Kirkjutíðindi fyrir Ísland - 01.01.1879, Blaðsíða 37

37
hún á heima í dauðra-ríkinu, sem fylltist friði, þegar
Jesús steig niður, þegar „hin guðlega geisladýrð ljek
um Heljar-hlið“, eins ogKædmon1 kemst að orði. Ept-
irlcenningu Irenæusar lifir maðurinn hjer á jörðuí„ríki
Andans“, en kemst á þessu stigi í „ríki Sonarins.
Hinar hólpnu sálir eru þá komnar þangað, sem
hugur þeirra stóð til, þrátt fyrir alla synd og allan
breyzkleika, þangað, sem rjett hlutfall er á milli þess,
sem maðurinn sáir, og þess, sem hann uppsker, þang-
að, sem öll tilvera er sannarleg, en ekkert, sem aðeins
sjnist vera. Hjer á jörðu lifðu þær í holdinu, í hinum
sýnilega heimi, með ókyrrð hans og baráttu, með hans
óteljandi hættum og freistingum; í öðrum heimi lifa
þær í andanum, í fullkomleikans tilveru, sem enga
freistingu þekkir. Hinn lcristni öldungur finnur þar
aptur í dýrðlegri og andlegri mynd endurminningar
sínar og eptirvæntingar, sem voru ósýnilegir förunaut-
ar hans á síðasta stigi jarðlífsins, á meðan hann með
heitri þrá beið eptir hvíldinni.
J>etta er augljóst af sjálfum orðum ritn-
ingarinnar“. Jesús sagði: „Faðir, jeg vil að þeir,
sem þú hefir gefið mjer, skuli vera þar sem jeg er“
(Jóh. 17, 24), ogvið ræningjann á krossinum sagði hann:
„í dag skalt þú vera með mjer í Paradís“. Páll
segir: „Vjer viljum heldur losast við líkamann, og vera
heima hjd drottni“ (2. Kor. 5, 8); „mig langar til að
losast hjeðan og vera með Kristi, því það væri miklu
betra“ (Filipp. 1, 23). í Jóhannesar Opinberanabók
stendur (14, 13): „Sælir eru þeir framliðnu, sem núeru
í drottni dánir. Já, segir Andinn, þeir geta hvílt sig
eptir sitt erviði, því pcirra verk fylgja peim“.
Til þessarar hvildar bendir Jesús sjálfur: „Nóttin
’) Benediktína-munkur á Englandi á 7. öld ; hefir ritað brot af biblíu-
sögu í Ijóðurn eptir 1. Mósesbók, og mörg önnur ljóð, andlegs
efnis.