Kirkjutíðindi fyrir Ísland - 01.01.1879, Qupperneq 15

15
II.
Fáein orð
um presta- og kirknamálið og ummælin um það i blöðum
vorum.
Eitt af hinum helztu málum, sem nú eru á dag-
skránni, er það, hvernig vjer getum fengið sem bezta
prestastjett og kirkjur vorar geti komizt í sem bezt
stand, Öllum verður að koma ásamt um, að hvort-
tveggja þetta skipti mjög miklu, fyrst og fremst fyrir
Guðs ríki á meðal vor, og fyrir velferð landsins í öllu
tilliti. þ>að er engum efa undirorpið, að það er mjög
áríðandi, að prestar sjeu sem nýtastir menn, og stundi
sem bezt og rækilegast embætti sitt. Auk þeirrar há-
leitu köllunar, sem þeir hafa að stunda, að kenna Guðs
orð, er uppfræðing alþýðu enn að mestu undir þeim kom-
in, og svo mun enn lengi verða, því þess er enn að lík-
indum langt að bíða, að barnaskólar verði hjer almenn-
ir. Enginn embættismaður getur jafnt og presturinn
haft áhrif á þann anda, sem er í söfnuðunum, meðal
allra landsbúa. Svo hefir og reynzt í öllum löndum.
fað er og engum efa undirorpið, að það hlýtur að
hafa slæm áhrif bæði á lcirkjurækni, og eins að það
er meira til að deyfa en lífga háleitar og guðrækileg-
ar tilfinningar, hve fátccklegar, að jeg eigi segi ósæmi-
legar, sumar kirkjur vorar eru. það er engum efa
undirorpið, að það hlyti að hafa hin beztu áhrif, ekki
einungis á kirkjurækni, heldur og á kristilegt líf yfir
höfuð og sanna guðrækni, að þeim væri komið í sem
bezt stand. það má að vlsu segja, að það heyri til
hinni lúthersku kirkju eptir anda siðbótarmannanna,