Skírnir - 01.12.1909, Qupperneq 44

332
Kvenréttindahreyfingin í Ameriku.
veg fyrir alla óreglu. Hún hafði áður starfað að því, að
bæta meðferð á sjúklingum í geðveikrahælunum, sem oft
var mjög ómannúðleg. A ófriðarárunum fékk hermála-
stjórnin henni alla umsjón með hjúkrunarkonum og ráðn-
ingu þeirra.
En engin þeirra vann jafnmikið fyrir óæðri hermenn-
ina sem »móðir« Bickerdyke. Hún fylgdist altaf
með hernum og tók þá að sér með móðurlegri umhyggju
og ástúð. Sjálf var hún af lágum ættum og litið mentuð
ekkja, um 40 ára að aldri. Hún hafði óbilandi þrek og
vilja, umhyggju og nærgætni við alla særða, sjúka og
bágstadda. »Yfirmönnunum skifti eg mér ekki af, nógir
hjálpa þeim«, sagði hún. »En óæðri hermennirnir eiga
líka mæður, systur, konur og börn, sem syrgja þá og
elska«. Þeir elskuðu hana sem móður, og af því fekk
hún móðurnafnið. Hermennina kallaði hún líka »dreng-
ina sína«. Hún fekk svertingjakonur, sem fiúið höfðu frá
þrælaeigendum, til að ganga um valinn, taka þar föt, á-
breiður og farangur hinna föllnu, þvo það og hreinsa,
bæta föt hermannanna og hjálpa til á allan hátt. Einu
sinni vantaði bæði mjólk og egg við spítala í Memptis,
sem hún var við. Hún fekk orlof til að fara að útvega
það, þótt menn vissu að mjólk og egg mundu ónýtast í
flutningnum. En hún fekk bændur i Illinois til að gefa
200 kýr, og 1000 hænsi. Svo fekk hún hjá hershöfðing-
janum ey í Missisippi og setti þar á fót kúabú og hænsabú.
Það var skamt frá borginni.
Til að sýna áhrif hennar skal hér getið lítils atviks.
Einu sinni mætti einn af læknunum of seint við morgun-
vitjun sjúklinganna, af því hann hafði drukkið kvöldinu
áður. »Móðir« Bickerdyke tók á móti honum, ávítaði
hann harðlega og sagði svo: »Sprettið þér bara einkennis-
borðunum af öxlunum á frakkanum yðar. xÁður en vik-
an er liðin skuluð þér verða rekinn úr einbættinu«. Hann
hló. Nokkrum dögum síðar fekk hann burtrekstursbréfið.
Hann kærði fyrir yfirherforingjanum þar, sem hlustaði á
hann og spurði, hver hefði komið lionum frá. »Það er