Kirkjutíðindi fyrir Ísland - 01.01.1879, Qupperneq 30

30
f>annig hugsar gamalmennið um lifið, eins og það
leið, og eins og það líður, og þessi hugsun hreinsar
sálu hans. Innan um allan þennan hjegóma sjer hann
hinn eilífa veg, sem faðirinn hefir leitt barn sitt á,
þetta bam, sem svo opt var þverúðarfullt og frásnúið,
til þess að það við aga hans gæti orðið „ríkisins barn“.
Eptir líkingu spámannsins (Malakías, 3, 3) situr drott-
inn yfir deiglunni, og gefur gætur að bræðslunni, unz
hið hreinsaða skira silfur sýnir honum hans eigin veg-
legu mynd. Náttúran verður eigi beygð undir náðina
nema með stríði og þjáningum ; ef vjer hugsum oss
silfrið lífi gætt, hvílíkar þjáningar mundi það þá hljóta
að þola, áður en það yrði fullhreinsað í eldinum?
Drottinn elskar oss, auma og synduga menn, og
svo lítils verðir, sem vjer í augliti hans erum eptir verk-
um vorum, svo mikils verðir erum vjer fyrir honum
eptir kærleika hans. Hver einstakur af þessum millí-
ónum millíóna mannkynsins er ódauðlegur andi, kær-
leikshugsun skaparans, vakin til að lifa frjálsu persónu-
lífi. Jafnvel hin snauðasta manns-sál er, hversu ólfklegt
sem það má virðast, andleg vera, sem felur í sjer heil-
an heim, sem opt enginn sjer og enginn þekkir, jafn-
vel eigi sálin sjálf, en sem þó ekki á að verða að engu.
Sjerhver á sjer afmarkaðan stað í hinu mikla sköpun-
arkerfi, og þetta sæti getur enginn annar skipað. Drott-
inn má einskis án vera, og sleppir engum, nema hinn
síðasti guðlegi neisti í honum sje út kulnaður. Eg veit
ekkert, er jafn kröptulega gjöri hvorttveggja í senn :
að beygja allt dramblæti vort niður í duptið, og hefja
oss aptur til himins, eins og þessi hugsun: Eg er ein-
■ungis ein sál af millíónum millíóna, en eg er þó ein af
þeim.
Undir stjórn guðs eigum vjer að neyta frjálsræðis
vors, og taka framförum ; þetta er þýðing vors jarð-
neska lífs, og víst er um það, að auðveldast verður oss