Höldur - 01.01.1861, Blaðsíða 74

76
sjcr, og cr góö ti! að bcra hana <•! cngi og
laýrlendi. Ileuni skai safna þar scm ekkcit
vatn getur runnið að; það þarf að láta inold
ofan á hana jafnóðum og hún safnast, svo liún
fjúki ekki í vcðruin og uppleysist ekki af rcgni,
Jeg fer þá ekk fleiri orðum um áburöinn.
Jaínvel þó mjer finnist jeg vera ofstuttorður
um það efni, íinynda jeg injer, að niðrguin kunni
að þykja, að erfitt og kostnaðarsamt sje að
fylgja þessum fáu reglum, sein nú cru greind-
ar, og er það þó lítilsviröi að iara eptir þeim
í samanburði við það sein aörar þjóðir kosta
upp á að útvega sjer áburð, því víðast livar
erleiidis er það orðinsannfæring manna, að vel-
rnegun þeirra, sein jörðina yrkja, sje undir þsí
komin að safna sein mestum og beztum áburöi
og verja honum sem Iiaganlegast. Sumstaðar
á stórbúum í Danmörku er kevptur að áburö-
ur fyrir svo inikið fje að þúsundum dala skiptir.
Englendiiigar og fleiri þjóðir íara í aðrar heims-
álfur að sækja fugladrit til áburðar og þyhir
vel svara kostnaði.
— li'oioyn
Fr. H. famxgf.