Morgunblaðið - 12.12.2000, Qupperneq 59

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 12. DESEMBER 2000 59
MINNINGAR
JON KORT
ÓLAFSSON
+ Jón Kort Ólafs-
son fæddist í
Haganesi í Fljótum
15. ágúst 1921. Hann
lést á Sjúkrahúsi
Siglufjarðar 26. nóv-
ember síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Siglufjarð-
arkirkju 2. desemb-
Hér langar mig að
minnast míns kæra
æskuvinar, Jóns Korts
Ólafssonar, bónda í
Haganesi, Fljótum.
Við kynntumst fyrst þegar við
vorum aðeins fjögurra ára gamlir.
Við vorum nágrannar, þrjú börn á
sama aldri, er gengum undir gælu-
nöfnunum Ella, Konni og Addi.
Þetta vorum við Elín Benedikts-
dóttir í Ytra-Haganesi, Jón Kort
Ólafsson í Syðra-Haganesi, og ég í
Neðra-Haganesi. Við undum saman
við fjölbreytta leiki, á veturna
renndum við okkur stundum á
skautum á ísilögðu vatninu, eða fór-
um á skíðum upp í Haganesásinn,
en alltaf rikti glaðværðin í þessum
litla hópi. Við þrjú vorum afar sam-
rýnd, og hverja stund sem gafst
vorum við saman í leik.
Sorgin slær börnin
eins og aðra, og það
reiðarslag dundi á Ellu
í apríl 1931, þegar hún
var tæpra tíu ára göm-
ul, að hún missti móð-
ur sína. Ekki var
minni harmur kveðinn
að Konna í nóvember
það sama ár þegar
Stefán bróðir hans
lést, en hann hafði ver-
ið að leik á skautum
ásamt öðrum ung-
mennum, á Hópsvátn-
inu. Eftir það var okk-
ur ekki leyft að fara út á vatnið, en
áfram mátti oft finna okkur saman í
leik, og við uxum úr grasi hvert í
annars félagsskap. Brátt byrjuðum
við í skóla, þar sem við lærðum ým-
islegt gagnlegt, lékum okkur í Yfir
og fleiri skemmtilegum barnaleikj-
um, og nýttum okkur fjöruna sem
leikvöll. Heilbrigð og glöð vorum
við, með náttúruna allt í kring, og
sjóinn leikandi við fjörukambinn.
Seinna fermdumst við líka sam-
an, í Barðskirkju. Stundum hefur
slest upp á vinskapinn milli mín og
annarra leiksystkina, en aldrei bar
skugga á okkar vinskap. Við hleypt-
um aldrei neinni misklíð að. Við fór-
um svo að vinna eftir fermingarár-
ið, eins og gekk og gerðist, en
hittumst samt öðru hverju. Þá
mátti oft finna okkur glöð og kapps-
full, að spila fótbolta. Svo fór að
Ella leiksystir okkar fluttist burt úr
sveitinni, til Akraness, og dó þar
aðeins fjörutíu og sjö ára gömul. En
við Konni hófum okkar búskap, ég á
Reykjarhóli í Austur-Fljótum, en
hann í Haganesi.
Ég þurfti að sjálfsögðu oft að
fara í verslunina í Haganesvík, og
þá var venjan að koma við hjá
Laugu og Konna í Haganesi, og
njóta þar kaffisopa eða matar eftir
því hvernig á stóð. Þá var slegið á
létta strengi í samræðum, gamalla
stunda minnst úr bernskunni, eða
rætt um daginn og veginn. Vinátta
okkar hefur haldist allt til þessa, þó
það strjálaðist að við hittumst eftir
að ég flutti úr sveitinni. Þó gafst
gjarnan tækifæri til að hittast og
ræða sjómennskuna, en við vorum
báðir hneigðir til sjómennsku og
höfum löngum stundað sjóinn, fyrst
á árabátum, en síðar á vélbátum.
Ég vil að lokum þakka fyrir
ógleymanlegar stundir sem við átt-
um saman í æsku. Jón Kort er einn
traustasti vinurinn sem ég átti frá
þessum æskuárum mínum. Ég bið
Guð að styrkja eftirlifandi konu
hans Guðlaugu Márusdóttur og af-
komendur þeirra á þessari sorgar-
stundu.
Alfreð Jónsson.
ARNI
JÓNSSON
+ Ámi Jónsson
fæddist á Sauðár-
króki 5. nóvember
1957. Hann varð bráð-
kvaddur á heimili sínu
19. nóvember síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Sauðár-
krókskirkju 2. des-
ember.
Fyrir næstum
tveimur vikum var ég
staddur ásamt fleiri
akstursíþróttamönnum
á skrifstofu okkar í
íþróttamiðstöðinni í
Laugardal við tiltektir, þegar ég
fékk símhringingu frá Sauðárkróki
og mér var tilkynnt að félagi okkar
Árni Jónsson hefði látist nóttina áð-
ur. Okkur setti hljóða og lítið varð
um meiri tiltektir. Hugurinn leitaði í
Skagafjörðinn og til þeirra mörgu
ánægjulegu stunda, sem við akst-
ursíþróttamenn höfum
átt þar undanfarin ár,
hvort sem var á fund-
um eða í keppni.
Næstum 20 ár eru
síðan leiðir okkar Áma
lágu saman. Þar var á
ferð einlægur maður,
sem bæði tók þátt í
rallkeppni, og gaf ekki
síður af sér til félags
síns og landssam-
bandsins sem formað-
ur Bílaklúbbs Skaga-
fjarðar og skipu-
leggjandi. Þar bar
aldrei skugga á, þótt
menn væru ekki alltaf sammála.
Árni var fylginn sér og bar mál sitt
ávallt fram af sannfæringu og ein-
lægni, með hagsmuni og framgang
íþróttarinnar að leiðarljósi. Þegar
niðurstöðu var náð mátti ævinlega
reiða sig á fylgi Árna og stuðning
við það sem ákveðið var og því mátti
alltaf treysta. Ef honum mislíkaði
eitthvað var ævinlega haft samband
og málin rædd þar til allir voru
ánægðir.
Árni tók sér hlé frá félagsstörfum
við akstursíþróttir í nokkur ár, en
fyrir um tveim árum fékk ég símtal
að kvöldi til. Á hinum endanum var
Árni Jónsson, sem tilkynnti mér að
hann væri kominn til starfa aftur.
Hann spurði margs og rökræddi
fram og aftur hvað á döfinni var og
þar með var hann aftur kominn á
fullan skrið eins og áður.
Akstursíþróttamenn, og þá sér í
lagi rallýhópurinn, kveðja nú ekki
bara sérleiðina um Þverárfjall, sem
ekin var í síðasta skipti nú í sumar,
heldur einn helsta forsvarsmann
Bílaklúbbs Skagafjarðar og góðan
félaga. Um leið og þakkað er fyrir
allar góðu stundirnar sem menn
hafa átt í Skagafirði með og vegna
Áma Jónssonar flytjum við ættingj-
um hans og vinum okkar í Bíla-
klúbbi Skagafjarðar innilegustu
samúðarkveðjur. Árni Jónson hvíli í
friði en minning hans lifi.
Ólafúr Guðmundsson,
forseti Landssambands
íslenskra akstursfélaga.
ÞROSTUR
BJARNASON
+ Þröstur Bjarna-
son fæddist á
Blönduósi 23. ágúst
1945. Hann lést á
heimili sínu 15. nóv-
ember síðastliðinn
og fór útfór hans
fram frá Fella- og
Hólakirkju 24. nóv-
ember.
Kveðja frá
systkinum
Það var dimmur
morgunn en dimmdi meir þegar við
fengum þá fregn að bróðir okkar,
elskulegur, væri horfinn yfir móðuna
miklu. Nú er hann hjá pabba okkar
og öllum okkar ástvinum sem farið
hafa þessa leið.
Það er margt sem rifjast upp hjá
stórum systkinahópi og minnumst
við hans á margan hátt. Þröstur var
alltaf svo kátur og lífsglaður maður
og lét aldrei bera á neinu þótt hann
hafi átt við veikindi að stríða.
Hann var mikill vinnuþjarkur og
það fór honum allt vel úr hendi hvort
sem það var múrverk, flísalagnir,
parketlagnir, heimilisstörf eða hvað
sem honum datt í hug
að taka sér fyrir hend-
ur. Hann var líka svo
hjálpsamur og gott var
að geta leitað til hans
því hann var líka svo
ánægður ef hann gat
eitthvað hjálpað. Hann
var alltaf boðinn og bú-
inn eins og maður seg-
ir.
Börnum okkar sem
og annarra var hann
alltaf sérstaklega góð-
ur og átti mjög auðvelt
með að umgangast þau
bæði í leik og starfi og
passaði þau oft er þannig stóð á.
Við minnumst líka þeirra stunda
úr æsku okkar þegar við áttum
heima á Blönduósi og svo síðar í Olf-
usinu. Við vorum mikið saman og
skemmtum okkur vel við söng og
ýmsa leiki. Við þurftum fljótt að taka
til hendinni heimafyrir því æði mörg
voru verkin sem vinna þurfti á stóru
heimili. Þar sem Þröstur var elstur
bræðranna mæddi oft á honum við
helstu útiverkin.
Þröstur var ungur að áram þegar
leið hans lá úr sveitinni til að stunda
sjómennsku. Hann .fór. á vertíð .til
Vestmannaeyja þar sem hann kynnt-
ist konu sinni Lovísu Sigfúsdóttur og
stofnaði hann með henni heimili þar
og eignaðist með henni tvö börn, þau
Heimi og Jónínu. Seinna fluttist svo
fjölskyldan á Selfoss þar sem hann
byggði þeim hús á Laufhaga 5.
Arið 1980 urðu þáttaskil í lífi hans
þegar Lovísa lést. Hann og bömin
tvö á unglingsáram bjuggu á Selfossi
í nokkur ár eða þar til hann fluttist til
Reykjavíkur. Éftir þann tíma fór
samverastundum okkar fækkandi
því flest voram við á Selfossi. Við
hittumst þó oftast við sérstök tæki-
færi s.s. eins á og þorrablótum og
ýmsum fjölskyldumótum eins og
okkar árlegu útilegu hvert sumar.
Okkur verður alltaf minnisstæð
útilegan í Borgarfirðinum sl. sumar
því þar vorum við flest saman komin
ásamt fjölskyldum okkar. Var það í
síðasta sinn sem við voram flest sam-
an komin með honum. Á þeim tíma
var Þröstur kominn í sambúð með
ástkonu sinni Kolbrúnu, eða Kollu
eins og hún er kölluð. Voru þau mjög
hamingjusöm og ætluðu þau að
ganga í hjónaband nú í desember.
Við þökkum Þresti samfylgdina í
lífinu og biðjum góðan guð að varð-
veita hann og minningin um hann lif-
ir með okkur.
Elsku mömmu, Kollu og fjöl-
skyldu, Heimi, Jónínu og fjölskyld-
um þein-a vottum við okkar dýpstu
samúð og megi góður guð styrkja
ykkur öll í sorginni.
FRETTIR
Leonardó-styrkir 2000
Tæpar 100 milljónir
í styrki til íslenskra
verkefna í ár
ÚTHLUTAÐ hefur verið í Leonardo
da Vinci-starfsmenntaáætlun ESB.
Þetta er fyrsta úthlutun í öðrum hluta
áætlunarinnar, en upphæðii’ sem
hvert verkefni fær í þessum hluta era
umtalsvert hærri en í þeim fyrsta.
Tvö þróunarverkefni undir ís-
lenskri verkefnastjórn hlutu styrk að
þessu sinni, alls um 68 milljónir. Áður
hefur verið úthlutað til mannaskipta-
verkefna rúmlega 25 milljónum króna
sem skiptast á u.þ.b. 200 einstaklinga,
segir í fréttatilkynningu.
Verkefnin sem hljóta styrk nú í ár
era: ANIMATE - Associated Net-
works in Managing Transition in
Europe. Verkefnisstjóm: MENNT -
Samstarfsvettvangur atvinnulífs og
skóla. Samstarfslönd: Danmörk,
Finnland, ísland og Bretland.
Markmið verkefnisins er að koma á
fjölþjóðlegu neti aðila sem koma að
starfsmenntun á einn eða annan hátt,
gera þeim kleift að skiptast á og miðla
upplýsingum um þróun starfsmennt-
unar, kennsluaðferðir og aðgengilega
tækni.
Útbreiðsla verkefnisins á að fara
fram á Netinu með sérstökum við-
burðum sem miðlað verður til viðeig-
andi markhópa.
Heildarstyrkur til allra þátttöku-
landa: 361.878 evrar-í.kr. 27.380.000.
Námssamfélag - Efling á sjálfs-
mynd smærri samfélaga.
Verkefnisstjóm: Farskóli Norður-
lands vestra - miðstöð símenntunar.
Samstarfslönd: AustuiTfld, Spánn,
Grikkland, f sland og Svíþjóð.
Markmið verkefnisins er að þróa
kennsluefni og aðferðir til að byggja
upp sjálfstraust íbúa í smærri sam-
félögum til að takast á við breytingar í
samfélaginu. Áhersla verður lögð á að
byggja upp jákvætt viðhorf gagnvart
breytingum og þróun í atvinnulífinu
með það fyrir augum að bregðast við
atvinnuleysi og auka starfshæfni. Að-
aláherslan verður á námskeið í sjálfs-
efli, tölvunotkun, tungumálum og
þjónustu við ferðamenn.
Heildarstyrkur til allra þátttöku-
landa: 536.929 evrur - 40.625.000
krónur
Næsti umsóknarfrestur í Leonardo
da Vinci-starfsmenntaáætluninni*
rennur út 19. janúar 2001. Nánari
upplýsingar fást á heimasíðu Leon-
ardó eða hjá Landsskrifstofu Leon-
ardó, Tæknigarði, Dunhaga 5.
Nýjar áherslur á Kaffi-
stofu Listasafnsins
KAFFISTOFA Listasafns íslands
hefur fyrir löngu unnið sér sess í
hugum borgarbúa sem vinsæll án-
ingastaður í dagsins önn enda er hún
sjálfstæð rekstrareining innan
safnsins. Það er því hægt að heim-
sækja Kaffistofuna án þess að borga
sig inn á safnið sjálft, þó að góð list
og matarlyst fari á hinn bóginn vel
saman.
Nú hefur Sveinn Kjartansson,
matreiðslumaður, tekið aftur við um-
sjón veitinga á Kaffistofunni en
Sveinn starfaði við hana frá upphafi,
árið 1988 og síðan með hléum í 4 ár,
eða þangað til hann hélt til útlanda.
Síðan hefur Sveinn dvalið mest-
megnis í Hollandi þar sem hann hef-
ur unnið við sitt fag og bætt við sig
kunnáttu og nýjum áhrifum en einn-
ig hefur hann verið í Bandaríkjunum
og á Norðurlöndum. Hér heima hef-
ur Sveinn verið viðriðin veitingastað-
inn Við Tjömina og starfaði þar síð-
ast í sumar þar til hann tók við
Kaffistofu Listasafnsins nú nýverið,
segir í fréttatilkynningu.
I matargerðarlist sinni leggur
Sveinn áherslu á að blanda saman
ólíkum stflum í matargerð, til dæmis
austurlenskum og vestrænum. Hann
gerir út á framlegar samsetningar
bragðefna og áhrifa en þó að hann sé
jafnvígur á flestum sviðum matar-
Morgunblaðið/ Kristinn
Sveinn Kjartansson tók nýlega ■ -
við umsjón Kaffistofu Listasafns
Islands á ný.
gerðar er konfektgerð í sérstöku
uppáhaldi hjá honum.
Á næstunni er áformað að halda
reglulegar myndlistarsýningar í
Kaffistofunni og þessa dagana gefur
þar að líta sýningu á verkum hins
þekkta hollenska listamanns Bram
van Velde.
Kaffistofan er opin á sama tíma og
safnið kl. 11 til 17 alla daga nema
mánudaga.
Samstarf gegn reyking-
um barna og unglinga
SPARISJÓÐURINN, Tóbaksvarna-
nefnd, Samtök félagsmiðstöðva á Is-
landi, Skífan og Stöð 2 hafa tekið
höndum saman um að berjast gegn
reykingum og annarri tóbaksnotkun
barna og unglinga.
Burðarás átaksins er nýr reikning-
ur hjá Sparisjóðnum - INNreikning-
ur - en styrktaraðilarnir leggja sitt
af mörkum með kynningu og ráðgjöf.
Inntak átaksins er ef barn eða
unglingur tekur ákvörðun um að
nota ekki tóbak og einhver nákominn
því styður þá ákvörðun með því að
leggja tiltekna peningaupphæð
reglulega á INNreikning í Spari-
sjóðnum. Ungmennið og hinn full-
orðni gera samning um þetta og
standi sá fyrrnefndi við ákvörðun
sína, eignast hann INNstæðuna á
reikningnum.
Innleggið getur verið mishátt, t.d.
andvirði heils eða hálfs sígarettu-
pakka á dag. Samningstíminn getur
einnig verið mislangur en innstæðan,
sem er verðtryggð, er þó alltaf bund-
in í 5 ár. Vextir af reikningnum eru
nú 6,35% og sé miðað við þá prósentu
má t.d. nefna að sé samningur gerður
við barnið þegar það er 12 ára um að
leggja inn andvirði eins sígarettu-
pakka á dag, verður INNstæðan
797.283 kr.eftir 5 ár.
Foreldri eða vandamaður getur
einnig byijað að leggja inn á INN-
reikning snemma á ævi barnsins og
gert við það samning þegar það hefur
þroska til að skilja hvað í honum
felst. Ákveði foreldrar þriggja ára
barns að leggja inn andvirði eins
pakka á dag þá á barnið 5,4 millj. kr.
þegar það er orðið 23 ára. .