Höldur - 01.01.1861, Page 48

60
þegar í ári lætnr, sknlum ekki geta eelt tals-
vcrt aí velverkuöu smjöri og ýmis konar ost-
um meö eins góðu veröi og útlendir; og ef
það eru arðsamar ferðir fyrir Englendinga aö
gjöra skip út hingað til að kaupa af oss lax
og sjóða hann lijer niöur í ílát, þá mundi þaö
geta orðið oss sjálfum arðsöm atvinna ef vjer
læröum að sjóða niður lax, fisk, kjöt og ef
til vill fleira.
En það er ekki einungis verzlunin við út-
lendar þjóðir, sem vjer eigum að hugsa um,
heldur ættum vjer líka að geta bætt og auk-
ið hina innlendu verzlun öllum landsmönnum
til hagsinuna. Síöan veröið á innlendu vör-
unum fór svo nýög vaxandi, eru menn farnir
að álíta innlenda verzlun ónýta og jafnvcl til
skaða. En það er þó eptirtakanlegt, að sfðan
viðskipti sjóar - og sveitabænda minnkuðu al-
staöar og aftókust með öllu sumstaðar, þá
hefir búsæld beggja farið hnignandi. Pó menn
telji það til, aö bæði sjóar- og sveiíavörur
sje nú orðnar í því afarveröi hjá útlendum,
að þær sje ekki kaupandi fyrir Iandsmenn
sjálfa eptir gömlum landaura reikningi, þá ætl-
um vjer aö þetta sýnist, en sje ekki; vjer skilj-
umekkibetur en aö báðir sje nokkurn veginn jafn