Morgunblaðið - 16.07.2000, Blaðsíða 36

36 SUNNUDAGUR 16. JÚLÍ 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Eiginkona mín og móðir okkar,
UNNUR EINARSDÓTTIR,
Sólvangsvegi 1,
Hafnarfirði,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju þriðju-
daginn 18. júlí kl. 15.00.
Ólafur Magnússon,
Magnús Ólafsson,
Ingigerður Ólafsdóttir
og fjölskyldur.
t
Okkar ástkæra,
HULDA HERMANNSDÓTTIR,
Kumbaravogi,
áður Sólheimum,
Grímsnesi,
sem lést á sunnudaginn 8. júlí sl. verður
jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
18. júlíkl. 15.00.
Fyrir hönd vina og vandamanna,
Hólmfríður Sigmunds.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, sonur
og bróðir
ÞORSTEINN BRYNJÚLFSSON
bankamaður,
Meðalbraut 6, Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Háteigskirkju
þriðjudaginn 18. júlí kl. 13.30.
Sigríður I. Magnúsdóttir,
Brynjúlfur og Bergþóra,
Ingrid Sigfússon,
Aðalsteinn Brynjúlfsson,
Bryndís Brynjúlfsdóttir,
Hersteinn Brynjúlfsson.
+
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og
langalangafi,
ÓLAFUR JÓNSSON
fyrrum bóndi
í Álfsnesi og á Oddhóli,
til heimilis í Lóurima 23,
Selfossi,
verður jarðsunginn frá Áskirkju á morgun,
mánudaginn 17. júlí kl. 13.30.
Rakel Ólafsdóttir,
Sigríður Edda Ólafsdóttir,
Gunnhildur Ólafsdóttir,
Sjöfn Ólafsdóttir,
Ólöf Ólafsdóttir,
Kjartan Örn Ólafsson,
Jónína Ólafsdóttir,
Lára Ólafsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og
Ásgeir Magnússon,
Jón Brynjólfsson,
Ólafur Benediktsson,
Anna Gísladóttir,
Þórður Jónsson,
Sigurður Rúnarsson,
barnabarnabarnabarn.
+
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug vegna andláts og útfarar
INGUNNAR PÉTURSDÓTTUR
frá Seyðisfirði.
Gylfi Gunnarsson, Sólborg Sumarliðadóttir,
Ingunn Gylfadóttir, Tómas Hermannsson,
Sara Gylfadóttir
Sævar Þór Gylfason, Sigríður Ólafsdóttir
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu samúð, hlýhug og vináttu við andlát
og útför föðurbróður míns,
ADOLFS SIGURÐSSONAR,
Sjúkraskýlinu,
Vallargötu 7, Þingeyri.
Axel Axelsson.
JÚLÍANA
GÍSLADÓTTIR
+ Júliana Gísla-
dóttir fæddist í
Reykjavík 10. nóv-
ember 1956. Hún lést
30. júni síðastiiðinn
og fór útför hennar
fram frá Grafarvogs-
kirkju 10. júlí.
Hugur minn leitar
stöðugt til þín þessa
dagana, elsku vin-
kona. Við kynntumst
gegnum okkar heit-
ustu leyndarmál
ásamt því að hafa ver-
ið skólasystur í Iðn-
skólanum í Reykjavík á árunum
1996-98. Það tímabil var mjög
skemmtilegt. Við eyddum miklum
tíma saman, fórum á tónleika, fyr-
irlestra, út að borða, á fundi,
áhugamál okkar lágu saman. Þess-
ara ára hef ég oft saknað en er
einnig fegin að þau eru yfirstaðin
því þau voru erfið ár í mínu lífi og
að sjálfsögðu áttir þú stóran þátt í
því að ég komst yfir þau og varð
betri manneskja. Mér finnst ég
hafa á ákveðinn hátt erft þína lífs-
reynslu og þekkingu á hinum ýmsu
málum en það er mér ómetanlegt.
Þú varst laus við yfirborðskennd
og hroka, einnig áttir þú mjög auð-
velt með að setja þig í spor annarra
sem ég tel vera góðan eiginleika.
Mér þótti alltaf svo vænt um það
hversu vel þú kunnir að meta
bulluskrúfuna í mér, meira að
segja þegar ég tók orminn þvert
yfir skólastofuna í miðri kennslu-
stund (í síðkjól). Eg man eftir því
hvernig þú engdist um af hlátri og
ég espaðist öll upp eins og lítill
krakki og hélt áfram og áfram.
Eg fyrirgef þér í hjartanu mínu
því ég treysti þér fyrir að meta
stöðu þína út frá þér, óháð öðrum,
hvort sem það er rétt
eða rangt. Það er ekki
neins að dæma. Það er
mér mikils virði er ég
held áfram út í lífið, að
ég veit að þér þótti
vænt um mig og
fannst mikið til mín
koma, þú fórst aldrei
leynt með það. Hjart-
að mitt slær ávallt eitt
aukaslag héðan í frá
og það er til þín hvar
sem þú ert, elsku vin-
kona.
Helga Dóra, Milla,
Magnús og Gulli, megi
Guð gefa ykkur styrk til þess að
sætta ykkur við þær staðreyndir
sem við okkur blasa.
Elsa Yeoman.
Bros á vör, blik í auga, koss á
kinn og þétt faðmlag. Þannig tók
hún alltaf á móti mér.
Tárin streyma niður kinnarnar
þegar ég rifja upp allar góðu
stundirnar okkar. Öskrandi
„Afram Valur!“ á hliðarlínunni í
gegnum árin. Ábyrgðarfullar með
ungahópinn okkar á Shellmóti í
Vestmannaeyjum. Veiðiferð við
Þingvallavatn um verslunarmanna-
helgi. Stoltar en holdvotar eftir að
hafa lokið tíu km hlaupi í Reykja-
víkurmaraþoni. Og síðasta stundin
okkar saman þegar við útskrifuð-
um drengina okkar 31. maí sl., á af-
mælisdegi Magnúsar, frá Hlíða-
skóla. Ekki renndi ég grun í það þá
að mánuði síðar væri hún öll og
aldrei framar færum við gangandi
niður á Hlíðarenda til að fylgjast
með okkar mönnum.
En ég hugga mig við að mynda-
vélin var oftast með í för og mynd-
irnar get ég alltaf skoðað, rifjað
+
Hjartkær systir mín,
BERGLJÓT JÓNA GUÐNÝ SVEINSDÓTTIR,
Dalbraut 18,
Reykjavík,
sem lést á Landakotsspítala þriðjudaginn
11. júlí sl., verður jarðsungin frá Dómkirkjunni
í Reykjavík fimmtudaginn 20. júlí kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jónína Margrét Sveinsdóttir.
+
Systir okkar,
MARTA SIGRÍÐUR JÓNASDÓTTIR
frá Efri-Kvíhólma,
Austurvegi 33,
Selfossi,
sem lést föstudaginn 7. júlí, verður jarðsungin
frá Ásólfsskálakirkju, V-Eyjafjöllum, þriðju-
daginn 18. júlí kl. 14.00.
Systkini hinnar látnu.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okk-
ur samúð, vináttu og hlýhug vegna andláts og
útfarar ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
HALLDÓRS GUÐJÓNS MAGNÚSSONAR
málarameistara,
Melbæ 43.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki
deildar B-7 á Borgarspítalanum og L-1 á Landakotsspítala.
Fjóla Finnbogadóttir,
Magnús Kr. Halldórsson, Kristín Ólafsdóttir,
Birna Halldórsdóttir,
Finnbogi Halldórsson, Eyja Halldórsdóttir,
Þórður G. Halldórsson, Karólína Gunnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
upp minningarnar og séð fallega
brosið hennar.
Elsku Maggi, Milla, Helga Dóra
og Gulli. Orð mega síns lítils á
svona stundum. En megi Guð gefa
ykkur styrk til að takast á við lífið
án hennar.
Ég enda þetta á bæninni okkar
sem ég hef farið með svo oft und-
anfarna daga:
„Guð gefí mér æðruleysi
til að sætta mig við það sem ég
fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því sem ég
get breytt
og vit til að greina þar á milli.“
(Æðruleysisbænin.)
Blessuð sé minningin um frá-
bæra konu.
Helga Birkisdóttir.
„Svo örstutt er bil milli blíðu og
éls og brugðist getur lánið frá
morgni til kvelds." Þessar hending-
ar úr sálmi M. Joch. komu í huga
minn þegar ég frétti af láti Júlíönu
Gísladóttur frænku minnar eða
Úllu eins og hún var oftast kölluð.
Hvers vegna er klippt á lífsþráð
fólks á besta aldri, margar spurn-
ingar leita á hugann en engin svör
fást, og við sem eftir lifum erum
ráðþrota.
Er það vegna þess að sá einn
sem er æðri okkur öllum, sjálfur
himnasmiðurinn, hafi ákveðið að
nú skyldi því falið annað verkefni á
öðrum sviðum? Spyr sá sem ekki
veit.
Hið sviplega fráfall Úllu kom
eins og reiðarslag yfir alla sem
hana þekktu bæði nær og fjær.
Skyndilega færðist myrkur yfir hjá
fjölskyldu og vinum á þessum ann-
ars bjarta og fallega sumardegi, en
ekki var nú þetta nóg, skömmu síð-
ar kemur frétt um að fyrrverandi
eiginmaður, Jóhannes H. Jensson,
faðir barnanna hennar, sé látinn.
Þvílík sorg.
Heimili Úllu og Jóhannesar var
fallegt og yndislegt að koma til
þeirra, alltaf tekið á móti manni
með hlýju viðmóti og gestrisni í
ríkum mæli.
Þau slitu samvistir en þau voru
þó ætíð góðir vinir, t.d. sá hún um
bókhald hjá fyrirtæki hans í nokk-
ur ár eftir skilnaðinn.
Úlla var ákaflega dugleg mann-
eskja, hógvær, trygg og traust,
vönduð til orðs og æðis. AJlir sem
kynntust henni mátu drengskap
hennar og fórnfýsi.
Hún mátti ekkert aumt sjá. Það
er mér ógleymanlegt hvað hún
hugsaði vel um Júlíönu og Þórhildi,
ömmurnar sínar, og Millu frænku
eins og hún sagði alltaf, þegar ald-
urinn færðist yfir og umhyggju var
þörf. Það var henni að þakka að
Júlíana amma hennar gat haldið
heimili eins lengi og raun varð á.
Hér skulu henni færðar sérstak-
ar þakkir fyrir það. Hún vann
lengst af við bókhald með húsmóð-
urstarfinu en nú síðustu misserin
vann hún við tækniteiknun á arki-
tektastofu sem hún lét mjög vel af.
Við fráfall ástvina sest sorgin að
í hjarta okkar og við eigum erfitt
með að trúa að kveðjustundin skuli
vera runnin upp, en þá er það
huggun harmi gegn að eiga góðar
minningar, þær munu ætíð lifa.
Þær eigum við um Úllu. Ég bið
þann sem öllu ræður að vernda og
vaka yfir börnunum hennar, öllum
ættingjum og vinum um leið og ég
og mín fjölskylda sendum þeim öll-
um innilegar samúðarkveðjur.
Góða ferð á Guðs vegum.
Við sendum ættingjum Jóhann-
esar H. Jenssonar innilegar sam-
úðarkveðjur og þökkum fyrir að
hafa átt hann að vini.
Kristín Magnúsdóttir.
Handrit afmœlis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að diskl-
ingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar
til blaðsins í bréfasíma 569 1115, eða á net-
fang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt
er, að símanúmer höfundar/sendanda fylgi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðal-
línubil og hæfilega línulengd - eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.