Morgunblaðið - 31.12.2000, Blaðsíða 60

Morgunblaðið - 31.12.2000, Blaðsíða 60
MORGUNBLAÐIÐ 60 B SUNNUDAGUR 31. DESEMBER 2000 J------------------------------- BFQTI I lo I U MagnoRa (Paul Thomas Anderson) Aðgát skal höfð í nærveru sál- ar. Það er drama hversdags- ins, bíómyndin sem við erum öll að leika í, rétt eins og fram- úrskarandi leikarar þessarar myndar. Anderson tekur á efni og einstökum persónum af innsæi, dýpt og smekkvísi án þess að dæma einn eða neinn. Húmor, súrrealismi og mannleg átök í mynd þar sem mannlegar athafnir og tilflnn- ingar eru svo sannarlega bíó. East Is East (Damien O’Donnell) í bestu gamanmynd ársins liggur húmorinn ekki síður í trag- ískari atriðunum, þar sem Pakistaninn George hefur ákveðnar hugmyndir um framtíð breskra barna sinna sem sífellt reyna að fela fyrir karli hver þau eru og vilja vera. Menningarheimar rek- ast harkalega á í mynd um virðingu með breiðri skírskot- un og klikkuðum bröndurum. Amerícan Beauty (Sam Mendes) Saga af svekktum eiginmanni á miðjum aldri sem gerir upp- reisn gegn öryggi smáborg- araháttar ameríska draums- ins. Strákurinn Ricky sér aftur á móti fegurðina í öllu saman og nýtur vel. Einstakar og raunsæjar lýsingar á fólki sem man ekki eða veit ekki hvar á að leita að hamingj- unni. Frábærlega skemmtileg en svoh'tið sorgleg mynd. Man on the Moon (Milos Forman) Andy Kaufman segist hafa verið at- ferlisfræðingur, ekki grínisti. Hann glotti í kampinn þegar hann horfði á mannfólkið úr fjarlægð; smámuna- og íhaldssemi þess. Snillingur eða... ? Myndin hefði getað orðið miklu betri, en hún er bara svo einstaklega eftir- minnileg og það er án nokkurs efa Jim Carrey að þakka. Hann er Andy Kaufman. Stórkostlegur, heillandi og einlægur. Sánger frán andra váningen (Roy Andersson) Ótrúleg kvikmynd á allan hátt, sérlega fersk og frumleg, en um leið sterk innihaldslega og flott út- litslega séð. Handritið er magnað, en höfundurinn velt- ir fyrir sér sálarlegu ástandi okkar vesturlandabúa á bæði kómískan og íronískan hátt; hversu auðtrúa, ginnkeypt og metnaðarlaus við erum þegar kemur að lífi okkar og örlög- um. Æ, það er svo erfitt að vera manneskja. In the Mood for Love (Kar-wai Wong) Án efa formfegursta kvikmynd árs- ins. Hún er hæg, þokkafull og áhorfandi svífur í gegnum innri átök aðalpersónanna. Fullkomið útlit; kvikmynda- taka og litir í fullu samræmi við tímabilið sem myndin ger- ist á, og það sem var að gerast í evrópskri kvikmyndagerð á þeim tíma. Býsna tilkomumik- ið. Dancer in the Dark (Lars von Trier) Þrátt fyrir að vera sérlega áhrifarík og sterk - helsti grátvaldur kvik- myndahúsa heimsins í ár - finnst mér þessi mynd síst í trílógíunni hans Lars, sem ég dáist einatt mikið að. Björk er bara svo frábær og ber algjör- lega uppi þessa kvikmynd sem fjallar um vináttu, ást og fórnfýsi á frumlegan og fal- legan hátt. Og tónlistin er dá- semd. Englar alheimsins (Friðrik Þór Fríðriksson) Falleg kvikmynd, full af innsæi og lýrik, byggð á magnaðri skáldsögu Einars Más Guðmundssonar um um- komuleysi geðsjúkra og að- standenda þeirra og skiln- ingsleysi umheimsins á erfiðum sjúkdómi. Ingvar er frábær í aðalhlutverkinu, og Hilmir Snær í einu aukahlut- verkinu. Sérlega áhrifamikil tónlistarnotkun sem gefur myndinni fjórðu víddina. Boys Don’t Cry (Kimberley Pierce) Sönn saga af ungri konu, Teenu Brandon, sem klæðir sig sam- kvæmt því sem henni finnst hún vera, karlmaður. Brand- on reynir að finna sig á eilífum flækingi, og eignast bæði kærustu og vini, en þegar upp kemst um gervið fer illa. Hrollvekjandi og sorgleg mynd um umburðarleysi og hatur, og hér er ekkert dregið undan heldur grófustu og hrottafengnustu atriði sýnd einsog er þau eru - eða voru. Erfið að horfa á, en virkilega þess virði. Frábær leikur. Nurse Betty (Neil LaBute) Betty bless- unin lifir meira og minna í heimi sápuóperunnar og held- ur til Hollywood að leita að stóru ástinni sinni þegar mað- urinn hennar er drepinn. Ren- ée Zellweger er stórkostleg í aðalhlutverki í þessu nútíma- ævintýri með sérstæðum og fáránlegum undirtóni. Frá- bær skemmtun, fersk og ein- læg. Richard Farnsworth í „The Straight Story“. The Straight Story (David Lynch) Lynch hefur gert óvenjulegar myndir en þessi er sú óvenjulegasta. Segir frá gamalmenni sem keyrir á sláttuvél vikum sam- an eftir þjóðveginum að hitta bróður sinn. Byggð á sönnum atburðum. Richard Farns- worth glóir af mannlegri hlýju í sínu síðasta hlutverki. Magnolia (Paul Thomas Anderson) Utskriftarverkefni Andersons úr Altman-skólanum. Feiki- lega áhrifamikil mósaíkmynd af bandarísku mannlífi undir lok aldar þar sem dauðinn er alltaf nálægur. Svipmyndir A sem hverfa ekki svo auðveld- lega úr huganum. The Insider (Michael Mann) A1 Pacino og Russell Crowe fara á kost- um í sannsögulegri mynd um vísindamann hjá stóru tóbaks- fyrirtæki, sem ákveður að kjafta frá, og framleiðanda fréttaþáttarins 60 mínútur, sem ákveður að gera frétt úr því. Magnaður leikur og svið- setning sem lýsir vel baráttu litla mannsins gegn stórfyrir- tækjunum. Cosy Dens (Heima er best) 'V (Jan Hrebejk) Tékknesk gamanmynd sem gerist skömmu fyrir vorið í Prag 1968 og segir frá fjölskyldum í lítilli blokk þar sem ólík sjón- armið ráða ríkjum. Frábærar manngerðir og mannlegur húmor gerir Heima er best að skemmtilegustu gamanmynd ársins. American Beauty ( Sam Mendes) Eiginmaður í bandarísku úthverfi segir skilið við lífsgæðakapphlaupið og ákveður að gerast sinn eig- in herra um leið og hann gim- ist bráðunga vinkonu dóttur sinnar. Líklega jafn áhrifa- mikil fyrir sinn tíma og The Graduate; atriðið með plast- pokann í vindinum eins og af öðrum heimi. The Limey (Steven Soderbergh) Breskur krimmi kemur til Los Angeles í hefndarhug þegar dóttir hans finnst myrt og lítur yfir farinn veg fullur eftirsjár en lætur samt á engu bera. Terence Stamp er mesti harðjaxl ársins í bestu glæpa- myndinni undir stjóm Soder- berghs, sem púslar lífi hans saman af stöku listfengi þar til krimminn stendur berskjald- aður frammi fyrir okkur - en heldur samt öllu sínu. Englar alheimsins (Friðrik Þór Friðriksson) Ingvar E. Sigurðsson í hlut- verki Páls hverfur inn í land geðveikinnar í áhrifamikilli og magnaðri kvikmyndaútgáfu af verki Einars Más Guð- mundssonar. Mynd sem naut gríðarlegra vinsælda á árinu og átti þær skilið. Being John Malkovich (Spike Jonez) Sérkennileg og sérviskuleg gamanmynd um mann sem kemst inn í hugsanir leikarans John Malkovich. Þrátt íyrir góðan leikarahóp, John Cusack þar á meðal, stelur titilpersónan senunni auðveldlega. Hug- myndin er súrrealísk en gengur upp á einhvem furðu- legan hátt - líklega vegna þess að hún gerist í höfðinu á Malkovich. Crouching Tiger, Hidden Dragon (Ang Lee) Heilmiklir loft- fimleikar í bland við sterka ástarsögu úr gamla Kína gera Krjúpandi tígur að sérstæðu listaverki undir stjóm Lees. Þjóðsagnakennd og dulmögn- uð. Man on the Moon (MiJos Forman) Jim Carrey hleypir engum að sér í hlut- verki grínistans Andy Kauf- mans og viðfangsefnið, hinn óútreiknanlegi Kaufman, verður jafn mikil ráðgáta eftir sem áður en þetta er ævisögu- leg mynd sem þorir að taka áhættu, rétt eins og Kaufman sjálfur, og hefur sigur. Amerícan Beauty (Sam Mendes) Nýstárleg, kaldhæðin ádeila á hefðbundið mannlíf í bandarísku úthverfi þar sem íbúarnir hafa sökkt sér langt upp fyrir höfuð í inn- antómt lífsgæðakapphlaup og týnt sjálfum sér í atganginum. Ovenjuvel skrifuð og háðsk skoðunarferð undir huggulegt yfirborð millistéttarinnar með óaðfmnanlegum leik í öllum aðalhlutverkum. The insider (Michael Mann) Mann sýnir enn og aftir hæfni sína sem leikstjóri/handritshöfundur með því að skapa rafmagnaða spennu úr ólíklegum efnivið málaferla og baktjaldamakks tóbaksframleiðenda. Nýtur leikstyrks Russels Crowe, Als Pacino, Christophers Plumm- er, o.íl. góðra leikara. Magnolia (Paul Thomas Anderson) Afdrifaríkur sólarhringur í lífi nokkurra, ólíkra persóna sem tengjst á einn eða annan hátt áður en yfir lýkur. Mögn- uð, litrík og vel leikin, frá ein- um athyglisverðasta kvik- myndagerðarmanni Banda- ríkjanna í dag. Buena Vista Social Club (Wim Wenders) Gamlingj- arnir í kúbanskri hljómsveit eru ekki komnir að fótum fram í spilamennskunni og leika og syngja betur en flestir aðrir og beint frá hjartanu, öðrum og ekki síst þeim sjálf- um til óblandinnar ánægju. Frábært hjá körlunum, Wenders og ekki síst tónlist- arsnillingnum Ry Cooder. EngJar alheimsins (Friðrik Þór Friðriksson) Leikstjórinn, handritshöfund- urinn, leikhópurinn, tónskáld- ið, tökustjórinn, í raun allir sem að henni koma, eiga heið- ur skilið fyrir eina bestu, ef ekki albestu íslensku kvik- myndina til þessa. Brothættu efni gerð óaðfinnanleg skil með fullri virðingu fyrir inn- takinu og komið heilu og höldnu á leiðarenda. Being John Malkovich (Spike Jonze) Snargeggjuð og fersk um undarlegustu ferðalög kvikmyndasögunnar. Sem hefjast á hæð 714 , í skrif- stofubyggingu í New York, með millilendingu í kollinum á hinum ágæta Malkovich, áður en ævintýrinu lýkur á vegar- kanti í New Jersey. Sweet and Lowdown (Woody Allen) Besta Allen- myndin á löngum uppsveiflu- kafla á ferli kvikmyndagerð- armanns sem er sá skemmti- legasti og skarpasti þegar sá gállinn er á honum. Penn óborganlegur sem uppskáld- aður djassgítarleikari og magnaðir meðleikarar lítið síðri. Boys Don’t Cry (Kimberley Pierce) Átakan- leg mynd um forheimsku og fordóma og afleiðingar þeirra fyrir pasturslitla stúlku sem í eðli sínu er karl, njörvaður í kvenlíkama. Hilary Swank stingur aðrar leikkonur af á árinu í minnisstæðri túlkun á píslarvotti grimmdar og um- burðarleysis. The Green Mile (Frank Darabont) Dara- bont finnur rétta tóninn í sög- um Stephens King, árangur- inn afbragðsskemmtun með mannlegu og yfirnáttúrlegu ívafi. Hanks engum líkur í far- arbroddi skothelds leikhóps. The Limey (Steven Soderbergh) Harð- soðinn krimmi í fremstu röð sem minnir á forvera sína frá Warner frá fjórða og fimmta áratugnum og seinni meist- araverk greinarinnar eins og Point Blank. Þungamiðjan er stórleikur Terence Stamp sem grjótharðs og miskunnarlauss fangelsislims sem heldur vest- ur um haf til þess að komast að hinu sanna um fráfall dótt- ur sinnar. Gefur engin grið. Julianne Moore og Jason Robards í Magnolia. og Thora Birch í hlutverkum sínum. Amencan Beauty" með Kevm Spacey Hildur Loftsdóttir Arnaldur Indriðason
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.