Skírnir - 01.01.1843, Qupperneq 47

49
þó vináttaii fulltraust niilli n'kjanna. LeikurSpán-
verjum gruuur á, aS LoSvík konungur mundi vilja
lijálpa Kristinu frændkonu sinni aptur til rikjis
á Spáni, ef þess væri kostur, og herma þaS uppá
liann, aS liann hati sagt, aS engjinn skjildi annar
verSa maSur Spánverja-drottningar, enn eínhvur af
ættmönnum lians, og þikjir þaS lísa því, aS stjórn
Frakka muni vilja leitast viS afe fá meíri ráS í
liendur á Spáni, enn þjóSinni væri lient. A milli
stjórnenda Breta og Spánverja Iiefir veriS bezta
vinátta. Menn ætluSu aS sönnu, aS torímenn
mundi ekkji verfea hliShollir Espartero og stjórn
hans á Spáni, eplir því sem þeír höfSu áSur látiS
í veSri vaka ; enn þaS reíndist öSruvísi; því þegar
þeír voru komnir til valda sagfei Píll, hiS firsta
siun er minnzt var á Spán i málstofunum, aS þaS
væri eínlæg ósk stjórnarinnar, aS Spánu irSi far-
sælt ríkji og öfiugt, og sem minnst háS öferum
ríkjum; sagSi hann, aS sjer sindist stjórn sú, er
þar væri nú, eíla framfarir þjóSarinnar til mennt-
unar og lieílla, og því vildi stjórn Breta stoSa þá
stjórn og ella, og liefSi reínt til aS koma eíuvöld-
unum miklu á meíginlandinu til aS viSurkjenna
gjildi hennar. llm vináttu þessa hefir Frökkum
ekkji veriS mikjiS gjefiS, og mörgum raönnuni ó
Spáni þikjir stjóruendur sínir hallast of mjög aS
Bretum, sem raun bar vitni uin í uppreistinni í
Catalonia. — Nú lífcur aS þeím tíma, aS drottning
Spánverja eígi sjálf aS taka vifc ríkjisráSuin , enn
Espartero leggja niSur völd sín, og óttast margjir
menn, aS þá muni eíttlivafe fara í ólagji. Nú er
4