Skírnir - 01.01.1843, Qupperneq 37

39
|>eír feneji ekkji aptur krislinn iiöf&ingja, sæi [)eír
sjer ekkji annars kosti, enn gjera uppreist. Tirkjir
liöfðu vi& [>á allskonar vífilengjur, og sendu Omer
jarli til stirktar „arnátiska’’ herraenn, sem frömdu
óbærileg óhæfuverk á Marónítum. Uifcn þeír þá
loks nppvægir, og gjerSu samband viS Drúsa, og
ráku þeír sí&an alla Tirkji af höndum sjer skömrnu
eptir veturnæturnar. pessi meðferÖ soldáns á Sír-
lcndineum fjekk erindrekum hinna miklu ríkja í
Miklagarbi nógan starfa. Er það ekkji ólíklegt,
ab þeíin heffci skjótt tekjizt að bæta nokkuð kjör
kristinna manna á Sírlandi, ef þeír liefði verið
allir á ei'tt sáttir; enn það er sagt, að Rússar hafi
ráðið soldáni til að láta ekkji undan, og dróst
það þanuig alit árib, að erindsrekarnir fengu öngu
til leíðar komið, enda þótt þeír að síðustu færi a&
verða skorinorðir. A raörgum öðrum stö&um í
löndum Tirkja voru smáuppreístir þetta ár, og
komu optast af því, að kristnir menn gátu ekkji
þolað'kúganir Tirkja, þegar þær kjeírðu mjög úr
hófi fram ifir það, sem vandi er til. Ali jarl á
Egjiptalandi er nú orðinn mesta nppáhald soldáns,
og er það eítt til marks, a& soldán hefir veítt
lionum hið æsta tignarnafu, er uokkur tirkneskur
þegn má bera. það lísir og trausti því, er soldán
ber til hans, að Ali baud soldáni, a& Ijá lionnm
10,000 hermanna, og senda þá til Sirlands til að
kúga Drúsa og Maróníta, og er sagt að soidán
rnundi hafa þeígið það, ef erindrekar liinna miklu
rikja hefði ekkji skorist í leikjinn; situr Ali nú
heíma i rikji sinu og lætnr sem haun hugsi ekkji
um annað, eun jar&irkju og kaupverslau. Ilanu