eiganda Hárfíns, hefur starfsfólk Hárfíns
tekið þátt í þeirri sýningu nánast frá upp-
hafi og alltaf lent í verðlaunasæti í einum
eða fleiri flokkum. Sýndur var fatnaður
frá Versluninni Prfl á Hvolsvelli sem selur
fatnað á böm og fullorðna, en fyrirsæturn-
ar vora farðaðar með Lancome-snyrtivör-
um frá Rangár-Apóteki. Vakti fijálsleg og
skemmtileg framkoma sýningarfólksins at-
hygli einkum þar sem allir eru heimamenn
og viðskiptavinir hárgreiðslustofunnar.
Hjónin Kjartan Erlingsson matreiðslum-
Eigendur og starfsfólk Krisljáns X á
Hellu (f.v.) Gabríella Oddsdóttir, Bergl-
ind Kristinsdóttir, hjónin Kolbrún Há-
konardóttir og Kjartan Erlingsson, Iris
Þorsteinsdóttir og Hannes Kjartansson.
eistari og Kolbrún Hákonardóttir keyptu
þetta gamla hús fyrr á árinu og hafa gert
það afar smekklega upp, en það var nán-
ast gert fokhelt, endurbyggt og innréttað í
hlýlegum anda fyrri ára. Að sögn Kjartans
verður matseðill staðarins þróaður á
næstu vikum, en hægt er að fá heimilismat
í hádeginu, skyndirétti og pizzur, kaffi og
kökur um miðjan daginn og fínni mat um
helgar.