Höldur - 01.01.1861, Qupperneq 98

100
allt hið vota utan úr þeim og úr fúigu-
stÆÖinu og dreifa því sjer. Sje sterkur iíiii,
eða stööugur þerrir sjáist fyrir, er varasamt
að dreifa hinu þurra úr fú'gunni snemaia dags,
einkum sje það lauf eða eltingaríiey, því þá
getur það molnað og skeimnzt; er þvf vissara
í þessum kringumstæðum að dreifa heldur seint
og taka ekki saman aptur iyrri en heyið hefir
dregið til sfn kvöiddeigjuna, sem varnar[því að
það molni. Hafi hálfþunt hey gegu drepið, hvort
sem er í íúlgum, liinum eða sátum, er áríð-
andi að dreifa því sein vandiegast og tæta
sundur ailar blevtutuggur smáar og stórar; einn-
ig tína úr ijám/s og lnoða, sein gjarnan lielil-
ur í sjer vatninu þó heyið þorni, og geíur á
síðan vaidið því, aö heyið myggiar og skcmm-
ist; iiefi jeg tekið eptir því, að rnyggla í heyi
kemur sem optast af vaíni. sem Ieynist innan
uin það sökum ónákvæmnar nirðingar, en sjald-
an af hráa. Hitni í Iieyi aí hráa, og án jæss
vatn hafi koinizt að því, mun það optast m; kj-
ast upp ajitur og getur það orðið að góðum
iiotum, sje það ekki því lakar þurit.
0. það atla jeg sje bezt, að þmrka út-
hey svo, að ekki liitni f því, verði því mögu-
lega við komið. þegar heyið er með sinni