Skírnir - 01.01.1843, Blaðsíða 31

33
sumir viljað gjera bændunuin betri kjör og meíra
frelsi, eun öðruni hafí sinzt jiað hið mesta órað
að so komnu, og er sagt kjeísarinn hafi verið
[lei'm samdóma. Nikulás kjeísari er liarla stór-
ráður og [irckmikjill, og ef þab er áform hans, —
sem allt bendir til — að gjöra allar þær þjóðir,
er undir lians stjórn luta, að eínni þjófc rússneskri,
er það áform mikjillega stofnað; enn ekkji gjetur
samt hjá því farið, afc þær þjóðirnar, sem láta
eíga jijóðerni sitt, verfci að þola mikjið first uin
sinn, og kjemur það einkiim niður á Pólinamöun-
uin (Sljettumönnum), sem þjóðræknastir eru. f)að
er sagt, að í þeíin skattlönduin Itiissa, er tekjiu
loru frá Pólinaniönnuin firir 50 árum siðan, liafl
fátækjir lendir menn so þúsundum skjiptir verið
sviptir iendsmannsrjetti, og sífcan teknir tii lier-
inanna, og fiuttir til annara hluta ríkjisius, enu
menn úr öðrum rússneskum skattlöndum verið
teígðir með mörgum liætti til að taka Jiar ból-
festu í staðinn. A Póiíualandi sjálfu (þ. e. þeím
partinum af hinu forna Pólínalaiidi, cr nú cr kallað
konungsrikji) lieldur Nikulás kjeísari fram liiuni
söinu stjórn og áður, og brítur niður þjóðerni
landsmanna inefc ölluin hætti, og kjemur ]>að lirir
ekkji, þótt aðrar þjóðir biðji Póliiiamöunum vægfc-
ar. Nikulás kjeísari brosti líkliga að því, þegar
jafningjarnir á Frakklaudi beiddu Loðvík konuug
í firra (líkt og áður) þegar þeír svöruðu stjórnar-
ræðu iians, að hanii skjildi taka sig saman við
bandaineuu sina, og minnast vinsamlega þeirrar
þjófcar, er stjórnendur hennar hefði rofið á rjett
þann og frelsi, er henni bæri, eplir samkomulagji
3