Morgunblaðið - 15.04.2000, Qupperneq 84

MORGUNBLAÐIÐ
84 LAUGARDAGUR 15. APRÍL 2000
FÓLK í FRÉTTUM
Sýningin Laddi 2000 frumsýnd í Bíóborginni í kvöld.
Stutt
FORVITNILEG
Framtíð
Steps í
hættu?
FRAMTÍÐ Steps er óljós eftir að
Faye Tozer tók sig nýverið til og yf-
irgaf flokkinn fríða. Stúlkan hafði
víst fengið sig fullsadda af strangi-i
tónleikadagskrá og endalausu
kynningarstarfi. Nú langar hana að
spreyta sig upp á eigin spýtur og
hefur þegar hafið undirbúninginn
að sólóferlinum ásamt kærasta sín-
um, Hollendingnum Jasper. Tals-
menn Steps gera lítið úr þeim áhrif-
um sem brotthvarf Faye muni hafa
á áframhaldandi samstarf hinna
fjögurra en óska henni velfarnaðar
í því sem hún tekur sér fyrir hend-
ur.
Tapað fundið -
ballett-
dansarar
Sýningarferð ballettdansara frá
Senegal um Bandarikin hefur ver-
ið aflýst vegna þess að meira en
helmingur dansaranna hefur horf-
ið sporlaust! Talsmaður ballettsins
kveðst agndofa yfir þessum at-
burðum og segir að enginn hinna
horfnu dansara hafi gefið í skyn
að þeir myndu láta sig hverfa eða
rætt um að sækjast eftir pólitísku
hæli í Bandarikjunum. Utlend-
ingaeftirlitinu hefur verið gert
viðvart.
Jeff Bridges
orðinn
poppari
Leikarinn Jeff Bridges hefur gef-
ið út sína fyrstu sólóbreiðskífu sem
hann kallar „Be Here Soon“.
„Þetta er gamall draumur sem er
orðinn að veruleika og ég hef alveg
rosalega gaman af þessu,“ segir
leikarinn, uppnuminn yfir þessu
hliðarspori sínu. Bridges segir skíf-
una innihalda blöndu af djassi, sál-
artónlist, sveitatónlist og reggae.
Skyldi hann vera jafn góður og Don
Johnson?
Enginn dúett
með Björk og
Thom Yorke
Útgáfufyrirtæki Bjarkar, One
Little Indian, hefur borið til baka
sögusagnir um að hún liafi hljóð-
ritað lag með söngvara Radio-
head, Thom Yorke. Segir útgef-
andinn þær algjörlega úr lausu
lofti gripnar og eflaust komnar
frá einhverjum barþjóni úti í bæ
sem hafi einungis séð þau á spjalli.
Klofínn
persónuleiki
að atvinnu
s Hann hefur eflaust náð
að framkalla bros á vör-
' 7
um allra Islendinga ein-
hvern tímann á ævi
þeirra. Laddi er marg-
faldur í roðinu og það
tók Birgi Örn Steinar-
sson þó nokkurn tíma að
finna hans innri mann.
ÞAÐ ER fjölmennt inni í huga Þór-
halls Sigurðssonar leikara, eða
- Ladda eins og þjóðin þekkir hann,
og þar inni búa margar af
skemmtilegri persónum síðustu
þrjátíu ára. í huga hans má finna
heilt þjóðfélag persóna sem búa
þar í sátt og samlyndi við kosta-
kjör í fríu húsnæði og uppihaldi.
Vel er mannað í öll helstu störf og
má þar finna atvinnuhúsvörð,
lækni, sjúklinga, viðgerðarmann,
kokk, lögregluþjón og flestallt sem
þjóðfélag þarfnast til að geta starf-
að sjálfstætt.
I Borgarbíói í kvöld frumsýnir
Laddi tveggja tíma sýningu sína,
„Laddi 2000“, þar sem hann heldur
ásamt bróður sínum og góðkunningj-
um upp á 30 ára starfsafmæli sitt.
Sýningunni er leikstýrt af Sigurði
Sigurjónssyni en það voru þeir Gísli
Rúnar Jónsson og Laddi sem gerðu
handritið. Aðrir leikarar í sýning-
unni eru Haraldur Sigurðsson og
Steinn Armann Magnússon að frá-
töldum mörgum öðrum landsþekkt-
um persónum sem vitaskuld leika sig
sjálfar. Einnig verður á sviðinu 5
manna hljómsveit þeim til halds og
trausts.
Nauðsyn að skilja útundan
„Upphaflega hugmyndin var sú að
draga fram allar persónurnar sem ég
hef skapað en það var bara því miður
ekki hægt,“ segir Laddi afslappaður
á kaffihúsi í bænum. „Síðan vorum
við búnir að taka saman eitthvað um
20 en nú erum við að fækka þeim enn
meira hægt og rólega. Þeir heltast
einn og einn úr lestinni greyin, en
þeir eru enn nokkrir sem eru eftir.“
Það hlýtur að vera afar óþægileg
tilfinning að vera ímynduð persóna
og missa af því tækifæri að fá að
brjótast fram á sýningu sem þessari.
„Jú, þeir eru mjög svekktir, en við
minnum á þá með því að varpa upp
mynd af þeim á skjá, þannig að það
eru engin sárindi. Þeir verða samt
þarna einhvers staðar á bakvið, að
gera við klósettin og svona. Þórður
var sendur eitthvert niður í kjall-
ara.“
En lítur Laddi á þessa sýningu
sem uppgjör liðinna ára? „Nei, þetta
er nú ekki þannig. Eg er meira að
minnast þess að það eru 30 ár síðan
ég byrjaði. Þetta eru ekki bara gaml-
ar senur, þó svo að þær fái vissulega
að fljóta með. Til dæmis ætlum við
Halli að endurleika fyrsta atriðið
sem við settum upp. Annars eru
þetta bara sömu persónurnar í nýj-
um senum. Ég er að líta um öxl og
gleðjast vegna þess að ég hef veiið
hér í 30 ár og um leið vona ég bara að
ég fái að vera hér í 30 til viðbótar."
Nú hefur þjóðin fengið að sjá ýmis
andlit leikarans Þórhalls Sigurðs-
sonar. Það er líklegast enginn annar
íslendingur sem á jafnmörg af-
kvæmi og hann, og þar eru jafnvel
fleiri eingetnir synir en almættið
getur stæit sig af. Það eru eflaust
margir sem hafa velt því fyrir sér
hvort Laddi sé með snert af klofnum
persónuleika. „Já, ég er ekki frá því
Morgunblaðið/Jim Smart
Því miður var Laddi (jarri góðu gamni við myndatökuna en hann sendi
eitt afkvæma sinna í sinn stað og bað að heilsa.
að það búi í mér fleiri en einn maður,
það er alveg klárt mál. Ég er marg-
klofinn, en það er ekkert á það háu
stigi að það hái mér neitt. Þetta er
bara af hinu góða og það er gott að
geta nýtt sér það.“
Grínari og hljóðnemi
Sýningunni verður skipt í tvo hluta
og í þeim síðari mun Laddi læsa úti-
dyrunum að fjölbýlinu í huga sínum
og koma fram einn og óstuddur. Fyr-
ir hlé má þó eiga von á heimsóknum
upp á svið frá ófáum afkvæmum
hans. „Eftir hlé er ég bara einn með
„uppistand“ að segja sögur. Mér
finnst það skemmtilegra enda er ég
búinn að vera í gervi svo lengi, þann-
ig að það er gaman að brjóta það upp
og takast á við aðra hluti.“
Margt getur gerst þegar grínari
og hljóðnemi mætast á sviði. „Það
verður engin sýning alveg eins, leik-
stjórinn er nokkuð harður á því að ég
haldi mínu striki en svo þegar hann
er farinn, veit maður aldrei hvað ger-
ist. Það fer að sjálfsögðu líka mikið
eftir áhorfendum.“
í fyrramálið, daginn eftir
frumsýningu, þarf Laddi að vakna
eldsnemma til að fara í tökur á nýrri
íslenskri kvikmynd sem heitir Ik-
ingut. Sú mynd fjallar um ungan In-
úítastrák sem berst fyrir slysni til ís-
lands frá Grænlandi á ísjaka. Það
ætti ekki að koma neinum á óvart að
persóna hans í myndinni er ekki sú
alvarlegasta. „Hann er ribbaldi, einn
af sjóaragengi og er sennilegast sá
heimskasti sem ég hef leikið. Ég fer
létt með það, það er voðalega einfalt
fyrir mig að leika heimskar persón-
ur. Ég veit ekki af hverju," segir
Laddi og glottir.
Liam fékk
sjö dollara
í kaup
Liam Gallagher hefur enn einu
sinni tekist að valda hneykslan, nú
vestanhafs þar
sem Oasis er á
hljómleikaferð.
Hann tók upp á
því á dögunum að
skrópa í upptöku
fyrir Jay Leno og
leika þess í stað.
nokkur lög úti á
gangstétt fyrir
smáaura, þ.á.m. Blur-lagið „Park-
life“. Hann féll augljóslega vel í
kramið hjá vegfarendum því hann
vann sér inn heila sjö dollara. Mikið
er gott að rokkarinn ríki skuli ekki
hafa þurft að svelta þann daginn.
Dauða-
smellir
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
XXX Rotweilerhundar: „Við viljum bikarinn, í Árbæinn!"
Rottweiler hundarn-
ír skipta
SIGURSVEIT Músíktilrauna árið
_ 2000 kom fram undir nýju nafni á
"Sítrónutónleikum 24/7 og Hard
Rocks á fimmtudagskvöldið.
Breytingin er reyndar ekki um-
fangsmikil og heita þeir nú XXX
Rottweilerhundar, en áður kenndu
hundarnir sig við póstnúmer Ar-
bæjarhverfis, 110. Ekki þótti við
hæfi lengur að kenna sig við út-
-^hverfið þar sem nýir meðlimir
sveitarinnar koma annars staðar
um nafn
að. Þeir meðlima sem koma úr
hverfinu héldu þó tryggð sinni við
það og kom meðal annars einn
rapparana fram í liðsbúningi Fylk-
ismanna, sem er íþróttafélag Ar-
bæjarhverfis, og skaut inn í texta
sveitarinnar línum á borð við: „Við
viljum bikarinn, í Arbæinn.“
Vel var mætt á uppákomuna og
skemmtu gestir sér konunglega
yfir blygðunarlausu rappi hund-
anna.
VÍÐA erlendis tíðkast sá siður að
kveðja látna á leið til grafar með há-
værri lúðrasveitartónlist. Hér er
merkilegt safn slíkra jarðarfarar-
marsa frá ýmsum þjóðlöndum. Aust-
urríkismaðurinn og jarðarfaraá-
hugamaðurinn Fritz Ostermeier sá
um að safna þeim saman á þennan
disk, sem nefnist „Dead and gone“
eða „Dáinn og grafinn“. Það er ógn-
vekjandi tilfinning að hlusta á heilan
geisladisk fullan af jarðarfararmörs-
um þar sem andrúmsloftið er
hryggilegt og dapurt. Dæmigerður
jarðarfai’armars er hægur og þung-
lyndislegur marstaktur sem leikin er
yfii' falleg laglína í dauðamoll. Oft
eru blásturshljóðfærin látin „gráta"
þannig að spilað er skært og sjúskað
og þau hljóma eins og grátkór. Þetta
safn er einstaklega glæsilega unnið
og fjölbreytilegt. Þarna er að finna
gullfallegar upptökur frá jafn ólíkum
löndum og Ghana og Serbíu. I safn-
inu er aðallega lögð áhersla á
stemmninguna í upptökunum. Það
eru ekki hljómgæðin sem skipta máli
heldur andrúmsloftið. Upptökurnar
eru margar hverjar frá alvöru jarð-
arförum, þannig að lögin eru fölsk og
úr takti, en það gerir stemmninguna
enn sterkari.
Safndiskurinn er heildstætt lista-
verk í uppbyggingu. Hann byrjar á
þungum trommutakti og kirkju-
klukkum sem gefa tóninn og heldur
áfram um lendur sorgarinnar þar til
Tom Waits öskrar: „Anywhere I lay
my head“ í lokin.Yfirleitt er þetta
þung og sorgleg tónlist en fjörið
ræður þó ríkjum í lögunum frá Saig-
on og New Orleans.
Sorgarmarsar af þessu tagi eru til
að kveðja hinn látna á tilfinninga-
þrungnari og frjálslegri hátt en tíðk-
ast hér heima. Ekkert er meira yfir-
þyrmandi en áhrifarík jarðarfarar-
tónlist og þessi diskur sýnir það og
sannar hver er máttur mollhljóm-
anna. Grátur og gnístran tanna ríkir
þar sem „Dead and gone“ er í geisla-
spilaranum.
Ragnar Kjartansson
Dead and Gone
Funeral Marches
Trikont
Austurríki
TraBermársrbi! - finitral llanlii's
| Dead & Gone