Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1904, Side 20

20
Stykkisvöllur. Það er slétt og fögur grund innan til á móts við Ingunn-
arstaði, sunnanmegin við ána. Auðséð er á bakkanum, sem afmarkar
grundina að innan, að gil, sem þar kemur ofan, hefir á sínum tíma brot-
ið mikið af henni. Annars væri þar líklega bær enn. Hann hefir verið
þar fyrrum. Það sýnir forn bæjarrúst skamt frá bakkanum. Hún -er svo
niðursokkin, að fólk vissi ekki af henni fyr en eg kom auga á hanar Þó
sér svo vel fyrir henni, að eg gat gjört uppdrátt af henni. Hann komst
samt ekki að á uppdráttablöðum mínum i þetta sinn. Tóftirnar eru 3,
hver af enda annarar, miðgaflar þó eigi vel glöggir. Dyr á miðjum suð-
urhliðvegg og vesturendi opinn. Lengd allrar rústarinnar nál. 16 fðm.,
meðalbreidd hennar 3Y2 fðra. Fjósrúst sést eigi, mun vera afbrotin. Ef
til vill lýsi eg þessu gjör síðar.
Br. J.
Fornleifafmidur í Skálliolti 1902.
Vorið 1902 var í austurbænum í Skálholti bygð heyhlaða í bæjar-
húsaröðinni austan til, 16 al. löng og 14 al. breið. Veit annar endi
fram, en hinn upp undir kirkjugarðinn. Var hún grafin niður um 4 al.
frá jafnsléttu sem nú er. En sjá má, að alt bæjarstæðið hefir hækkað upp
með tímanum. í framanverðri gröfinni urðu fyrir leifar af skálahússtóft-
inni fornu. Stóð hleðsla veggjanna 1 x/2—2 al há af grjóti og torfleifar
á milli laga. Húsið hefir verið 12 al. langt og 3 al. vítt, og snúið frá
norðvestri til suðausturs. — Þannig er það líka sýnt á uppdrætti Stein-
gríms biskups af húsaskipun Skálholtsstaðar 1784. — Göng höfðu verið
úr norðvesturendanum inn í bæinn. Fyrir innan þau varð fyrir fremri
endi undirgangsins, og var grafið framan af honum alt að 4 al. Stóð þar
2 al. há hleðsla báðum megin. Vídd hans var að eins i1/^ al. Undir
gólfi hans var lokræsi, nál. 1 fet á vídd og 1 fet á dýpt, hlaðið úr grjóti
og þakið hellum. Fremri endi þess gekk innundir vegginn þeim megin
sem að bænum vissi. I undirganginum fanst fururaftur, var hann fúinn
utan en ófúinn innan. I suðvesturendanum urðu fyrir leifar af gafli skóla-
hússins. Þar áttu, eftir uppdrættinum, að vera dyr inn í svefnskála skóla-
pilta. En eigi sáust nein merki þess, að þar hefði dyr verið. Má vera
að svefnskálagólfið hafi verið hærra en skólagólfið, dyrnar því eigi náð
niður úr gegn, heldur verið uppgengt í þær. Dálítil tóft var fram úr
skólahússtóftinni við suðausturendann, nál. 5 al. bæði á lengd og vídd.