Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.01.1913, Side 75

Skírnir - 01.01.1913, Side 75
Ritfregnir. 75 Ihlýtur að gera til samrœmis i orðabók, sem ætlast er til, að sé vísinda- leg. JO. tekur Edduord og skáldamáls, eins og Oðinsheitið Atríðr, gýgjarheitið Amgerðr, mánaheitið ártali, sólarheitið álfröðull, skáld- málsorð eins og arinkjóll, aldaþóftr, armsíma, andfang og eldheitið aldrnari, og svo tekur hann affeldr (spónn Heljar). Hinsvegar sleppir hann nær öllum samskonar orðum, sem alveg er eins mikil ástæða til að taka, t. d. Óðinsheitin Auðr, Auðun, Arnhöfði, Aldafeðr o. s. frv., gýgjarheiti eins og Angrboða, Armgerðr, Atla, Edduheiti t. d. Aurvangr, árflognir, And- hrímnir, Amsvartnir, ámœlisskor, skáldamálsorðum Asamjöðr, and- lestr, Arghyrna (Eg. kap. 38) o. s. frv. Stundum kemst JÓ. út í staða- nöfn. Hanu hefir t. d. bæjarheitið Akrsefni (i Noregi), en getur þoss t. d. ekki, að Apavatn, Alftavatn o. s. frv. sé islenzk staðanöfn, að ey i Noregi heiti Alost, að hérað heiti þar Agðir o. s. frv. Hann hefir t. d. Astralíu og Asíu, en Afríku og Ameríku gleymir hann alveg. Hann segir oss t. d. að Auðr1) og Ari sé mannanöfn. En hví tekur JO. þá ekki t. d. nöfnin Árni, Ása, Álfr o. s. frv. ? JÓ. nefnir viðurnefni ■eins og agnarr (Magnús agnarr Andrésson), aftrkemba (Alfr). Hvi tekur hann þá ekki lika viðurnefni eins og afráðskollr (Þorgeir), alspakr (Eirikr), Austmannaskelfir (Asgeir), allra-systir (Ingveldr) og fjölmörg önnur? Hann hefir orðið Aþenuborg og Aþenumaður, en sleppir myndinni Aþenisborg, Aþenismaður, sem Edda hefir. Höf. er hér eins og oftar: tíann nennir ekki einu sinni að fletta upp, þótt ekki væri nema í einhverri einni staðanafnaskrá við sagnaútgáfur vorar. Hann hefir mánaðarnafnið apríl, en ágúst gleymir hann o. s. frv. o. s. frv. Sama er samræmið, er hann tilfærir fornar eða afbrigðilegar orð- myndir. Hann hefir t. d. myndirnar afugr (== öfugr), ampull (ampulla, ampullr o. s. frv.) almusa, en vantar myndir eins og aur- (= ör- eða ur-; t. d. aurmul = örmul, urmul), aulmusa, ambon, ambuna, arngeirr og fjölmargar fleiri. Utlend orð, gömul og ný og skrípi, hefir JÓ. tekið, eftir því sem hann náði til og af lítilli skynsemd. Hann hefir t. d. orð eins og akkorða, antiphóna, antvarða, ametta, amía o. f 1., en vantar svo orð eins og ambolti2) alabastr'), amen, aspiciensbók2), aspiciensskrá2), af- dánkaður, akkreditivlán, amid (ýmsar samsetningar)3 4), aljaskaður*), akt, áktaskrift (Skírn. 1911, 283—4 .70. þekkir orðið), attest (tilsk. 21/ia 1831 YI § 1 d). JÓ. skiftir meðal annars útlendum orðum í orð, er samlöguð eru málinu (merkt §) og slettur, sem ekki oru það (merkt 9). Eftir ') Auðr sem eiginnafn er nú reyndar ekki altaf kvk. og konuheiti, eins og JO. segir. , Við Harðarsögu kemur Auðr bóndi á Áuðsstöðum (sjá k. 21), Auðr Óðinsheiti. 2) Öll í DI. JO. því ekki náð þeim, því að það ritsafn hefir hann eigi notað. Aspiciensbók og a-skrá þar að auki i Cl. 3) Búnaðarrit 17, 31., 32, og viðar. 4) Einar Bened. hafði það um orðabókarhöfundinn sjálfan, og er það rritfest.

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.