Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1924, Síða 66

64
Visum, 12., 18, 20., 22., 24., 30. og 32. Þetta bendir sterklega á, aö
þessi röð sje hin eina upphaflega í öllum visunum og að hinar 6
sjeu færðar úr lagi, 10., 14, 16., 26., 28. og 34. R. C. Boer hefur
reynt að færa þessi erindi í það lag, sem hann ætlar að verið hafi
á þeim í öndverðu, en hann er þeirrar skoðunar, að röðin á »heim-
unum« hafi ekki verið hin sama í þeim ölium og hinum 7; með eðli-
legum breytingum verður þó röðin í 26. og 28. erindi eins hjá hon-
um, svo að frábreytt röð verður að eins á 4 vísum: 10., 14., 16. og
34. Það þarf nú ekki að gera aðra breytingu á 26. v. svo að hún
sje í samræmi við hinar flestar en að leiðrjetta dvergar í 5. 1. í alfar,
svo sem Boer gerir (og jeg hefi gert fyrir 20 árum). Er sú breyting
þvi fremur sjálfsögð, að í 6. 1. er í helju og hinar allar jafnframt í
samræmi við allan fjöldann. — Annað mál er það, að 2 orð önnur
virðast úr lagi færð í þessari visu og skal vikið að því síðar. —
Næstum jafn-auðvelt er að kippa 28. v. í lið og lag með hinum
nefnilega með því að láta 3. og 6. (löngu línurnar) skipta um sæti
eins og Boer leggur til (og jeg sömuleiðis fyrir löngu), og setja í helju
á venjulegan stað, á eftir lcalla, fyrir orðir halir, sem vitanlega á
hjer alls ekki heima, því að það er alveg sama og menn í 1. 1. Það
eru svo veikar ástæður, sem Boer hefur til að láta orðið halir standa
(í 6. 1.), að óþarft virðist að ræða þær. — Boer hefur einnig (II. 127)
dottið hið rjetta í hug, þótt hann hafi ekki farið eftir því, — að
sumu leyti þess vegna, að hann álítur þessa vísu síðari viðbót.
Hinar 4 vísurnar, 10, 14, 15. og 34., sem Boer álítur frábrugðn-
ar hinum öllum, 9, að röðinni til, eru verri viðfangs. Verður hjer
að gera ráð fyrir nokkru freklegri afbökunum en í hinum 2—3 og
jafnframt öðrum heitum eða jafnvel kenningum á sumum veranna
(»heimanna«). Skal nú tekin hver vísan fyrir sig og látnar í ljós
tillögur til lagfæringar.
10. v. er í Sæmundar-Eddu þannig:
Iorþ heitir mej> monwom
en meþ alfoar fold.
calla vega vanir.
igr?n iotnar
alfar groandi
kalla ávr vp regin.
Eins og tekið var fram i athugasemd við yfirlitið er alfom auð-
sæ villa fyrir asom (ásum); alfar er í 5. 1. á sínum rjetta stað. All-
ar línurnar, nema hin 6. ein, verða þannig eðlilegar. Nú má ætla
að í 6. 1. hafi staðið upphaflega dvergar eða í helju, eða annað, er
táknaði annaðhvort þeirra. En orðið, sem nú stendur, uppregin, eins