Morgunblaðið - 12.12.2000, Blaðsíða 57

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 12. DESEMBER 2000 57
+ Helgi Steinsson
fæddist í Reykja-
vík 27. desember
1928. Hann lést á
heimili sínu 4. ágúst
síðastliðinn og fér
útför hans fram frá
Fossvogskirkj u 11.
ágúst.
Elsku pabbi minn.
Nú eru liðnir nokkrir
mánuðir frá því að ég
missti þig. Ég get ekki
lýst þv£ hvað þetta hef-
ur verið sárt og erfitt.
Mig langar rétt aðeins
að minnast þín í nokkrum orðum.
Yið pabbi upplifðum tímana
tvenna. Við fórum úr því að vera
ágætlega vel stæð fjölskylda yfir í
það að eiga ekki neitt. Við upplifðum
erfiðar aðstæður sem settu sitt mark
á okkur bæði og restina af fjölskyld-
unni.
Ég minnist þess þegar ég var ung
og pabbi var alltaf á sjónum hvað það
var alltaf mikil tilhlökkun þegar hann
kom í land. Ég vildi ekki gera neitt
annað en að vera nálægt honum þann
stutta tíma sem hann var heima. Og
svo var hann farinn aftur.
En síðan kom hann í land. Hóf
verslunairekstur og að sjálfsögðu
vildi ég vera eins nálægt og ég gat.
Ég gleymi því aldrei þegar pabbi
sagði við einn kúnnann í versluninni
að ég væri besta af-
greiðslustúlkan í versl-
uninni! Þvílíkt sem ég
var stolt að heyra þetta,
sérstaklega frá pabba
þar sem ég hafði allt
mitt líf reynt að gera
hann stoltan af mér. Ég
minnist þessa tímabils
á mjög jákvæðan hátt.
Pabbi var kominn í
land, átti sína eigin
verslun sem ég starfaði
með honum í þrátt fyrir
ungan aldur. Og allar
sumarbústaðaferðirn-
ar. Hverja einustu helgi
keyrðum við í rúman klukkutíma til
þess að komast í sveitasæluna í bú-
staðnum sem hann var að byggja. Og
ég fór alltaf í bflnum með pabba og
við sungum og sungum alla leiðina.
Eitt skiptið sungum við svo mikið að
það sprakk á dekkinu! Æ, hvað ég
sakna þessa tímabils.
En síðan fór að halla undan fæti.
Fjárhagserfiðleikar gerðu vart við
sig, fjölskylduvandræði og annað
sem setti sitt mark á okkur. Margra
ára erfiðleikar urðu til þess að for-
eldrar mínir skildu, en þrátt fyrir það
þá var alltaf stöðugt samband og
samgangur á milli.
Mér þótti mjög erfitt að horfa
uppá það þegar pabbi fór á eftirlaun
og hætti að vinna. Hann hafði alltaf
verið sterkur og mikill vinnuþjarkur.
Allt í einu var hann orðinn gamall, og
farinn að láta á sjá eftir erfitt ævi-
starf. En hann hélt áfram að vera
harður og hélt áfram að gera allt sem
hann gat, bæði fyrir sjálfan sig og
aðra.
Það gladdi mig svo mikið þegar
hann sagðir mér að hann væri farinn
að spila golf, aðeins nokkrum mán-
uðum áður en hann lést. Og það hafði
glatt mig svo mikið þegar sambandið
við bömin hans af íyrra hjónabandi
jókst, fyrir nokkrum árum síðan, eft-
ir margra ára lélegt samband. Það
versta er þó að þegar fólk fellur frá
svona fyrirvaralaust er oft svo margt
sem er ófrágengið.
Ég hafði fengið að kynnast alveg
nýrri hlið á pabba síðustu árinn. Það
kom meðal annars í ljós að hann var
alveg yfirburða kokkur! Og ég á
heldur betur eftir að sakna matar-
boða hans. Það minnir mig á það að
nú fara jóhn bráðum að ganga í garð,
og kvíði ég því óskaplega að geta ekki
eytt þeim með pabba eins og við höfð-
um alltaf gert.
Hann pabbi fór allt of fljótt. Ég er
þó afskaplega þakklát fyrir þau aflt
of fáu ár sem ég átti með honum og
fyrir allt það sem hann hefur kennt
mér, bæði gott og slæmt.
Elsku pabbi minn, ég sakna þín al-
veg óskaplega mikið. Megi minningin
um þig lifa í hjarta mínu um ókomna
tíð. Og pabbi manstu ... ég var alltaf
pabbastelpan!
Égerþakklát
fyrir að hafa þekkt þig
fyrir að hafa átt þig að
fyrir það sem þú reyndir.
María Kristín Steinsson.
HELGI
STEINSSON
SIGURVEIG
KRISTJÁNSDÓTTIR
+ Sigurveig Krist-
jánsdóttir fædd-
ist í Klambraseli, Að-
aldælahreppi,
S-Þingeyjarsýslu 26.
nóvember 1928. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Þingeyinga 23. nóv-
ember síðastliðinn
og fór útfbr hennar
fram frá Húsavíkur-
kirkju 1. desember.
Elsku systir.
Nú er þrautum þín-
um lokið eftir langa
baráttu og sál þín kom-
in í ríki Guðs, þar sem ég veit að hef-
ur verið stór hópur vina og vanda-
manna til að fagna komu þinni.
Margar minningar koma upp í
hugann. Ég man t.d. þegar ég var
ung og reyndi að sauma buxur á
drengina mína. Þá voru vasamir dá-
lítið vandamál fyrir mér, en þú leyst-
ir það mál og varst fljót að því eins og
öðru, sem þú tókst þér fyrir hendur.
Oft var skroppið í Skarðaborg um
helgar. Þar var ætíð hlaðið borð af
heimabökuðu brauði, svo ég tali nú
ekki um saltkjötið, sem þú saltaðir
sjálf. Það var meiri háttar gott. Þú
varst 10 ára þegar ég fæddist. I aug-
um ykkar systra var ég eins og dúkk-
an ykkar, var mér sagt. En dúkkan
stækkaði og að því kom, að hana
langaði að læra að dansa. Það kom í
Frágangur
afmæhs-
og minning-
argreina
MIKIL áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin, vél-
rituð eða tölvusett. Sé handrit
tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Það
eykur öryggi í textameðferð og
kemur í veg fyrir tvíverknað.
Þá er enn fremur unnt að senda
greinarnar í símbréfi (5691115)
og í tölvupósti (minning®
mbl.is). Nauðsynlegt er, að
símanúmer höfundar/sendanda
fylgi-
þinn hlut að kenna mér
þá list. Ég man vel
hvernig það fór fram.
Þú lést mig standa á
tánum á þér og þannig
lærði ég sporin og
þannig fann ég taktinn
best. Þessi kennsluað-
ferð held ég að hafi tek-
ist nokkuð vel. Síðast
sá ég þig dansa í fimm-
tugsafmæli mínu, að
vísu af veikum mætti.
En að sjá ykkur hjónin
dansa hér áður fyrr var
glæsilegt. Þið liðuð um
gólfið í öruggum takti
og geisluðuð af gleði og hamingju.
Veiga mín, ég veit að þegar þið
Þórarinn hittist á ný munuð þið rifja
upp þessi dansspor ásamt mörgum
öðrum sporum sem þið hafið gengið
saman.
En við þekkjum öll að stundum
dregur ský fyrir sólu eins og gerðist
hjá þér og allri fjölskyldu þinni.
Þrátt fyrir þín erfiðu veikindi vildir
þú fylgjast með öllu og spurðir mig
ótrúlegra spurninga, svo sem: Hvað
ætlar þú að hafa í matinn í kvöld, ert
þú búin að baka fyrir jólin, ertu í
nýrri kápu eða ertu í nýrri peysu,
hvernig er eldhúsið þitt eða stofan á
litinn?
Ég sagði þér fréttir af ættingjum
og vinum, sem þú síðan hugsaðir um,
er ég var farin, og spurðir kannski
nánar út í næst þegar ég kom. Þetta
spjall okkar hefur vonandi stytt þér
stundir eins og spjall hinna mörgu
sem heimsóttu þig.
Þú áttir stundum erfitt með mál,
en hugsun þín og minni var ótrúlegt.
Oft kom fyrir að bóndi þinn spurði
þig, hvar þessi eða hinn hluturinn
H
H
H
H
H
H
Erfisdrykkjur
L A N
Sími 562 0200
Iiiiiiiiiii ixxxxí!
væri geymdur heima og þú svaraðir
kannski: „Hann er í efstu hillunni í
herbergisskápnum", og kom í ljós að
þar var hann. Hafðir þú þá ekki get-
að gengið sjálf um þínar hirslur ár-
um saman.
Þegar ég sá eftirfarandi erindi
fannst mér eins og það hefði verið
ort um þína ævi:
Þú áttir þrek og hafðir verk að vinna
og varst þér sjálfri hlífðarlaus og hörð.
Þú vaktir yfir velferð bama þinna,
þú vildir rækta þína ættarjörð.
(Höf.ók.)
Elsku Doddi, Nonni, Stína, Krist-
ján, Siggi og fjölskyldur.
Guð geymi ykkur öll.
Ég vil að endingu þakka starfs-
fólki Heilbrigðisstofnunar Þingey-
inga fyrir alla þá umönnun og hlýju,
sem Veiga fékk öll þau ár sem hún
dvaldi þar.
Guð blessi ykkur öll.
Ásdís Kristjánsdóttir.
Varanleg
minning
er meitluð
ístein.
S. HELGASOIM HF
STEINSMIÐJA
Skemmuvegi 48, 200 Kóp.
Sími: 557-6677 Fax: 557-8410
Netfang: sh.stone@vortex.is
ERNA
ARADÓTTIR
+ Erna Aradóttir
fæddist á Pat-
reksfirði 12. mars
1934. Hún lést á líkn-
ardeild Landspítal-
ans í Kópavogi 23.
nóvember síðastlið-
inn og fór útför
hennar fram frá Há-
teigskirkju 29. nóv-
ember.
Margs er að minnast
og hugurinn hvarflar til
okkar fyrstu kynna í
ferð okkar til Lanz-
arote fyrir um 18 árum
síðan. Þá voru byrjaðar ferðir fyrir
psoriasissjúklinga til þessarar ynd-
islegu eyjar Kanaríeyjaklasans til
meðferðar á psoriasissjúkdómnum.
Það var eins og við manninn mælt,
við smullum saman og kunnings-
skapurinn breyttist í vináttu sem
varað hefur ætíð síðan. Erna var ald-
ursforsetinn í hópnum, en við fund-
um aldrei fyrir þeim mun því aldur
var afstætt hugtak þegar Ema var
annars vegar. Hún var iðulega létt í
lund þó heilsan hafi ekki alltaf verið
upp á það besta. Erna var einstak-
lega vel af Guði gerð, falleg að innan
sem utan og alltaf var stutt í hlát-
urinn og glensið þegar við hittumst
og eigum við margar minningar um
yndislegar samverustundir sem
munu ylja okkur um ókomin ár.
Við vottum fjölskyldu Emu okkar
innilegustu samúð.
Elsku Erna okkar,
við þökkum forsjóninni
fyrir að hafa átt þig að
vini, hafðu þökk fyrir
allt og allt og megi al-
mættið vemda þig og
blessa á eilífðarbraut.
Elín, Elínborg
og Kristín.
Sjá grasið sprettur,
gleðstu, mundu að
þú grerir sjálfur fyrrum
líktogþað,
þó innra með þér blikni
sef og blað
gef beyg og trega engan griðastað!
(Snorri Hjartarson.)
Um leið og við kveðjum góða vin-
konu, hana Ernu, minnumst við
góðra stunda á heimilum okkar,
ferðalögum og síðast en ekki síst
ógleymanlegra stunda á heimili
Ernu og Hafsteins á Patreksfirði.
Þar ólu þau upp sex mannvænleg
börn sem bera foreldrum sínum fag-
urt vitni.
Það verður tómlegt að sjá sætið
hennar autt næst þegar við hittumst.
En við emm þakklátar fyrir að hafa •*
fengið að njóta vináttu hennar þessi
ár og kveðjum hana með virðingu og
söknuði. Fjölskyldu hennar sendum
við innilegar samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Ernu Aradótt-
ur.
Hjördís (Hadda) og Edda.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar og sonur,
GUÐMUNDUR PÁLL PÉTURSSON
frá Núpi,
Fljótshlíð,
lést laugardaginn 9. desember.
Útför hans fer fram frá Breiðabóistaðarkirkju i
Fljótshlíð laugardaginn 16. desember kl. 14.00.
Hrund Logadóttir,
Logi Guðmundsson,
Oddur Pétur Guðmundsson,
Dögg Guðmundsdóttir,
Anna Guðjónsdóttir.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGFRÍÐ EINARSDÓTTIR
frá Fáskrúðsfirði,
til heimilis á Hrafnistu Hafnarfirði,
sem lést laugardaginn 2. desember síðast-
liðinn, verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 13. desember kl. 13.30.
Erna Kristjánsdóttir,
Hrefna Krisfjánsdóttir, Kjartan Sveinsson,
Sigfríð Þórisdóttir,
Álfheiður Kjartansdóttir,
Arndís Kjartansdóttir,
John Kristján Whitehill,
Lee Eugene Whitehill
og barnabarnabörn.
+
Bróðir okkar,
ÁRNI INGÓLFUR ARTHURSSON
frá Sólbergi, Reyðarfirði,
Huldulandi 1, Reykjavík,
sem lést föstudaginn 1. desember, verður
jarðsunginn frá Bústaðakirkju fimmtudaginn
14. desemberkl. 13.30.
Blóm og kransar afbeðnir, en bent er á líknar-
félög.
Fyrir hönd vina og ættingja,
Ásdís Arthursdóttir,
Guðni Arthursson.