Skírnir - 01.01.1843, Blaðsíða 36

/
— 38 —
ginni þjófe, seni verife liafa skattgjiidir undir soldán
í Miklagarfei. Til aö gjeta kúgað betur þjóöir
jiessar og sett þar til ifirráfea tirkneskan hershöfö-
ingja, æstu Tirkjir Drúsa upp í móti Maronítum,
sem eru katólskrar trúar; brutust þefr inn í land
Maróníta, brenndu klaustur og kirkjur, og unnu
Marónítum mikjið tjón, og fengu afar mikjið lier-
fang. Um sama leíti náðu Tirkjir með slægÖ el
Kassim höföingja Maróníta (s. b. Skjírni 1841 bls.
10) og haudtóku hatin og fluttu til Miklagarðs, so
að Marónitar voru foringjalausir eptir; urðu þeír
nú að þola liina roestu grimmd og ifirgang af
Tirkjum. Skömmu síðar stefndi Omer, jarl soldáus
á Sirlandi, til sín 7 æðstu ifirmönuum Drúsa, og
sagfeist vilja ráfcgast við þá um ákjærur Maróníta;
enn er þeír voru komnir á fund lians, sveík hann
þá og Ijet handtaka jiá alla saman og fjötra, og
lieffci nú Drúsar orfcifc að sæta likum kostum og
Marónítar, ef jieír liefði ekkji jafnskjótt vopnast.
Ilei'ndu þeir [>á til að ná aptur ifirmönnum sinum,
enn urðn frá að hverfa og báru lægra lilut. Vildu
þeír síðan gjera samband við Maróníta móti Tirkj-
um; enn Marónítar voru so reíðir, að þeir vildu
ekkji láta til leíðast. [>á var og sundurþikkji með
sjálfum þeím; því Omer jarl hafði tælt nokkra af
firirmönnum þeirra til að senda soldáni bænarbrjef
þess efnis, að Maróm'tar vildi ekkji liafa nokkurn
af ættboga Schehabs (af þeírri ætt er el Kassim)
til höfðingja ifir sjer; enu hinir voru miklu fleíri,
sem ekkji vildu rita undir bónarbrjefið, heldur
rituðu þefr miklu fremur soldáni til, og sögðu
honum, að færi slík harðstjórn fram hjá þeíin, og