Ný félagsrit - 01.01.1846, Qupperneq 145

ALIT UM RITGJÖRDIR.
143
íngi er því óhætt að kalla útgáfuna Iagfærba. En
þegarjlaga á orbfæri einhverrar bókar, þá er ein regla,
sein jafnan verfrnr afe afegæta, ogþaber: ab meiníngin
ekki raskist, og einkanlega, þegar bókin er andlegs
efnis, ab ekki sé vikib úr sæti orbunt ritníngarinnar
eba þau aflögub, því víbast hvar niun þab vera örbugt
ab finna önnur, sein séu einfaldari og undireins
kröptugri, eba yfirhöfub ab tala fari betur, þar sem
þau annars eiga vib efnib. Vib lagfærínguna á
bibliusögunum virbist nú þessari reglu á stunduin ab
liafa verib gleynit, og því rneira ab gjört en vera bar,
t. a. iii. bls. 99: tler seigir: Jesúsherra!” — Hafi orba-
liltæki eldri útgáfunnar: „sein kallar Jesúni herra”
ekki getab stabizt, þá nmn þó flestuin finnast, ab
þegar þeini á annab borb var breytt, hefbi þó verib vib-
felldnara ab fara nær orburn ritníngarinnar, seni eru
alkunn; fáir munu og kannast vib, ab þab sé íslenzk
inálvenja, ab ávarpa einhvern nieb herra-nafninu svona
aptan vib nianns-nafnib, og víst er þab ekki heldur
tekib úr frumináluin heilagrar ritníngar. A bls. 141
er svo komizt ab orbi um Krist í Getseinane: „átti
hann kvíba fyrir daubanuiu í vænduin.” Eg er nú
ekki viss um, ab ^kvíbinn” sé þess eblis, ab mabur
geti” átt hann í vændum” eba búizt vib honunt
fyrirfram, og er þvi' hálf-hræddur um, ab þetta orba-
tiltæki sé málleysa. En eg lít samt freinur á annab:
eg er hræddur uin, ab sá sem á þessuin stab getur
notast vib eins yfirgripsh'tib orb og orbib tikvíbi”,
eba þykist meb því geta nógsaiulega lýst því, sem
frelsarinn leib á sálunni, hann hafi daufa ímyndan
uin þab, hverja þýbíngu þab, sem frelsarinn leib í
Getsemane, hafi í písl hans og fribþægíngarverki.
10