Morgunblaðið - 16.07.2000, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 16. JÚLÍ 2000 35
ASTRID
ÞORS TEINSSON
+ Astrid fæddist í
Visnum í Svíþjóð
13. nóvember 1908.
Hún lést 1. júlí síðast-
liðinn. Faðir hennar
var Gustav Alvar
Dahl, f. 10.5. 1885, d.
28.4. 1959, vélfræð-
ingur í Svíþjóð. Móð-
ir hennar var Klara
Maria Dahl, f. 17.9.
1883, d. 3.10. 1935.
Ast.rid lauk námi við
lýðháskóla í Svíþjóð
og hjúkrunarnámi
við Centrala Lasarett
1933. Framhaldsnám
stundaði hún á rannsóknarstofu
við sama sjúkrahús 1933-1934.
Hún starfaði sem hjúkrunarfræð-
ingur við St. Göran í Stokkhólmi
og við Borás Lasarett fram í ágúst
1938. Þá fluttist hún til íslands og
starfaði m.a. sem deildarstjóri á
Sólvangi í Hafnarfirði 1959-1967.
Hinn 27. ágúst 1938 giftist
Astrid Jóhanni Þorsteinssyni,
kennara og síðar forstjóra Sól-
vangs í Hafnarfirði. Börn þeirra
cru: 1) Kjartan Gustav Jóhanns-
son, f. 19.12. 1939, verkfræðingur
og rekstrarhagfræðingur, fram-
kvæmdastjóri EFTA. Kjartan er
kvæntur Irmu Karls-
dóttur, bankamanni,
og dóttir þeirra er
María Kjartansdótt-
ir. Börn Maríu og
Þorkels Guðmunds-
sonar eru Kári, Atli
og Sunna Þorkels-
börn. 2) Ingigerður
Marfa Jóhannsdótt-
ir, f. 13.5.1944, lyQa-
tæknir, verslunar-
stjóri Lyfju í Kópa-
vogi. Ingigerður er
gift Eeyni Guðna-
syni, skólastjóra
Lækjarskóla í Hafn-
arfirði. Börn þeirra eru: 1) Jóhann
Guðni Reynisson. Börn hans og
Elínborgar Birnu Benediktsdótt-
ur eru Ina Björk og Hugrún Jó-
hannsdætur. 2) Birna Reynisdótt-
ir. Börn hennar og Femandos
Biagiolis eru Valentina Brá, Ast-
rid María og Alessia Berglind
Biagioli. 3) Astrid María Reynis-
dóttir. Börn hennar og Davids
Browne era Fontana Líf og Colin
Reynir Browne.
Útför Astrid fer fram frá Hafn-
arljarðarkirkju á morgun, mánu-
daginn 17. júlí, og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Elsku amma, vinkona mín þrátt
fyrir áratugina mörgu. Málin sem
við ræddum í trúnaði voru ekki
venjulegar samræður sonardóttur
og ömmu enda var ekki ýkjamargt
venjulegt í skapferli þínu. Frjó-
samur og opinn hugur þinn jók mér
þroska, einurð þín, djörfung og stað-
fastar skoðanir verða mér ávallt fyr-
irmynd.
Þegar ég var lítil táta kenndirðu
mér að þekkja blómin. Þú varst líka
hugfangin af þeim þegar þú varst lít-
il. Þegar þú nokkurra ára gömul
dast í skurðinn og óhreinkaðir kjól-
inn þinn varstu skömmuð en þú
varst bara að teygja þig í fallegu
blómin. Áratugum síðar dáðistu að
blómunum sem ég færði þér og sett-
ir þau í fínan vasa. Ástin á blómum
og börnum sýndi sál þína best og
endurspeglaði ást þína á lífinu.
Þú kenndir mér að spila á spil og
leggja kapal. Margar góðar stundir
áttum við saman við stofuborðið, þú
með einn spilastokk, ég með annan.
Þú sýndir mér enn einn nýjan kapal,
ég lærði. Á sama látlausa hátt miðl-
aðir þú mér af þekkingu og reynslu í
gegnum árin.
Þú hefðir líka orðið frábær
handavinnukennari, það veit ég
flestum betur en þú vildir ekki fara
þá braut. Þrátt fyrir kröftug and-
mæli langafa míns fórstu í hjúkrun-
arnám. í því fylgdir þú hjarta þínu,
köllun og sannfæringu. Á starfsferl-
inum snertirðu líf ungra sem ald-
inna. Strax sem barn hitti ég fólk
sem sagði mér af því hvernig þú
auðgaðir líf þeirra, hvattir það og
hjálpaðir.
Fyrir þér var það engin spurning
að hjartað skyldi ráða. Þú fluttir
burt frá ættjörð þinni, fjölskyldu og
vinum til að gefast manninum sem
þú elskaðir, tilfinningarík og sjálfri
þér trú. Litríkur persónuleiki þinn
setti svip á fjölskylduna litlu sem þú
barst af þér. Skopskyn þitt og leik-
þrá með föður mínum og föðursyst-
ur þegar þau voru börn ylja okkur
afkomendunum enn um hjartaræt-
ur. Börnin mín verða stóreyg og
dreymin þegar þau heyra sögurnar
af langömmu og leikjunum sem hún
fann upp á á Suðurgötu 15. Eg veit
að þau vildu hafa verið með.
Þið afi voruð lifandi dæmi um
ólíka einstaklinga í einingu, ást og
samlyndi. Tjáning og sjónarhorn
voru mismunandi en grundvallartrú
og hugsjón sú sama. Þið virtuð per-
sónuleika hvort annars og skoðanir
en reynduð ekki að breyta hvort
öðru. Hlýlegt heimili ykkar var stað-
ur friðar, menntunar og þroska en
með ívafi kátínu og gleði. Þar var
kærkominn samkomustaður okkar
afkomendanna. Andrúmsloftið
nærði okkur andlega og tilílnninga-
lega, gladdi okkur og gerði okkur
nákomin. Arfleifð ykkar lifir í sam-
eiginlegri sannfæringu okkar að við
eigum hvert annað að á hverju sem
gengur.
Eftb- áfallið tókstu á hugrekki
þínu og ósérhlífni til að vinna sigur á
erfiðleikunum. Eg man þegar við
löbbuðum fram og aftur um skrif-
stofuna, þú studd styrkum vinaörm-
um, ég eins og barna er lagið full
spurninga um það hvers vegna þú
kynnir ekki lengur að labba sjálf.
Lítið grunaði mig þá skapstyrk þinn
og óþrjótandi vilja. Þú skýrðir fyrir
mér lömunina og jafnvægisleysið
sem uppskurðinum hafði fylgt. Hönd
og fótur hlýddu ekki lengur, hreyf-
ingar þurfu að lærast á ný. Per-
sónueinkenni þín komu sterkt fram í
baráttu þinni. Þú sýndir hvernig
nota má skopskyn og jákvætt við-
horf til að færa hlutina til betri veg-
ar. Innri þróttur og ást á lífinu
ásamt sterkari vilja en ég hef annars
staðar séð gerðu þér kleift að ná
valdi á líkamanum á ný.
Handavinna og gönguferðir urðu
mikilvægur þáttur í lífi þínu, tól til
þess að þjálfa hreyfingar. Þess fékk
ég líka að njóta. Það hentaði okkur
báðum vel að búa til gjafir handa
þeim sem stóðu okkur nærri og ég
naut þess að ganga fjörur, árbakka,
mela og sanda með ykkur afa og
fræðast um land, dýr og blóm.
Við sáum á bak afa og Suðurgötu
15 en ný heimili þín héldu áfram að
vera góður samkomustaður fjöl-
skyldunnar. Það var alltaf jafngott
að koma til þín, amma. Síðustu ár
vorum við oftast aðskildar af úthafi
og heimsálfu en þegar við hittumst
eða heyrðumst áttum við góðar
stundir. Opnir armar þínir tóku ekki
síður vel á móti barnabarnabömun-
um og þau fundu kærleikann um-
vefja sig í návist þinni.
Þú gafst þig alla þeim sem þú unn-
ir. Blikið í augum þínum sé ég í aug-
um barna minna, trú á lífið, ást og
samstöðu.
Farðu sæl, amma, þú lifir í hjört-
um okkar alla tíð.
Þín
María.
Sólin hjúfraði sig í skýjunum og
lét lítið fara fyrir sér. Það var eins og
veröldin fyndi það á sér að nú væri
ekki við hæfi að hefja fyrsta dag júlí-
mánaðar með glys og glaum. Hve
sérkennilegt það er að fara til fundar
við einn besta vin sinn vitandi það að
nú renni upp hinsta kveðjustund.
Milli okkar ömmu minnar hafði
þróast dýrmætt samband, byggt á
þeim undirstöðum vináttu og
skyldleika að ekki verða dýpri eða
tryggari. Vináttan var einlæg og
sönn og sextíu ára aldursmunur
hafði þar ekkert að segja.
Amma var fremur lágvaxin og
hnellin. Hún var gáfuð með afbrigð-
um, skaprík en glettin, hafði hvellan
og smitandi hlátur og einstakt lag á
að koma auga á kjarna allra sann-
inda. Eg þurfti aldrei að útskýra
hugrenningar mínar eða tilfinningar
fyrir ömmu. Þær sá hún fyrir og
skildi, oft án orða. Mér fannst stund-
um að enginn í veröldinni þekkti mig
betur en hún. Enda hafði amma tek-
ið á móti mér á Sólvangi þegar ég
fæddist og við áttum mikið saman að
sælda þegar ég var tíður gestur hjá
ömmu á Suðurgötu 15 í Hafnarfirði,
á Jófríðarstaðaveginum hjá Kjartani
og Irmu og ekki síst eftir að amma
flutti heim til okkar á Hraunbrúnina
til foreldra minna, Ingu Maju og
Reynis. Amma lagði það meira að
segja á sig að „fóstra" píanóið meðan
hún bjó á „Jófó“ svo að ég æfði mig
hjá henni fyrir tónlistarskólann. 0,
mikið ósköp hlýtur hún amma mín
að hafa verið umburðarlynd kona.
Amma bjó hjá okkur á Hraun-
brúninni í allmörg ár og það var ekki
síst þá sem við þróuðum með okkur
það vináttusamband sem er mér svo
óendanlega dýrmætt.
Amma hafði kímnigáfuna í góðu
lagi en hún gat líka reynst meiri
háttar þver.
Mér segir svo hugur að stundum
hafi starfsfólkinu á Hrafnistu þótt
nóg um þegar það reyndi að fram-
fylgja áformum sínum og fyrirmæl-
um ef ömmu minni voru þau ekki að
skapi. Enda var hún hjúkrunarfræð-
ingur og hafði ákveðnar skoðanir í
þeim fræðum. Eg vona að henni sé
nú fyrírgefið og ég held að oft hafi sú
gamla þekkt svo vel til, að ekki hafi
alltaf verið á móti mælt ef á reyndi.
Mig langar að þakka starfsfólki
Hrafnistu DAS í Hafnarfirði sér-
staklega fyrir að annast ömmu mína
síðustu árin með þeim hætti að ekki
varð betur gert.
Eg sit nú og skrífa um hana ömmu
mína, staddur í Drottningholm á
Hellu en svo nefndi hún sextán fer-
metra sumarbústað þeiira afa eftir
sumarhöll sænsku konungsfjöl-
skyldunnar enda var amma sænsk
og húmorinn í góðu lagi. Hér sindra
minningarnar í hverjum krók og
kima. Hér var amma á heimavelli,
hér leið henni vel og hér veit ég að
öllum líður vel sem hingað koma. Og
hjá mér kúra dætur mínar tvær, ína
Björk og Hugrún, sem ég vona að
hafi fengið styrkinn, seigluna, kímn-
ina og fjölmarga aðra mannkosti frá
Astrid langömmu sinni.
Veri hún sæl.
Döggvar nætur, mædd er sorgin mín,
í mildan fjarska horfm augun þín,
þau einu blóm sem tárin næra smá.
Svo auðmjúkt er það líf sem dvín og deyr,
hve dapurleg er tilvist okkar þá.
Gegn dauðans mætti er styrlmr okkar
meyr.
Er möttul alheims sveipar himnaþeyr,
Hann faðmar sálir þær er friðinn þrá:
„Himnesk ert þú, sál, og hverfa mátt
heim, úr þessu lífí fara sátt.“
(J.G.R.)
Jóhann Guðni.
Elsku besta amma, núna ertu
loksins komin aftur í fangið á honum
afa, hamingjusöm eins og þú átt skil-
ið. Hann hefur nú verið glaður að fá
þig við sína hlið á ný. Haltu nú í
höndina á honum stóru um alla
framtíð og brostu til okkar. Við mun-
um sjást aftur þó síðar verði, elsku
amma.
Ég vissi bara að þú værir lasin
kvöldið áður en þú fórst og leið af-
skaplega illa allt það kvöld og nótt
og fyrri hluta morguns. Svo var eins
og friður kæmi yfir mig. Svo hringdi
Jói en þurfti ekkert að segja. Við
höfðum öll vonað að þú myndir ná
þér eins og þú gerðir svo oft öllum að
óvörum á þrjóskunni einni saman.
Þú hefur sennilega bara verið þreytt
og viljað fara til afa sem fyrst og það
er gott að vita að hann beið þín með
útbreiddan faðminn og þér líður bet-
ur núna en undanfarin ár.
Minningunum skýtur upp í kollinn
eins og rakettum á gamlárskvöld.
Allar góðar að sjálfsögðu. Manstu
t.d. þegar ég var að leika mér og
negldi nagla í gegnum höndina á
mér. Þetta reddast hugsaði ég hug-
rökk, amma er hjúkka og lagar allt.
Og þegar ég fékk rauðu hundana
uppi á Hringbraut og þú komst og
sagðir mér sögur og straukst mér
þar sem mest klæjaði. Og á Suður-
götunni þegar kirtlarnir voru teknir
gafstu mér alla þá klaka sem ég gat í
mig látið og öll spilin sem við spiluð-
um. Það var eitt af því fyrsta sem ég
gerði þegar ég kom til þín, að fara í
spilaskápinn og taka öll spilin út og
fá kex og kökur á meðan spilað var.
Og í kotinu spiluðum við veiðimann
og olsen olsen þegar rigndi en þegar
veðrið var gott töluðum við við kus-
urnar og hestana og lágum svo í
grasinu og kitluðum hvor aðra með
stráum.
Það var svo gaman að sofa hjá þér
á Suðurgötunni og þá helst í skúff-
unni undir sófanum. Um morguninn
þegar við Jói vöknuðum varstu alltaf
búin að láta fram kexkökur og
súkkulaði handa okkur.
Ég fer líka alltaf að hlæja þegar
ég hugsa um hvað þú varst lúmsk að
láta mig pakka inn jólagjöfum og þá
helst mínum eigin. Á aðfangadags-
kvöld kom svo allt í Ijós, mikið var ég
hissa.
Alltaf hugsaðir þú svo fyrst um
alla aðra. Þér fannst þú aldrei neitt
lasin eða hjálparþurfi heldur komu
fjölskylda og vinir fyrst og síðan þú.
Elsku hjartastóra amma mín, allt-
af munt þú eiga sérstakan stað í
hjarta mínu og þú mátt vita að Fern-
ando fannst afskaplega mikið til þín
koma og þótti mjög vænt um þig,
þótt þið hafið aldrei getað rætt mikið
saman vegna tungumálaörðugleika.
Stelpurnar mínar þrjár eiga eftir að
heyra mikið talað um langömmu
Astrid og hvaðan okkar jólasiðir
koma. Þín verður sárt saknað af
okkur öllum. Guð geymi þig, elsku
amma mín.
Þúsund kossar. Mille Baci.
Birna, Fernando, Valentina
Brá, Astrid María og
Alessia Berglind.
Íhjartamínu erhátíð.
Hver hugsun og tilfinning mín
verða að örsmáum englum,
sem allirfljúgatilþín.
Þeir ætla að syngja þér söngva
og segja þér, hvað þú ert góð -
ogeigirsálmínaalla
og alt mitt hjartablóð.
(Davið Stef.)
Elsku Astrid. Dvöl þinni hjá okk-
ur er lokið og nú ertu komin þangað
sem þú þráðir. Samhent hjón eins og
þið Jóhann vilduð vera saman og þú
talaðir oft um það við mig hversu
mikið þú þráðir að komast til hans.
Við vitum að hann tekur á móti þér
öcxrðskom
i. v/ FossvogskirUjwgarð .
V^Sími. 554 0500
opnum örmum og þú kveiðst ekki
þeirri stundu þegar kallið kæmi.
Frá því að ég man eftir mér var ég
heimagangur á Suðurgötunni hjá
ykkur Jóhanni. Þú kallaðir mig
stundum litlu vinnukonuna þegar ég
var að sendast fyrir ykkur í kaupfé-
lagið eða tók þátt í heimilishaldinu.
Það er mér minnisstætt að heimilið
var svolítið öðruvísi en önnur heimili
sem ég þekkti enda mótað af hús-
móður frá öðru landi, með sína siði
og venjur frá heimaslóðum. í þá
daga var fólk ekki að ferðast daglega
á milli landa og fæstir þekktu annað
en sínar heimaslóðir. Oftast var
borðuð soðin ýsa í hádeginu en hjá
ykkur fékk ég að prófa ýmislegt
nýtt. Þú varst myndarleg húsmóðir,
bakaðir kramarhús og bóndakök-
urnar fengust bara hjá þér. Meira að
segja berin í garðinum voru öðruvísi
og búin til úr þeim sulta. Það var
svolítill heimsbragur á öllu og heim-
ilishald ykkar einkenndist af rausn-
arskap og nægjusemi.
Þegar ég komst til vits og ára ráð-
færði ég mig við þig um hvort ég
ætti að verða hjúkrunarfræðingur
eins og þú. Þú hvattir mig í þeirri
ákvörðun og varst mér til stuðnings
þegar ég, ung stúlka með óharðnað
hjarta, þurfti að takast á við erfið
verkefni. Þú sagðir mér margt frá
þínum námsárum og starfi sem var
mér bæði lærdómsríkt og skemmti-
legt.
Þú fylgdist vel með fæðingu og
þroska Maríu og Óla og ég leit á það
sem ákveðin skilaboð að annað
þeirra fæddist á dánardegi og hitt á
afmælisdegi Jóhanns. Ég er þakklát
fyrir að þú þáðir hjálp mína þegar
árin færðust yfir og mér mikils virði
að hafa verið hjá þér síðustu stund-
irnar.
Fjölskylda mín kveður þig með
söknuði og góðum minningum.
Vertu sæl Astrid og þakka þér fyrir
allt. Minning þín mun hfa í hjarta
mínu og ég er sátt við að mamma
eigi samleið með þér.
Ingigerður Ólafsdóttir.
OSWALDS
si'mi 551 3485
ÞJÓNUSTA ALLAN
SÓLARHRÍNGINN
,\DAI.S I IUTI 4l!* 101 RKYKJAVÍK
Davib Ingcr Óltifur
l 'tfhrmstj. Utfiinmtj. Útfitntrstj.
I ÍKKIS TUVINNUSTO1 A
EWINDAR ÁRNASONAR
ifisdrykkjur í Veislusalnum
Sóltúni 3, Akógeshúsinu,
fyrir aUt að300 manns.
EINNIG LETTUK HADEGISMATIJR
MEÐKAEFI OG TERTII A EFTIR - SAMA VERD
. Skaift
JSöfr
° '’chnu/
VEISLAN
03

GUesilegar veitingar frá Veislunni
Auslurslrönd 12 • 170 Selljnmoraes • Súni: 561 2031 • Fax: 561 2008
VEITINGAELDHUS
www.veislan.is _ _
——03
LEGSTEINAR
Komið og skoðið
í sýningarsal okkar eða
fáið sendan myndalista
MOSAIK___________________
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986