Skírnir - 01.01.1843, Blaðsíða 60

62
frumvarpinu í [iremur greínum. Eptir frumvarp-
inu skjildi ekkji kjósa til al[>ingjis nema eínn full-
trúa úr hvurri síslu og eínn úr Reíkjavik, enu
Chn'stensen stakk uppá, aÖ kjósa skjildi 42, auk
|)eírra 6 er konungur velur, so aÖ þingmenn iröi
alls 48. Frumvarpið seígir so, ab það skuli leíft
vera þeím mönnum, er mál hafa numið í barnæsku
á danska tungu, og eru ekkji fullfærir í íslendsku,
afe raæla móðurmáli sínu á alþingji, hvurt sem
heldur sje konungsfulltrúinn eða eínhvur þing-
manna; enn Christensen stakk uppá því, að allt
skjildi á þíngjinu fram fara á ísteusku. þá stakk
hann og í þriðja lagi upp á því, afe öllum, er vilja,
skjildi leíft að hlífea á það er fram fer á alþingji.
Fulltrúar Islendinga (Finnur etazráfe Magnússon
og Grímur etazráð Jónsson) stungu og uppá breít-
ingu á kosningarlögunum; því í stað þess er frum-
varpið veítir þeíin eínum kjörgjengji og kosning-
arrjett, sem eíga 10 hiindruð í fasteígn, efea liafa
fengjið til æfilangrar biggingar 20 hundruð í
kirkjujörð eða alinennings, stungu þeír uppá að
allir leígulifear, sem hafa til biggjingar 20 hundr-
afea jörð, skjildi vera kjörgengir og meíga kjósa.
Með því fulltrúar Daua þóttust flestir so ókunn-
ugjir ásigkomulagi Islands, að þeir gjæti ekkji
fíllilega dæmt um málefni þetta, enn þóttust [>ó
hins vegar sjá á friimvarpinu missraiði nokkur,
urfeu þau málalok, að þeir fjellust (35 ámóti 20)
á þá uppástuugu LehmanrtSi að biðja konung veíta
frumvarpinu að eíns lagagjildi nokkra stund, enn
lögleíða það ekkji algjörlega, fírr enn alþingjismenn
þeír, er kosnir irði eptir því, hefði sagt álit sitt